Een voorjaar om van te smullen – Peter Vlasveld
Genoten, dat heeft Peter van het afgelopen voorjaar. In deze bomvolle blog rijgt hij de brute (natuur)foto’s aaneen en laat hij ons mee genieten van enkele schitterende avonturen (en dito vangsten).
Inmiddels hebben we het voorjaar achter gelaten en is officieel de zomer aangebroken. In deze blog kijk ik terug op mijn voorjaar, een voorjaar waar ik volgas aan de slag ben gegaan. Een voorjaar om van te smullen! Ik heb zoveel moois gezien en zoveel gave dingen meegemaakt dat ik wel een boek kan schrijven over de afgelopen 3 maanden! Ik zal me voor nu beperken tot onderstaand verhaal…
Ik heb zoveel moois gezien en gave dingen meegemaakt!
Maart roerde zijn staart
Na een drukke winter met beurzen en open dagen was het wel even genoeg geweest, het werd hoog tijd om de lijnen eens nat te gaan maken. De motivatie en de drang om naar de waterkant te gaan was hoog, ik moest en zou gaan vissen. Maar het was pas Maart en de weersverwachtingen waren nog niet optimaal. We hadden geen echte winter gehad, maar de watertemperatuur was nog laag, te laag. Onverwachts werd ik uitgenodigd om een lang weekend naar Frankrijk te gaan, om daar het paasweekend te vertoeven. In het artikel en de film van Etang Yeti konden jullie zien hoe ik zwaar heb genoten van deze trip en mijn eerste vissen van 2015 heb mogen landen.
Eenmaal terug in eigen land was de motivatie alleen maar erger geworden eigenlijk. Ik had inmiddels afscheid genomen van mijn vriendin. Ze was namelijk voor 4 maanden naar het buitenland vertrokken om daar te gaan studeren. Wat mij de ideale mogelijkheid gaf om dit voorjaar echt volgas te gaan. De planning was om meerdere wateren te bevissen en waar mogelijk elk weekend achter de stokken te vertoeven. De dagen dat er niet gevist werd zou ik vullen met mijn andere hobby’s, zoals natuurfotografie en film. Want niet alleen de karpers lieten zich langzaam weer zien, ook al het natuurschoon kwam weer tot leven.
Het geringde mannetje kwam elke keer na het jagen op hetzelfde takje zitten. Hier had hij een baarsje gevangen!
Doordat alle bomen en struiken nog zeer kaal zijn in deze tijd van het jaar, is het makkelijker om bepaalde soorten op de foto te zetten. Zo ook de ijsvogel! Het schieten van een plaat van deze rakker vergt nog best wat voorbereiding. Je moet eerst observeren om erachter te komen op welk takje de ijsvogel het liefste zit, vervolgens gecamoufleerd en muisstil jezelf verstoppen, in de hoop dat hij weer langskomt… Een soort spanning die lijkt op m’n andere hobby…
April doet wat ie wil
Inmiddels is het begin April, en de temperaturen zijn nog lang niet zoals ik zou willen, laat staan de watertemperatuur! Echter houdt mij dat niet tegen om toch eropuit te gaan, met thuis zitten vang je immers helemaal niks. Tijdens mijn zoektochten kom ik echter geen enkele teken van karper tegen en twee korte instant blanks verder besef ik dat het water voor geen meter opwarmt. Tijd voor een andere aanpak. Waar ik mijn pijlen had gericht op enkele diepe plassen en grote waterstelsels heb ik deze nu geparkeerd om later in het jaar aan te gaan pakken. Ik moet het op ondiepere wateren gaan zoeken!
Een blankje samen met Jan Willem Braam, eigenlijk nog veels te vroeg, eigenlijk nog veels te koud, maar zo wakker worden zorgt ervoor dat je nooit met lege handen naar huis gaat.
Tussen Pasen en Pinksteren
Na een overleg met vismaat Valentijn kwamen we op een water uit, een water dat groot is, waar Valentijn jaren geleden enkele leuke vissen had gevangen en wat maximaal 3 meter diep is. Een bezoek bij een landeigenaar resulteert meteen op hetgeen we hoopten, we mogen vissen op zijn land. Diezelfde avond knallen we er een kleine kilo aan 15 en 20 mm boilies in, om dit de dag voor het weekend te herhalen.
Eenmaal thuis heb ik m’n dagelijkse uurtje Skypen met me vriendin,en vertel ik haar dat we druk bezig zijn met de voorbereidingen en het weekend zullen gaan vissen. Ik ken haar sinds December en ze maakt nu op afstand mee hoe het is om een relatie te hebben met iemand met een uit de hand gelopen hobby. Op de vraag wat ik dan morgen ga doen, antwoord ik dat ik mijn hengels ga voorbereiden en mijn spullen ga klaar zetten. Ze begrijpt er niks van en verklaard me voor gek!
De eerste sessie loopt verassend goed, we wanen ons als twee goden in Frankrijk, maar dan in Zuid-Holland. 65 hectare aan water, waar geen andere vissers te zien zijn, en een flink stuk land voor onszelf. Een stuk natuur waar het lijkt alsof je in een andere wereld waant, keihard genieten voor mij als natuurliefhebber. Ik was meteen verkocht, want naast het natuurschoon, ving ik namelijk ook direct enkele prachtige schubkarpers.
De week erna lijkt een trend te gaan worden voor de weken die erop zullen volgen. Beginnend met het opruimen van de bende, bekijken en bewerken van de foto’s, gevolgd door de voorbereidingen van het weekend daarop.
Tot aan het Pinksterweekend zou ik deze stek blijven aanpakken en ondertussen zal ik ook enkele andere (ondiepe) wateren bevissen. De week voor Pinksteren staat er een Frankrijk sessie op de planning en zou m’n vriendin voor het Pinksterweekend naar mij toe komen. De plannen waren gesmeed.
Hij gaat lekker!
Gouden dagen en een gouden pik
Het gaat lekker, het is inmiddels eind April, de temperaturen stijgen en elke sessie slaag ik erin om vis op de kant te krijgen. De natuur wordt per week mooier en ik geniet van elke dag dat ik buiten ben. Fuck yeah! Wat ben ik blij met het voorjaar, de dagen worden langer, de SD kaartjes van m’n camera’s krijgen het zwaar te verduren en op elke voerplek die ik bevis, slaag ik erin om vis te vangen. Hier kon ik de maanden ervoor alleen nog maar van dromen. Ook al geniet ik van elke sessie, vis of niet, het vangen van karper geeft je een boost, niet alleen voor het vertrouwen, maar zo ook voor de motivatie. Als de temperaturen over de dubbele cijfers gaan en het water boven de 12 graden stijgt, doe ik er zelfs nog een schepje bovenop.
Een doordeweeks nachtje op een strategische stek.
Ik trakteer mezelf erop om ook elke week een doordeweeks nachtje te gaan vissen. De karpers zullen nu namelijk de polderwateren ook gaan bezoeken en op sommige stekken kan het echt een gekkenhuis zijn als ze op het voer zitten!
Ik krijg vanuit bepaalde hoeken de vraag “of ik ook nog wel eens werk?”, en sterker nog, “of ik wel eens thuis ben?”… “Jazeker, 40 uur en ik ben bijna elke dag thuis”… Anderen vragen me zelfs of “ik een gouden pik in m’n broek heb zitten?”, aangezien sommige vissers nog ploeteren om een aanbeet. Mijn antwoord is dan altijd dat het een kwestie is van het aanwezig zijn op de juiste tijd en juiste plaats!
De juiste tijd en juiste plaats
Dolblij het is mei!
Het is Mei, mijn favoriete maand, mijn favoriete periode! Ik doe er vergeleken met April zelfs nog een schepje bovenop en besluit 3 verschillende wateren aan te pakken. De polders in het Groene Hart van Nederland worden aangepakt door korte sessies te vissen na een flinke voercampagne samen met Valentijn. Een jeugdige maat van ons, Danny Rothuizen, hoort van onze plannen en vraagt ons of hij mee mag doen. De talentvolle knul heeft namelijk de beschikking over een stuk land op hetzelfde water!
Een bootselfie met Danny.
De 3 daagse Hit& Run trip is er eentje voor in de boeken, op alle stekken gaat het los. We vangen enkele plaatjes van vissen en hebben we de grootste lol. Ik sluit de trip af door te eindigen op de plas, waar ik nog steeds met regelmaat wat boilies te water laat. En ook daar val ik meteen met mijn neus in de boter. De vissen zijn zich duidelijk klaar aan het maken voor het komende paaifestijn, ze zijn sterk, gulzig en zitten vol op het voer.
Dat de vissen zich klaar maken voor de paai en zich langzamerhand gaan migreren naar de paaizones is voor mij ook het sein om aan de slag te gaan op een waterstelsel in de buurt. In 2012 en 2013 heb ik hier met de paai enorm staan harken, en het plan is om dit trucje weer te gaan herhalen. Enkele keren per week gaan er wat bollen in en korte nachtjes worden gevist om te kijken of ze er al zijn.
Op deze stek heb ik bijna geen spullen nodig, dat scheelt dus ook tijd. Ik slaap namelijk onder een brug! De meeste aanbeten zullen hier in de diepe nacht en de vroege ochtend plaatsvinden, dus ik kan hier ideaal enkele nachtjes per week vissen. Net zoals voorgaande jaren, zit ik meteen op de vis. Wederom een kwestie van op de juiste plaats aanwezig zijn.
Ik zit meteen op de vis, net zoals voorgaande jaren.
Waar blijft de paai?
Er zijn al enkele warme dagen geweest en op sommige zeer ondiepe wateren heb ik wat paaiende karpers gezien. Ik verwacht dan ook dat m’n strategische stek meer gaat opleveren, maar een gekkenhuis is het nog niet. Enkele wilde schubjes zorgen wel voor de nodige actie, maar de dikke dames laten zich nog niet zien. Als afsluiter voor de geplande Frankrijktrip vang ik nog wel een mooie uitzetspiegel en tevreden besluit ik om het water weer aan te pakken als ik terug ben. Ik kan het met een top gevoel achter me laten, laat het water eerst nog maar even opwarmen.
Ik kan het water tevreden achter me laten.
Franse Strijders
Onze lang geleden reeds geplande Frankrijksessie staat op de planning, een sessie waar we hard zullen moeten werken. Ik ben zwaar gemotiveerd, en Valentijn is samen met zijn maatje Darryl al aanwezig in het gebied waar we gaan strijden. Ze vangen eerst enkele vissen en bellen me later gefrustreerd op met het bericht dat de vis overal vol in de paai zit. Het weerbericht laat zien dat de temperaturen zullen dalen en we bespreken het strijdplan.
Valentijn en Darryl vangen de eerste vissen.
Waaronder enkele plaatjes van spiegels.
De mannen zijn op meerdere wateren tegelijk aan het voeren en ik zal hun voor enkele dagen aflossen om te blijven doorvoeren en enkele stekken te bevissen. Na een paar dagen alleen, zou Valentijn mij weer vergezellen met een nieuwe hoeveelheid aas en energie.
Een paar dagen was ik alleen…
Ik genoot van de natuur…
…en van het karpervissen!
Alle wateren hebben een nachtvisverbod en om het beste eruit te halen, is het een kwestie van elke dag om 4 uur eruit en naar het water. Stekken afvissen, en de andere wateren aanvoeren en voor het donker weer wegwezen voor de Garde du Peche.
Vaal is inmiddels terug en het strijdplan wordt doorgezet en we vallen uiteindelijk met onze neus in de boter als het op één van de stekken begint te lopen. “Yessss”, hiervoor hebben we keihard moeten strijden! De vangsten geven ons weer een berg energie. We kunnen naast het tekort aan energie en slaap genieten van enkele pareltjes die het Franse meer aan ons prijs geeft.
Poseren als een baas.
Drillen als een baas!
Eenmaal thuis aangekomen ben ik helemaal gesloopt en staat er een bloedmooie vrouw op me te wachten. Ze verklaard me weer voor gek als ze mijn auto met de bende ziet. Tevens vraagt zich af waarom ik enkele kilo’s ben afgevallen..? Als ik probeer uit te leggen hoe dat kan, val ik halverwege in slaap op haar volle boezem en zegt ze “laat maar, rust eerst maar wat uit”. Eenmaal weer op krachten vliegt het Pinksterweekend voorbij na de nodige hoeveelheid TLC en een berg eten. Nadat we afscheid hebben genomen, sta ik te popelen om weer aan de slag te gaan. Het voorjaar is duidelijk in zijn glorie, en Nederland is in die 10 dagen afwezigheid op zijn mooist geworden. Alles is groen! Na een paar telefoontjes met de boys uit de hood, krijg ik te horen dat de vis nog steeds niet is afgepaaid en besluit ik om weer aan de slag te gaan op dezelfde strategische stek.
Yes! Nog niet afgepaaid.
De dames zijn duidelijk nu wel gearriveerd in de paaizones, want ik vang meteen twee hoogzwangere beauty’s tijdens het eerste nachtje. De sessies daaropvolgend zijn wisselvallig, de ene nacht vang ik 7 hommers, om vervolgens een nachtje af te sluiten met geen piepje! Wat is er aan de hand? Waarom is de vis nog niet afgepaaid?
Een snelle reünie met Frank.
Het weekend erop heb ik afgesproken om een snelle reünie te houden met enkele vissers die Valentijn en ik waren tegengekomen in Frankrijk. Ook daar was de vis nog niet afgepaaid, en waren de karpers wel in voor wat actie. Frank Huibregtse ving de eerste vis na een stille nacht, en we kregen in een kwestie van uren zeven aanbeten te verwerken! Dat zijn sessies om van te smullen en dat na een voorjaar om van te smullen.
De zomer staat voor de deur en de plannen voor de komende maanden zijn gemaakt. De grote wateren zullen worden aangepakt en komende week ben ik begeleider op het jeugdkamp van Flexible Carpfishing op de Vinkeveense plassen. Eind juli ga ik m’n vriendin (inclusief diploma) ophalen in het buitenland en in augustus gaan we samen genieten van een welverdiende vakantie in Oost-Europa. Stiekem gaat er ook een hengel mee 😉 Dat wordt vast ook wel een zomer om van te smullen!
Zomerse taferelen op de Vinkeveense plassen!
Tot Slot
In deze blog heb ik jullie laten zien hoe mijn voorjaar is verlopen, zonder al te veel prijs te geven over de locatie en de techniek. In een blog kan ik jullie mee laten leven in mijn passie en mijn beleving. Iets wat bij mij voorop staat! Wij karpervissers hebben een fantastische hobby en delen dezelfde passie. Afgelopen tijd heb ik ook veel andere vissers leren kennen langs de waterkant en daarbuiten. Stuk voor stuk topgasten, dudes die net zo gek zijn als ikzelf en dat maakt het alleen nog maar leuker!
Binnenkort zal ik over enkele sessies uit dit voorjaar dieper ingaan op de gebruikte aanpak en de techniek doormiddel van uitgebreide artikelen, zowel online als in de magazines. En ook heb ik alles gefilmd…..
Peter met een brute schub en dito foto. Een plaat waarin je veel details ziet naarmate je er langer naar kijkt.
So stay tuned en tot de volgende blog!
