Het Puzzeljaar van Wesley Smits
Lastig, maar toch ook mooi! Dat was het visjaar van onze blogger uit Brabant. Wesley Smits ontweek de drukte en ging ‘undercover’, zowel langs de waterkant als op Facebook… Puzzelen en aanpassen waren de toverwoorden van 2015. In deze blog blikt Wes terug op het afgelopen karperjaar.
Bizar! Wat gaat de tijd snel als je het naar je zin hebt! 14 april van dit jaar schreef ik mijn laatste blog en daarna ben ik weer gaan vissen zoals ik dat deed ‘voordat’ ik in aanraking kwam met KWO. Ik wilde mezelf weer puur gaan richten op het vissen en me wat minder met het ‘media gebeuren’ bezig houden. Maar als blogger van KWO vind ik het wel zo netjes om minimaal 2 blogs per jaar te publiceren. Anders kan ik er net zo goed mee kappen, nietwaar?
Waar te beginnen?
2015 was een ‘puzzeljaar’. Een periode waarin het zoeken van nieuwe viswateren en stekken centraal stond. Slechts af en toe greep ik terug naar de zekerheden van bekend terrein. Iets wat iedere visser waarschijnlijk af en toe heeft; zo’n periode waarin je zoekende bent in je visserij en een echt ’thuiswater’ ontbreekt.
Als ik naar mijn karperavonturen uit verleden kijk dan zie ik dat ik vaak 1 á 2 seizoenen exact weet wat ik wil en dat ik daarna weer een jaar aan het puzzelen ben. Dit was dus zo’n jaar! Het nadeel van een puzzeljaar is dat je minder effectief bezig bent omdat je vaker van stek of water switcht.
Vissen zonder naam, ik hou er van!
In zo’n proces van stekken zoeken zou het publiceren van vissen en/of verhalen wel eens tegen mezelf kunnen werken. Dit omdat er altijd stekkendiefjes op de loer liggen 😉 Wat dat voor een vissers zijn laat ik maar even buiten deze blog… Er zullen er vast een aantal zijn die na het lezen van bovenstaande denken; “Hé, iemand beschrijft mij zoals ik ben”…
Goed, laten we verder gaan. Het leverde leuke avonturen op en ik kreeg het toch voor elkaar om één water compleet te ‘finishen’. Dit water beviste ik samen met mijn vertrouwde makker Jeroen Netten en over onze escapades aldaar (en wat Franse wateren) heb ik een kort filmpje gemaakt:
Andere invalshoek
Ik bezocht wateren die, mijns inziens, in de vergetelheid gevallen waren. Niet specifiek de wateren die ‘vroeger’ populair waren, maar wateren die gekoppeld waren/zijn aan verenigingen met meerdere wateren binnen een gemeente. En wat mij in veel gevallen opviel, was de prioriteitenverdeling binnen de hengelsportverenigingen.
Vaak gaat de aandacht uit naar één of enkele wateren en hangen de andere wateren er maar een beetje bij. Op wateren die wat minder aandacht krijgen (of waarin niet of nauwelijks geïnvesteerd wordt) zwemmen vaak oude bestanden rond en er worden weinig tot geen uitzettingen gedaan. Uitzettingen die eigenlijk noodzakelijk goed en stelselmatig georganiseerd moeten worden, maar tegelijkertijd niet altijd even prettig zijn voor de ‘specimen hunters’. Want laten we eerlijk zijn; iedereen vangt graag een karaktervis met een beetje gewicht in plaats van nachten lang wakker liggen van kleine knollen.
Een Nederlandse parel!
Ik ben mezelf er gedegen van bewust dat uitzettingen noodzakelijk zijn. Als we vandaag niet zaaien, dan valt er in de toekomst weinig te oogsten. Al vind ik dat sommige verenigingen behoorlijk doorslaan in het uitzetten van vis. Er zijn wateren die ik door de vele uitzettingen van mijn lijst heb geschrapt voor de komende 5 jaar. Als ik zo graag ‘bezig’ wil zijn, dan ga ik wel een middag naar een forellenvijver 🙂
Zoektocht in Frankrijk
Ook buiten de grenzen was het puzzelen. Het afgelopen jaar heb ik meerdere Franse sessies gevist op diverse wateren verdeeld over 4 sessies van gemiddeld een dag of 4/5. Je hoopt nooit op extreem weer, maar wat ik dit jaar allemaal te verwerken kreeg van Moeder Natuur sloeg alles. Zo was er een sessie met non-stop regen, eentje met 40 graden, kregen we een harde Noordenwind voor ons kiezen en trof ik een sessie met nachtvorsten (en dat in een periode waarin je nog niet eens ‘misschien’ nachtvorst kon verwachten).
Afzien met Sjef onder ‘winterse’ omstandigheden in het vroege najaar.
Met andere woorden: alles moest uit de kast getrokken worden en het was bepaald niet makkelijk. Toch heb ik weer volgas genoten van alle avonturen, waaronder een aantal sessies met Sjef, hierover heb ik weer een kort filmpje gemaakt:
Vertrouwen is alles
Als ik kijk naar de resultaten van dit seizoen, dan is het vertrouwen in mijn visserij en vismaten Jeroen en Sjef alleen maar gegroeid. Elke sessie gingen we toch met meerdere vissen naar huis. In twee sessies haalde we zelfs een resultaat van maar liefst 20 en 60 vissen, waarvan een aantal hele knappe!
Puzzeltochten 2.0 met makker Sjef!
Dit jaar zaten we er 1 keer goed naast betreffende de waterkeuze. Het moeten ‘schakelen’ binnen een trip is echter ook weer iets waar je van leert als visser. Ik denk dat deze ervaring er ook aan bij draagt dat je vaker succes hebt tijdens de korte tripjes. Hoe meer informatie je hebt en hoe sneller je verbanden kunt leggen (door ervaringen uit het verleden), hoe eenvoudiger het vissen wordt.
Al wil ik niet zeggen dat m’n vismaten en ik altijd goed vangen, was het maar zo’n feest 😉 Overigens wil ik in mijn visserij niet altijd ‘tot het gaatje’ gaan om vis te vangen. Respect voor de natuur(gebieden) en regelgeving is iets wat ik altijd in het oog probeer te houden. Wil je mijn exacte mening weten? Lees dan eens dit artikel.
Facebook, mag het wat minder?
Voordat we richting het slot van deze blog gaan, mag ik één ding niet vergeten. Wellicht hebben sommige lezers het al opgemerkt, maar op mijn Facebookpagina is het vrij kalm geworden. Met ruim 160 vrienden ben ik niet meer door iedereen te volgen en deel ik nauwelijks (tot geen) karper gerelateerde foto’s of gebeurtenissen meer. Gelukkig ben ik nog wel te volgen op KWO en zal je, zo nu en dan, een artikel tegen kunnen komen in Karper-magazine.
Het zou flauw zijn om mezelf negatief uit te laten ten aanzien van Facebook, want het is een fantastisch medium om je informatie/foto’s snel te delen. En vooral dat laatste valt mij steeds meer op! Facebook gaat snel, heel erg snel.
Meer van het échte leven op Facebook en wat minder karper gerelateerde ‘shit’.
Alles komt voorbij en het uitdelen van likes en reacties gaat merendeel om de populariteit die men verworven heeft i.p.v. de daadwerkelijke post. Ik vind dat een beetje eng worden en daarom zal ik selectiever mijn avonturen en foto’s delen op KWO en in Karper-magazine. Dan kan iedereen zelf bepalen of hij/zij het wil lezen, zonder poespas. Er zijn nog voldoende plannen om mijn avonturen te verbreden en bizarre puzzelstukken te pakken te krijgen. 2016 kan niet anders dan een heel vruchtbaar jaar worden.
Tot volgend jaar!
Dit was het voor dit seizoen, hopelijk heb je weer genoten van mijn filmpjes, foto’s en kritische meningen ten aanzien van het reilen en zeilen binnen onze hobby. Ik wens je dan ook een goed, gezond en visrijk 2016!
Vergeet niet te genieten!
