Op zoek naar karaktervissen in Nederland

Op internet en in de bladen wordt veel geschreven over buitenlandse avonturen, recordkarpers en betaalwateren. Toch vist het overgrote deel van de KWO bezoekers nog altijd het meeste in Nederland (en België). In dit artikel van Bas van der Werff blijkt maar weer dat de visserij ‘dicht bij huis’ nog altijd zeer lonend kan zijn. Hij neemt ons mee in zijn jacht op Nederlandse karaktervissen!


Ik zal mezelf even voorstellen; mijn naam is Bas van der Werff en ik ben 23 lentes jong! Ik vis één tot twee nachten in de week en ben met grote regelmaat in mijn boilieschuur te vinden. Hiernaast werk ik als havenwerker in de haven van Ijmuiden. Dit vijf dagen in de week in twaalf uur shifts. Verder speelt ieder mogelijk moment die malle hobby door m’n kop. Ik woon in Noord-Holland, een provincie die helaas niet bekend staat als ‘dikke bakken provincie’. Maar met enig zoek- en speurwerk zijn er hele mooie plekjes en vissen te vinden. “Karaktervissen” wel te verstaan!

Een hobby binnen een hobby; het maken van m'n eigen aas!

Een hobby binnen een hobby; het maken van m’n eigen aas!

Op zoek naar een geschikt water

We gaan terug in de tijd, naar een winter nog niet zo lang geleden. Ik zat mijn visserij te overdenken  en was het beu om binnen één seizoen op een groot aantal verschillende wateren te vissen. Wat ik graag wilde was; een water vinden met het liefst een klein, maar karakteristiek bestand en me hier volledig op focussen! En zo gezegd, zo gedaan. Na veel rondvliegen boven de aarde via Google Earth, en het afstruinen van forums, ben ik rondjes gaan rijden langs een aantal wateren. Zo kwam ik uiteindelijk terecht bij ‘mijn water’, een fraaie put in waar ik zo 1, 2, 3 niet al te veel informatie over kon vinden.

Basss

Na wat navraag bleek het bestand ongeveer een vis of dertig te bevatten, waarvan vier vissen van meer dan vijftien kilo. Het water was ongeveer zes hectare, met een maximale diepte van vier meter. Verder lag er meer ellende op de bodem dan op een schroothoop (zo bleek later). Na een aantal foto’s gezien te hebben van de locals, was ik meteen verkocht! Ik wist waar ik wilde vissen! Helaas had ik één probleem: een stek.

Stekkeuze

Al snel was duidelijk dat de locals allemaal op dezelfde stek zaten, de best bereikbare stek. Ik ben mijn heil aan de andere kant van het water gaan zoeken, op een dijk bij ‘de boer’. Alleen was de boer niet echt een boer, maar meer een zwaar verwaarloosde vent, met een stoornis die ik niet kon verklaren. Maar ik had de beste man toch nodig, aangezien de dijk waar ik wilde vissen tot zijn bezit hoorde.

Begin maart, na een werkdag, ben ik dan ook naar de boer toe gegaan. Het was al donker aan het worden en er liepen vier honden die harder blaffen dan een goed getrainde politiehond. Zoals je waarschijnlijk wel begrijpt, voelde ik me niet geheel op mijn gemak. Na herhaaldelijk aanbellen, deed de boer de deur open en begon hij al nee te schudden voordat ik mijn mond open kon doen. Op het moment dat ik mijn verhaal vertelde, een paar keer duidelijk uitgelegd had wat ik graag wilde, stemde de boer in met mijn plan! Waarschijnlijk hielpen mijn betraande Bambi ogen ook wel wat mee 😉

Het plan is klaar, de stek is geregeld, tijd om te gaan vissen!

Het plan is klaar, de stek is geregeld, tijd om te gaan vissen!

Precies zoals ik graag wilde, kreeg ik als enige toestemming om op de dijk te vissen! Dit onder de voorwaarde dat ik mezelf steeds bij hem zou melden. De angst werd verdreven door blijdschap! Yes, ik kon van start!

Het vroege voorjaar

Na een zeer vrolijke werkdag, was ik vrij en kon ik actie ondernemen! Ik heb gelijk mijn boot (van 160 cm) in mijn bestelwagen gegooid. Eenmaal aangekomen bij het water heb ik mijn bootje in het water geslingerd en ben ik twee uurtjes rond gaan varen. Zo heb ik al prikkend geprobeerd om de bodem te verkennen. Helaas ben ik hierdoor niet veel wijzer geworden. Het was een (kale) bagger bodem, die langs de kanten harder werd.

Na wat kleine plekken licht aangevoerd te hebben, wilde ik er na een rustdag weer terug komen om een korte sessie te doen en wat gevoel met het water te krijgen. Aangezien het wel nog steeds maart was, en slechts zeven graden, verwachtte ik hier niet veel van. Maar toch, thuis vang je zeker niks!

Tot half april heb ik maar één run gehad, en die ging zo bloed verziekend hard, bizar! Na ongeveer drie minuten drillen zat de zaak echter vast aan een onzichtbaar obstakel onder water. Mijn boot bracht geen redding meer… Op dit moment begon ik te twijfelen: “Waar ben ik aan begonnen? Is dit nou leuk? “. Maar natuurlijk is het leuk! Niet zo piepen en doorgaan.

Twee dagen later was ik aan het voeren vanuit mijn boot en zag ik een vis springen aan de overkant van mijn stek! Op dit water had ik dit nooit eerder gezien. Heel rustig aan ben ik richting de hoek gaan varen, waar ik mijn ogen niet kon geloven! Tien vissen lagen heerlijk in de voorjaarszon op te warmen. Dit moest hun holding area zijn, dat kon niet anders.

Zou het gaan gebeuren? Ik ben er klaar voor!

Zou het gaan gebeuren? Ik ben er klaar voor!

Hierna heb ik een nieuw plan opgesteld, De mooie afgezonken nylon werd verruild voor snaar strakke, gevlochten lijnen, recht richting het ‘huis’ van de karpers. Dit op een tiental meters van de zichtbare obstakels in de vorm van steigerpijpen en bosjes. Slip dicht, hengels aan de grond verankerd, een simpel drop-off 170 gram big gripper lood, een 25 lbs gecoat onderlijntje, haak maat 6 Super Strong en een snowman presentatie. Ik geloof zelf niet in (w)onderlijntjes. Als je goed voert haal je het wantrouwen bij de vis volledig weg, zoals later ook is gebleken.

Actie!

De eerste sessie na deze wisseling bracht drie runs! Ziek wat er gebeurde die nacht! De slip was nagenoeg dicht, op gevechtsstand. Toch kreeg ik een run alsof mijn slip open stond! Twee vissen helaas direct zo vast als een huis. Ik sprong gelijk de boot in, maar onderweg kwam ik erachter dat mijn lijn vast zat aan schroot op de bodem. Ik kon de vis/montage nooit bereiken, waarna ik nog maar met één hengel over bleef van de drie.

Zwaar gefrustreerd lag ik op mijn stretcher te piekeren. Waarom? Wat moet ik anders doen? Hoe kan ik het beter doen? ’s Morgens kreeg ik nog een laatste aanbeet op de enige hengel waar ik nog mee aan het vissen was. Dit was net op het moment dat ik naast mijn hengel stond. Gelukkig kon ik deze vis vangen! Ik ben nog nooit zó blij geweest met mijn eerste vis op een nieuw water. Ik schreeuwde als een Tarzan over het water alsof ik een nieuw PR had. De blijdschap kwam in de vorm van een parel van een spiegel, nét 22 pond, maar super mooi!

First blood! Zelden was ik zó blij met een vis!

First blood! Zelden was ik zó blij met een vis!

Na wat foto’s te hebben gemaakt met de zelfontspanner zat ik aan de koffie nog even te lezen. Op dat moment kwam het verlossende idee (geïnspireerd door een Rainbowvisser). Ik had hier al vaker over gelezen, maar nu had ik het nodig. De volgende dag ben ik meteen naar de viswinkel gegaan om witviselastiek te kopen, met daarbij grote wartels en meervalstuitjes. Verder heb ik nog een paar lege halve liter flesjes gebruikt.

Eenvoudig maar doeltreffend!

Eenvoudig maar doeltreffend!

Het doel van het gebruikte systeem is dat de lijn over het water heen loopt, weg van de obstakels. De lijn loopt vervolgens verticaal naar beneden vanaf de boei. De volgende sessie en drie voerbeurten later, kreeg ik vier runs! En alle vier de vissen heb ik gevangen. Yes! Het waren twee mooie vissen van 13,2 kilo en 14,4 kilo en nog twee kleinere spiegels rond de 10 kilo. Mijn bewaarzakken vol, mijn hengels op de kant en ik zeer gelukkig.

Bas-van-der-Werff-karper-vissen-1

De strategie werkt!

Een verandering in de strategie

Stuk voor stuk waren het mooie karaktervissen, waardoor ik zwaar gemotiveerd door ben gaan vissen. Als ik mezelf vergelijk met de locals, doe ik het nog helemaal niet zo slecht. De hierop volgende periode heb ik een aantal prachtige vissen gevangen en begon ik vissen te dubbelen. Ik heb toen mijn aas presentatie aangepast en de fluo pop ups thuis gelaten.

Een echte Hollandse karaktervis, IHEV!

Een echte Hollandse karaktervis, IHEV!

Het werkte! Ik begon een heel ander slag vis te vangen. Uiteindelijk heb ik tot twee keer aan toe de huidige topvis gevangen op 34 en 34,4 pond. Een vis met schubben zo groot als die van een vuist, echt een karaktervis pur sang. De motivatie ebde hierna langzaam weg, tijd voor een nieuwe uitdaging. Tegelijkertijd kwam er in één van de aangrenzende huizen een karpervisser wonen, die begon met vissen op de hot spot. Groot gelijk, niets aan te doen, hij woont daar prachtig.

Bas-van-der-Werff-karper-vissen-8

Bas-van-der-Werff-karper-vissen-10

Al met al heb ik veel ontdekt en geleerd op dit water. Ik heb prachtige vissen gevangen en een streep onder dit water kunnen zetten. Mijn speurtocht naar karaktervissen is nog niet klaar. Ik heb dan ook al een aantal nieuwe wateren onder de loep genomen afgelopen jaar. Ik hoop dat jullie het leuk vonden om een stukje over mijn visserij te lezen in mijn eerste schrijfsel. Kortom; wordt vervolgd!

Stay tuned voor meer karperavonturen uit eigen land!

Stay tuned voor meer karperavonturen uit eigen land!

Tight Lines,

Bas van der Werff

Bekijk ook