Randstad vs. Zeeland – Deel 2 – De Poldersessie
In het eerste deel van dit drieluik zag je de Franse successen van Valentijn en Peter. Op het einde van de trip streek Vaal over zijn hart wat tot de vangst van een knappe spiegelkarper leidde voor Frank Huibregtse. Een vriendschap bleek geboren en niet veel later spraken de mannen af in Zeeland…
Frank vertelt: Zoals jullie in het vorige deel hebben kunnen lezen, heb ik tijdens mijn voorjaarssessie Peter en Valentijn leren kennen. Al snel bleek er een klik te zijn en ’s avonds (op de camping) hebben we geproost op de vangsten. Overigens voornamelijk op de vissen van Peet en Vaal want bij mij en m’n vismaat was het schraal, heel schraal. Al snel stond de afspraak om ook een gezamenlijke trip te plannen in eigen land. Niet veel later was het al zover en stuurden de ‘Randstadboys’ hun auto’s de Zeeuwse grens over om een nachtje mee te vissen op mijn thuiswater.
De eerste ontmoeting tijdens het voorjaar met deze twee klasbakken.
Aan het einde van de vrijdagmiddag arriveert Peter bij mij op het werk om vervolgens richting de waterkant te gaan. Valentijn moest wat langer doorwerken en komt achteraan. Onderweg naar het water betrekt de lucht nogal en zo begint het er steeds meer op te lijken dat er goed visweer onderweg is! De wind zet aan, een buitje regen trekt over en zo af en toe rommelt de lucht van het onweer. We pakken snel uit en zodra de lijnen netjes op de hotspots liggen zien we al een vis draaien aan het wateroppervlak. Ik verwacht met deze weersomstandigheden toch zeker wel wat aanbeten en dit klinkt bij Peter en Valentijn als muziek in de oren! Ondertussen heeft Peter de telelens uit zijn rugzak getrokken en niet veel later poseren de rietzangertjes, net als een mooie torenvalk, voor zijn camera.
Peter leeft zich uit met de telelens…
…en weet menige vogel vast te leggen.
Zodra Valentijn is uitgepakt gaat de BBQ in de brand. Na een lekker stukje vlees, een heerlijk biertje en flink veel ‘slap geouwehoer’ wordt het toch tijd dat de karpers van zich laten horen. Helaas moeten we hier nog eventjes op wachten. Minuten worden uren en uren wordt zelfs een hele nacht. Als ik vroeg in de morgen wakker wordt (en we nog geen aanbeet gehad hebben) begin ik mezelf af te vragen: wat gaat hier mis? De weersomstandigheden zijn prima, dus de karpers zouden toch gewoon moeten azen?! Tijdens het ontbijt zien we twee vissen springen en een paar minuten later tettert de pieper volgas af! De eerste vis meldt zich en na een korte dril zie ik een mooie schubkarper over mijn netkoord glijden.
Actie! Dit is wat we willen na zo’n rustige nacht.
Het ‘slachtoffer’: een prachtige Zeeuwse schub!
Na het vangen van de eerste vis leg ik mijn onderlijntje weer netjes terug op de plek waar ik de vis had gevangen. We hebben afgesproken om run om run te vissen en nu is het de beurt aan Valentijn en Peter om een vis te vangen. We zien steeds meer activiteit op het water en we hopen dat we nog een paar vissen mogen vangen. Na een kwartiertje ontstaat er zelfs even chaos! Uit het niets tettert er een pieper af! Maar als Peter naar de hengel toe sprint vertrekt er nog een hengel! Valentijn kan dan ook gelijk aan het werk, mooier kan het haast niet 🙂 Na wat kunst en vliegwerk schuiven beide karpers netjes het schepnet in. “Yesss!” klinkt het luidkeels over het water.
Yesss! De eerste Zeeuwse vissen voor Vaal en Peet zijn ook in the pocket.
Twee tevreden vissers met twee puntgave schubs!
Het schubje van Peter vlak voordat deze haar vrijheid terug krijgt.
Nadat de vissen terug gezet zijn krijgen we deze morgen nog een paar aanbeten. We vermaken ons kostelijk! Het is perfect zo aan het water; lekker weer buiten, veel activiteit, een bak gezelligheid en we hebben allemaal een aantal karpers gevangen.
Een knappe foto van Peter.
Aan het eind van de ochtend sluiten we deze mooie sessie af. Op naar de volgende trip, want duidelijk is wel dat we dit nog maar eens goed over moeten doen. Iets dat jullie gaan lezen in het derde (en voorlopig laatste deel). Tot volgende week!
Op naar de volgende trip.
