Randstad vs. Zeeland – Deel 3 – Hollandse Glorie

In dit derde (en laatste) deel trekt Frank richting de Randstad. Samen met Valentijn wordt er (succesvol) gevist op een aantal prachtige wateren. Nachtvissen is verboden dus richten de mannen zich op de daguurtjes…

Valentijn vertelt: In het vorige deel zag je de avonturen van Vlassie en mijzelf in Zeeland. We waren daar op uitnodiging van Frank en vrijwel direct na thuiskomst waren we de volgende trip alweer aan het plannen. In mijn omgeving ligt namelijk zo enorm veel water en dát wilde Frank wel eens met zijn eigen ogen komen bekijken!

Mooie wateren genoeg, zelfs in de Randstad…

Rondom mijn woonplaats (Waddinxveen) liggen tientallen wateren. Van plassen tot uitgestrekte polderstelsels. Toch zijn niet alle wateren even goed bezet. Het blijkt erg lastig om ieder jaar structureel (grote) karper(s) te vangen. Het bordje ‘verboden toegang’ zie je helaas op veel prachtige stekken terugkomen. Soms, heel soms, moeten mijn vismaten en ikzelf een klein beetje een ‘boefje spelen’ om toch een aantal karpers te kunnen versieren…

Creatief zijn

Tsja, dit bordje geeft aan dat het ofwel een prive-meer is óf dat Natuurmonumenten de zorg heeft over het water. Toch is er af en toe wat te regelen met een boer die een perceel heeft dat grenst aan bepaalde wateren. Soms kan een flesje wijn en goed onderbouwd betoog over onze prachtige hobby wonderen doen. Zo ben ik dan ook op een bijzonder fraai stukje water terecht gekomen en Franky hoefde niet lang te twijfelen toen ik hem uitnodigde…

Zucht… Dit komt hier helaas veelvuldig voor!

Als vissers iets willen is het vaak snel geregeld en zo stond er rap een lang weekend vast geprikt in de agenda. De bedoeling was dat we in 3 dagen meerdere wateren zouden gaan bevissen en we bij mij thuis zouden overnachten. Dit omdat op meerdere wateren het nachtvissen verboden is. Vervelend, en ik wilde niet dat Frank met een boete naar huis zou gaan..!

Uit de oude doos: één van de mooiste karpers uit mijn omgeving. Uit de tijd dat ‘lensdrukken’ nog populair was en we nog nooit van een ‘wokkelvin’ hadden gehoord 🙂

Let’s go fishing

Na een goede voorbereiding breekt de vrijdag aan (zowel Frank als ik hadden een dagje vrij genomen) en komen we aan op het eerste water. Tot mijn grote schrik zit er echter iemand op ‘mijn’ stek! Dit is mij hier nog nooit eerder overkomen en ik baal er stevig van. Al helemaal omdat Frank een aardig stuk heeft moeten rijden om hier te komen! Er is wel een optie om uit te wijken naar een ander water, maar eer dat we daar zijn, zijn de aastijden op het water al voorbij!

Ik spreek de mannen aan en het blijken vrienden van mijn vader te zijn. Na een kort gesprek spreken we af dat Frank en ik naast ze gaan zitten. Helaas kunnen we nu niet de topstekken bevissen, maar toch nemen we de gok. De avond vordert, en ik baal nog meer dan dat ik in de ochtend deed.

Net als de sessie op een blank lijkt uit te draaien blijkt wel weer dat je altijd positief moet blijven! Want opeens zie ik de top van de Dutch Spirit flink krom trekken. “YES, hangen”. Na zo’n dag met wat tegenslag moest het wel een mooie vis zijn en ja hoor, we hebben een plaatje te pakken!

Deze is zeer welkom! Een rijenkarper van uitzonderlijke schoonheid!

De vis blijkt een fraaie rijenkarper te zijn. Erg bijzonder want van de 150 karpers die hier zwemmen zijn er maar een stuk of 5 géén schub! Je zult dan ook wel begrijpen, dat ik heel erg blij was met deze vis.

Een stukje techniek

Omdat ik op dit water een flink stuk moet wandelen blijft mijn voerboot vaak thuis. Ik werp dan ook (oldskool) mijn hengels in. Ik vind het dan ook erg belangrijk dat er tijdens de worp er niks in de knoop komt te zitten. Daarom gebruik ik dan het liefst een stug onderlijn materiaal in dit geval de Skinless.

De benodigdheden voor de rig die ik meestal gebruik wanneer ik NIET bij obstakels vis.

Om het ‘anti-tangle effect’ nog eens te versterken rijg ik een PVA-zakje aan mijn onderlijn. Tevens zorgt dit er ook voor dat je haak schoon blijft. Daarnaast ligt er zo altijd wat voer om/op je haakaas.

Met de nieuwe naald van PB Products schuif je zo een PVA zakje over je onderlijn.

Om een PVA-zakje op deze manier te monteren heb je een lange naald nodig en sinds kort heeft PB products die op de markt genaamd: de Stringer Needle. Daarnaast zit er aan de achterkant van de naald ook nog eens een ‘stripper’. Hiermee kun je de coating van je onderlijn strippen. Zo sla je dan ook twee vliegen in 1 klap!

Door het extra gewicht van het PVA zakje zul je deze montage niet snel in de knoop gooien!

Om nog even terug te komen op de onderlijn. Als ik op het wijd vis gebruik ik het liefst een Longshank haak. Waarom? Ten eerste omdat deze vlijmscherp zijn en ten tweede omdat een Longshank haak zeer snel zal indraaien. Helemaal als je hem afwerkt met een Tungsten Line Aligner en een Rig Ring! Mijns inziens de perfecte rig voor deze visserij!

Ik gebruik een Rig Ring omdat dit zorgt voor een ‘blow-out’ werking. De vis kan hierdoor het haakaas (en de haak zelf) moeilijker uitspuigen. Dit omdat het aas terug zal ‘glijden’ naar de oog van de haak. Door de snelheid waar dit mee gaat zal de haak in de perfecte stand komen te staan en dus vlees pakken!

Een snelle inhaking gegarandeerd! Daarnaast iets lastiger uit te spugen door het ringetje op de haaksteel.

Let wel op: gebruik langstelige haken niet bij obstakels. Als je veel kracht moet zetten op de vis kan een langstelige haak ervoor zorgen dat je haak uit de bek scheurt (en dat willen we niet). Zie het als een soort hefboom: en lange pijp buigt sneller krom dan een korte pijp waneer hier flink kracht opgezet wordt. Ik hoop dat jullie deze informatie kunnen gebruiken in je eigen visserij en je er voordeel uit kunt halen!

Op naar dag 2

Helaas zat onze vistijd er na deze vis op. Tijd om op te ruimen en huiswaarts te keren. Daar dronken we nog een biertje en maakten we alles klaar voor dag 2. Het was iets voor 6 uur toen de wekker alweer ging en als blije kinderen, die op schoolreisje zouden gaan, smeerden we onze boterhammen voor deze nieuwe visdag.

Ook nu lag er weer een verse voerstek op ons te wachten. Hier ben ik al 2 weken aan het voeren en ik weet (door veel te observeren) dat de vis voornamelijk aast tussen zeven en elf in de ochtend. Een rare tijd zou je zeggen, maar toch is het iets wat waar is! Eenmaal aangekomen op de stek vaar ik snel lijnen uit. We vissen hier maar met twee hengels, terwijl we er zeker 6 kwijt kunnen. “Waarom dat?” hoor ik jullie denken.

Wel: dit heeft meerdere redenen. Waarom zou je met zes hengels vissen, als er maar 2 stekken lopen? En wat te denken van al die lijnen in het water… Dit geeft de vis geen ruimte om te zwemmen, laat staan te azen. Na de lijnen uitgevaren te hebben, ga ik snel een dag vergunning halen voor Frank. Ondanks dat we hier op prive land zitten kunnen de rakkers van Natuurmonumeten nog wel eens moeilijk doen. Op het moment dat ik aan de deur sta bij de sluiswachter, krijg ik een Whatsappje van Frank. “YES, de eerste is binnen.” Ik dacht : “zo dan, ik moet snel terug, nu is het mijn beurt”. De aastijden zijn immers maar kort!

Bij afwezigheid van Vaal ontfermde Frank zich over deze karper.

Frank in zijn element met een mooie schub, die hij tussen de vele obstakels vandaan wist te peuteren. Dat was geen makkie. De takken hangen hier niet alleen over het water, maar ook onderwater lopen de takken ver door. Je moet hier dan ook continu achter je hengels zitten en de vis bij een aanbeet geen centimeter ruimte geven. Obstakelvissen blijf ik persoonlijk een van de mooiste dingen vinden binnen onze hobby. Ook omdat er toch nét even wat meer spanning bij komt kijken. Dit is dan ook een onderwerp waar ik uren over kan praten.

Na deze vis werden snel de lijnen weer uitgevaren en was het tijd voor een broodje. Echter, hier kregen we weinig tijd voor, want het duurde niet lang voordat de volgende hengel af liep. Ik schoot uit mijn stoel, gooide mijn broodje weg en stond met een kromme hengel in mijn pollen. Al snel had ik door dat dit niet ging om een vis die ik graag wilde vangen. Er hing een ‘Chinees’ aan: een graskarper. Iets waar ik op dit moment niet op zat te wachten. Dus ik gaf een zucht, waarop Frank zei: “vind je dat niet leuk dan? Ik heb er nog nooit een gevangen.”

Frank was gretig en wilde maar wat graag een graskarper vangen!

Na die opmerking twijfelde ik geen seconde, en gaf de hengel over aan Frank. “Hier heb je je graskarper, maat.” Hij wist deze vis keurig af te drillen, en moest er mee op de foto !

Frank met zijn ontmaagding op graskarper gebied 😉

Helaas mocht ik deze dag zelf niks vangen. We kregen nog enkele aanbeten en wisten eigenlijk iedere vissoort te vangen. Een voorn, zeelt, brasem en als klap op de vuurpijl zelfs een snoek! Deze roofvis kwam op een enkele boilie, hoe is het mogelijk?! We besloten om vroeg op te ruimen en nog even te gaan voeren op het andere water waar we de laatste dag willen gaan vissen.

Nog meer Zeeuwen over de vloer

De laatste dag brak aan en wederom ging de wekker al vroeg. Deze dag zal ook Mathieu de Witte aanschuiven, een zeer attente Zeeuw heb ik leren kennen tijdens de gezamenlijk sessie die werd beschreven in deel 2. We komen aan op de stek, en bespreken de aanpak van de dag. Het weer is erg mooi, de luchtdruk is alles behalve goed voor dit water, dus ik verwacht niet heel veel vis. Maar goed, thuis vangen we sowieso niks  😉

We blanken heel de dag, maar gelukkig zorgde het samenzijn met Mathieu voor vele hilarische momenten. Mijn vriendin was zo aardig om eten te komen brengen en dat werd zeer gewaardeerd door de uitgehongerde Zeeuwen!

Ze aten als of hun leven er vanaf hing 😉

De avond kwam in zicht en net voor de schemer liep er plots toch nog een hengel af. “Yes!” Gelukkig ook vandaag geen blank! Zo zie je maar: soms komt alles gewoon op zijn pootjes terecht!

De avondzon zorgde ervoor dat Mathieu deze prachtige plaat kon schieten.

Helaas lieten de grote vissen zich niet zien in dit avontuur. Maar je ziet maar weer, je hoeft niet altijd bakken van karpers te vangen om plezier te hebben aan je visserij!

Bedankt voor het lezen van dit drieluik. Hopelijk hebben jullie ervan genoten en kunnen jullie enkele tips uit deze artikelen gebruiken in jullie eigen visserij.

Gegroet & wie weet tot een vierde deel 😉

Valentijn van Schooneveld