Veel kilometers, weinig vis, toch genoten!

Hit & Run? dat zou d methode worden die Robin Bulters en zijn makker Jim een serie Franse bakken moest gaan bezorgen. Helaas liepen de zaken anders: veel wateren werden bezocht en blank volgde op blank. Toch sloten de boys de sessie op fraaie wijze af. Iets met ?doorzetten? en ?belonen?..!

Robin aan het woord: Het is alweer ruim anderhalf jaar geleden dat ik de achterklep heb dichtgeslagen om te gaan vissen in buitenland. Door wat vervelende zaken was ik niet staat om in 2015 hetgeen te doen wat ik het liefst doe: Karpervissen in Frankrijk!

Sweet memories

In 2014 hadden ik en een paar vismaten een jaar om nooit meer te vergeten, een jaar waarin werkelijk alles lukte! Ik verbrak in 1 jaar tijd maar liefst 5 maal mijn PB en ben op de meest mooie plekken geweest, visstekken die mooier waren dan de spots uit mijn zoetste dromen!

Een vijftiger uit 2014. Wt een moment!

Nog een monstervis uit de onvergetelijke sessie.

Dat deze reis een andere wending zou krijgen had ik enigszins wel rekening mee gehouden, een totale deceptie wil ik het niet noemen, maar dat het niet van een leien dakje ging wordt wel duidelijk. Hier onder neem ik jullie mee naar de belevingen van onze afgelopen trip die plaats vond in de maand mei jongstleden.

EINDELIJK: on the road

Ken je dat? De dag voor vertrek naar Frankrijk vliegt altijd voorbij. De bollies worden opgehaald, je gaat nog even naar de Action om wat nodige zooi aan te schaffen n naar de supermarkt om een voorraad lekkere proviand aan te schaffen! Daarna is het de tijd uitzitten tot er gereden mag worden.

Opnieuw op avontuur, op weg naar het onbekende!

Die tijd is dit keer om 1 uur, midden in de nacht. De reden om op dit duivelse uur te vertrekken is omdat wij in de ochtenduurtjes op n van de 7 wateren en 2 kanalen aan willen komen die in ons uitgestippelde plan zitten.

Na de auto te hebben volgeladen en een zeer voorspoedige reis, komen wij dan rond 9 uur aan op ons eerste water. Waar we al bang voor waren blijkt realiteit: HET ZIT STAMPUSVOL!

Gelukkig liggen de eerste wateren relatief dicht bij elkaar en zijn we dus niet van plan om lang stil te blijven staan! Om een lang verhaal kort te maken: We hebben de resterende 2 wateren van top tot teen uitgezocht, gekeken naar vis, vissers en alle andere randzaken maar komen tot de conclusie dat dit niet onze viswateren gaan worden. Waar het in NL gewoon lekker 20 graden is moeten we het in Frankrijk (inmiddels 12:30) doen met een schamele temperatuur van 12 graden en stevige noordenwind.

Brrrr, koude weersomstandigheden!

Leuk en aardig maar het vertrouwen zakt ons in de schoenen en direct verlaten wij het gebied om ons geluk ergens anders te beproeven. De eerste pitstop is bij de grote gele M voor een hamburger en een Fanta, maar daarna zijn we echt ?en route?.

BRUUT WATER

Het volgende gebied biedt dan ook meer uitkomst, maar ook dit gaat niet zoals gehoopt, in de stad is een gigantische verbouwing aan de gang en we zien een bepaalde rotonde wel 4 keer, iets met alleen maar rondjes, en elk rondje is anders! Het is inmiddels 16 uur en we beginnen toch wel redelijk moe te worden. Jim en ik voeren geen diepgaande gesprekken meer en ik moet het raam helemaal open zetten om enigszins wakker te blijven. Vijf minuten later heb ik dit trucje niet meer nodig om wakker te blijven. We rijden namelijk een bizar mooi gebied in en kijk mijn ogen uit. Ik stuur met 130 over een berg en gooi een blik naar beneden de vallei in waar ik het water zie wat wij voor ogen hebben.

Wees eerlijk… De natuur in Frankrijk is toch vele malen mooier dan in ons eigen kikkerlandje?

??WAJOW! ?? ??ZAG JE DAT? ?? ?? BRUUT!? ??IK WIL VISSEN!? ?BETER RIJ JE DOOR!? ?ZET DAT SETJE VAN ANGERFIST AAN!?? Dit soort uitspraken slingeren we naar elkaars hoofd en we gaan volgas door om onze bestemming te bereiken. Niet veel later is dat dan ook zo, met een goede 36 uur wakker moet ik dan ook eerlijk zeggen dat ik er aardig doorheen zit, maar zodra we in de vallei aan het water staan, zijn we weer helemaal het mannetje.

Het water, waar geen karpervisser te bekennen is, ziet er uit als een paradijs, een verlaten gebied met bergen die me aan me een meisje doen denken waar ik die avond ervoor nog? Ach laat maar, bij dit meer horen alleen nog 2 karpervissers en die zijn zojuist gearriveerd!

Nadat wij onze vergunning heb gescoord pompen we de boot op en verspreiden we (flink) wat bollies over het meer! In de volgende uurtjes zullen we onszelf voorbereiden op wat komen gaat, we stationeren ons kampement, tuigen alle hengels op, eten en drinken wat en zullen wij de volgende dag voor het eerst op de voerstek gaan vissen. Het is 21 uur en we zoeken onze stretchers op, we zijn gesloopt na een dag zoeken, maar je kan natuurlijk niet gaan slapen zonder een (hard verdiende) Kronenbourg meester te maken 😉

Ookal zit het tegen… een uitzicht als dit zal niet snel vervelen.

Rods out

De eerste dag verloopt rustig, we genieten van het mooie gebied en alles wat de natuur ons voorschotelt. We zitten heerlijk maar vangen (nog) geen staart. Op de tweede dag is dit wel zo maar dan in vorm van een gigantische voorn, die al mijn records qua voorn doen verbreken. Dit alles onder het toeziend oog van een hele bekende karpervisser die maar al te graag wilt weten wanneer wij eindelijk ?onze? stek gaan verlaten. Jim en ik spreken af dat we het nog 1 dag proberen op deze stek, we hebben er toch een berg voer in gemikt en we willen zo f@cking graag een vis van dit water!

Zou het gaan gebeuren?

Met goede moed varen we op de derde dag onze hengels uit, maar helaas verloopt ook deze dag zonder actie van karper. We moeten, ondanks de verwachtte weersverandering, toch van water gaan verkassen omdat we niet zonder vis naar huis willen. Best een lastige keuze, maar het zij zo.

De vierde dag stappen we vroeg de auto in en rijden op deze dag nog zo?n 450 kilometer op zoek naar een water waar wij wl onze slag kunnen slaan. Deze dag heeft ook wel wat, je ziet nog eens wat van het Franse land, maar als we dan op het vijfde water aankomen staat (heel toevallig) de Garde de Pche al op de parkeerplaats. Direct zwaait onze Franse vriend met zijn vingertje, als teken dat we hier niet mogen vissen. Tsja, dan maar weer de auto in en op naar het volgende meer. Deze ligt slechts 40 kilometer verderop en is zo bruut dat ik even moet slikken bij aankomst. Jim en ik zijn dan ook vastberaden om hier te gaan vissen.

Het mooie van karpervissen in Frankrijk is toch wel de natuurpracht die je onderweg tegen komt.

Peche de nuit? “Non!”

Als we arriveren op de door ons beoogde stek is de volgende tegenslag van de vakantie een feit; de hele (en enige) zone waar je mag nachtvissen is helemaal afgeplakt met rode bordjes die geen best nieuws voor ons hebben: PECHE INTERDITE DANS MAI.

Damn, hetzelfde ritueel volgt en na nog 2 kanalen en nog 1 klein water te hebben bezocht zakt de moed ons toch in onze schoenen. We hebben nog wel wat opties totdat ik een Whatsapp krijg van 2 jongens (A & B)die wij hebben leren kennen in het vorige gebied. ?Jow, de vissen zijn los!?

A & B blijken topgasten te zijn!

De boys hebben er geen probleem mee dat we terug komen naar het gebied waar zij zitten en in dezelfde zone te vissen. Jim en ik zijn geen profiteurs maar we hebben deze aanbieding niet laten schieten, vol goede moed stuur ik mijn Partner weer naar de hen toe om eens lekker hun hele zone leeg te trekken! 😉

Als we in de middag aankomen zijn we getuigen van de weersveranderingen die wij die ochtend waren ontvlucht (stom, stom, stom). Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan. De vissen springen net niet de kant op, en er staat een lekker windje en zon en regen wisselen elkaar af. Als je alles van tevoren weet? Voor de derde keer deze vakantie wordt en een flinke partij voer te water gelaten op een zone die we de volgende dag tegenover A&B zullen bevissen.

Een heerlijk avondzonnetje kleurt de (tarty) set-up!

Dit is de 5^e dag vissen en zoals je weet gaat deze sessie niet best, nog geen vis gevangen en we trekken deze lijn gewoon door en schrijven weer een blank bij. De jongens tegenover ons vangen ook geen moer dus, is het duidelijk dat de vis hem gepeerd is uit de desbetreffende zone.

Gelukkig worden we niet chagrijnig van alles en genieten we nog steeds met volle teugen, ik stel Jim voor om weer terug te gaan naar het water waar wij begonnen, er ligt immers een berg voer en misschien met de weersveranderingen loopt het nu wel.

We besluiten om 14:00 weer onze hengels in te draaien en deze stek te verlaten. Maar uiteraard niet voordat we eerst de banden van onze 2 buren (A&B) lek geprikt hebben om vervolgens weer vrolijk naar het water gaan.

Eindelijk vis!

Het is een aardige ?doe-vakantie? aan het worden; de sportschool mis ik geen moment! Mijn kuiten zijn voller als ooit tevoren van het vele pompen van de boot. We varen vol goede moed onze hengels weer in en om 16 uur zitten we er helemaal klaar voor, met een lekker Kronenbourgje en DJ JIMBOLA die mij verzorgt van de meest fijne deuntjes zitten we weer uitgeteld op een bankje vlakbij onze stek.

Zo tarty als ik ben kijk ik nog even naar mijn rodpod waar alle swingers schots en scheef hangen. Ik ben dit niet gewend van mezelf maar het boeit me allemaal niet, rustig ga ik weer op het bankje zitten en wacht op de verlossende aanbeet.

We zitten op het bankje en nadat we de hele Internetgekkies compilatie gekeken en besproken hebben kijk ik naar mijn rodpod. Net op dat moment zie ik de linker swinger ineens strak omhoog staan tegen mijn pieper (even daarvoor hing deze al 2 uurtjes ergens laveloos op non-tarty-style). Ik zeg tegen Jim: ?Heey, WTF was dat??? en op dat moment gaat dezelfde hengel er vandoor als een op hol geslagen stier die met een rotgang op zoek is naar de rode vlag!

Binnen 10 seconden zit ik in de boot en vaar ik het op het water richting de vis. De hengel ligt 300 meter uit de kant en ik heb een hartslag van hier tot Cassien! Eenmaal boven de vis, is het spelletje alles behalve afgelopen, ik beleef een dril, niet normaal. Ik denk dat veel mensen wel weten hoe het voelt om op een meer te zitten in een bootje, met een lekker windje, kromme hengel en daarbij nog een zware week te beleven in Frankrijk. Kostte wat het kost, ik MOET deze vis vangen.

In de pocket!

En dat lukt gelukkig ook! Ik kan een dertiger van een nieuw openbaar Frans water bijschrijven, ik ben dolgelukkig en mijn vismaat ook. Even stoppen we de vis in een retainersling om zo snel mogelijk de hengel op de stek te plaatsen. Nou ja, de rig dan 🙂

Nadat we foto?s hebben gemaakt zet ik de vis terug in zijn element, in 20 minuten is mijn hele vakantie omgeslagen, en ja op een positieve manier zoals jullie snappen!

BAM! Deze buffel maakt veel, heel veel, goed!

Diezelfde avond wil ik mijn hengels gaan verversen en als ik mijn linkerstok beet pak vertrekt mijn rechterhengel op indrukwekkende wijze. Aangezien we ?vis om vis? doen, schreeuw ik Jim om hem zo snel mogelijk het water op te krijgen met de hengel. Uiteraard staat Jim op zijn favoriete muziek zijn dansmoves te showen (aan niemand) en reageert hij zeer snel op mijn zachte stemmetje zoals sommige van mij weten. En of je het gelooft of niet, op het moment dat Jim onderweg is naar mij vertrekt ook zijn eigen hengel.

Chaos, maar alle vissen komen op de kant. Waaronder dit pracht exemplaar voor Jim.

Jim rent mij als een speer voorbij en pakt zijn eigen hengel en 10 seconden later zit ik zelf weer in de boot om ook een vis te drillen. Jim?s hengel lag dicht onder de kant dus kon hij deze vanaf de kant drillen! Prachtig, 3 runs in een paar uurtjes vissen, zou het dan totale chaos gaan worden?

Het slechtere weer activeert de karpers en wij plukken er de vruchten van!

ZOU HET NU DAN LOSGAAN?

Nope! De volgende dag vangen we weer geen staart, het weer is volledig omgeslagen en we kunnen ons focussen op niks doen en turen naar het water. Zenuwachtig worden, daar is geen tijd meer voor aangezien we de volgende ochtend alweer zullen vertrekken naar ons koude kikkerlandje.

“Of ik even een bak op de foto kon komen zetten”… I am on my way!

Een heerlijk moment voor Alwin. Erg mooi om mee te mogen maken!

Gelukkig krijg ik die middag nog een belletje van A&B dat er een megavis op de foto gezet moet worden, en dat doen we dan uiteraard ook even bij gebrek aan eigen vangsten.

De allerlaatste ochtend moet ik het stellen met 2 vissen waaronder 1 stokoude vis die mijn vakantie meer dan goed maakt, diezelfde ochtend verlaten we het water en zien we A&B nog die ons uitzwaaien! Topgasten overigens, je moet het maar kunnen, 4 weken lang vissen in het Franse land.

Klein maar (zeer) fijn.

EVALUEREN

We sluiten de week af met 5 karpers op een voor ons nieuw water, 100 kilo bollies hebben we hiervoor gebruikt. Ik zal de volgende keer nooit meer weggaan met een weersverandering die opkomt, ik weet voor 99% zeker als wij de hele dag van de weersomslag van begin tot eind hadden gevist we meer hadden kunnen vangen maar wij kozen ervoor om weg te gaan? Misschien hebben we wel iets teveel Hit & Run verhalen gelezen waarin iedereen blijft verkassen! Voor ons ging het deze keer niet op en (achteraf) hadden we gewoon moeten blijven zitten.

Eind goed al goed, ik heb me kostelijk vermaakt en zo ook mijn maat Jim. We komen hier zeker terug! Nu is het vooral uitkijken naar de volgende trip die in oktober plaats gaat vinden, ik ben namelijk uitgenodigd om op het magische Rainbow Lake te gaan vissen.

Veel kilometers gereden, weinig vissen gevangen, maar toch genoten!

Verder wens ik iedereen goede vangsten voor jullie aankomende vistrips en bedankt dat je even de tijd hebt genomen om ons verhaal te lezen!

RUSTAAAAAAAAGH!

Robin Bulters