VVV: 7 tips voor Vakantie Vissende Vaders

Als ‘vissende vader’ is het niet eenvoudig om een gezinsvakantie te combineren met de hobby waar we allemaal zo van houden. In deze update beschrijft Mark Noorman hoe hij de balans in evenwicht hield tijdens zijn vakantie aan een prachtig meer in Slovenië.


Winter 2014/2015, het welbekende dilemma dient zich aan in huize Noorman: waar gaan we komende zomer op vakantie? Moeders de vrouw roept al enkele jaren dat ze wel eens de Balkan landen wil bezoeken, vaders wil natuurlijk de karperhengels mee in de dakkoffer en het toeval wil dat de mannen van KWO recentelijk succesvol in die regio hebben zitten vissen en hiervan een DVD gaan uitbrengen, ik ruik kansen voor een win-win situatie!

Een screenshot uit de film van Mark en Michiel.

Een screenshot uit de film van Mark en Michiel.

Ik ga online op zoek naar informatie over het vissen in Slovenië. Al snel wordt duidelijk op welk meer de mannen hebben gevist en de omgeving lijkt uitermate geschikt te zijn als vakantiebestemming. Het is geenszins mijn bedoeling om hun visserij te kopiëren of stekken te pezen, echter is deze regio ontzettend mooi, vrij toeristisch en is er veel te doen, wat gewoon perfect is voor ons gezin.

Dit wordt bevestigd door een belletje naar Michiel, hij is er lyrisch over en geeft aan dat er voor een gezin volop te doen is in de omgeving. Had ik al gezegd dat de visserij beperkt zou zijn tot enkele dagdelen? Vrouwlief is enthousiast over de schitterende omgeving van het meer en hetgeen de regio allemaal biedt, dus wordt een appartement geboekt.

We arriveren op zondagmiddag en gelijk de volgende dag wandelen we langs het meer – wat een sprookjesachtige omgeving, precies zoals het er in de bioscoop uitzag! Die avond peil ik alvast twee stekken globaal uit en verspreid enkele kilo’s boilies. Hoewel het meer redelijk groot is blijven er maar weinig interessante stukken over als je de privé oevers, zwemstranden en zeer druk bewandelde en befietste stukken wegstreept. Parkeren is een crime en de vergunningsvoorwaarden zijn zeer streng, en controles frequent – lovely! Zelfs tijdens het peilen komt er al een controleur langs. Her en der duiken setups met karperhengels op, de stekken die ik op het oog heb lijken met rust gelaten te worden, fingers crossed!

Wat een omgeving, waanzinnig!

Wat een omgeving, waanzinnig!

Tijdens de eerste verkenningsronde spot ik direct al wat andere karpervissers.

Tijdens de eerste verkenningsronde spot ik direct al wat andere karpervissers.

Tip1: zoek van tevoren goed uit waar je mag en kunt vissen om zo ter plaatse direct potentiële stekken te kunnen selecteren

De dinsdagavond wil ik in de schemering beide stekken opnieuw bevoeren. Stek 2 is rustig en de boilies gaan soepel en ruim verspreid te water. Op stek 1 loop ik met het waadpak het water in zie een houten roeibootje voor anker liggen, met daarin een oude snoekvisser. Ik groet de man en begin de boilies weg te zwiepen, dat zorgt echter voor enige commotie.

De regelgeving is streng (net als de handhaving).

De regelgeving is streng (net als de handhaving).

De man roept iets onverstaanbaar Sloveens en mijn pogingen om er iets zinnigs in het Engels of Duits uit te krijgen blijven onbeantwoord. ‘Problem’ is het enige buitenlands dat deze meneer spreekt. Ik doe in mijn ogen niets verkeerd dus blijf stug doorvoeren, als hij foto’s van me begint te nemen met zijn telefoon wordt het me te gortig en stop ik met boilies meppen.

Het is inmiddels te donker om herkenbare foto’s te kunnen nemen, ik heb echter zo vroeg in de vakantie geen zin in gezeik.

De snoekvissende spion...  ;-)

De snoekvissende spion…

Tip 2: voer in het donker zodat je slecht herkenbaar bent op foto’s  😉

Woensdagochtend kwart over vier, de wekker gaat voor de eerste sessie. Rond zonsopkomst zit ik op de gisteravond maar half aangevoerde stek 2. Beide hengels over de rand van het ondiepe plateau, de hengels staan een eindje het water in, zeg maar vlak naast waar gisteravond de boot van die rare oude vent lag. Om half zes vang ik een kopvoorn op links, drie kwartier later volgt een volle run op de rechterhengel. De karper hangt eventjes achter het talud maar komt langzaam naar me toe en ik sta op het punt mijn eerste Sloveense karper te bewonderen, echter wordt dat voornemen gedwarsboomd door een oude tak onder water.

'Stek 2'.

‘Stek 2’.

Een bakkie troost...

Een bakkie troost…

Initieel voel ik de vis nog trekken, euforie slaat echter om in paniek en ik waad snel naar links om te proberen hem onder een andere hoek los te krijgen. Geen beweging. Ik laat de hengel nog een tien minuten met slappe lijn op de steunen liggen, zonder resultaat. Uiteindelijk trek ik de hoofdlijn kapot vlak boven de leader…valse start – DAMN!

Tip 3: verspeel NOOIT je eerste karper op een nieuw water…

Het water kent flink wat obstakelrijke stekken.

Het water kent flink wat obstakelrijke stekken.

De lucht betrekt en een miezerregen begint neer te dalen. Paraplu’s zijn hier niet toegestaan tijdens het vissen, ik zit echter onder de bomen met het waadpak aan, zo is het prima uit te houden. De miezer gaat echter over in volwaardige regen en langzaam wordt alles zeiknat, ik krijg geen beet meer en ik gooi de natte zooi in de auto. In ons appartement mag het drogen op het balkon. Die avond voorspellen ze nog steeds regen, in plaats van de aangevoerde stek 2, waarvoor ik een flink eind moet wandelen, kies ik een instant stek waar ik de auto veel dichterbij kan parkeren. Elize komt nog even gezellig langs met de kids, ik vis tot de toegestane 23 uur maar helaas blijft het stil… Ik zag zowel ’s ochtends als ’s avonds geen enkele karper springen dus waarschijnlijk is regen geen optimaal visweer voor dit water. Als de spreekwoordelijke verzopen kat plof ik moe in bed…

Werkelijk alles is doorweekt...

Werkelijk alles is doorweekt…

Dit is wat we willen: beter weer in aantocht!

Dit is wat we willen: beter weer in aantocht!

Tip 4: kies je visdagen zorgvuldig zodat als je aan het water zit, je ook goede kans hebt om te vangen!

Op donderdagavond voer ik beide stekken weer aan, eerst op stek 2 gearriveerd waar enkele snoekvissers vanuit een bootje zitten te vissen. Dan maar eerst naar stek 1 om te voeren, vervolgens weer terug naar stek 2 en dan richting appartement. Op zaterdag staat opnieuw een visdag gepland en de vrijdagavond opnieuw een voerronde. Ik arriveer weer als eerste op stek 2 en zie nu tot mijn afgrijzen een karpervisser, exact op de beoogde stek. Ik heb deze stek nu een aantal dagen aangevoerd en nog niet bevist, alweer DAMN! Balend rijd ik naar stek 1 waar dezelfde narrige oude man weer vanuit zijn bootje zit te vissen. Ik waad eerst rustig langs hem zodat hij me pas opmerkt als ik met de voerschep de eerste bollen te water laat. Dat gaat een stuk sneller dan met de werppijp, de man grijpt opnieuw naar zijn telefoon, draait zijn hengel binnen en komt naar me toe roeien! Het lijkt erop dat hij een probleem heeft met mijn voorvoeren, er ligt genoeg voer in en ik mijd opnieuw de confrontatie en vertrek. Om de zaterdagavond toch met kans op stek 2 te kunnen vissen besluit ik de wekker de volgende ochtend een kwartier eerder te zetten en die stek aan te voeren om gelijk daarna op stek 1 te gaan vissen.

Vroeg uit de veren, maar alsnog te laat...

Vroeg uit de veren!

De ochtend verloopt op stek 1 rustig. Het is halfbewolkt weer, ik lees wat karpermagazines en vang enkele kopvoorns, maar karper blijft uit. Ik zie ze ook niet springen, het lijkt erop alsof ze helemaal niet in deze hoek zwemmen, ondanks dat het wel een strategisch gelegen stek is. Volgens afspraak met Elize breng ik de middag wederom door met het gezin en hoop dat ik de avond dan wel op stek 2 terecht kan. Helaas, dezelfde man als de dag ervoor bevist de stek die ik die ochtend nog heb aangevoerd, ik besluit enkele tientallen meters verderop te gaan zitten zodat ik in ieder geval dezelfde zone bevis, en hopelijk nog een beetje kan profiteren van mijn voerinspanningen. De buurman komt gelijk een praatje maken, het blijkt een hele aardige Italiaan die verrassend goed Engels spreekt en we stemmen even af hoe ik kan vissen zodat we elkaar niet in de weg zitten.

Bled-kerkje

Bled-landtong

Een uurtje later zie ik hem een schub van rond de 15 kilo vangen en feliciteer hem. Het blijkt nummer zeven van de dag voor hem, en de kleinste tot nog toe. Er zaten twee 20kg+ vissen bij en gisteren had hij er ook al eentje. Ik baal als een stekker, die vissen lagen vol op mijn voer, niet dat hij er bewust gebruik van heeft gemaakt, maar het heeft hem wel geholpen. Als ik vanmorgen vroeg gelijk hier was gaan zitten had ik grote kans op een paar mooie vissen, maar helaas heb ik precies verkeerd getimed. Via de Whatsapp informeer ik Michiel over deze teleurstelling, hij spoort me aan de Italiaan weg te jagen en zijn autobanden lek te steken!

Het voeren werkte, maar helaas niet voor mij.

Het voeren werkte, maar helaas niet voor mij.

Al pratend meen ik de Italiaan te herkennen, we stellen ons aan elkaar voor en hij blijkt te werken bij Prologic, en het toeval wil dat ik die ochtend een artikel van hem heb gelezen in Monkey Climber magazine, hoe bizar is dat? Hij geeft me nog wat tips en mijn stek 1 is vooral een avondstek zo legt hij uit, vandaar dat ik er ’s ochtends maar moeizaam beet wist te krijgen. Ik baal flink van deze tegenvaller en heb de zondag nodig om de gedachten te ordenen en een plan te bedenken voor komende week.

Tip 5: steek niet gelijk lokale vissers hun autobanden lek, het kunnen vriendelijke en behulpzame mensen zijn!

De natuur aan en rond het meer is prachtig.

De natuur aan en rond het meer is prachtig.

Het belooft vanaf nu écht zomerweer te worden en Elize en ik spreken af dat ik nog één dag de ochtend en avond ga vissen. Ik voer nu al een week op beide stekken en heb blijkbaar mijn sessies precies verkeerd om gepland. Nu het weer beter wordt zie ik op andere stekken ook weer meer vissers verschijnen, ik heb dus geen echte reden andere stekken te kiezen. Bovendien geeft de Italiaan aan het meer de komende week niet meer te gaan bevissen. Maandag- en dinsdagavond wordt dus weer doorgevoerd en woensdag gevist.

Zomers weer in aantocht, heerlijk voor de vrouw en de kids!

Zomers weer in aantocht, heerlijk voor de vrouw en de kids!

Ondertussen genieten we als gezin wel erg van de omgeving. Na vorige week diverse trips te hebben ondernomen gaan we nu het heter wordt wat meer zwemmen, en ik heb mijn twee oudste jongens inmiddels getraind tot fanatieke karperspotters. Ze zijn compleet gefascineerd door het onderwaterleven en weten kopvoorns al goed van rietvoorns te onderscheiden. Het heldere water maakt het een heel leuk spelletje voor ze en als ze een karper zien zwemmen dan word ik gillend gealarmeerd.

Tip 6: train je kinderen in het opsporen van karpers, zo kun je zelf meer aandacht besteden aan ander natuurschoon 😉

Karperspotters in actie  ;-)

Karperspotters in actie 😉

Deze eend krijgt niets mee van alle drukte op en rond het meer.

Deze eend krijgt niets mee van alle drukte op en rond het meer.

De dinsdagavond arriveer ik weer in de schemering en zie juist enkele mensen op stek 2 staan. Ik zie geen hengels dus neem even plaats op een bankje om te wachten tot ze vertrekken, misschien willen ze een foto maken of iets dergelijks. Enkele minuten later hoor ik een plons en is er eentje gaan zwemmen. Ik heb geen zin om daarop te wachten en betreed de stek. Daar zie ik de dame van het tweetal juist bezig zich van haar laatste kledingstukken te ontdoen, ook van plan om een duik te nemen.

Ik groet haar, ze schrikt, groet terug, ik vraag of ze er een probleem mee heeft als ik de vissen ga voeren. Ze mompelt in half Engels iets dat lijkt op ‘no problem’. Akkoord, meppen maar met de werppijp! Terwijl ik in een lekker vul- en zwaairitme zit komt de mannelijke helft van het koppel teruggezwommen. Ik hoor ze praten in een onbekende taal, uiteindelijk vraagt de man in knokig Engels wat ik aan het doen ben. Ik leg uit dat ik er de volgende dag ga vissen op karper en alvast wat beestjes wil lokken. Er ontstaat een leuk gesprek tot hij me vraagt hoe ik die karpers dan ga koken want ze schijnen vrij taai te zijn? Okee vriend dit is de grens, ik wens ze nog een prettige avond, zij mij een goede visdag en beide vervolgen we onze bezigheden.

Als een karpervisser een vis vangt is het direct een drukte van jewelste met toeristen!

Als een karpervisser een vis vangt is het direct een drukte van jewelste met toeristen!

D-Day! Vandaag moet het gebeuren, vandaag moet er karper op de kant belanden. Vandaag kan alles nog goed komen, kunnen alle inspanningen beloond worden en de tegenslagen in het geheugen worden vastgelegd als slechts enkele hobbeltjes die naar die climax, dat gewichtige hoogtepunt leidden. Met twee soepele worpen belanden beide rigs in het ochtendgloren op 50 meter uit de kant op stek 2. Door twee marker sticks in een grasveldje naast ons appartement te steken en de lijn op de juiste afstand te clippen en markeren liggen de rigs snel in. Enkele handen boilies volgen verspreid. Come on boys… Het zou een zonnige zomerdag worden echter de bewolking is zeer hardnekkig, het blijft ijzig stil met slechts een enkele kopvoorn of baars die het wateroppervlak doorbreekt. Voor mijn voeten vind ik plots een oude rig. Ik stuur Michiel een appje of “hij niets verloren is de vorige keer?”… Hij appt terug “of ik de rig voor hem wil meenemen”. Het is en blijft een Zeeuw blijkt wederom…  😉

Een erfenis van een andere karpervisser...

Een erfenis van een andere karpervisser…

Minuten tikken voorbij, ik wissel ongeveer ieder half uur een hengel door deze opnieuw in te werpen. Twee hengellengtes verder, één hengellengte dichterbij, iets naar links of rechts, vervolgens een handje boilies erover, alles om de vis te zoeken en te proberen te activeren. Rond kwart over tien breken de wolken open en komt de zon goed door, kort daarop zie ik op grote afstand de eerste karpers springen. Kwart over elf, een grote karper springt links vlakbij de voerplek. Vijf minuten later nog een, nog eens vijf minuten later hetzelfde op rechts. De spanning neemt toe, ze zijn er! Het moet nu toch gaan gebeuren? Nu gaat toch die hengeltop naar beneden gerost worden, begeleid door een hels gekrijs en gepiep? Kwart voor twaalf, er springt nu een vis pal boven de linker rig. Kom op jongen, duik die acht meter naar beneden en grijp dat aas! De afspraak was echter dat ik tussen de middag ook naar het zwembad zou komen, gestaag begin ik dan ook met spullen pakken, nog steeds overtuigd dat het nog goed kan komen.

Het blijft rustig, te rustig!

Het blijft rustig, te rustig!

Het meer wordt continu gevoed door stroompjes uit de bergen.

Het meer wordt continu gevoed door stroompjes uit de bergen.

Tot uiteindelijk de klok twaalf keer heeft geslagen en het schepnet aan de beurt is, en de op de grond liggende hengels ook ingepakt moeten… Ik baal, wederom. Net als de eerste dag gooit het weer roet in het eten, ik weet zeker dat als ik de middag had kunnen blijven zitten ik enkele beten had gekregen, maar vakantievisserij is nou eenmaal een compromis met beperkingen als deze, dus berust ik in mijn lot. Vanmiddag weer lekker zonnen en zwemmen met de kids en vanavond met frisse moed op naar de allerlaatste sessie.

" Vakantievisserij is nou eenmaal een compromis met beperkingen als deze, dus berust ik in mijn lot…"

Doodsbang dat ook deze stek nog een keer bezet is trap ik het avondmaal nog nakauwend het gaspedaal diep in. Begeleid door de opzwepende tonen van Psycho van Muse laat ik de diesel brullend het toeristentreintje inhalen dat hier dagelijks zijn rondje rijdt. Ik moet naar de stek en wel zo snel mogelijk. Met 30+ graden gris ik de visspullen uit de kofferbak op m’n nek en hol richting de stek. Yes hij is vrij! Met hierdoor iets lagere hartslag plaats ik de steunen in het water en haak de reeds beaasde rigs aan de wartels.

Ver weg van de vlakke, gemaaide grasveldjes.

Ver weg van de vlakke, gemaaide grasveldjes.

De linkerhengel ligt een stukje achter het talud op 8 seconden afzinken, rechts iets ondieper op 6 seconden. Alweer volgt vrij snel een kopvoorn, op zich geen slecht teken, de voorgevoerde boilies zijn in ieder geval weggevreten. Na een half uurtje komt de snoekvisser weer aangevaren in zijn houten roeibootje. Blijkbaar heeft hij een permanent anker liggen met een boeitje, want hij gaat stoïcijns een 20 tal meters rechts van mijn hengels liggen, zoals hij dat waarschijnlijk al 30 jaar doet. Onze blikken kruisen elkaar maar we zeggen niets, als hij zijn hengel heeft ingeworpen gaat wel gelijk de telefoon naar z’n oor, het zou zomaar kunnen zijn dat hij een controleur informeert over mijn aanwezigheid. Vervolgens is hij continu met zijn verrekijker het water aan het afspeuren, het lijkt alsof dit nare mannetje continu op zoek is naar iemand die zich niet aan de regeltjes houdt en hij erbij kan lappen.

De eerste uren verlopen rustig, als het gaat schemeren vertrekt plots de rechterhengel. Ik sprint in mijn waadpak naar de hengels, stilletjes hopend dat ik alle snoeken in een hele wijde omtrek wegjaag. Het is karper die ik aan de lijn heb maar geen grote, hij komt al gauw naar me toe. Ook deze vis raakt vast in de tak die voor me op de bodem ligt, nu reageer ik echter razendsnel door met de hengel hoog naar de vis te lopen. Ik voer de druk iets op, de vis komt vrij en springt het water uit, waarop gelijk de haak losschiet… Het was een klein karpertje, ik denk dat de haak maat 5 iets te groot was voor zijn bek. Het was in ieder geval weer een teken van leven, snel die hengel er weer in.

Het lood heeft flink wat te lijden met alle stenen op de bodem.

Het lood heeft flink wat te lijden met alle stenen op de bodem.

Net als die ochtend zie ik eerst op afstand de eerste karpers springen en naarmate het aantal zwemmers en boten afneemt komen ze dichterbij. In het donker hoor ik ze bovenop de stekken, en er zitten weer echte bakken tussen. Roofvissers mogen tot zonsondergang vissen dus mijn NSB vriend moet indraaien en vertrekken. In de geest van Michiel overweeg ik heel even om zijn zelfgeknutselde ankertje te vernielen, maar mijn vredelievende kant neemt het weer over en ik laat het rusten. We hebben tot nog toe een heerlijke vakantie en dat ga ik zo’n mannetje echt niet laten verpesten. Ondertussen glijden de wijzers van de klok verder en krijg ik, ondanks aanhoudend springen, maar geen beet. Het is inmiddels 23 uur en tijd om te stoppen. Normaal gesproken zou ik best een half uurtje langer door durven vissen, echter ben ik bang dat ik in de gaten gehouden word vanwege de oude man in de boot, en wil geen risico lopen op een prent. Zoals de Italiaan me al treffend waarschuwde: “these guys don’t fuck around”…

Karpervisserij mag tot 23 uur. Doorvissen is zeer onverstandig!

Karpervisserij mag tot 23 uur. Doorvissen is zeer onverstandig!

Dusss…that’s it. Geen karper op de mat deze vakantie, geen volle geheugenkaarten met glimmende trophy shots, geen succes story met de stoerste anekdotes. Maar ondanks de tegenslagen wél genoten van de visserij, de adembenemende omgeving en bizarre gebeurtenissen maakten het toch memorabel. Ik heb het water nu aardig leren kennen en moet dan nog maar een keer terug met een vismaat om grondig revanche te halen.

Heerlijk; Subsurface II doorlezen in het Sloveense zonnetje.

Heerlijk; Subsurface II doorlezen in het Sloveense zonnetje.

De resterende dagen brengen we vooral zwemmend en zonnend door, en in het zwembad dat aan het meer is gebouwd zien we dagelijks een schooltje grote karpers rondzwemmen, natuurlijk compleet veilig buiten het bereik van elke visser. Het lijkt een vast groepje te zijn met onder andere een ghost, vette spiegel met opgezet linkeroog en een volschub als goed herkenbare individuen. Mijn zoons en ik vermaken ons opperbest met het voeren van boiliekruim en filmen van de vissen met de action cam.

Chill... Dit is ook vakantie!

Proost… Dit is ook vakantie!

De kids hebben zich uitstekend vermaakt.

De kids hebben zich uitstekend vermaakt.

Concluderend is het een fantastische bestemming voor een gezinsvakantie met adembenemende natuur, relaxte mensen en veel leuke restaurantjes. Als je volledige dagen kunt vissen dan maak je goede kans op een paar mooie karpers, ben je beperkter zoals ik dan moet je een beetje mazzel hebben met de weersomstandigheden en andere karpervissers. Na thuiskomst in Nederland wordt gauw een sessie op een bekend water gepland, een ochtendsessie levert een paar mooie vissen op – gelukkig, ik kan het nog!

Gelukkig! Ik kan het nog  ;-)

Gelukkig! Ik kan het nog 😉

Tot slot nog een leuke tip voor het zelf maken van wafters. In de week voor mijn vertrek werd op de Mainline website een artikeltje van Darrell Peck gepubliceerd over het zelf maken van attractieve Banoffee ‘washed out’ wafters. Toevallig had ik alle benodigde spulletjes hiervoor in huis en heb snel een eerste proefbatch geproduceerd, in Slovenië viste ik ze steeds aan 1 hengel en dat was wel toevallig degene waar beide verspeelde aanbeten op kwamen.

Klik op de afbeelding om te leren hoe je zelf wafters maakt.

Klik op de afbeelding om te leren hoe je zelf wafters maakt.

Ik zal ze in Nederland dan ook regelmatig gaan inzetten. Ze staan hier beschreven met allemaal Mainline producten, daar kun je natuurlijk volledig naar eigen voorkeur je varianten op maken. Check het artikeltje online, klik hier.

Tip 7: trap niet in de valkuil je te verliezen in je visserij, het is een gezinsvakantie!

Het was fantastisch, op naar een volgende trip.

Het was fantastisch, op naar een volgende trip.

Mark Noorman

Bekijk ook