Zoektocht naar najaarsgoud – deel 1 – Tjalle Rooderkerk
In dit artikel neemt de Belgische CC Moore consultant Tjalle Rooderkerk je mee naar een hard Belgisch water waar hij dit najaar aardige ‘brokken’ maakte. Lees in dit eerste deel van dit tweeluik over zijn aanpak en resultaten!
Vanaf augustus kijk ik er al naar uit: het grilligste seizoen van de vier, het najaar. Voor ons vissers gaat er nu een periode van start die bol staat van de tactische plannetjes en voercampagnes om de zoetwatervarkens die we zo fel begeren nog een laatste keer het vuur aan de vinnen te leggen. Dit om zo hopelijk enkele klompen ‘herfstgoud’ op het droge te kunnen trekken!
Hongerstaking
De laatste weken van de zomer waren lastig en mijn visserij stond op een laag pitje, net als mijn vangsten. Door het warme zomerweer waren de karpers blijkbaar in hongerstaking gegaan! Enkel de brasems zagen de kans om me voor de zoveelste keer het bloed van onder de nagels te halen, soms ving ik er 7 of 8 op een uur. De moed om nu al te starten met voeren zonk me dan ook snel in de lieslaarzen, enkel een verandering van het weer kon mij redden!
En die kwam er, wind gepaard met regen en afwisselend opklaringen! Ondanks dat ik die week ook nog eens ziek in bed lag lukte het me toch om enkele keren gaan te voeren. Zo wit als een lijk stond ik in de gietende regen enkele kilo’s knikkers in het water te gooien met de werppijp. Het weekend daarna was ik aan de beterende hand en kon ik dan ook naar het water! De eerste ochtend van de sessie ving ik tot mijn verbazing drie karpers, allen tussen de 5 en 8kg. Geen treurnis want ik ben blij met elke vis die ik vang op dit wispelturige water !
Deze vissen van vandaag zijn de toekomst van morgen!
De lichting vissen die ze enkele jaren geleden hebben uitgezet zijn merendeel korte massieve spiegeltjes met een hoge rug en een zwakke beschubbing. Prachtige vissen voor een goede toekomst.
Kort na de middag kreeg ik opnieuw een run en deze voelde al direct een pak beter. Na een zware, logge dril van ruim drie kwartier kwam er een dik pak eendenkruid bovendrijven, was dit dan toch vals alarm? Nee hoor want bij het netten van het zaakje merkte ik dat er een enorme staart uit het pak kruid stak! Toen ik de vis als een cadeautje uitpakte zag ik onmiddellijk zijn misvormde bek! Het was De Papegaaienbek, een schub die ik al verschillende keren op foto had gezet bij collega vissers en tevens een kanjer die hoog op mijn verlanglijstje stond!
Krijg ik een nootje ? De Papegaaienbek op 23,8 kg.
Deze vis is geboren met een misvormde bek maar heeft werkelijk een prachtig schubbenkleed en is in de goede tijd een dikke vijftiger, snel de zak in en de fotograaf van dienst opbellen. De hengel werd terug ingelegd en een half uur later ving ik praktisch 2 vissen op 5min, beide waren karpers van boven de 30 pond.
Met 3 goede vissen in de zak was ik behoorlijk in mijn nopjes, toen vismakker Rupert aankwam werden de gevangen vissen op de gevoelige plaat vereeuwigd. Bij het fotograferen van de papegaai liep dezelfde hengel terug af en even later lag er opnieuw een dikke veertiger op de mat! Beide vissen werden snel gefotografeerd en konden dan ook spoedig weer worden vrijgelaten in hun onderwater paradijs !
Gevolgd door deze oude veteraan!
The Wind of Change
Voor mij was het meer dan duidelijk dat het juiste moment was aangebroken om mijn voerplannetje in gang te zetten, ik had net vers aas gerold en was dan ook zeer benieuwd om de nieuwe Response Booster van CC Moore in te zetten voor mijn visserij in het najaar. Deze keer koos ik voor een zeer pikante mix van Asian Spice meal en Response+ Spice Bait Booster in combinatie met N-Gage XP boilies.
Hier nog een van de dertigers, een magnifieke vis die 3 jaar op rij telkens in dezelfde periode voor de bijl ging.
Op gebied van voeren ging ik het over een andere boeg gooien, elke dag zou ik nu mijn stekken lichtjes aanvoeren om de vissen niet te snel te verzadigen. Eén stek op een meter of 7 á 8 diepte voor de vissen die uit de midden sector komen. De andere stek ligt tussen de 5 á 6 meter, op een trekroute dichterbij de kant. De ene stek voer ik met de werppijp een lange strook zeer verspreidt, de andere stek word heel compact aangevoerd met behulp van de voerboot. Hier kwam heel wat werk bij kijken want ik sla nooit een voerbeurt over en soms kwam ik midden in de nacht na het werken nog wat snoepgoed rondstrooien.
Achteraf gezien bleek al dat harde werk een gouden zet want ik verdriedubbelde het aantal vissen tegenover de jaren die vooraf gingen. In de laatste week van augustus en de eerste week van september ging het helemaal los. Maar liefst 27 vissen op een totaal van zes nachten! Vorig jaar had ik op een totaal van 40 nachten amper 17 vissen kunnen vangen en het beste moest nu nog komen!
Wordt vervolgd!
