Zoemende camera’s op het Spiegelven – Mark Hoedemakers
Dankzij de goede contacten van het VBK met de mediapartijen in België wordt de karpervisserij regelmatig op positieve wijze in het daglicht gezet. Zo ook tijdens een sessie op het Spiegelven, een prachtig water tussen het Kempische natuurschoon. Mark Hoedemakers doet in deze blog verslag maar opent met het heengaan van één van ’s lands grootste karpers…
Treuren…
Vissers komen samen als er iets sterft wat hen lief is. Zo ook de dood van Bizon, 16 juli jongsleden. Dit deed de vissers van Heylakker direct samentroepen en zij die er niet meteen geraakten, stuurden berichten vol ongeloof en ontreddering richting het oosten van Limburg. Ook ik liet alles waar ik mee bezig was vallen, en reed stante pede richting de plas. Daar wierp ik een laatste blik op haar levenloze lichaam.
Een unieke vis is niet meer…
Bomvol kuit en daardoor zwaarder dan ooit.
6 centimeter was deze oervis gegroeid sinds haar laatste vangst op Sinterklaasdag van het jaar 2013. En dat op haar reeds gezegende leeftijd! Haar omvang was duidelijk mee geëvolueerd, maar dat geheel terzijde, want ook haar kuit wierp nog duidelijk gewicht in de schaal. Zwanger van de lente betekende in dit geval ook zwanger van de dood. Als kuit niet vloeien kan tijdens het jaarlijks paairitueel, wordt het een gevaarlijke last voor de karperbuik. Zwijgend voeren we haar weg naar de rand van de hoge oever in het kommetje, waar we vervolgens haar kolossale lichaam terug aan de natuur schonken.
Mijmeren…
De dagen nadien werd er opvallend veel gemijmerd aan de grindplas. Over hoe het was en over wat er nog in het verschiet ligt. Over hoe ik liever bij leven een hoofdstuk had willen wijden aan Bizon, in het jubileumboek ter ere van het 25-jarig bestaan van het VBK. Tijdens de VBK Meeting van december 2017 zal dit boek boven het doopvont worden gehouden. Nog ruim 2 jaar de tijd dus, maar die 28 maanden die nog voor de boeg liggen zullen snel genoeg verstrijken!
Gio Lenglez met de Mohikaan, een karper die niet mag ontbreken in het aankomende VBK boek.
Het opzet van dit project is om, naast een stuk VBK-geschiedenis, 25 bijzondere karpers in de schijnwerpers te plaatsen. 25 vissen die 25 jaar karpervissen in ons gewest mee kleur hebben gegeven. De kiem van dit idee is reeds een tijdje geleden gezaaid, waarna we met een klein groepje een selectie maakten van karpers die niet zouden misstaan in een dergelijk naslagwerk. Uit een shortlist van om en bij 35 vissen gaan we op zoek naar de meest beklijvende verhalen, naar memorabele gebeurtenissen. Het zal wellicht uitdraaien op monnikenwerk, dagen vol zorgen en nachtenlang labeur achter de laptop, maar het resultaat mag niet minder dan af zijn! Omdat een zilveren jubileum niet onopgemerkt mag voorbij gaan!
Carp on film…
Nee, dan was de stemming een week eerder behoorlijk uitgelaten, in vergelijking met de dagen na het overlijden van Bizon. Eén directe vraag van Peter Coene, duivel-doet-al van onze koepel Sportvisserij Vlaanderen, en de kaarten werden geschud. Theo, Jeffrey en ikzelf zouden tijdens onze sessie op het Spiegelven in Beerse een filmploeg op bezoek krijgen.
Voor Sportvisserij Vlaanderen TV lag er een reportage over ons geliefd karpervissen in het verschiet en Peter wilde maar al te graag deze beelden schieten aan de Kempische Kleiputten. We hadden al ruim een jaar eerder toegezegd om een keer af te zakken naar het Spiegelven. Niet alleen wilden we graag een keer een social vissen in het gezelschap van de bende-van-de-niet-zo-stille-Kempen, het is ook een water dat bulkt van pareltjes van karpers. Weelderig beschubde deernen en gozers van vissen, de ene al mooier dan de andere, aangevuld met een handvol mooi gebouwde schubs.
Het water bulkt van de ‘pareltjes’. Hier een fraaie spiegel in de handen van Bart Voeten.
Daar smullen deze Limburgse jongens van en als je Theo’s eetgewoonten een keer grondig ontleedt dan weet je ’t wel: die man heeft altijd honger en een dubbele portie is eerder normaal dan uitzonderlijk. Ook Jeffrey had meer dan trek in de vangst van een beauty, en zelf wilde ik maar al te graag delen in kromme hengels en gevulde netten.
Op naar het Spiegelven
Zo gebeurde het dat we op de tweede woensdag van juli hartelijk werden ontvangen door Debby en Bart. Het water oogt werkelijk schitterend en na het inladen van alle spullen vaart Theo over naar de andere oever. Daar moet het gaan gebeuren, vanaf die kant kunnen we een allegaartje aan stekken bevissen en daar hopelijk rijkelijk voor beloond worden. Jeffrey, ikzelf en onze gastheer en -vrouw vervolgen onze weg langs het pad vanaf de parking tot de hoge oever, over het brugje en het zandpad tot aan de stek. Met de info van Bart slagen we erin om voor de intrede van de duisternis alle rigs te positioneren en enkele uurtjes later kruipen we iets vroeger dan gebruikelijk is voor een social onder de wol. Om 3:45 zal de cameraman en zijn gevolg al arriveren en da’s vroeg genoeg!
Het lijkt dan ook alsof ik helemaal niet geslapen heb als de telefoon rinkelt en Bert zich aan me voorstelt. Ook Peter en Jelle zijn van de partij en we spreken meteen af dat Jelle op z’n minst in de buurt blijft tot het licht wordt. Je wil namelijk niet weer dat ie verdwaalt, en na kilometers lange omzwervingen en tal van ontberingen terug opduikt, te laat voor wat gepland stond. Op de vooravond van de VBK-meeting slaagde hij er zo in om zijn eigen presentatie niet alleen te missen, hij was ze op de koop toe ook nog ‘ns kwijt gespeeld, samen met jas en autosleutels. Rare jongens, die Gentenaren!
Overigens zwemmen er ook prachtige schubkarpers rond!
De relativiteit van hyperactiviteit…
Cineast Bert dirigeert, regisseert en spuit ideeën aan de lopende band, terwijl Peter er op blijft hameren hoe graag hij technische en tactische uiteenzettingen wilt. Vooral het systeem wat ik gebruik om in een bocht omheen het eiland te vissen heeft Peter’s onverdeelde aandacht. Zelf wil ik liever niet dat hier uitgebreid naar wordt gekeken, want je kan deze techniek niet zomaar overal gebruiken. De situatie op deze stek echter, laat het vissen met een uit de kluiten gewassen V-steun perfect toe, omdat de rig in kwestie strak tegen een obstakel- en mosselvrij talud wordt gevist.
Een gehaakte karper kan maar 1 kant uit, en dat is weg van het eiland het wijd op. Je moet ’t eigenlijk ter plekke zien en ervaren, en dan zelf je plan smeden. Zoals dat in principe overal, op elk water het geval is. Ik laat me uiteindelijk overhalen om kort uit te weiden over deze door mezelf gewaardeerde vorm van verantwoorde obstakelvisserij, en in enkele takes staat ’t erop.
Een hoge vis die gevangen werd tijdens de filmsessie.
Ook Theo bevist één van zijn stekjes onconventioneel. Bij hem houdt Bert halt om ’s mans boeiensysteem te belichten. De visserij op het Spiegelven is echt spek naar onze bek. Obstakelvissen op een uitdagend water, in een prachtig kader en niet in het minst zeer goed gezelschap. De Kempische Kleiputten hebben het genoegen om gerund te worden door een groep enthousiaste werkpaarden, die met behoorlijk veel kennis ter zake de plassen en hun vispopulaties beheren. Een stel VBK-ers die naadloos aansluiten in het rijtje beheerders van Hombeek, ’t Veer, Oasis en het Eendenmeer. Wat hebben we als vereniging geluk met zoveel weelde!
Door de commotie, het lijnen in en uit het water halen en het rondvaren met de boten verliep de ochtend helaas zonder actie van karper. Bert liep in het rond als een Duracellkonijn, Theo dacht op een rustig moment even op z’n dooie gemak een salvo darmgas te lossen, niet wetende dat er twee meter verder een Go Pro camera zoemde, Jelle bleef zoals afgesproken mooi in de buurt en zelf had ik niet door dat mijn speldmicrofoon nog aan stond toen ik aan Jeffrey een uiteenzetting gaf van mijn laatste kledingadvies door de overigens vriendelijke uitbaatster van een lokale Amerikaanse Stock. Niets mis mee overigens, ware het niet dat mijn wederhelft Carmen het niet echt eens was met mijn aankoop aldaar…
Een gezellige drukte aan de waterkant!
Nadat Theo wat druk had kunnen aflaten en Bert en Peter terug met camera en statief op de oever stonden, kon hij het niet laten om even te polsen naar Bert’s hoge mate van activiteit. We keken met z’n allen raar op toen bleek dat hij jaren geleden in Frankrijk een keer door de bliksem geraakt was, waarna hij na het ontwaken uit een coma op een gevoelig hoger toerental leeft. Je zal ’t maar meemaken!
Die namiddag kwam er dan toch de verhoopte aanbeet. Een 20 millimeter grote FU5-boilie aan een kort rigje, over een bedje boilies, hennep en tijgernoten, resulteerde in de vangst van een mooie schubkarper van ruim 14 kilogram. Een sappig detail is dat net deze rig geposteerd lag achter het eiland. Vlak na de aanbeet sprong ik gezwind in de boot, waarna ik de karper achterna snelde. Het plannetje werkte, de buit was binnen! Met een meer dan voldaan gevoel, enkele leuke gesprekken rijker en een bescheiden slaaptekort reden we op vrijdag terug huiswaarts. Ik ben stiekem toch wel benieuwd naar het resultaat van de opnames. Zal vast en zeker een hyperkinetisch stukje film worden, Bert kennende!
Een blik over dit prachtige water!
Het Spiegelven nader bekeken…
In het late najaar van 2011 wierp ik voor het eerst een blik op het Spiegelven, dat toen nog naamloos was. Enkele weken later werden de contracten getekend en was VBK beheerder van ‘de Kempische Kleiputten’, een complex van niet minder dan 3 wateren en gelegen in Beerse. Het grootste water van de 3 is het Spiegelven. Een maagdelijke slok water van ruim 6 hectare dat al jaren verboden terrein was en verschillende vissers uit de streek nieuwsgierig maakte. Dankzij een groep enthousiaste vrijwilligers kwam hier verandering in en werd het water omgedoopt tot een prachtig stukje visnatuur.
Bezoek van Debbie en Bart, inclusief frieten!
Het Spiegelven is ontstaan halfweg vorige eeuw, toen er klei werd gegraven en vulde zich in een later stadium, eens de job geklaard was, terug langzaam met water. Die oorsprong geeft het Spiegelven ook zijn unieke karakter. Een groot deel is immers bezaaid met onder water staande bomen en andere obstakels. Het water bevat 2 eilanden waarvan één dienst doet als stek en de veelal steile oevers zijn overwoekerd met overhangende bomen en allerhande struiken. Dieptes variëren (afhankelijk van de waterstand) van een halve meter tot 11 meter.
Het Spiegelven heeft zijn naam niet gestolen, want er zwemt een grote hoeveelheid prachtig zwaar beschubde spiegels. Momenteel zwemmen er zo’n 90 gekende karpers met gewichten tot halfweg de dertig pondscategorie. Alle vissen blaken van gezondheid en groeien elk jaar vlot in lengte en gewicht. Een echte schatkamer gevuld met beauty’s, als je ’t mij vraagt!
Zo zie je maar wat een groep vrijwilligers kan bewerkstelligen. Het Spiegelven is dan ook een VBK water waar we trots op zijn. Meer informatie over de activiteiten van het VBK lees je op onze website en de Facebookpagina.
