24 uur op De Koperen Plas – Mark Hofman
Voor de nieuwe KWO Community ben ik regelmatig op pad om video’s te schieten. Begin Augustus stond erweer een opnamedag op het programma voor een aantal technische ‘How-To’ video’sen daarvoor zochten we een geschikte locatie. Al snel schoot ‘De Koperen Plas’ door mijn hoofd als leuke optie. Dit Nederlandse water is sinds begin van dit jaar open voor het grote publiek en mijn interesse was al een paar keer geprikkeld… Lees in dit artikel hoe de 24 uurtjes op deze bestemming er uit zagen!
11 uur, aankomst
De kenmerkende toren die aan het water staat zie je al goed vanaf de snelweg, dus de afslag kun je niet missen. Ik werd gelijk hartelijk verwelkomd door Marcel Huberts die samen met zijn vrouw Sabine het vissen op de plas runnen. Na een korte update van Marcel wist ik dat er 2 stekken vrij zouden komen, namelijk stek 5 en stek 8.
Het uitzicht vanaf stek 5…
13 uur, naar de stek
Na een rondleiding rondom het water koos ik voor stek 5. Dit is een mooie centrale stek met veel zicht op het water. Ook konden we hier goed uit de voeten om e.e.a. te filmen. Dat was namelijk het voornaamste doel van deze sessie! En van de items die voor de lens zou verschijnenwas de Kolibri boot die wij binnen hadden gekregen op de redactie. Deze kon ik gelijk handig gebruiken voor het positioneren van mijn rigs.
Overigens kun je een boot bij je stek huren. Dit zijn mooie plastic boten met veel ruimte en goede stabiliteit. Het is niet echt de bedoeling dat je je eigen rubberboten mee gaat nemen. De boten op De Koperen Plas zijn ookuitgerust met goede dieptemeters, namelijk de Lowrance Elite 4x Chirp. Dit technologische hoogstandje heeft een downscan, hiermee kun je mooi je stek in kaart krijgen. Overigens is er zeer veel diepteverloop op De Koperen Plas. Ik raad dus zeker aan om een boot met dieptemeter erbij te boeken!
Direct een dubbelrun, gelukkig is Willem er nog om een paar mooie platen te maken!
19 uur, hengels erin!
Na het opnemen van enkele video’s voor de KWO Community trok er aan het einde van de middag een flinke hoosbui over de plas. Er waren zelfs enkele bliksemschichten te zien. Een lekker visweertje, maar voor het filmen niet zo handig. Ik besloot dan ook, in overleg met Willem (onze video en foto man), om er een einde aan te breien en een hapje te gaan eten. Ook mijn oude vismaat Pim was inmiddels gearriveerd en hij zou de nacht met mij mee gaan vissen.
Ik had bij aankomst wl al even de moeite genomen om de beoogde stekken van wat voer te voorzien. Ditmaal met 10 mm boilies van een nieuw recept watik speciaal met Pilaar al een aantal weken aan het testen ben.
Dat de vissen ze wel lusten bleek al snel, want het duurde niet lang voordat er twee hengels tegelijkertijd afliepen! Gelukkig was Willem nog ter plaatse om wat mooie plaatjes te schieten van mij en Pim (zie foto bovenaan dit artikel). Dit beloofde veel goeds voor de nacht!
Een water met potentie!
24 uur, een nacht zonder slaap
De vissen bleken al goed op het voer te liggen, want elk uur liep er wel een hengel van de voerstek af! Het leuke van De Koperen Plas is dat er een grote variatie aan vissen om zwemt. Zo heb je het oude bestand met lange en sterke schubs, afgewisseld met mooie hoge spiegels die recent uitgezet zijn. Qua gewichten lagen de vissen tussen de 10 en 13kg ongeveer, een mooi formaat dus!
Overigens zitten er ook al enkele echte bakken. Vanuit het oude bestand zijn er enkele vissen die de 20kg overschrijden en er is zelfs een schub gesignaleerd die nog een heel stuk groter is, maar die moet nog gevangen worden… Ook zijn de eerste uitzet spiegels al over de 20kg gegaan. Kortom; een water met veel potentie voor de toekomst!
Een schub van het oude bestand.
7 uur, de laatste uurtjes
Als het licht wordt zit ik in mijnbootje om vis nummer 8 te drillen. Ik zie Marcel al op het terrein lopen en besef dat het lange dagen voor hun zijn om alles in goede banen te leiden, respect daarvoor! Het kost een hoop energie om het iedereen naar hun zin te maken en om iedereen met een visje naar te laten gaan. Helaas is dit laatste een utopie, want het blijft vissen. Veel vissers gaan er vanuit dat ze wel even een vis vangen, maar zo makkelijk is het nooit. Een betaalwater staat continue onder druk en de vissen leren snel. Enige creativiteit en een actieve manier van vissen helpt dan wel mee om succesvol te zijn!
De laatste vis neemt me op sleeptouw naar de overkant!
Ik begrijp van Marcel dat stek 5 weer geboekt is en dat de nieuwe vissers rond 12 uur aankomen. Ik kan eventueel verkassen naar stek 3 om te blijven vissen, maar ik vind het mooi geweest. Met 9 runs heb ik voldoende actie gehad om er weer even op te kunnen teren. Tot op het laatste moment blijven mijn hengels erin en daardoor weet ik nog een mooie spiegel te vangen. Ik schiet een plaatje in de boot en dan mag hij weer direct zwemmen…
10 uur, vertrek en enkele tips
Nadat alle spullen zijn ingepakt komt Marcel me halen met de golfkar inclusief aanhanger. Het is een autovrij terrein en je spullen worden netjes gebracht met dit kleine karretje. Ik ben zelf voorstander van een autovrij terrein, want dan zien de stekken er net iets meer ‘carpy’ uit, als dat je overal auto’s langs het water ziet staan. Het terrein is sowieso lekker groen en natuurlijk, in mijn ogen een groot pluspunt!
In deze korte sessie heb ik al diverse dingen geleerd die ik wil delen met toekomstige vissers van De Koperen Plas:
- Neem een boot bij je stek, voor het uitvaren maar ook voor het drillen.
- Gebruik een sterke hoofdlijn en voorslag. Onderwater liggen diverse scherpe obstakels.
- Houd het water goed in de gaten, de vis springt regelmatig en zo kom je sneller achter goede plekken.
- Houd je rigs simpel en degelijk en focus je meer op je stekkeuze.
- Vang je niks op een plek, probeer dan eens een andere diepte.
- Klein aas werkte goed voor mij, gelukkig ook geen brasem gevangen.
Ik heb me goed vermaakt op De Koperen Plas en wil er zeker nog een keer naar terug dit najaar. Het is goed om te zien dat we er weer eenmooie karperbestemming bij hebben in Nederland. Alle boekingen lopen via de website van The Carp Specialist.
