Alleen – Richard Hoogstraten

Alleen of toch samen? Richard Hoogstraten kiest de afgelopen jaren steeds vaker voor de eersteoptie. Alles lekker in eigen hand hebben, geen rekening houden met anderen, gewoon doen waar je zelf zin in hebt! Zo voelt Richard zich helemaal in zijn element langs de waterkant. Over het hoe en waarom wijdt hij in dit artikel verder uit…


Richard vertelt: Tegenwoordig vis ik graag alleen. Sterker nog, ik vis het allerliefst alleen. Dat was vroeger wel anders, toen ging ik maar wat graag gezellig met een maat op pad. Dat beviel prima en het was absoluut een gave tijd. Maar door een verhuizing kon mijn maat nauwelijks meer mee, dus ja: dan maar alleen op avontuur… Iets dat ik echt heb moeten leren maar nu wil ik niet anders meer. Misschien is het leeftijd, de ervaring, ik weet het niet. Maar ik kan het aan het water prima met mezelf vinden!

Als ik in m’n eentje op nieuwe stekken kom kan ik helemaal mijn eigen plan trekken: HEERLIJK!

Frankrijk

Nu vis ik niet echt veel nachtjes meer in Nederland, gemiddeld een stuk of vijftien. Daar zitten dan wat socials bij, voornamelijk met de mannen van The Baits boilies. Het hoogtepunt van mijn visserij vandaag de dag speelt zich af in Frankrijk. Het liefst ga ik zowel in hetvoor- als in het najaar zuidwaarts voor een tripje. In 2015 en 2016 mocht ik de luxe ervaren van twee tripjes per jaar. In 2015 maakte ik een gezellige weeksessie met Frank Huisman, de andere trip trok ik alleen het Franse land in. Het afgelopen jaar viste ik een lange week eind april en een trip van twee en een halve week in september. Beiden alleen, hoewel ik op alletwee desessies wel een aantal dagen samen met de The Baits man van Frankrijk heb gevist, Philippe.

Tijdens een van de sessies met Philippe pakte ik deze rakker van 17KG!

Benieuwd naar die avonturen? Lees dan ook mijn andere artikelen op KWO, klik hier!

Single

Maar waarom zo graag alleen? Ik spreek veel vissers die daar niet aan moeten denken, zeker niet voor twee en een halve week. Ze zouden gek worden van zichzelf! Of… ze kunnen thuisfront niet zo lang missen. Of… ze mogen niet! Nou goed, ik vind het heerlijk. Echt vrij zijn. Met niemand behalve jezelf rekening houden. Veel lezen, schrijven, nadenken, uitrusten. Precies zo vissen zoals jij wilt, geen concessies. Kleinere stekken, lekker zwerven. Een gokje nemen. It’s a therapy man!

" Kleinere stekken, lekker zwerven. Een gokje nemen. It’s a therapy man! "

Nee, ik heb geen last van gemis van thuis. Natuurlijk, als ik even gebeld heb met ze is het even moeilijk maar verder… Geen probleem! Zij redden zich wel, en ik ook. In mijn eentje aan het water bloei ik helemaal op. Zeker in het mooie Frankrijk waar ik altijd heerlijk rustige plekjes op zoek. Ik hoef niet perse die grote vissen te vangen. Mijn weger heb ik zeven jaar geleden op marktplaats gezet. Ik wil gewoon lekker vissen (en af en toe wat vangen) in een mooie omgeving.

Ik wil gewoon lekker vissen (en af en toe wat vangen) in een mooie omgeving.

Twee is praktischer

Maar alleen vissen is soms ook wat onpraktisch. Wat nou als je midden in de nacht je poot breekt, of iets ergers?

Nou, gewoon niet doen! Opgelost.

Nee, natuurlijk heeft het alleen vissen ook enkele nadelen. Als je ergens twee nachten achter elkaar wil zitten moet je dat goed voorbereiden. Je kan niet nog even snel naar de Carrefour voor die vergeten fles water. Maar in de praktijk gebeurt dat zelden. Eigenlijk vis ik elke dag ergens anders. Dat is soms wel onrustig. Veel opruimen en weer neerzetten, maar ook dat wordt op den duur routine. Aangezien ik voornamelijk op rivieren en kanalen vis, moet je toch elke dag weg voor het onderhoud van de voerstekken. Alles inpakken dus en onderweg wat vers eten scoren bij de bakker of supermarkt. Zo loop ik af en toe relaxed door een aardig dorpje en eet ik wat normaals in een restaurantje. Dan voel je die vakantievrijheid helemaal! Je moet niets, je mag alles. Nou ja, tot op zekere hoogte. Maar fijn is het wel.

Soms kan je wel eens wat hulp gebruiken bij het fotograferen. Gelukkig was Philippe de helpende hand bij deze vis.

Voeren

Voeren is wel een ding in je eentje want er gaat namelijk ongelooflijk veel tijd inzitten. Minimaal drie stekken wil ik continu aanvoeren zodat er altijd drie dagen voer op elkestek ligt. Aangezien ik maximaal twee keer op dezelfde plek vis, ben ik bijna altijd nieuwe stekken aan het zoeken. Soms vind je die zo (of weet je hem al) maar meestal is het zoeken. Dat houd het ook wel spannend. Toch is dat verkennen super leerzaam en ik gebruik de informatie jaren later weer zodat ik soms wat minder hoef te zoeken. Wel probeer elke keer nieuwe stekken en wateren te vinden. Zo blijft het een ontdekkingstocht!

De snoepjes van The Baits weten ze in Frankrijk vaakgoed te waarderen!

Fotografie

Ook foto’s maken is soms wat lastiger als je alleen bent. Zeker in het donker (ik zak geen vissen). Ik ben er nu aardig op ingespeeld. Statief, afstandsbediening met diverse settings en schieten maar! Echter, ideaal is het natuurlijk nooit. Een beetje kundig fotograferende vismaat is wat dat betreft altijd beter. Doordat ik mijn vangsten nooit weeg win ik weer wat tijd voor het gepruts met de camera. Zo kan de vis weer snel terug. Alle foto’s (op een na)in dit artikel zijn zelf gemaakt. Met statief en instelbare controller. Zo schiet ik telkens series van ongeveer 7 foto’s. De starttijd en de tussenpauze tussen de foto’s kan je instellen. Op die manier zit er vaak wel een goede foto bij. En thuis kan je altijd nog wat na bewerken. Maar toch, hier is een goede vismaat echt wel een plus.

Nachtfotografie is dubbel prutsen in je eentje…

Zwerven

Het is soms echt zoeken en pionieren als je in je eentje op pad gaat. Het op je bek gaan, omdat blijkt dat er nauwelijks karper blijkt te zwemmen, hoort er ook bij. Het uitzoeken waar de nachtviszones zijn is soms ook een crime… Of, als ze er niet zijn, kijken waar je een beetje verstopt een nachtje kan zitten 😉 Ik vind het gewoon veel mooier, dat rond zwerven. Elke dag op pad om te voeren. Dan rij je al snel 50 km per dag (kan je mooi je telefoon opladen). Allemaal binnendoor weggetjes. Pittoresk Frankrijk. Een camping zoeken om te douchen. Of gewoon, in je blootje aan de oever met een emmer warm water, washandje met een sopje. “Bonjour monsieur”. Dat verwacht je niet… wie laat hier nou de hond uit?!

Eerste vis van een nieuwe stek is altijd welkom!

Veiligheid

Ik heb me nog nooit echt onveilig gevoeld, zo alleen aan het water in een ander land. Nu kies ik natuurlijk ook niet snel een nachtje midden in een drukke stad uit. Maar soms zit ik wel zichtbaar vanaf de weg aan een verder heel stil kanaal. Kleine dingen die het wel veiliger maken zijn dat je overdag eigenlijk nooit op je stek bent. In de regel ga ik pas eind van de middag richting mijn visplek. En in het najaar is het om half acht alweer donker waardoor je sowieso niet echt op valt. Vaak ben ik dus maar twee uurtjes ‘zichtbaar’ en de tent zet ik dan als laatste op zodat niemand in de gaten heeft dat ik de nacht blijf. ’s Ochtends ben ik na de koffie alweer op pad. Dat zijn gewoon kleine simpele dingetjes ik me aangeleerd heb en nu routine zijn. Het draagt bij aan het gevoel van veiligheid.

Een mooie en vooral loeisterke riviervis!

My stylo

Zo is dit helemaal mijn manier van vissen geworden. Ik heb me helemaal ingesteld op snel van stek te verwisselen. Gelukkig heb ik een grote bus bij me en kan ik mijn zooi in enkele minuten achterin gooien. De rodpod klap niet eens in elkaar. Gaat zo achterin, dat is wel luxe! Warm eten doe ik meestal ’s middags, ergens op een rustige plek langs het water. Buiten de nachtviszone (of stiekeme stek). Als het dan tijd is om te vissen gaat het snel: rodpod eruit, hengels er op, rigs monteren en gaan met die banaan!

Heerlijk vissen op onbekende stuwvakken!

Therapie

En dat er mooie vis zwemt op deze type wateren is ook allang geen geheim meer. Je kunt er van alles vangen. Van klein tot groot. Van spiegel tot schub en van meerval tot witvis, maar dat maakt mij niet uit. Ik houd van het onbekende en sommige vissen zijn zelfs nog nooit gevangen. Die stelling durf ik wel aan. Zeker omdat ik ook nauwelijks andere karpervissers tegen kom tijdens mijn eenzame sessies. Dat is een enorm voordeel en lekker rustig, helemaal mijn ding. Zo kijk ik elk jaar weer uit naar mijn ’therapeutisch avontuur’ in het Franse land.

Gewoon lekker vissen en genieten, c?est ca.

Kortom, twijfel je eens om ook alleen op pad te gaan..? Hopelijk heeft dit artikel je dan over de streep getrokken! Veel succes 🙂

Richard Hoogstraten

Bekijk ook