Babe of the Lake… Geluksfactor 2.0

We weten allemaal dat één run soms genoeg kan zijn om je sessie te doen slagen. Roy van Goor is recent maar weer eens met de neus op de feiten gedrukt toen hij tijdens een Franse karpertrip een droomvis wist te vangen. In dit artikel doet hij verslag van de vangst van ‘Fully Scaled’, een karper die veel vissersharten sneller doet kloppen…


Op een druilerige herfstavond ben ik mijn mail aan het checken en valt mijn oog op een berichtje wat afwijkt van de normale huis, tuin en keuken deals en aanbiedingen. Het is een berichtje van een Engelse firma waar ik altijd mijn jaarlijkse trip boek naar het water ‘Laroussi’.

Roy-van-Goor-libelle

Of ik wellicht interesse heb “om een plek op te vullen in een week waarin opnames worden geschoten voor een nieuwe website video?” Eigenlijk was het niet de bedoeling om in 2015 nogmaals terug te gaan maar het kriebelt toch behoorlijk en na een kort overleg met mijn wederhelft wordt de goedkeuring gegeven en beantwoord ik de mail met een positief antwoord.

Opnieuw op avontuur

Het is halverwege september en de 650 km lange rit verloopt zonder tegenslagen en ik ben ruim op tijd aanwezig waarop de poorten van dit kleine paradijs zich openen. Na een klein half uurtje begroet Mehdi me en parkeer ik de wagen op de parking. Als eerste werp ik een blik over de plas van 5 hectare. Alles ligt er rustig bij en Mehdi legt uit dat de vorige groep een goede week heeft gehad met diverse mooie vissen.

Paddy Madsen, een Engelse vriend, met een prachtige karper. Eentje die ik deze week graag in mijn net zou zien verschijnen.

Paddy Madsen, een Engelse vriend, met een prachtige karper. Eentje die ik deze week graag in mijn net zou zien verschijnen.

Als ik het water nog wat in de gaten hou hoor ik in de verte een wagen het terrein oprijden. Het zijn 2 Engelse vissers die ook aanwezig zullen zijn deze week. Samen beginnen we aan een wandeling rond het meer en ze vertellen me dat we maar met zijn drieën zullen vissen in plaats van de oorspronkelijk geplande 5 man deze week aangezien David, de eigenaar van Angling Lines verhinderd is.

Normaal gezien word het water meestal bevist met 7 man, nu zijn we maar met zijn drieën wat bij velen zal klinken als een voordeel, maar gezien mijn eerdere sessies met minder vissers zal dit eerder een nadeel zijn. De vissen kennen alle trucjes en zullen ook snel in de gaten hebben waar de druk het minst is. De strategie zal zijn dat we ons verdelen over de 3 meest gangbare stekken van waaruit we de grootste oppervlakte van het water kunnen bestrijken. Op maandag zouden 2 vrouwelijke medewerkers komen en zich 4 dagen bij ons voegen om hopelijk wat beeldmateriaal te kunnen schieten.

In 2008 ving ik hier mijn eerste vijftiger.

In 2008 ving ik hier mijn eerste vijftiger.

Lastige visserij

Gedurende het weekend word al snel duidelijk dat de weersomstandigheden niet in ons voordeel werken; hoge luchtdruk en een strakke noordenwind zorgen ervoor dat de vissen zich niet van hun beste kant laten zien. Op wat actie van graskarper en kleine schubs valt er weinig leven te bespeuren. De grotere spiegels, waar Laroussi toch wel om bekend staat, kennen het spelletje van ‘hide & seek’ maar al te goed. In het midden gedeelte komen wel geregeld vissen omhoog maar echt in de buurt van mijn stiff hinged rigs lijken ze niet te komen…

Zwijgende beetmelders.. Het beeld van deze week.

Zwijgende beetmelders.. Het beeld van deze week.

De dagen vliegen voorbij en het is inmiddels dinsdagmiddag als ik tijdens mijn wandeling naar het sanitaire gedeelte een paar vissen zie draaien op de stek die direct vooraan de ingang van het water ligt. Snel wordt het besluit genomen om toch maar te verkassen omdat de vissen zich tot op dat moment niet laten zien in het gedeelte van het water wat ik bevis. Eigenlijk tegen beter weten in, want ik vermoed dat de vissen snel door zullen hebben dat er geen gevaar meer is op mijn stekken die ik tot aan dat punt bevist heb. Tegen de avond ‘staan’ de pop-ups op de nieuwe stekken die in het verleden voor mij zeer succesvol waren gebleken.

Mijn versie van de stiff hinged.

Mijn versie van de stiff hinged.

Ik heb deze stek al vele malen bevist en ben dus wel bekend met hoe het er onderwater uitziet. De avond wordt nacht en als ik mijn ogen open kijk ik naar de wakers die nog steeds in rustmode hangen. Ik baal toch wel een beetje, het is wel vaker zo geweest dat een sessie stroef verloopt, maar in mijn achterhoofd hoop ik toch dat er wat voor de camera verschijnt en alle moeite niet voor niets is. Gedurende de middag kan ik een schouwspel aanschouwen wat al voorspeld was, de vissen verplaatsen zich en laten zich van hun beste kant zien boven de oude voorstekken. Of ze er azen is een tweede, maar mijn gevoel zegt me dat ik niet zo dicht bij een kans ben geweest toen de voerplekken nog voorzien waren van rigs.

Een spiegel uit een eerdere sessie, waarin de vissen wat meer mee wilden werken.

Een spiegel uit een eerdere sessie.

Ik besluit nog een nacht te blijven zitten maar als ik na een vruchteloze nacht in de vroege ochtend nog steeds zie dat de vissen daar bevinden waar ik ze avond ervoor had gezien is het genoeg! De spullen vliegen de auto in en een uurtje later zit op weer in positie aan de andere kant van het water.

Nieuwe stek, nieuwe kansen

Spoedig ligt weer alles op scherp met het enige verschil dat er deze keer niks bij gevoerd omdat ik er niet zeker van ben dat het oude voer weg is. Rond het middaguur komen de 2 dames melden dat ze even weg gaan om te lunchen met de eigenaar. We gaan de laatste 24 uur in dat de camera’s aanwezig zijn en ze willen graag nog wat beeldmateriaal met hem schieten. De vissen zijn op dat moment nog steeds aanwezig en geregeld doorbreken ze het wateroppervlak. Ze schijnen zich niet in de verste verte te storen aan de aanwezigheid van de presentaties.

Mijn wakers hadden het uiterst rustig deze sessie...

Mijn wakers hadden het uiterst rustig deze sessie…

Midden in een binnensmonds gesprek met mezelf over wat nog te doen loopt de rechterwaker langzaam strak, een moment van bevriezing, en dan begint de molenspoel gelukkig te spinnen en de NTX-r te fluiten. Ik pak de hengel en voer de druk op om mijn tegenstander op waarde in te kunnen schatten. “Heb ik weer te maken met een Chinese grasmaaier of toch met een tegenstander die meer gewenst is?” denk ik bij mezelf. Al snel heb ik door dat dit toch wel een serieuzere vis is en ik hijs me rustig in mijn waadpak en begin de vis rustig af te drillen. Traag komt de vis dichterbij en als hij de eerste keer de oppervlakte doorbreekt zie ik gelijk welke vis de fout in gegaan is. Het is een van de mooiste vissen die er rond zwemt en in mijn gedachten dwaal ik af naar de foto’s die ik ervan heb mogen aanschouwen bij een Engelse visser. De ‘wow-factor’ is hoog bij deze vis.

De Fully Scaled op 22,4 kg. Magic!

De Fully Scaled op 22,4 kg. Magic!

Snel richt ik mijn concentratie weer op de tegenstander en een zucht van verluchting is er als hij rustig over het netkoord glijdt. Voorzichtig ontdoe ik de schepnetsteel van zijn armen en verplaats ik de vis richting mat. Na het wegen leg ik de vis even weg om de eigenaar en de dames op de hoogte te stellen. Een tiental minuten later wordt de vis op de gevoelige plaat vastgelegd en op beeld vereeuwigd. Snel krijgt de vis zijn vrijheid terug en als ik de foto’s even later bekijk besef ik hoe snel een sessie geslaagd genoemd kan worden. De mooiste vis van het water op de enige aanbeet die ik zou krijgen die week (buiten de graskarpers om gezien). Deze vangst kan je gerust eentje met een hoge ‘geluksfactorgehalte’ noemen.

Al met al was het een taaie week, maar dankzij de Fully Scaled is het toch een memorabele sessie geworden!

Al met al was het een taaie week, maar dankzij de Fully Scaled is het toch een memorabele sessie geworden!

Die zelfde avond en nacht vangt een van de Engelsen vissers nog 2 dikke karpers die net onder én net over de 25 kg grens gaan! Dit zorgt er voor dat de dames genoeg beeldmateriaal hebben om de video te kunnen maken! Of ik er in de toekomst nog terugkeer is nog onzeker, met deze schoonheid in het album is deze sessie stiekem een mooie afsluiter geweest.

Roy van Goor

Bekijk ook