Bedankt, het waren twee fantastische dagen…

Is dit de beste karpersessie ooit? Robert Scheven en Jopie van de Wetering maakten vorig najaar mee waar iedere karpervisser van droomt; het vangen van een bangelijke serie grote vissen. En dat in slechts twee dagen…

We schrijven eind oktober 2014, twee vissers hebben er al een flinke reis door het Franse land op zitten richting het Zuiden. Na een teleurstelling op een beoogd water draaien de mannen nu een verlaten zandpad op en kunnen ze een eerste glimp opvangen van het water. Het reservoir is ruim 400 hectare en Jopie heeft al enige ervaring op dit meer. Voor Robert is het de eerste keer dus hij heeft een gezonde spanning in z’n lijf.

Een boot wordt vol lucht gestampt en na een half uurtje noeste arbeid liggen alle spullen in de boot om over te varen naar een verlaten stek. Snel verstopt Robert de auto en met een vouwfietsje is hij binnen no-time terug om de overtocht te volbrengen.

Je zou zeggen: dit is niet mogelijk op openbaar water...

Je zou zeggen: dit is niet mogelijk op openbaar water…

Eenmaal aangekomen op de stek valt direct een, aan een boom gespijkerd, bordje op. Het vertelt; peche de nuit interdite (nachtvissen niet toegestaan). Tsja, de regelgeving is hier streng en de controle evenzo. Toch doen de perfecte omstandigheden en de warme Zuidwester de mannen besluiten om uit te pakken op de stek. Een klein maar efficiënt basiskamp staat al snel, hier moet het de komende 4 nachten gaan gebeuren.

Een prachtig water met als grote minpunt: roofvissers..

Een prachtig water met als grote minpunt: roofvissers..

Rods out

In de schemer wordt er een voerspoor tussen twee markers getrokken. Als aas wordt gekozen voor boilies die gesoakt zijn met liquids. Geen partikels of andere witvisgevoelige shit! De donkerte overvalt de mannen en na een lange reis is er een strijd tussen: gaan slapen óf alvast de hengels in. Het risico om op deze stek controle te krijgen is groot, onherroepelijk zal worden gesommeerd om de stek te verlaten. Tijdens deze overpeinzingen springt er een vis op de strook voer, het besluit wordt daarmee aanzienlijk vereenvoudigd: rods out!

Een prima start!

Een prima start!

Om de risico’s wat in te perken wordt er slechts met 4 hengels gevist en groot is de verbazing wanneer de stok die als tweede op haar plek lag al begint af te ratelen. Het is de hengel van Robert en met trillende handen omklemt hij het carbon terwijl een grote vis hem over het, inmiddels spiegelgladde, water trekt. Na een goed kwartier beuken slaat de vis een klok aan het wateroppervlak en direct kan Jopie het net onder de vis steken. Met ogen als schoteltjes wordt de buit bekeken en terug op de kant blijkt dat de vis ruim door de 40 ponds schiet. Er worden een paar flitsfoto’s geschoten en nadat de bak weer zwemt volgen er vrij snel nóg twee vissen van respectievelijk 43 en 49 pond. “What the fuck is hier aan de hand?”…

Monster!

De vermoeidheid begint de overhand te nemen en als rond 4 uur opnieuw een hengel af loopt besluiten Robert en Jopie dat het de laatste vis van deze eerste nacht zal zijn. Het slaaptekort moet aangevuld worden want om 6 uur zijn de eerste roofvissers alweer present. Om een dreg of plug in de gevlochten lijnen te voorkomen is het vissen in de ochtenduren eigenlijk niet mogelijk. Terug naar de drill; deze duurt voort en in een zwak maanlicht verdwijnt er een lang, heel lang, vissenlijf in het net. “Dit is 1000% je nieuwe PB” zegt Jopie. Eén blik in het net is genoeg voor Robert om dit te kunnen beamen; wát een monster!

Op de mat ligt een enorme vis.

Op de mat ligt een enorme vis.

Op de kant blijkt de vis zelfs een streepje door de magische 30 kilo grens gaat. Eén van de top 3 van het meer, extreem bruut, en dat binnen 6 uurtjes vissen! Robert steekt de spiegel veilig in een bewaarzak en bij het eerste licht worden er een aantal foto’s geschoten met de iPhone, dit omdat de accu’s van de gewone camera leeg blijken te zijn…

Wat een monster!

Een monsterlijke spiegel voor Robert.

Voeren!

Terwijl de roofvissers de gehele ochtend voor de stek rondvaren wordt de strook meermaals voorzien van wat lekkere karpersnoepjes. “Zouden die roofvissers ons niet vernaaien?” schiet meermaals door de kopjes van de mannen. Toch wint de drang naar karpers het van de voorzichtigheid. Binnen 10 minuten nadat de laatste roofvisser van het water af is ligt de eerste rig alweer op de voerstrook.

Nog een dikke veertiger voor Jopie!

Tot vreugde van de mannen duurt het niet lang alvorens de eerste vis zich aan dient. Na een korte, maar krachtige drill kan Jopie met een 45-er op de foto. Hoe bedoel je ‘ziek’: nu 5 vissen en de kleinste is een lage veertiger!

Gekkenhuis!

Terwijl de avond dichterbij komt blijven de runs maar komen. Tot net na middernacht is het een gekkenhuis; achtereenvolgens komen er twee dertigers, een vijftiger en nog drie veertigers op de mat. Een reeks die zelden is vertoond op openbaar water. De mannen zitten exact op het juiste moment op de juiste plek! Terwijl er langzaamaan gefantaseerd wordt over “wat er nog gaat komen” ziet Robert een zaklamp in de bossen achter zich…

Het gaat maar door!

Deze mid-vijftiger kwam vlak voor het onheil…

Te mooi om waar te zijn

“Shit, nu zijn we de lul” roept Jopie hardop door de klamme najaarsnacht. Hij krijgt gelijk want met maar liefst 6 man sterk verschijnt er Gendarmerie uit de bossen. Boze blikken en een kanonnade aan Franse termen hebben de agenten klaar voor de Robert en Jopie. Het besef dat deze sessie ten einde is dringt meteen door. Na een duidelijke uitleg van de agenten wordt Jopie op de bon geslingerd. Gelukkig slechts één bekeuring, dit omdat er maar met vier hengels is gevist! “Het was ook te mooi om waar te zijn”.

Eén van de laatste vruchten van de stek.

Eén van de laatste vruchten van de stek.

Ondanks de teleurstelling over het niet af kunnen maken van de vierdaagse trip heerst er een stemming van tevredenheid. De mannen wisten dat ze een risico liepen door deze stek te bevissen en klagen zou dan ook ongepast zijn. Zéker met de serie ongekende vangsten. In een krappe 12 visuren kwamen er 11 karpers op het droge, twee dertigers en maar liefst negen karpers boven de 20 kilo. Een ongekende reeks en het zal lastig zijn om dit ooit te evenaren!

Resume

Terugblikkend op deze succesvolle mini trip toveren de vangsten een glimlach op de gezichten van Jopie en Robert. Inmiddels ligt de winter achter ons en lonkt het voorjaar. Ook voor 2015 hebben deze twee geslepen vissers weer snode projecten op de agenda staan! Dus wellicht lezen we volgende winter opnieuw een verhaal over een Frans avontuur. Hopelijk duurt deze dan langer dan twee nachten… 😉

Op naar het volgende avontuur!

Op naar het volgende avontuur!

Bekijk ook