Beekvissen in de Achterhoek – Bram Schuurman
BramSchuurmanis een fanatieke jonge visser uit het Oosten van het land. In dit artikel neemt hij ons mee naar een kijkje in zijn visserij. Bram vist voornamelijk op de diverse beken die de Achterhoek rijk is, en niet zonder succes! Hoe hij zijn visserij succesvol aanpakt, dt lees je hieronder! Duidelijk wordt wel dat de jeugd de toekomst heeft 😉
Bram aan het woord:Mijn naam is BramSchuurman en ik ben 20 jaar oud. Ikben woonachtig in een klein dorpje in de Achterhoek. Het dorpje bevindt zich in een rustige omgeving en is rijk aan een aantal prachtige wateren. Al zes jaar lang ben ik fanatiek aan het vissen op de beken in de Achterhoek.Ieder jaar komen er weer enkele stuwvakken bij waar ik mijn doelen probeer te halen.
En van de Achterhoekse schubs die Bram wist te landen!
In de afgelopen jaren heb ik veel wateren in mijn omgeving bevist. Naast beken bezocht ik ook regelmatig vijvers en plassen. Echter vond ik de beekvisserij wel de mooiste! Zes jaar geleden ben ik fanatieker gaan karpervissen en inmiddels is het een ware verslaving geworden. Deze verslaving is begonnen op het stuk beek waar ik mijn eerste karpers wist te vangen.
Inmiddels is het karpervissen een ware verslaving geworden.
Het begin
De eerste paar jaar heb ik mij snel kunnen verbeteren en ontwikkelen. Ik had het kunstjevrij snel door en wist dat de beek voor mij bijzonder was. Iedereen ving zijn visjes op de vijvers, maar datwerd voor mij al te makkelijk. Om die reden ben ik begonnen met vissen op de beek, op een stuwvak waar ik ooit al eens (wilde) verhalen over had gehoord. Een stuwvak waar veel karpers zwemmen, maar over het gewicht is niet veel bekend. Dit was voor mij het begin van een avontuur!
De stek was gemaakt: tijd om te vissen dus!
Meerdere avonden per weekfietste ik het standaard rondjelangs dit stuwvak. Ik spotte geregeld karpers op dezelfde stukken van de beek, wat me deed besluiten om een stek te maken op dat stuk. De kanten van de beek stonden vol met twee meter hoge doornstruiken en bosjes, maar tegenover de uitrit van een boerderij zat een kleine open plek.
Tegenover de uitrit van een boerderij zat een kleine open plek.
Eerste sessie
Tussen de prikkelbosjes door wist ik alles klaar te krijgen om een eerste sessie te starten. Het begon met een instant sessies over alle dagdelen verspreid. Na vele malen blanken en twijfelen aanmijn aanpakkwam uiteindelijk de verlossende aanbeet. Dit gebeurde nadat ik toch een paar dagen had voorgevoerd. Na een stevige dril kwam een kleine schubkarper boven water.Deze schub was het startsein van vele mooie vangsten die volgden!Het moment van die eerste dril op de beek weet ik nog heel goed. De power van een karper op de beek is enorm en ik wist niet wat mij overkwam.
De vissen op de beek waren krachtiger dan Bram had verwacht!
Voorvoeren werd voor mij een standaard als ik op de beek ging vissen, en mijn werd werd vaakbeloond. Voorvoeren deed ik met een gevarieerde mix van tijgernoten, boekweit, maples, duivenvoer en boilies. Ik koos bewust voor de partikels, omdat boilies op veel beken onbekend zijn voor karpers en ze het voer laten liggen. Partikels zien er daarentegen natuurlijk uit en zijn perfect voor een voersessie. Bovendien werken partikels enorm effectief. Er vinden veel meer aasopnames plaats door de kleine voedseldeeltjes, en door de variatie in aas zit er voor iedere karper wel wat lekkers tussen.
Gevarieerd voer doet wonderen!
Slim voeren
Ik vis op de beek bijna altijd met een simpele rig. Het eerste deel is voorzien van een verstijfd stuk fluorcarbon, waar ik een stukje strip-it bij aan knoop. Haakmaatje acht of zes met een vrij agressieve inhaking maken de rig compleet. Op de hair zit een tijgernoot met daarboven een roze of witte pop-up van 10 of 16 mm, en soms een loodje om de rig goed uit te balanceren. Boven de rig zit een visveilig loodsysteem zodat de vis bij lijnbreuk niet met de leader in zijn bek blijft rondzwemmen.
Bram houdt zijn rigs het liefste zo eenvoudig mogelijk.
Ik ging bijnaiedere avond op de fiets naar de beek om te voeren. Regen maakte mij al niks meer uit, er moest en zou voer liggen! Toch sloeg ik soms bewust een paar dagen over met voeren. Ik had het idee dat de vissen er vanuit gingen dat er elke dag weer voer zal liggen. Juist daarom sloeg ik soms een dag over. Stel dat je een dag geen eten krijgt, dan heb je de volgende dag natuurlijk ng meer honger! De karpers werden met deze tactiek dus extra gestimuleerd om flink te gaan zoeken naar aas, en juist op die momenten sloeg ik toe.
Voedselnijd creeren en toeslaan op het juiste moment hebben Bram veel vissen opgeleverd!
De theorie klopte precies zoals ik had verwacht. Ik voerde vrijdagavond bewust niets en zaterdag, wanneer ik ging vissen, ging er pas weer voer te water. De vangsten werden hierdoor steeds beter en ik maakte nachten mee waarbij ik geen oog dicht deed!
Ik maakte nachten mee waarbij ik geen oog dicht deed!
Zoektocht naar meer
Het geweldige avontuur was voor mijn gevoel na de vele vangsten aardig aan z’n einde. Ik had het idee dat dit hoofdstuk was afgesloten, en ik ben verder gaan vissen op andere stuwvakken in de omgeving. Ik beviste veel verschillende wateren, steeds weer op zoek naar een nieuwe uitdaging.
De zoektocht naar nieuwe uitdagingen brachten Bram naar een hoop verschillende wateren en stekken.
Mooie dertigers en zelfs enkele veertigers heb ik in mijn handen mogen houden. Op elk stuwvak zwom wel een grote vis. Hetvreemde is dat ik nooit een zware vis ving op het stuwvak waar ik ben begonnen met vissen. Elke keer als ik een dertiger ving dacht ik terug aan dateerste stuwvak, waar ik maar geen zware vis kon vangen? Ooit zal ik terugkeren naar het stuk waar het allemaal was begonnen. Voordat het zo ver was, moest ik eerst nog een paar klussen klaren op een nieuw stuk water waar ik net was begonnen.Tot mijn grote verbazing ving ik hier in korte tijd al het monster van de beek. Het geluk was nog niet op,wantdiezelfde nacht kwamen er nog eens drie vissen bij!
De grootste vis van de beek kwam al na korte tijd boven water!
Plantengroei
De plantengroei zorgt voor gezond water. Helaas is het wl lastig vissen in de zomermaanden.
Omdat de plantengroei op alle stuwvakken zo erg was dat je het water nog amper kon zien, zagen mijn plannen voor de rest van het jaar er niet zo gunstig uit. Ik hebom die redeneen lange periode op een grote plas in de omgeving gevist, in de hoop dat de beek in die periode gemaaidzou worden. Het warenvoornamelijk korte nachtsessies die ik op de grote plas viste.
Door de omstandigheden op de beek week Bram uit naar een groter water in de buurt.
Na een aantal mooie vangstenliep het niet meer op het grote water. Ik had het geluk dater juist in die periode veel regen viel, want door de dagenlange regenwerd een groot deel van de algen en het kroos in de beek weggespoeld.
Hier valt niet te vissen!
Knallen in het najaar
Het najaar kwam in zicht en ik twijfelde over mijn plannen om terug te gaan naar het eerste stuwvak. Het najaar is voor mij meestal een wat minder goede periode, maar dat hield me niet tegen. Ikbesloot uiteindelijk om toch terug te gaan, enik kreeg geen spijt van mijn beslissing!
De keuze om terug te keren naar het eerste stuwvak bleek geen slechte te zijn!
Ongeveer twee avondjes per week ging ik een paar uurtjes vissen. Deze avondjes waren behoorlijk succesvol en ik ving lekker door. Het warenwederom geen grote vissen, maar het vertrouwen was al snel weer terug. En dat zonder te voeren! Natuurlijk is het najaar de periode dat de karpers zich volvreten, dus daar speelde ik op in. Emmers met partikels werden klaargemaakt in de hoop dat ik in het najaar kon gaan knallen. Ik begon weer met voorvoeren en sloeg bewust enkele dagen over voordat ik ging vissen. De eerste sessie op de voerstek was het meteen raak. Drie vissen werden in korte tijd geland, met een aanzienlijk hoger gemiddeld gewicht dan ik op dit stuk gewend was!
Het gemiddelde gewicht begon te stijgen!
Missie geslaagd
Deze vangst gaf mij al volle vertrouwen en ik plande twee dagen later nog een sessie. Omdat er maar n dag tussen zat, besloot ik om niets te voeren. Op de dag dat ik ging vissen heb ik flink gestort, in de hoop om de vissen aan te sporen om te gaan azen. De nacht verliep echter stil en toen ik wakker werd was er nog steeds geen teken van leven op de stek.
’s Ochtends was het nog steeds stil. Zou de vis nog langskomen?
Ik draaideme nog een keer om en niet veel laterknaldemijn linkerhengel er volgas vandoor. De dril duurdebehoorlijk lang, aangezien de stroming in de beek vrij hard was en er veel drijfvuil aanwezig was. Toen ik de vis eenmaal zag schrok ik me dood, wat een vis! Ik kon niet begrijpen waarom het nu wel gebeurde. Het najaar is normaal gesproken nooit succesvol voor mij, en nu liep het als een trein!
Kaboemmm! Missie geslaagd!
De vis die aan het andere eind van mijn lijn hing was beslist het zwaarste exemplaar tot nu toe. Toen ik de vis eenmaal uit het water tilde en op de foto zette wist ik genoeg: het is me gelukt!
Met de winter in het vizier laat ik de beken even met rust. Maar volgend jaar kom ik zeker terug!
