Blog Peter Vlasveld – Introductie
Passie, daar draait alles om in het leven van Peter Vlasveld. Karpervissen, fotografie, vriendschap, sporten en het beleven van fraaie avonturen! In zijn blog gaat Peter dit allemaal laten zien aan de bezoekers van KWO! Vandaag trapt hij af met zijn introductie!
Voor de vissers die mij nog niet kennen zal ik mezelf nader voorstellen! Mijn naam is Peter Vlasveld en in het dagelijks leven ben ik werkzaam in de Biotechnologie. Ik werk als technisch specialist in de productie van medicijnen. Na mijn studie op het laboratorium onderwijs ben ik meteen aan het werk gegaan en inmiddels werk ik alweer 15 jaar bij hetzelfde bedrijf.
Ik woon in Zoeterwoude-Rijndijk, een dorp naast de gemeente Leiden. Daar woon ik in een leuk vrijstaand huisje aan de Rijn samen met kat en poes. Ik heb (nog) geen vrouw en kinderen en dat geeft mij de mogelijkheid om veel van mijn vrije tijd te besteden aan mijn hobby’s.
Altijd een drang naar het onbekende…
Het karpervissen zat er al zeer vroeg in, ik denk dat ik een jaar of 6 was dat ik kennis maakte met de Cyprinus Carpio. Samen met mijn vader ging ik regelmatig vissen en op een mooie zondagochtend zaten we in de boot naar twee dobbers te staren. Plotseling, op slechts enkele meters van ons vandaan, sprong er een enorme schubkarper uit het water. Meteen begon het te kriebelen en mijn besluit stond vast: ik moest en zou ook een keer een karper gaan vangen.
Mijn vader leerde mij hoe ik dit moest aanpakken en al snel landde ik mijn eerste karper. Een paar sessies later kon ik constateren dat ik besmet was met het karpervirus. Een aandoening waar ik waarschijnlijk de rest van mijn leven mee te maken zal blijven houden en waar ik, tot de dag van vandaag, nog geen medicijn voor heb gevonden… 😉
Met hier en daar een jeugdpuist maar óók met een mooie karper 😉
Als jeugdige visser wilde ik alles vangen wat in ons zoetwater voorkwam. Roofvissen, witvissen en karpers, ik was een veelvraat. De vele struinen en oppervlakte visserij zorgde ervoor dat mijn moeder mij altijd moest zoeken voor het avondeten. Toen ik eenmaal wat ouder begon te worden en de eerste jeugdpuisten tevoorschijn kwamen, maakte ik kennis met de statische boilievisserij.
Ook de snoeken waren niet veilig tijdens mijn jeugdige vissersjaren!
Vele nachten werden er langs de waterkant gespendeerd. Het grootste gedeelte van mijn studiejaren bracht ik dan ook door in de bivvy langs de waterkant.
Vroegâh! Was alles beter? Nee, maar wel mysterieuzer!
Mijn hedendaagse visserij
Nu jaren later is het karpervissen eigenlijk een zwaar uit de hand gelopen hobby. Veel van mijn vrije tijd wordt besteed aan mijn passie. Dan wel niet aan de waterkant! Op de vraag hoe mijn visserij eruit ziet, heb ik eigenlijk geen pasklaar antwoord. Van kleine polderslootjes tot binnenzeeën, van dressuurputjes tot uiteen gestrekte natuurgebieden. Het maakt me eigenlijk allemaal geen reet uit.
Ook Rainbow heb ik bevist, een bijzonder water in een fantastische natuur.
Als er karper zwemt wil ik ze vangen! Om de discussie te vermijden, ja ook vis ik wel eens op een betaalwater. De uitdaging is dan zeker minder als op een 1100 hectare groot open water, maar ik ga naar de waterkant om karper te vangen. De keuze is snel gemaakt als ik zou moeten kiezen, maar ik heb er geen aversie tegen (zoals sommige dat wel hebben).
Zulke landschappen blijven me aantrekken.
Door het jaar heen vis ik overal waar ik denk dat ik mijn lijnen nat moet maken. Vanuit een luxe boot, vanuit de zodiac of vanaf de waterkant op mijn stretcher. Op houtsnippers, grind of bagger. Onder een brug slapen, in de buitenlucht, of gewoon vanuit de huiskamer; ik maak het zo gek zoals ik zelf wil. Wateren zijn naar mijn idee ook seizoensgebonden. Bij ons in de randstad kan je namelijk in het voorjaar in de polder dezelfde vissen vangen als op het ruime sop in het najaar.
Under the bridge!
Een schub uit de Randstad.
Het volgen van mijn eigen pad
Bij mij gaat het om de beleving, maar ook om variatie. Een nachtje langs een snelweg maak ik goed met sneaky nachtje in een stiltegebied. Een karper drillen tussen de fluitende vogeltjes en geen mens in de omgeving geeft me het gevoel wat geen enkele hobby zal geven. Een keiharde fluiter op een water waar karpers geen naam hebben geeft me een adrenaline rush, die voor niet-karpervissers niet te begrijpen is.
Een recente nachtfoto.
Maar een monstersessie op een druk bezocht circuitwater of moeilijk betaalwater geeft mij nog steeds diezelfde rush als toen ik als jeugdpuist het verschil maakte tussen de (in mijn ogen) ‘gespecialiseerde’ karpervissers. Door het anders te doen als hun, door te leren van anderen, en ook door te vissen op wateren met zeer hoge hengeldruk!
Eén van mijn eerste écht grote vissen: een Franse vijftiger.
Karpervissen is en blijft een hobby en geen carrière, zoals sommigen het wensen te noemen. Vissen is ook niet enkel te leren door DVD’s te kijken of jezelf tof te vinden op forums en sociale media. Ik ben de visser geworden die ik nu bek door op mijn bek te gaan, door fouten te maken, door te vallen en weer op te staan.
Ook keihard blanken en energie te vergaren uit de keren dat je wél succesvol bent hoort er voor mij bij. Het meeste leerde ik misschien nog wel door er simpelweg op uit te gaan en ervaringen op te doen. Door te observeren en door buiten te zijn in de natuur. Het op doen van kennis over biologie en de natuur maakt dat ik succesvol kan zijn in mijn hobby en hier het maximale uit kan halen als ik op de juiste tijd op de juiste locatie aanwezig ben.
Achter je stokken zitten als de karpers op jouw stek zijn en willen azen is natuurlijk de sleutel tot succes. Je kan de mooiste spullen hebben, met de meest geavanceerde rigs vissen, de duurste boilie gebruiken (geflavourd met Chanel No.5) maar enige kennis van de natuur en het gedrag van de karper is een must!
Ervaringen op doen en op m’n bek gaan: ik hou er van!
Natuur
Als je mijn moeder vraagt waarom ik geen tekenfilms keek, zal ze antwoorden dat ik gefascineerd was door dieren en de natuur en niet door animatie. Ik keek geen Pokemon, Vrouwtje Theelepel, de Smurfen of de Snorkels. Nee, ik keek Animal Planet en Discovery channel, National Geographic of ik was buiten zelf alles aan het ontdekken. Of m’n moeder moest weer naar de eerste hulp omdat ik een met mijn hand onder een putdeksel kwam te zitten, omdat er een kikker in de put zat.
Veel mensen zullen voorbij deze boom lopen en de uil niet opmerken.
Alles wat buiten leeft en beweegt fascineert mij enorm, de variatie van het dierenrijk en hun bijzondere eigenschappen doet mij nog elke dag verbazen. Nu, op 34 jarige leeftijd, noemen ze mij een lopende dieren Encyclopédie en heb ik alle vogelgeluiden op me telefoon staan om ook maar te proberen met ze te kunnen communiceren. Eigenlijk ben ik zelf ook wel een rare vogel.
Een rare vogel; een jonge kwak!
Fotografie en Film
De fascinatie voor de natuur en het uitoefenen van mijn hobby als karpervisser heeft er ook voor gezorgd dat ik me meer ben gaan verdiepen in de wereld van fotografie. Ik zag zoveel mooie dingen; die moest ik gewoon vastleggen. Fotografie is de manier om de tijd stil te zetten, een manier om een moment later nog een keer te kunnen beleven. Maar dan wel met de intentie om het moment zó vast te leggen, dat het ook daadwerkelijk weergeeft hoe het op dát moment was. En dat is al een uitdaging op zichzelf 😉
Nachtfotografie, iets waar ik me in wil verdiepen de komende jaren.
Neem als voorbeeld het uitzicht over je hengels bij volle maan en een fonkelende sterrenhemel, dat leg je niet vast op je compact camera of telefoon. Daarom ben ik me gaan verdiepen in de digitale spiegelreflex fotografie. Inmiddels heb ik aardig wat gefotografeerd en een bundeling van deze platen kun je o.a. vinden in deze Top 10 Pics die in juni is verschenen op KWO.
Een andere manier om momenten vast te leggen, en de sfeer her te beleven, is door het maken van video’s. En met de hedendaagse foto en video camera’s is alles mogelijk. Film heeft namelijk de eigenschap om niet alleen bewegende beelden weer te geven, maar ook geluid!
In mijn element; in de natuur!
Een extra dimensie in de beleving van het buitenzijn! Hoe vet is dat? Dat je die momenten weer kan herbeleven, dat je die sfeer weer kan horen en zien. Dat je kan nagenieten! Neem dan eens een kijkje op mijn YouTube kanaal: https://www.youtube.com/user/
Sponsoren
Naast mijn bijna belachelijke fascinatie voor de natuur, fotografie en film naast het karpervissen, ben ik ook enkele jaren actief in het karperwereldje. Het uitoefenen van de hobby doe ik al bijna 20 jaar, maar het sponsorwereldje is pas van de laatste jaren. Het schrijven van artikelen, fotografie en film, presenteren en meedraaien op beurzen en het meedenken in de ontwikkeling van producten inclusief het uittesten ervan, is iets wat ik nooit verwacht had te mogen doen.
Ik trek er graag op uit met mijn camera en statief!
Sponsoring is niet voor iedereen weggelegd, ook al zouden veel dat wel graag willen. Het kost ook veel tijd en energie, en zolang ik er plezier in heb doe ik dat dan ook graag. Het moet niet op werken gaan lijken, anders heb je er geen plezier meer in.
Check!
Vandaag de dag ben ik actief voor PB Products, en sinds kort is hier ook JRC bij gekomen. Ik heb het afgelopen jaar ook samengewerkt met de mannen van Flexible Carpfishing en komend jaar zal ik alleen gaan helpen tijdens het jeugdkamp.
Maximale voldoening: het begeleiden van jeugdige vissers!
Het samenwerken met de jeugd, is ook een aspect wat ik fantastisch vind binnen mijn rol. Het enthousiasme en de beleving van de jeugd; daar kan menig karpervisser nog een puntje aan zuigen. Maar het is niet alleen de jeugd, ik deel graag mijn kennis en help graag zoveel mogelijk mensen die er om vragen.
Met veel plezier help ik PB Products op de beurzen.
Ik ben zelf ook nog zo leergierig als de pest en van elke sessie en van elke andere karpervisser kan ik nog wat leren. Iedereen heeft zijn manier en zijn eigen gedachtegang over zijn/haar visserij. Kortom; iedereen kan van elkaar leren op bepaalde gebieden, maar niet iedereen staat er voor open. En dat vind ik jammer, want sinds de opkomst van social media, kan iedereen zijn zegje doen. Maar velen hebben ook al hun verhaaltje klaar om de ander volledig zwart te maken. Maar waarom? We delen allemaal dezelfde passie, verplaats je eens in de huid van een ander.
Laten we vooral genieten van onze hobby! Zeuren is voor bejaarden 😉
Soms kijk ik wel eens naar de Facebook pagina van Karpervissers Nederland, of op forums, en zie ik hoe mensen worden afgeslacht als ze iets fout doen. Of hoe veel jaloezie en afgunst er is in het wereldje, iets wat ik erg jammer vindt.
Een harde vechter van de Vinkeveense Plassen.
Beleving
In een wereld van mensen die allemaal dezelfde passie delen, is er eigenlijk geen plaats voor arrogantie, afgunst en jaloezie en ik hoop dat andere vissers dit langzamerhand ook eens gaan beseffen.
Zo is het maar net!
Zoals hierboven haarfijn is beschreven, moet het karpervissen geen obsessie gaan worden. Mensen die naar de waterkant gaan omdat ze moeten presteren, of met andermans vissen op de foto gaan om succesvol te lijken staan ver af van mijn visserij. Die mensen zijn naar mijn idee de essentie van onze hobby uit het oog verloren. En aan die mensen heb ik het volgende advies… Ga gewoon genieten, het is een hobby, een manier van ontspannen!
Het beoefenen van een hobby kan een kalmerend en therapeutisch effect hebben.
Tot slot
Vanaf nu zal ik mijn verhalen, en met name de beleving, mijn passie voor onze hobby en de natuur met jullie delen op deze blog. Gebruikt materiaal zal er uiteraard in voorkomen en ik zal hier en daar ook tips geven over aanpak en techniek.
Ik kan geen bepaalde frequentie beloven of elke week met een verhaal komen, want zoals jullie begrijpen kost dat ook tijd, en laat ik nou veel tijd besteden aan iets anders… aan het genieten van mijn hobby’s 😉
Een succesvol seizoen toegewenst, tot de volgende blog!
