Bootdrama 2.0 – Wim Hanegraaf
Het seizoen 2015 verliep al niet zo goed voor Wim Hanegraaf en ook de zomervakantie had zo zijn strubbelingen. Toch zet Wim door op een Franse rivier maar of dit ook tot successen leidt… Lees het in deze nieuwe blog!
Deze keer geen mooi pittoresk uitzicht op de Oostenrijkse Alpen, maar een uitzicht over een mooie Franse rivier. Door de geboorte van mijn dochter en dus ons tweede kindje werd er besloten om de zomervakantie van 2015 wat dichter bij huis te vieren. Uiteraard moest er wel gevist worden en gelukkig kon mijn vrouw er wel mee leven…
Ons oog was gevallen op een mooie, rustige camping aan een Franse rivier. Ik zou de vakantie zo goed kunnen combineren met een aantal nachtjes vissen. Ik had dit voorjaar (wederom) een nieuwe boot gekocht met een stevige trailer, tenminste, dat dacht ik toen. Het plan was om vanaf de camping wat stekjes aan te voeren en deze om en om af te vissen.
Op naar de Franse rivier!
Ziekenhuisbezoek
Een week voor vertrek stond het meeste klaar, echter voelde Saskia zich niet zo lekker, helemaal niet zo lekker zeg maar. Zo erg dat er zelfs een bezoekje aan de huisarts gemaakt moest worden. Die vertrouwde het niet zo en ze werd doorgestuurd naar de eerste hulp. De artsen waren er al snel uit: blindedarmontsteking!
Nou, we zagen de vakantie al door onze handen glippen, een operatie was nodig vonden de specialisten. Op de recovery kamer kon Saskia mij nadien vertellen dat het helemaal geen blindedarmontsteking was maar een andere ontsteking! Ze hadden toch maar even een kijkoperatie gedaan! Na een paar dagen infuus was ze 2 dagen voor de geplande vertrek weer thuis. We mochten wel op vakantie, maar ze moest rustig aan doen.
Let’s go to France
De reis verliep niet slecht het was gelukkig ook niet al te ver rijden. Echter zo’n 25 km voor de bestemming sloeg het noodlot toe en kwam er een flinke rookwolk onder de trailer vandaan! Snel kon ik de uitvoegstrook opsturen en deed en snelle inspectie. Het wiel zag er niet best uit en omdat we op een gevaarlijke plek langs de snelweg stonden besloot ik rustig naar de eerstvolgende afrit te rijden. Een plan wat al snel in duigen viel. Met een bons en een krak sloeg het wiel vast en stonden we midden op een doorgaande weg: as gebroken. Er was geen beweging meer in te krijgen!
Shittt! En nu?
Daar sta je dan met 2 kleine kindjes en een herstellende vrouw in de auto. Mijn Franse taal is zo slecht dat dit de communicatie met de mede weggebruikers niet bevorderde. Omdat ik zo verschrikkelijk lullig in de weg stond en de ‘aardige’ Fransen fijn naar mij toeterden was er uiteindelijk toch een man die medelijden kreeg. Deze man was veruit de aardigste Fransoos die ik ooit ben tegengekomen en het werd mijn redder in nood! Mijn eigen Franse held, ja mensen hij bestaat!
Mijn held (gele hesje): de Franse verkeersregelaar!
Deze man zorgde er namelijk persoonlijk voor dat er een auto-ambulance kwam (na enkele uren) die mijn trailer met boot optakelde en naar de camping kon brengen. Al die tijd heeft mijn Franse held het verkeer staan regelen alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Om het drama compleet te maken kwam de gendarmerie ook nog even zichzelf er mee bemoeien. #bekeuring
Op de camping
Ik was dolgelukkig nadat de ambulance de boot met trailer na een klein ritje op de camping plek neergooide, ik moest uiteraard wel flink afrekenen maar de vakantie kon beginnen. Je had al die mensen eens moeten zijn kijken op de camping!
“Het trailerprobleem los ik de komende 10 dagen wel op”, dacht ik bij mezelf. Ik was compleet naar de kloten die avond en had dan ook geen zin meer om de rivier op te varen en wat te gaan voeren. Slapen gaan we doen, en morgen kijken we weer verder!
Gelukkig, de camping is bereikt! Morgen zien we wel verder…
Er zat nog een karpervisser op de camping, hij had mij natuurlijk al met argusogen aan zien komen. Toch kwam hij er snel achter dat ik niet zo’n eikel was en een vakantie vismaat was geboren. Saab (misschien komt ie oorspronkelijk wel uit Zweden) wist me wel te vertellen dat het nachtvissen vanaf de camping sinds dit jaar onmogelijk werd gemaakt door de vele controles. Hij baalde hier ontzettend van omdat de karper voor 95% ‘s nachts gevangen werd. Hij had in ieder geval al een prent te pakken.
Gelukkig kan ik altijd rekenen op deze assistent!
Ik had stiekem toch wel zorgen aan mijn hoofd hoe ik de trailer thuis zou moeten krijgen. De verzekering bleek namelijk toch niet zo waterdicht als ik dacht. Ik bleek een kat in de zak gekocht te hebben qua trailer, de as was compleet doorgerot maar uitstekend verborgen door de verkoper. Dat dit een staartje voor deze rakker gaat krijgen is een feit…
Ploeteren
Ik heb de eerste dagen vanaf de camping geprobeerd een karper te vangen. Ik viste tot middernacht door om dan de volgende ochtend weer uit te varen. Echter, dit leverde niets op en die eerste dagen wilde ik nog niet ’s nachts weg van Saskia. Door de strenge controles durfde ik ‘s nachts niet door te vissen, de kosten voor de trailer liepen al zo hoog op dat ik mij geen bekeuring kon permitteren.
Saab, mijn nieuwe vissende vriend uit Scandinavië.
Nachtviszone
Na een paar dagen ging het wat beter met mijn vrouw en besloot ik om samen met Saab een nachtviszone op te zoeken. We vonden een kleine zone waar duidelijk al enige tijd niet gevist was en die alleen met de boot te bereiken was, ideaal. Na daar 2 dagen enkele kilo’s bollen gevoerd te hebben waagden we een nachtje. Helaas bracht de nacht niet meer dan een paar muggensteken, duidelijk dus niet de juiste stekkeuze!
Gelukkig had ik al enkele TTB Xceed bollen gevoerd op een andere interessant ogende stek. Een zandplaat midden op de rivier. Door de stroming was er richel tegen deze zandbank ontstaan en op de zandplaat stonden aardig wat waterplanten. Aangezien ik best wel wat beweging zag in de planten kon deze zone zo maar eens een ‘holding’ zijn.
Dit ruikt naar karper!
Het nadeel van deze stek (en meteen de reden waarom ik er niet direct viste) was uiteraard omdat het niet mocht! Maar het ‘brave vissen’ leverde, zoals zo vaak, geen drol op en de stoute schoenen werden alsnog aangetrokken.
Als boefjes in de nacht
Nog een tweede nadeel van deze stek was dat deze ook nog eens grensde aan de tuin van een Fransman die stukken minder aardig was als de verkeersregelaar. Maar de stek trok mij té veel dus ik ging ervoor. Na het opbouwen van de spullen trok ik met Saab een Kronenbourg biertje open en genoten we van de traag stromende rivier. Tegen middernacht kreeg ik een trage oploper en toen ik aansloeg merkte ik al direct dat ik een karper aan de andere kant van de lijn bezig was zichzelf te bevrijden. Ik was dolgelukkig met de aanbeet omdat mijn plannetje werkte. Een mooie schub van ruim 15 kg vond de weg naar mijn net en werd op de gevoelige plaat vastgelegd. Helaas bleef het deze nacht bij één vis, maar het vertrouwen was er.
BAM! First blood, dat smaakt naar meer!
De volgende dag gooide ik nog flink wat Xceed boilies op de stek gemend met tijgernoten en liet de stek een nachtje met rust, ik had immers met Saskia afgesproken dat ik niet elke nacht zou gaan vissen. Ik probeerde nog wel vanaf de camping een dagje te vissen maar dat leverde zoals verwacht niks op. Met dagtemperaturen van 35 graden doen de karpers over het algemeen niet zoveel…
De Xceed bollen die het deze vakantie moesten gaan doen.
Terug naar de verboden stek
Na het vruchteloze dagje lag ik die avond vol verwachting op mijn stretcher op de stek bij de richel. Omdat er een beetje onweer in de lucht hing had ik mijn shelter opgezet. De verwachting was hoog deze avond, de uitwerking helaas minder. Rond 3 uur ‘s nachts was er ineens luid gekrijs welke door merg en been ging! Van schrik hing ik letterlijk in de baleinen van mijn tent en ik weet het niet zeker maar volgens mij heb ik een klein schreeuwtje terug gedaan.. Een horde everzwijnen had het op mijn Xceed bollen gemunt, mij god wat was ik geschrokken, maar de zwijnen ook zeker van mij!
De familie zwijnen gingen er in ieder geval met een rotvaart vandoor, nog even heb ik voorzichtig en bibberend met mijn zaklampje gekeken of ze echt vertrokken waren. Gelukkig ze waren weg en ik probeerde nog even te gaan pitten. Het bleef echter bij proberen want mijn adrenaline gehalte was natuurlijk sky-high.
Dit kleine schubje was het enige wapenfeit van deze ‘zwijnennacht’!
De laatste kans
Ik kon nog maar 1 nachtje vissen voordat we naar huis moesten. Ondertussen had ik wel iets geregeld voor de boot en boottrailer. De dag vóór vertrek ben ik ‘eventjes’ een ritje gaan maken van een paar honderd kilometer naar Maastricht om daar een kar te huren. Deze kar was groot genoeg voor de trailer mét boot. Al met al was ik dan ook gesloopt toen ik opnieuw de nacht in ging.
Soms moet je creatief zijn!
Afijn, de laatste nacht. Ik had toch weer voor de zwijnenstek gekozen en Saab zou mij weer vergezellen deze nacht. De avond ervoor hadden we nog stevig met gevoerd en in tegenstelling met de rest van de vakantie was er deze keer een zacht briesje. Er viel zelfs een klein spatje regen, hierdoor was ons vertrouwen hoog! Een degelijke weersomslag kan (vooral) in de zomer het verschil maken.
Rond middernacht kreeg ik de eerst run en diende zich de eerste schub zich aan. Met snel daarna alweer de volgende karper. De vissen hadden zich duidelijk te goed gedaan aan het aas, de rooie boiliepoep vervuilde mijn onthaakmat. En niet zo’n beetje ook!
Het nadeel van goed aas 😉
Ik had nog nooit zoiets gezien, wat een bende! Maar daardoor kregen we natuurlijk gigantisch vertrouwen in de gekozen tactiek en aas. Saab ving deze nacht een brute schub die aan 1 oog blind was en ikzelf ving nog een prachtige spiegel die net zo lang was als hoog.
Wauw, vissen als deze wil ik iedere sessie wel vangen!
De diversiteit van de vissen maakt het vissen op de rivier natuurlijk hartstikke leuk, je weet nooit wat er bovenkomt. Voor de echte kiloknallers hoef je er vaak niet te komen, maar voor het avontuur des te meer. ‘s Morgens liep er nog één hengel af en kwam er nog een schubje de mat begroeten.
Zo, met de gehuurde trailer durf ik het wel aan!
De 5 vissen uit deze nacht maakten de vakantie alsnog een beetje goed! De volgende dag was het tijd voor operatie ’thuiskomen’, dit was inspannend maar verliep gelukkig goed. Ik was deze keer blijer dan ooit toen ik weer thuis was.
Volgend jaar zit ik weer lekker in Oostenrijk 😉
En volgend jaar?… Dan gaan we weer lekker naar Oostenrijk en als er een boot mee gaat: dan op een dikke, stevige en goed gekeurde trailer 😉
Stay tuned,
