De karper kan het schudden
Dit idee is ontstaan na het geven van eerdere lezingen waarbij de slogan ‘zien is geloven’ me na afloop iedere keer achtervolgde. Want hoe goed een argument ook is, een karpervisser is en blijft eigenwijs en wil het liefst alles met eigen ogen zien. Erg herkenbaar.
Samen met Koen Koops presenteer ik vanavond onze nieuwe lezing. Een lezing waarbij we gebruiken maken van ‘live’ onderwaterbeelden. Dit idee is ontstaan na het geven van eerdere lezingen waarbij de slogan ‘zien is geloven’ me na afloop iedere keer achtervolgde. Want hoe goed een argument ook is, een karpervisser is en blijft eigenwijs en wil het liefst alles met eigen ogen zien. Erg herkenbaar.
Door mijn werk voor PB Products krijg ik halverwege 2009 de beschikking over een grote hoeveelheid onderwaterbeelden. Een gouden kans dient zich aan en die laat ik niet aan me voorbij gaan. Al helemaal wanneer ik me bedenk hoe ik deze beelden in lezingen kan gebruiken. Bijvoorbeeld bij de uitleg van allerlei gedragingen van de karper of bij de werking van rigs. Die avond in Tynaarlo is een pilot en het gebruik van onderwaterbeelden blijkt te werken. De oeeis en aaaas van bijna honderd man zijn niet van de lucht en rond half 1 ’s nachts leggen Koen en ik de microfoon naast ons neer. De boodschap was duidelijk, zo blijkt. Die avond lig ik pas om half vier in bed maar m’n hoofd blijft overuren draaien tot de volgende ochtend de wekker gaat. Een volgende opendag dient zich aan…
In de weken die volgen krijg ik steeds meer vragen over het kopschudden wat karpers doen nadat ze gehaakt worden; één van de onderwerpen die ik behandel tijdens de lezing. Keer op keer blijkt een karper immers doormiddel van kopschudden het lood te gebruiken waardoor de haak als het ware los wordt geschud. Deze zo op het oog natuurlijke reactie is echter vrij simpel te omzeilen waardoor het gebruik van vastlood systemen veel productiever is. Tijdens de lezing behandel ik een oplossing en benadruk ik dat deze toepassing extreem precies moet worden uitgevoerd. Bij het verkeerd uitvoeren van de verschillende onderdelen faalt het systeem namelijk, met als resultaat dat de karpers het lood alsnog kunnen gebruiken om de haak uit de bek te schudden.
Tijdens Carp 2010 in Zwolle wordt ik echter door veel mensen benaderd. Iedereen heeft vertrouwen in het systeem en de filmpjes hebben mensen wakker geschud. Toch zien veel mensen nog steeds ‘apen en beren’. De volgende 2 dagen krijgen m’n stembanden geen seconde rust. Ik geef uitleg over de gebruikte materialen, de werking van het systeem en hoe een karper er op reageert. Om 18.00 zondagavond start ik de auto. Moe maar voldaan. Wanneer ik naar huis rij besluit ik om de aankomende week het systeem eens aan papier toe te vertouwen voor een publicatie op Karperwereld Online. Hopelijk wordt de drempel om het systeem te gebruiken hierdoor wat minder groot. Wat nu volgt is een korte handleiding over een systeem wat men ook wel de term ‘shockersysteem’ geeft. Het shockersysteem is in principe niet veel anders dan een bijna schuifloodsysteem en inmiddels al geen onbekend systeem meer in karperland. En gelukkig maar. Want bij goed gebruik kan dit systeem je tientallen extra karpers per seizoen opleveren. Een boute uitspraak, ik weet het. Maar wel een uitspraak waar ik na jarenlang experimenteren voor de volle 100% achter sta! Om tot dergelijke resultaten te komen is het echter wel vreselijk belangrijk om enkele spelregels te hanteren. Die spelregels zal ik hieronder stap voor stap behandelen.
Stap voor stap
De basis van mijn shockersysteem bestaat uit een zeer soepele leadcoreleader van zo’n 90 cm waarbij ik beide uiteinden van de leader voorzie van een lus. Eentje voor de hoofdlijn, de ander voor de wartel. Dit betreft echter geen standaard wartel maar een speciale Multi Link. Met deze Multi Link is het zeer simpel om van onderlijn te wisselen maar er zijn meer voordelen. Daarover straks meer. Vervolgens schuif ik een Anti Tangle Sleeve over de leadcore leader. Deze komt over de Multi Link en zal er voor zorgen dat de onderlijn niet los kan raken. Erg simpel en goedkoop en voor een shockersysteem extreem effectief! Vervolgens pak ik een Inline lood waarbij ik de harde insert verwijder. Vervolgens schuif ik het lood naar de Multi Link waar de Anti Tangle Sleeve inmiddels overheen zit. Daarna schuif ik het lood over de Anti Tangle Sleeve en de Mutli Link waardoor deze verdwijnen in het gat wat is ontstaan door het verwijderen van de harde insert. Het enige wat rest is het bevestigen van de hoofdlijn en het gehele systeem is klaar voor gebruik.
Bovenstaande is een zeer simpele uitleg met iets teveel namen en termen maar daarom niet minder relevant. Want zonder deze basisuitleg zou de uitleg hieronder waardeloos zijn. En juist de uitleg hieronder maakt het systeem zo effectief. Er zijn namelijk flink wat aandachtspuntjes.
Eén van de belangrijkste aandachtspunten bij het goed functioneren van het shockersysteem is de mate waarin de Multi Link na een aanbeet los komt. Zoals ik eerder zei is het shockersysteem een bijna schuifsysteem dus de Multi Link zit zeer lichtjes gefixeerd in het lood. In de praktijk zal de Multi Link direct na de aasopname loskomen. Door de geringe weerstand krijgt een karper geen enkele kans om het lood te benutten. Ik kan niet vaak genoeg benadrukken hoe extreem belangrijk dit is want in de praktijk heeft een karper vaak maar 1 a 2 pogingen nodig om de hele handel er uit te schudden. Wanneer een wartel dan te vast zit en niet op tijd los komt is de kans op een run verkeken! Zeer belangrijk dus.
Dit is ook de reden waarom ik de gebruikte materialen zo gedetailleerd beschrijf. Het is namelijk zo dat op het moment dat je een ander loodtype gebruikt of een andere wartel, de losse delen niet meer perfect op elkaar aansluiten. Zo kan bijvoorbeeld het gat van het lood te klein zijn, waardoor de Multi Link niet snel genoeg los komt. Het heeft me veel tijd gekost om het shockersysteem zo te krijgen zoals ik wilde. Niet eens zozeer om de juiste materialen bij elkaar te krijgen, want dat is een fluitje van een cent. Maar dat kon pas toen ik besefte hoe soepel een shockersysteem moet functioneren. En juist dat besef kostte veel tijd.
Subtiele details spelen een belangrijke rol
Tijdens het geven van lezingen kreeg ik zo af en toe de vraag of ik dan geen waarde hecht aan de eerste prik van het lood. Het antwoord daarop is echter redelijk complex. Ik hecht namelijk zeer veel waarde aan een eerste prik, maar die hoeft niet perse afkomstig te zijn van het lood. In dit geval liever niet zelfs. De weerstand van de hoofdlijn is namelijk zo groot dat de vis zicht haakt op de hoofdlijn. Dit klinkt misschien een beetje omslachtig maar toch is dit wat er in de praktijk gebeurt. Test zoiets bijvoorbeeld maar eens op het strand in een ondiep laagje water door een hengel op een steun te plaatsen en vervolgens een haak zonder lood 50 meter uit te lopen. Laat de lijn vervolgens afzinken en leg dan je vinger op de haak en probeer deze dan maar eens te verplaatsen. Je zult dan merken dat de druk op de haakpunt zeer heftig is. Bij een strakke lijn (in de praktijk zie je dat toch nog heel veel) heb je natuurlijk altijd voldoende druk op de haakpunt staan. Maar dat zijn situaties die ik zelf liever voorkom.
Met deze situatie in gedachten kun je je afvragen of het dan nog zin heeft om zwaar lood te gebruiken. Bijvoorbeeld tussen de 100 en 140 gram. Wel, het gebruik van zwaar lood in combinatie met een shockersysteem heeft absoluut een meerwaarde. Een zwaar stuk lood zal na de aasopname (en vervolgens kopschudden) namelijk bijna altijd op de bodem (of vlak bij de bodem) blijven liggen waardoor er een soort hefboomeffect wordt gecreëerd. Dit lood zorgt er namelijk voor dat er na de aasopname door het hefboomeffect altijd veel druk van de hoofdlijn op de haakpunt blijft staan. Tijdens vele onderwater opnames hebben we dergelijke details prachtig in beeld gezien.
Via een mailtje krijg ik tijdens het schrijven van dit artikel de vraag of een ‘running rig systeem’ geen optie is. Het antwoord daarop is echter simpel. Bij het maken van een runningrig heb je meer onderdelen nodig waardoor het systeem onnodig lomp en zichtbaar is. Bij dit systeem zitten de werkende delen van het systeem immers geïntegreerd in het lood en bij een ‘runningrig’ zitten de werkende onderdelen voor een deel buiten het lood. Op zich niet een heel groot probleem zou je denken, maar toen ik op een dinsdagavond samen met Koen tot in de laatste uurtjes allerlei onderwaterbeelden aan het analyseren was ontdekten we enkele leuke verschillen in aasgedrag. Uitwijden over deze zeer boeiende waarnemingen zal ik in dit artikel niet doen omdat ze afleiden van de boodschap en dit artikel onnodig lang maken, maar het heeft ons in ieder geval wel enkele opmerkelijke nieuwe inzichten geleverd waar we inmiddels druk mee bezig zijn.
Is het dan onmogelijk om met de traditionele vastlood systemen een karper te vangen? Het antwoord daarop is duidelijke nee. En dat is simpel te onderbouwen. Al is het maar vanwege het feit dat er op traditionele systemen jaarlijks duizenden karpers worden gevangen. Ik stel mezelf na iedere sessie echter de vraag of resultaat van de dag voldoende is, of dat er misschien nog iets meer in het vat had gezeten. Zijn 3 gevangen karpers op een dag genoeg, of hadden het er ook 5 kunnen zijn?
Tegelijkertijd kleven er ook enkele nadeeltjes aan dit systeem. Bijvoorbeeld tijdens het vissen op (in) een zachte bodem. De hele handel zal dan natuurlijk in de blubber verdwijnen waardoor het vast komt te zitten en de Multi Link niet meer los kan komen. Een Heli-Chod systeem geniet dan bijvoorbeeld mijn voorkeur. Al zal ik altijd to het uiterste gaan en uren en uren blijven zoeken om een eventueel aanwezig hard plaatje te vinden.
Extreem ver werpen is met dit systeem ook niet al te gemakkelijk. Wanneer er namelijk veel kracht op de Multi Link/Anti Tangle Sleeve komt dan wil deze combinatie nog wel eens te ver naar binnen schieten en te hard worden vast geklemd in het lood. Na een aasopname zal het dan te lang duren voordat het geheel los komt uit het lood waardoor het voor een karper weer gemakkelijk is om het lood te gebruiken om de haak er uit te werken. Twee kopschud bewegingen zijn immers al teveel! Dit is echter wel op te lossen door een klein buisje voor een deel over de Anti Tangle Sleeve te schuiven. Dit buisje zal binnen in het lood een soort blokkade zijn voor de Anti Tangle Sleeve waardoor deze niet te ver in het lood schuift en dus makkelijk los komt. Ideaal is het echter niet. Daarom zijn we bij PB momenteel hard aan het werk om nieuwe loden en een speciale insert te ontwikkelen. Het systeem zal dan uiterst effect zijn en ook nog eens gemakkelijk in gebruik.
Tot Slot
De oplettende lezer zal zich inmiddels afvragen wat er met dit systeem gebeurt na een eventuele lijnbreuk. En dat is exact waar de schoen af en toe wringt. Want bij het vissen tegen obstakels zoals bijvoorbeeld takken of tijdens het vissen op mosselbanken waarbij een eventuele lijnbreuk kan optreden is het systeem natuurlijk niet 100% visveilig. Maar ook daarvoor zijn oplossingen te bedenken. Voordat we zover zijn wil ik de gehele visveiligheidsmania echter wel een klein beetje temperen. Want alhoewel 100% visveilige systemen ontzettend belangrijk zijn vind ik dat we af en toe ook wel een beetje doorslaan. Begrijp me niet verkeerd. Ik probeer tijdens iedere lezing of clinic aandacht te besteden aan visveiligheid en ik vind ook dat dit aandacht verdient. Er zijn echter situaties (bijvoorbeeld tijdens het vissen op open water) dat de kans op lijnbreuk minimaal is. Dan kan het logischerwijs geen kwaad om met een traditioneel inlinelood (zoals hierboven staat beschreven) of wartellood te vissen (al verdient die laatste absoluut niet mijn voorkeur i.v.m. de slechte inhaking).
Desondanks blijven obstakels zoals takken in het water, mosselbanken of taludranden schitterende en spannende stekken om te bevissen. De enige oplossing is dan een 100% visveilig systeem. Deze zijn er in verschillende soorten en maten. Omdat ik 90% van mijn vistijd spendeer op harde circuitwateren ben ik altijd op zoek naar de beste en meest scherpe systemen. In het geval van 100% visveilige systemen ontbrak het hier nog wel eens aan. Piet en Koen hadden na het veilige Heli-Chod systeem wel een 100% visveilig inlinelood systeem bedacht (waarvoor alle lof) wat in de buurt kwam van hetgeen ik zocht. Maar toch was ik niet helemaal tevreden. Het ontbreekt bij dit systeem namelijk de door mij gewenste scherpte en precisie. Voor de visserij van Piet en Koen is dat geen probleem, maar op de wateren waar ik vis is het gedrag van de vissen net wat schichtiger.
Daarom heb ik het systeem een klein beetje geperfectioneerd met als resultaat een 100% visveilig inlinelood systeem waarbij met een simpele aanpassing ook een oplossing is bedacht voor het kopschudden.
Daarover in een volgend artikel voor Karperwereld Online meer.
Groetjes,
Martin Post
