De liefde voor het avontuur – Ronald van Bruggen – Hardcore in France
Italië, Oostenrijk en Frankrijk. Het zijn 3 grote liefdes van Ronald van Bruggen. In deze blog vol passie vertelt hij over de diepe dalen, maar juist die dalen maken dat de hoogtepunten zoet smaken, heel zoet!
Verslaafd, en goed ook!
Het voorjaar van 2011 is de verslaving begonnen. Ik had de mogelijkheid om met Rinze mee te gaan naar het openbare water in Frankrijk. Daar hoefde ik natuurlijk niet lang over na te denken. Na overleg met mijn ouders ( ik was toen 17jaar) kreeg ik al snel akkoord en kon het avontuur van start gaan. Wat ik toen niet wist is dat deze sessie voor mij nog steeds in de top 3 staat wat betreft aantallen en grote vissen. Vanaf deze sessie is de verslaving begonnen.
Zodra ik meerdere vrije dagen heb reis ik af naar Oostenrijk, Italië of Frankrijk. Zo’n beetje al mijn zuurgespaarde centen geef ik uit aan diesel, tol en vergunningen. Ik heb er nog geen moment spijt van gehad en ook dit jaar was het niet zonder succes. Ik zal een tip van de sluier oplichten van mijn avonturen van dit jaar.
Twee weken geleden zat ik nog met Robbin Klein Gunnewiek die voor de eerste keer mee ging naar openbaar water. We reisden af naar de Alpen om nieuwe wateren te bekijken en het plan was om daar ook te gaan vissen. Helaas zat het vol met Franse karpervissers en ik heb niet het geduld om twee a drie dagen te gaan wachten tot er een goede stek vrij is. Op het moment dat Robbin de auto start om verder te zoeken blijkt dat we er al 1100km op hebben zitten. Er komt nog eens 300km bij en dan zitten we weer in een nieuwe regio waar het over het algemeen vrij rustig is door het nachtvisverbod. Robbin heeft 30km gereden en zet plots de auto langs de weg.
De ZA-power aan het werk.
Hij is doodmoe en ik zet de reis voort. Ik vraag aan hem of hij het nog ziet zitten. Zijn antwoord daarop was. “Jij trekt de kar en ik verwacht dat het goed komt.” Bij aankomst in de nieuwe regio blijkt inderdaad dat het erg rustig is en het lijkt erop dat we hier prima een week lang ons ding kunnen doen. Na 1 dag voeren hebben we de vissen al vol op ons voer. We vissen op 300meter uit de kant en hebben geen elektromotor meegenomen. In zes dagen vissen krijgen we alleen overdag van 7:00 tot 23:00 maarliefst 47 runs, waarbij ook verschillende grote vissen aan de goede kant van het netkoord belanden. Ik ga ervan uit dat we zeker 55 keer uitgevaren hebben of gevoerd. 300 meter heen en 300 terug. Brengt mij op een berekening van 55 X 600 = 33000meter roeien.
Veel bekijks trokken we door de vele runs.
Daarnaast het drillen nog en alle bijkomende handelingen. Geloof me dat je dan blij mag zijn dat je ’s nachts niet hoeft te vissen. Even voor de duidelijkheid. Ik klaag niet, hoor! De keren dat het hard loopt met aanbeten is het werken geblazen. Misschien zit ik de volgende sessie wel dagen lang op een houtje te bijten omdat het niet loopt.
Robbin met zijn topper van de sessie!
Rinze en Ik zijn een paar jaar geleden op avontuur geweest naar Oostenrijk. We zijn in het voorjaar gegaan en de tempratuur in Oostenrijk was op dat moment rond de 25 graden. We gokten op een goede watertempratuur. Bij aankomst viel dit dik tegen mede door het smeltwater en zijn we na drie dagen blanken doorgereden naar een groot ondieper Italiaans meer. Na een dag lang zoeken met een afgeladen zodiac vol spullen en een elektro was er geen potentiele stek te vinden, doordat de waterstand te hoog was, kon je vanaf de kant de goede stekken niet bereiken.
Een mix van boilies en tijgernoten is in de zomer een goede combi.
Snel alle zooi weer in de auto en op de aanhanger en door naar de Franse Alpen waar nog meer tegenslagen kwamen door de drukte die er op de wateren heersten. Weer in de auto naar midden Frankrijk. Hier troffen we het gehele bestand na twee dagen aan in het reservaat. Alle tegenslagen deden ons de das om en we zijn na 10 dagen ploeteren zonder vis huiswaarts gekeerd. In dat najaar had ik nagenoeg dezelfde rondreis met alle tegenslagen van dien! Gelukkig ving vismaat Martijn van Ommen nog een mega bak in dat ene productieve nachtje die we gevist hebben.
Martijn met een vis die alle tegenslagen doet vergeten.
Ondanks alle voor- en tegenspoed heeft iedere buitenlandse sessie een element om nooit meer te vergeten. Er gebeuren altijd wel mooie dingen die je eeuwig in je geheugen opslaat en waar je vissershart sneller van gaat kloppen.
Dat is de reden waarom ik zo graag naar openbaar water afreis! Het avontuur is voor mij de grootste drijfveer om steeds opnieuw terug te keren. Ik wil het dan ook niet missen in mijn leven. Zolang de mogelijkheid er is, zal ik meerdere keren per jaar naar het buitenland gaan om lekker te vissen. Sterker nog over twee weken reis ik samen met Rinze weer naar Frankrijk om daar zoveel mogelijk karpers het leven zuur te maken.
Een degelijke boot en dieptemeter (voorkeur met GPS) is onmisbaar.
Rinze is een goede kameraad waar mee ik letterlijk door pieken en dalen ben gegaan tijdens het vissen. Sessies waarin alles tegen zat en sessies die in het teken stonden van prachtige vissen fotograferen en bewaarzakken legen. Door alle gebeurtenissen weet ik precies wat ik aan hem heb en ik kan dan ook niet wachten om lekker te gaan hengelen met deze fijne vent.
Ik houd jullie op de hoogte en geniet van onze prachtige hobby!
