De Reünie, karpersessie met een goede vriend – Michael Aubry

Ondanks dat Michael Aubry in juli al erg actief is geweest in het buitenland krijg hij opnieuw de gelegenheid om een week te vissen. Van deze gelegenheid maakt hij dankbaar gebruik en samen met zijn oude vismaat Erwin Dieu wordt een gezellig sessie gevist. De visserij was niet eenvoudig, maar er werd volop genoten door de beide mannen!

Michael aan het woord:Aan het einde van augustus doet de gelegenheid zich voor om een weekje te gaan vissen met mijn oude vismakker Erwin Dieu. We leerden elkaar ongeveer twaalf jaar geleden kennen aan de oevers van het beroemde (en beruchte) Kempisch kanaal. We boekten verschillende successen op dit water, en wisten bijvoorbeeld allebei de bekende ‘Leder’ te vangen.In die periode waren webeiden nog vrijgezel en gingen we ontzettend veel vissen. We stonden in de beginfase van onze professionele ‘carrire’ en profiteerden volop van de vreugde van het nachtleven. Kortom, dat was een fantastische periode 😉

Het is een flink tijdje geleden dat Michael aan de oevers van dit water stond.

De afgelopen jaren zijn we elkaar nooit uit het oog verloren.We zijnintussen beiden vader geworden en er is erg veel veranderd. We denken nog vaak terug aan vroeger, en daarom vond ik dit een ideaal moment om mijn vriend uit te nodigen voor een gezellige weeksessie op n van mijn vroegere thuiswateren. Ikben zelf tijdens de eerste drie weken van juli al erg actief geweest in het buitenland.Deze extra week wordt me gegund omdat mijn levenspartner een zevendaagse all-in reis heeft geboektnaar Egypte. Ze neemt onze kinderen en haarmoeder mee, waardoor ik de mogelijkheidheb om een tijdje aan het water te vertoeven.

We zijn ondertussen beiden vader geworden en er is erg veel veranderd.

Herinneringen

Omdat het niet mogelijk is om een extra week verlof te nemen ben ik genoodzaakt om gedurende deze periode een aantal dagen te werken.De keuze voor het water is om die reden snel gemaakt. Het mag niet al te ver zijn van mijn werkplaats, zodat er niet veel tijd verlorengaat bij de verplaatsing tussen het water en mijn werk. We opteren voor een oude zandafgraving,die vroeger tot n van mijn vaste opties behoorde. Het is wellicht al een achttal jaren geleden dat ikhet water voor het laatst bezocht.

Zou Michael, net als acht jaar geleden, wederop succes kunnen boeken op dit water?

Ik kan me herinneren dat ik het water veel heb bevist in mijn jeugdjaren tot ongeveer de periode dat ik mijn rijbewijs behaalde. Ondertussen heeft deze plas een enorme gedaantewisseling ondergaan en is er sprake van een aanzienlijke dressuur. Tal van karpervissers bivakkeren er op wekelijkse basis, nagenoeg het hele jaar door. Dit heeft ervoor gezorgd dathet forceren van een aanbeet een stuk lastiger is geworden!

Dit heeft ervoor gezorgd dathet forceren van een aanbeet een stuk lastiger is geworden!

Voorbereiding en aanpak

De week voor onze sessieheb ik de tijd om het water een aantalkeer te bezoeken. Het valt op dat er telkens andere vissers aanwezig zijn. Door te praten met enkele kennissen verneem ik dat er een aantal belangrijke zaken zijn veranderd. Deze informatie neem ik uiteraard mee bij het bepalen van de tactiek. De weervoorspelling is goed, met wisselvallig en winderig weer. Het water is nog steeds erg windgevoelig, waardoor de windrichting een bepalende factor zal spelen bij de stekkeuze.

De tactiek wordt uitgestippeld en deze items moeten het gaan doen de komende week!

Bij aankomst blaast de wind strak uit het zuiden, waardoor we kiezen voor een stek aan de linkerkant van het water. Een bijkomende troef is dat je zo niet helemaal ingesloten kunt worden door andere vissers. Daarnaast heb je nog steeds de mogelijkheid om een belangrijk deel van het water te bevissen. Aanvankelijk was ik van plan om een tactiek te hanteren die ik ook in mijn buitenland visserij toepas. Dat wil zeggen: een aantal kilootjes boilies erg verspreid voeren, ook in de zones waar niet wordt gevist.

Aanvankelijk was ik van plan om een tactiek te hanteren die ik ook in mijn buitenland visserij toepas.

Na n nacht komt ik er al achter dat dit misschien niet de juiste keuze was. Dit water wordt ontzettend veel bevist en de vissen hebben tijd nodig om het aas te leren vertrouwen. Een korte weeksessie is niet voldoende om een veilige aaszone aan te leggen. Tijdens deze trip moeten we het echt over een andere boeg gooien, om succes af te dwingen.

Er wordt met agressief hakende rigs gevist op dit dressuurwater. Iedere aasopname moet tot een aanbeet leiden!

Hereniging van ?karper? vrienden

Op dinsdagochtend komt Erwin bij het water aan. We drinken eerst een kopje koffie en beginnen bij te praten. Het sociale aspect van deze sessie is ook erg belangrijk en gaat eigenlijk voor al het overige. Uiteindelijk bepalen we hoe we de situatie gaan aanpakken. Erwin zal het uiterst linkse gedeelte bevissen en ik zal me richten op de iets diepere stekken van het water. In de namiddag ligt alles op zijn plek. Ik was zelfal een dag eerder gearriveerd en ik heb er dus al een nachtje op zitten, helaas zonder aanbeet.

De spullen hebben allemaal een plekje gekregen. Michael en Erwin zijn er klaar voor!

Ik vertel Erwin over mijn eerste bevindingen en stel voor om erg compact te voeren. Ookworden er onmiddellijk een aantal boilies in een emmer water gelegd, om ze de komende dagen te kunnen gebruiken als voer en haakaas. Vanaf nu zullen we amper iets bijvoeren en zal het haakje samen met een PVA zakje te water worden gelaten. Hierin stoppen we een aantal halve boilies, wat goldpellets en een paar tijgernoten.

Vanaf nu zullen we amper iets bijvoeren en zal het haakje samen met een PVA zakje te water worden gelaten.

Weproberen onze lijnen te verspreiden over vier verschillende dieptes, van twee tot ongeveer twaalf meter diep. Vroeger werden bijna alle vissen gehaaktop een diepte van tweetot zeven meter. Om dressuurafwijkend te zijn kiezen we ervoor om enkele hengels op een minder logische plek te positioneren.

De eerste vangsten

Dat het geen monstersessie zal worden staat vanaf het begin vast. Dit water leent zich daarsimpelwegniet toe! Pas op woensdagmiddagkrijgen we de eerste aanbeet. Het betreft een bijzonder mooie schubkarper van om ennabij de acht negen kilogram.

Deze karakteristieke, donkere schub helpt Michael van de nul af!

Het valt op dat de wind de volgende dag aanwakkert. Ongeveer op hetzelfde tijdstip als de dag ervoor loeit desounderbox van de beetmelder het opnieuw uit. Ditmaal is het een spiegel die net de twintig pond overschrijdt. De vis is in bijzonder goede conditie. Ik neem even de tijd om een boodschap te gaan doen en verneem kort daarna via de telefoon dat Erwin er ook weereentjeheeft gehaakt. Beide vissen zijn afkomstig van de diepere stekken.

Ook Erwin komt van de nul af met deze prachtige schub!

Verdere verloop

Donderdag heb ik werkverplichtingen en worden de hengels rond zeven uur ingedraaid. Erwin maakt in mijn ogen wel een goede kans om een aanbeet te verzilveren, maar jammer genoeg gebeurterniets. Wanneer iklaat in de namiddag arriveer aan het water maken we een tussentijdse evaluatie. We hebben op ditmoment drie aanbeten kunnen bijschrijven, geen slecht resultaat voor dit water! We hebben nog twee nachten te gaan en het spreekt voor zich dat we graag nog een visje bij willen vangen.

Zou er nog een vis bij kunnen worden gevangen?

De nachten verlopen de hele sessie erg rustig, alle aanbeten kregen we tot nu toe overdag. In de namiddag van vrijdag komt de Radar beetmelder opnieuw tot leven en krijgen we een aanbeet op de stek van zeven meter diep. Devis voelt meteen goed en de hengeltrekt helemaal krom. Het besef dringt door dat dit wel eens een betere vis zou kunnen zijn. Na ongeveer een kwartier sleep ik een mooie spiegel over het netkoord. De vis wordt direct na de vangst gewogen op een gewicht van zeventien kilogram. Ik ben ergblij met deze vangst en Erwinschiet met veel plezier enkele mooie plaatjes.

Deze indrukwekkende spiegel trok de Outkast hengel goed krom.

De nacht van vrijdag op zaterdag levertwederom niets op en zo loopt onze sessie ten einde. Het resultaat was ondergeschikt aan het belang van deze vriendschapssessie. We nemen afscheid van elkaar en houden ons voor om dit op jaarlijkse basis te herhalen.

Het was een gezellige sessie, op naar volgend jaar!

Een extra toetje

Omdat m?n vrouw en kindjes pas op maandagavond terugkerenvan vakantie, staan er voor mij nog twee extra nachtjes in het verschiet. Er moet wel gewerkt worden op zaterdag, maar dat neemt niet weg dat ik daarna alsnog dewaterkant kan opzoeken. Ditmaal opteer ik om een tweetal dagen te verblijven op een syndicaatwater in het Waasland. Mijn uitrusting is op datmomentniet ingesteld op ?werpend? vissen, maar dat maakt niet zo veel uit. Ik neem me voor om een ondiep stukje van het meer te bevissen, waar een korte worp van dertig veertig meter ruimschoots volstaat.

Het weekend geeft Michael de gelegenheid om nog twee nachtjes extra te vissen!

Bij aankomst om middernachtverspreid ik met de werpbuis een viertal kilo boilies. ’s Ochtends vang ik een brasem, maar verder blijft het stil. Tijdens de dag rollen en springen er meerdere vissen op het voer,waardoor ik besluitom zondagavond opnieuw een goede partij balletjes te verspreiden. Binnen een tijdspanne van vier uur worden er twee kleinere karpers gehaakt. Een goed resultaat bij dit korte, onvoorbereide bezoek aan dit water.

De spiegels waren niet zo groot als op het vorige water, maar dat maakt het plezier er zeker niet minder om!

De gewichten van de vissen zijn op dit moment niet belangrijk, ik geniet van de vangst op zich. Ondertussen is het maandagochtend. Ik verheug me op de hereniging van m’n gezinnetje en beslis om een punt te zetten achter deze weeksessie.

Tot de volgende keer!

Michael Aubry