De Vouwwagen Tour – Zomerse karpervakantie van Bjorn Kolfschoten
Iedereen heeft wel een guilty pleasure! Die van Bjorn is in ieder geval geen geheim. Deze basisschool docent is een fanatiek karpervisser en stiekem zijn er weinig dingen die voor hem boven het chte ‘campinggevoel’ gaan. De reis lijkt even slecht te beginnen, maar gelukkig gaat de wet van Murphy hier niet op! Check deze vakantieganger met zijn vouwwagen op zijn zoektocht naar dit ‘gevoel’.
Eindelijk, het schooljaar 2017-2018 zit er op
Vakantie! De tijd dat ik zelf in de banken zat is alweer wat jaren geleden. Inmiddels geef ik al een jaar of acht, 5 dagen in de week les aan 31 basisschoolleerlingen. Het is een prachtig, maar mentaal pittig vak. Eerlijk is eerlijk, veel vakantie, maar daar staat dan ook zeker de nodige arbeid tegenover.
Nu de vakantie voor de deur staat en de gezamenlijke schoolse eind BBQ met collega?s achter de rug is, kan ik me volledig focussen op de zomervakantie. Ik ga samen met mijn vriendin een goede 2,5 week richting het zuiden van Frankrijk. Kamperen, kneuterig koken op een gaspitje, ?s avonds een wijntje of biertje drinken voor de tent, boekje lezen, potje kaarten en vlak voordat de BBQ aan gaat even vlot de hengels inleggen op de aangevoerde stekjes. Hopend niet helemaal lek gestoken te worden door de muggen. Lekker man!
Ideaal, er kon ng meer viszooi mee!
Sinds dit jaar zijn we in het bezit van een vouwwagen, na 10 jaar lang gekampeerd te hebben in een tent. Niet meer hoeven liggen wegzakken op zo?n half leeg luchtbed dat je midden in de nacht moet oppompen toch wel lekker heb ik inmiddels ervaren. Slapen op een matras met lattenbodem is zalig. Dat ding na aankomst uitklappen, haringen erin en klaar. (In theorie natuurlijk, want wat duurt het een tijd voordat dat k@#$%ding eenmaal staat). Gelukkig worden we er steeds handiger in zullen we maar zeggen. Wel zo prettig na 12 uur lang rijden en aankomen in 36 graden.
Alles heeft zo z’n voor- en nadelen. Het grootste voordeel is voor mij in ieder geval dat er geen kampeerspullen meer in de auto mee hoeven, maar dat alles mooi de vouwwagen op/in kan. Dat betekent maar 1 ding? Die auto vol klappen met nog meer vismeuk! Vlak voor de vakantie heb ik grandioze idee om te tuin nog even netjes te snoeien. Als ?ervaren? tuinman, jas ik de snoeischaar langs mijn duim. Het gevolg laat zich raden. Zeven hechtingen. Laat ik het voortaan maar houden bij mijn nakijk pen.
Het werd meer een soort ‘Rob’s Grote Duimverbouwing’.
Rivier de Lot
De eerste week stonden we op een camping aan de schitterende rivier de Lot. Wat is dat een waanzinnig mooie rivier zeg! Ik kan goed begrijpen dat er wat vissers begonnen zijn met een bootverhuur daar, want het is echt een schitterende omgeving om dagelijks te mogen vertoeven. Stiekem ben ik daar best jaloers op. Het plan was om een aantal avonden en ochtenden te vissen met de winkle picker, aangezien er zeer mooie barbelen van formaat zwemmen. Topsport op zo?n soepel hengeltje. Ik had een flinke lading pellets van CBB Baits mee, die ik mengde met kippenkorrels, om er zo mooie voerballen van te kunnen draaien. Het idee was om meerdere stekjes aan te voeren en te bevissen met als doel het vangen van mooie barbelen en stiekem de hoop op een karper.
Wat een vooruitzicht…
Het is die week erg warm. Dagen rond de 35 graden zijn zeker geen uitzondering. Verre van ideaal visweer. We liggen elke dag na het bezoek van enkele culturele bezienswaardigheden, heerlijk in de rivier af te koelen. Het vissen heeft deze week met zulke temperaturen niet de hoogste prioriteit. Toch weet ik regelmatig vroeg in de ochtend of later in de avond een aantal uurtjes te maken en leuk te vangen. Na een aantal dagen en vele barbelen en enorme kopvoorns rijker te zijn, besloot ik om de laatste ochtend voor vertrek de winkle picker in te wisselen voor 2 karperstokken en de ?witvis? voerstekjes te bevissen. Nu stond het water op de rivier zeer laag, gezien de langdurige droogte. Het water stond zeker een meter lager dan normaal zoals ik aan de waterlijn kon zien. Het was maar goed dat ik mijn lange stormsticks mee had om stabiel m?n beetmelders te kunnen plaatsen.
Gelukkig waren de stormsticks mee, het water stond cht laag!
Daar was ik mij die ochtend in het donker en half slaapdronken niet meer helemaal van bewust, waardoor ik bij het plaatsen van de stormstick, licht voorover leunde op mijn buzzerbar om de steun de grond in te drukken. Het gevolg laat zich raden. Ik gleed heel rustig en beheerst voorover het water in, koppie onder. Elk nadeel heeft zijn voordeel, ik was zeiknat en had het erg koud, maar ik was wel meteen goed wakker. Wat wel beroerd was, was dat je dan nog even omhoog moet klauteren met je slippers aan de steile kant op. Lekker bezig. Ik heb die ochtend door gevist totdat ik door de zon weer enigszins opgedroogd en opgewarmd was, met als resultaat 2 kopvoorns. Balen.
De ‘buit’ was binnen, 2 kopvoorns. Maakt dat nog veel uit bij zo’n uitzicht?
De binnenzee, 500+ hectare
Dan hebben we nog 1,5 week te gaan en kon het echte werk beginnen. De Lot was heerlijk, maar ik had mijn pijlen toch meer gericht op het water waar we nog een goede week voor de boeg zouden hebben om een aantal karpers te vangen. In de omgeving waar we naartoe zouden gaan zou het zo rond de 25 graden zijn, met kans op onweer. Fishing time!
Na wat speuren op internet kon in weinig terugvinden over het bestand. Er moet wel het n en ander zwemmen, maar met een oppervlakte van meer de 500 hectare en dieptes van meer de 40 meter kom je ze niet zomaar overal tegen. Het water is zeer rotsachtig en loopt al zeer snel de diepte in. Ik had een flinke lading bollen en tijgers mee, plus een boot met dieptemeter, dus ik zou eerst op mijn gemak zoeken naar geschikte stekjes en deze aanvoeren. Er waren wel een aantal nachtviszones aanwezig op het water, maar deze wilde ik zoveel mogelijk vermijden gezien de vakantiedrukte en eventuele stekdressuur.
Al snel waren de stekken gevonden!
Campinglocals
Bij aankomst op de nieuwe camping werd al meteen een hoop duidelijk. We waren aangekomen op een echte familiecamping, waar vele mensen jaar na jaar naar terugkomen. Meestal krijg ik hier de kriebels van, aangezien het dan vaak kliekjes zijn die ?buitenstaanders? het liefst niet zien komen. Zeker als deze ook nog eens vissen. Op deze camping bleek dat totaal anders te zijn. We werden met open armen ontvangen door de campingeigenaren en de ?locals? van de camping. Al bij het opzetten waren we gezellig in gesprek met, toevallig, een karpervisser en zijn vrouw die al meer dan 10 jaar op deze camping kwamen.
Totaal geen argwaan en zeer open vertellend over zijn visserij op het meer. Leuk om te zien dat laat in de middag de meeste mensen elkaar ontmoeten voor een hapje en een drankje. Puur genieten! Al moet ik er wel bij zeggen dat wanneer er voor de zoveelste keer een campingbewoner met zijn of haar fotoalbum aankomt om vangsten of kerstkaarten uit Nederland van 20 jaar geleden te laten zien, je er wel een beetje moe van wordt.
Stekkeuze en diepte
Na het opzetten van de vouwwagen, dat inmiddels weer een stukje soepeler verliep, was het tijd om de boot op te pompen. Deeper erop, emmertje voer mee, hengeltje met een stuk peillood en gaan! Dat bleek nog wel even tegen te vallen. Al roeiend vond ik dieptes van maar liefst 39 meter in de arm waar ik zou willen gaan vissen! Het water werd zeer snel diep en had zeer weinig tot geen plateaus. Ik kon er eentje vinden na een hele dag ronddobberen. Het plateau lag een meter of 50 uit de kant en liep zeer snel af aan alle kanten. Het leek dan ook een rotsje in niemandsland. Midden op het plateau lag een boei. Van de Nederlandse karpervisser begreep ik later die week dat er wel eens gevist werd, maar dat er makkelijk vis verspeeld werd. Toch was dit een zeer interessante plek, aangezien dit het enigste enorme bodemverschil was dat zo vlot te vinden was.
Nadenkend over de info die ik kreeg, wilde ik deze stek niet zo gaan bevissen zoals de andere dit deden, vlak voor of langs de boei. Ik koos ervoor om verder weg te gaan zitten, zodat mijn twee lijnen in een totaal andere hoek richting de boei zouden lopen. Dit zou er ten eerste voor zorgen dat ik bij een aanbeet, de boei zo goed als kon ontwijken, aangezien mijn gedachte was dat een gehaakte vis eerder de diepte in zou zwemmen dan naar het ondiepe. Ook zou ik geen last hebben van het stenen plateau ivm het schuren van de lijn, aangezien mijn lijn er niet overheen zou lopen, ook niet bij een aanbeet. Als laatste aanpassing koos ik ervoor om niet met lood, maar met zelf gemaakte ?steenloden?, die ik langs het water vond, te vissen.
Het plan was gesmeed. Nu de uitvoering. Zou het werken?
Bij elke aanbeet dropte de steen, waardoor hopelijk de gehaakte vis minder geneigd zou zijn om meteen de diepte langs de scherpe stenen op te zoeken. Het plan was gesmeed. Nu de uitvoering. Zou het werken?
Een ‘gewichtige’ zaak en helemaal milieuvriendelijk!
Voeren
Voor deze sessie had ik gekozen voor de CBB Epic Orange en de Milky Ice Cream, allebei in 20 mm. Beide zoete bollen om zo hopelijk enigszins de meerval weg te houden. De bollen mengde ik met een aantal goede scheppen tijgernoten. Top mixje! Ik zou elke ochtend en begin van de avond een aantal kg rondom het plateau gaan strooien, om zo hopelijk de trekkende vis te kunnen onderscheppen.
Na 3 dagen, tweemaal daags gevoerd te hebben gingen er 2 lijnen te water. Ik viste beide lijnen niet op het plateau, maar net ernaast aan de diepe kant, een stukje weg van de boei, waarvan ik het vermoeden had dat ze daarheen zouden vluchten na de aanbeet.
Het gemaakte plan werkte! Ik wist de eerste avond op de voorgevoerde stek 2 vissen te vangen. Beide gevangen spiegels zaten perfect in de onderlip gehaakt. Een simpele zinkende 20 mm boilie op een 20 cm lange onderlijn met maatje 4 wide gape, zorgde voor deze fraaie, kale, hooggebouwde spiegels. Wat ik toen nog niet wist was dat ik de daaropvolgende dagen elke avond tussen 21.30 en 22.30 aanbeten zou gaan krijgen. Voor of na deze tijd zou het helemaal stil zijn! Ik heb het vermoeden dat de vissen in grote scholen voorbij trokken en de stek leeg vraten, om vervolgens door te zwemmen.
Zulke vissen zijn meer dan welkom uiteraard!
Lopende stek
De avond daarop wist ik 3 vissen te vangen, waaronder een zeer fraaie bijna rijenkarper van dik 10 kg. Opnieuw ving ik deze vissen rond dezelfde tijd. Ik was dan ook zeer tevreden om na 2 avonden vissen al op 5 stuks te staan op zo?n grillig water. Je weet nooit precies waar die beesten uithangen. Ze kunnen zo kilometers verderop zitten. Ik besloot dan ook om na 2 of 3 aanbeten de hengels eruit te laten. Wel voerde ik nog een aantal kg tijgers en bollen over de stek, om eventueel later aanschuivende vissen mee te kunnen laten eten.
Slechts 2 hengels lagen in en de vis bleef komen.
Toch moest er meer uit te halen zijn voor mijn gevoel. Ik viste op dat moment maar met 2 hengels, terwijl ik er 3 mee had genomen. Dan toch maar weer met de rubberboot het water op en op zoek naar nog een stekje. Na een tijdje zoeken wist ik tegen een steile rotswand 1 zeer klein plekje op de deeper te vinden dat schoon leek te zijn. Deze vierkante meter ik 2 maal per dag, een aantal dagen, met hooguit 1 kg aas. Eerst maar eens kijken of er berhaupt iets langs zouden komen en de vissen die er zouden zwemmen het vertrouwen te geven dat er veilig iets te halen zou zijn. De stek lag op dik 80 meter van de kant, in een klein kommetje dat omringd was door rotsen en gezonken boomstronken. Ik zou het dan ook niet gokken om ver van deze hengel vandaan te gaan zitten. Geen semi slappe lijnen in dit geval, maar gewoon snaarstrak voor een zo?n goed mogelijke beetregistratie.
In je zwembroek, kijkend naar de sterrenhemel met op de achtergrond het geluid van babbelde mensen en muziek een vis staan drillen is toch wel echt geweldig!
Op mijn ?plateau? voerstek koos ik ervoor om na enkele dagen de ochtend voerbeurt te laten vervallen, en me alleen te focussen om de avonden. Wel bleef ik op de ?obstakel? stek in de ochtend voeren, om hier later ook eens een ochtendje op te vissen.
De dagen erop bleef de ?plateaustek? lopen. Wat is dat vakantievissen dan toch heerlijk. In je zwembroek, kijkend naar de sterrenhemel met op de achtergrond het geluid van babbelde mensen en muziek een vis staan drillen is toch wel echt geweldig! Misschien wel het ultieme vakantiegvoel! Al kan ik ook enorm genieten van zo?n oude ?campingnomaad?, die je tegenkomt op weg naar de toilet, met een sigaar in zijn mond, krantje onder de arm en een wc-rol vasthoudend! #nooitmeernaarhuis, het echte campingleven. Al denk ik daar dan weer anders over, op het moment dat ik zelf van de toilet gebruik maak en er zo’n nomaad een deurtje verder zit. Het geluid en de lucht spreekt dan boekdelen.
Het aas viel in de smaak!
De dagen daaropvolgend vis ik op beide stekken. Twee ochtenden probeer ik het op de ?obstakelstek?, maar zonder succes. Ook deze stek bevis ik alleen nog maar in de avond. Deze derde hengel, die een stukje verderop staat, begint in de avond ook vis op te leveren, waardoor het 2 avonden op rij gebeurt dat ik de runs niet bij kan houden.
De Nash ontvanger maakte overuren!
Halverwege de week is er onweer voorspelt. Wanneer de eerste hengel die avond afloopt, ziet de lucht er al dreigend uit, met hier en daar een flits in de verte. Wat een mooi decor om vis te vangen. Wanneer de obstakelhengel afloopt en we de eerste vis van die avond op de gevoelige plaat zetten, hoor ik in de verte een beetmelder fluiten. Shit, n van de plateauhengels gaat af! Schepnet pakken en rennen maar. Gelukkig staat mijn vriendin deze hele vakantie al klaar om te assisteren. Slepend met een onthaakmat, weighsling en weger komt ze aangelopen. Echt een topper!
Er was zoveel variatie in vis, ongehoord!
Gelukkig weet ik de vis veilig te landen, terwijl het begint te motregenen.Op het moment van terugzetten loopt de 3de hengel af. Wauw, wat is dit lekker zeg. Dat het vervolgens keihard begint te regenen doet me helemaal niks. Dit is gruwelijk! Wat ik niet doorheb is dat mijn ?assistente? wanhopig probeert te schuilen onder een paar overhangende takken. Toch blijft ze zitten en wachten om de vis op de gevoelige plaat te zetten.
Nu had ik nog geen enkele vis verspeeld op lijnbreuk en had ik ook geen last van losschieters. Tot deze. De vis schiet na een dril van dik 10 minuten los! Ai! Balen! Niet eens zo zeer van die vis, ik voel me meer schuldig om mijn vriendin die haar kleren wel uit kan wringen. Sorry! Zal ik dan zometeen maar de wijn inschenken en de plakjes brie snijden schat?
De n na laatste avond is er eentje om in te lijsten. Ik zie na een snoeiharde aanbeet vanuit de diepte langzaamaan een oranje schim omhoog komen. Deze moet ik vangen, heb ik volgens mij wel 3 keer hardop gezegd. Gelukkig weet ik hem te scheppen. Kassa! Geen zwaargewicht, maar een zeer fraaie vis.
Deze goudvis XXL moest en zou in het net gaan!
Zo aan het eind van de week begin je je te beseffen wat je de afgelopen dagen allemaal hebt meegemaakt. Na het avondeten van de laatste dag nog even de hengels op mijn gemak inleggen. Paar handen voer er omheen en vlammen maar. Ik heb geen n nacht de nacht door hoeven vissen. Ik kon mijn stekken makkelijk onderhouden en er kwamen allerlei verschillend gebouwde vissen langs, waaronder zelfs een mooie 20kg plus vis!
Zelfs de 20kg grens werd overschreden, wat een sessie!
Het is mooi geweest. De buit is binnen en ik kan me weer gaan opmaken voor de volgende Frankrijk trip in het najaar. Voor nu is mijn batterij ruim voldoende opgeladen om de komende maanden in Nederland is even goed huis te houden, vanaf mijn kajuitboot!
Vang ze!
