Een Frans avontuur in het vroege voorjaar – Ruud Schoefs

In Belgi willen de vissen nog niet, in Frankrijk dan wel? Ruud besloot om een poging te wagen in het Zuiden van Frankrijk (waar de temperaturen hoger lagen), hij wilde niets liever dan de eerste vis van het jaar vangen. Voor Ruud telde dan ook elke vis en samen met zijn vismaat Matheus maakten zij er een mooi avontuur van.


Ruud vertelt: We kennen allemaal de winterse periode waarin de opendeurdagen, regio-meetings en beurzen je om de oren vliegen. Zelf lust ik er wel pap van en ik ben zo vaak als mogelijk present! Lezingen worden bijgewoond, nieuwe producten worden aanschouwd en contacten worden onderhouden. Na deze periode krijg ik altijd weer zin om te gaan vissen, maar ik berg mijn enthousiasme meestal nog wel wat op. Alleen zitten we dit jaar met een goed februariweertje en dit wakkert de vlam stevig aan.

Hier waren we in actie tijdens onze late najaarssessie van vorig jaar.

Weken ben ik bezig met het overwegen van een buitenlandse sessie, doch zijn er vele tegenstanders binnen mijn kennissenkring (mensen die ik vertrouw en die bergen ervaring hebben). We zitten immers eind februari als ik mijn hengels van onder het stof uit haal om op de plaatselijke vijvers aan de slag te gaan. Helaas levert het me niets op en zit er een gevoel van ontevredenheid in me. Ik zou maar al te graag mijn eerste vis vangen!

Ik zou maar al te graag mijn eerste vis vangen!

Ik kijk nog steeds zeer aandachtig naar het weer, niet zozeer in eigen regio maar in het Zuiden van Frankrijk. Het is er immers enkele graden warmer overdag, maar ook ?s nachts! Wij zitten thuis met een watertemperatuur tot +/- 8C en ik bedenk dat we in het vooropgestelde gebied dan toch wel meer dan 10C moeten hebben. Dit wil niet zeggen dat het er gemakkelijk zal zijn, maar voor mezelf maakt dit wel het verschil tussen: met vertrouwen aan het water zitten en me afvragen of het nog niet te vroeg is. Mijn gevoel zegt eigenlijk dat we moeten gaan! Maar er is ook nog Matheus, mijn vaste partner in crime wanneer we het over buitenlands vissen hebben. Het is nog niet zeker of hij tijd heeft door zijn overvolle werkagenda.

Een zomerse trip in 2018, we zaten gelijktijdig met de bekende MH aan het water. Foto’s zijn trouwens gemaakt door hem, waarvoor nogmaals dank!

Ondanks de onwetendheid blijf ik gefocust kijken naar het weer in verschillende gebieden om zo een beter beeld te krijgen van de situatie. We zitten in de laatste dagen van februari wanneer ik het verlossende (maar wel verwachtte) telefoontje krijg van Matheus: ?Ik heb nood aan verlof, we moeten gaan want ik heb het nodig!?.

De krokusvakantie

Op 1 maart wanneer er een weekje verlof voor de deur staat, zal ik welgeteld vier van de negen dagen omzetten in vistijd. Ik concretiseer verschillende pistes en werk ze vrij gedetailleerd uit, het n is bekender dan het andere. Matheus geeft me een carte blanche als het op bestemming aankomt en ik neem mijn taak serieus. Omwille van zijn drukke agenda voorzie ik een boodschappenkar vol met eten en drinken en een gsm vol informatie omtrent waters waar we naartoe kunnen.

Matheus in actie met zijn team, hij heeft hard moeten werken om tijdig klaar te zijn!

D-day! Matheus arriveert op maandag 4 maart na een drukke werkdag, in de late avond. Geroutineerd verdwijnen alle spullen in de camionette en wordt er weg gezet naar het beloofde land. Het plan wordt besproken en binnen no-time wordt de GPS ingesteld, de trip gaat naar het verre onbekende! Maar liefst 1000 km staat er op ons te wachten ondanks we maar een drietal nachten gaan. Crazy of toch een goede keuze? De meesten spoorden ons aan om naar het bekende terrein te gaan, geen tijdverlies qua waterkennis en stekkeuze. Doch zijn wij twee stijfkoppen en gaan wij de vele kilometers niet uit de weg.

Doch zijn wij twee stijfkoppen en gaan wij de vele kilometers niet uit de weg.

We trekken naar het onbekende! Het wekenlang monitoren van het weer doet me vermoeden dat de watertemperatuur daar op zo?n 11C zal zitten. Dit in combinatie met het warmere weer in deze regio en verschillende waters op een half uur rijden van elkaar doet ons besluiten om ervoor te gaan. We rijden de hele nacht door, nemen twee kleine pauzes en ?s morgens rond kwart voor negen komen we op het back-up water aan. Het zonnetje schijnt al en we zien een prachtig water voor ons! Niet veel later vliegt de drone al zijn rondjes, zoeken we snel naar potentile stekken en misschien vissen we hier straks wel. Stekken worden gevonden maar de vissen zijn nog niet te bespeuren. We blazen snel een bootje op en voorzien de stekjes van een mix van Citruz en Strawberry Crush bolletjes.

Deze combinatie is al meermaals succesvol geweest, de vis zat hier in de winter vol op het voer!

Snel zetten we koers naar het water dat aangestipt staat met topprioriteit! Eenmaal ter plaatse wordt bevestigd wat mij last minute nog was ingefluisterd: het water heeft een totale metamorfose meegemaakt . Er zijn namelijk werkzaamheden uitgevoerd en verschillende waterlichamen zijn veranderd qua vorm, grootte en visbestand? We nemen uitgebreid de tijd met de drone, ook gaan we te voet op pad voor een rondje langs het water. Er worden vele kleine visjes gespot, hierdoor krijgen we beiden zin om een stalkerhengeltje uit te gooien.

We zijn er namelijk maar met n doel en dat is n vis zien te vangen. We voeren enkele plekjes aan waar de vis zich ophoudt maar botsen op een bord: interdite pech. Lap wat nu? We blijven de visjes voorzien van eten om zo een beter beeld te krijgen van wat er zich qua vispopulatie in het water bevindt. Na een twee-tal uurtjes rond het water en verschillende vissen van kleiner formaat gezien te hebben besluiten we geen risico te nemen.

Na het bevoeren van het back-up water gaan we verder met het verkennen van het gebied.

Het kriebelt nog harder dan ervoor en zetten onze reis verder naar een vlakbij gelegen water. Hier botsen we ook meteen op een grote tegenslag, Oostenrijkse vissers zitten namelijk op de door ons vooropgestelde stek. We besluiten even te gaan polsen naar wat voor vlees we in de kuip hebben en gaan een babbeltje slaan. Ze zaten er al drie dagen en hebben nog maar n vis. Ze zitten op het ?goede? en ondiepe stuk van het water.

Een drone geeft je al snel informatie over een water.

Wat doen we nu? We zijn immers al ver in de dag en zijn best moe na een nachtje zonder slaap! We besluiten om het een nacht de kans te geven en we maken een afspraak met de collega?s om tot aan de boeien te vissen. Zo hebben wij ook n plaats waar we op het ondiepe konden vissen. We gaan elk met drie hengeltjes vissen op verschillende dieptes. Na het inleggen van de hengels zit ik met een slecht gevoel. We hebben voor ons dieptes van meteen negen meter en dit loopt op tot twaalf meter.

Na het inleggen van de hengels zit ik met een slecht gevoel…

De vermoeidheid neemt de bovenhand en we maken snel wat te eten alvorens te verdwijnen in onze sleeping systems. S?avonds word ik gewekt door een insect dat ongevraagd een bezoek brengt aan de binnenkant van mijn slaapzak, daardoor ben ik dan ook net op tijd wakker om de voetbalmatch op mijn gsm te kunnen volgen. Hiernazet ik koers terug richting dromenland en word ik pas wakker bij het eerste daglicht.

Een sfeerfoto tijdens onze eerste nacht op onbekend terrein.

Ik ben uitgeslapen en klaar om erin te vliegen! Snel een portie spek en ei, daarna alles in sneltempo terug de camionette in. We gaan naar het back-up water en zien tijdens onze rit dat de zonnestralen worden tegen gehouden door een dikke wolkenlaag. De voorspellingen voor vandaag zijn helaas ook niet veelbelovend. De hevige wind zorgt ervoor dat we samen de hengels uitleggen om de boot stabiel te houden wanneer we de rigs op de juiste plaatsen willen droppen. We hebben rukwinden van 70 tot 80km/u en dit is geen lachertje wanneer je in een klein bootje aan het dobberen bent. Na een drietal uren lijkt alles op zijn plaats te zijn en is de Titan T2 strategisch opgebouwd en ingericht, hierbij houden we rekening met de windrichting en beschutting.

Eindelijk! Alles ligt op zijn plaats na een hevige strijd met de wind.

Vrij snel erna volgt de eerste aanbeet, een zakker op de stek waar we het meeste gevoerd hadden. Helaas blijkt het niet om een karper, maar om een zeelt te gaan. De snelheid van de aanbeet doet vermoeden dat de vissen ons aas gevonden hebben, dit geeft ons een boost! Snel weer alles op zijn plaats en tijd voor wat luxe. Er worden hotdogs gegeten, een filmpje gekeken en we schenken onszelf een drankje in. In de avond staat er PSG tegen Man united op het programma, vol genot kijken wij naar de wedstrijd waarin Lukaku al snel twee doelpunten maakt. Ineens een volle fluiter! Matheus zijn hengel in ?niemandsland? zorgt ervoor dat de eerste vis een feit is, niet groot maar wel adembenemend mooi.

Deze beauty zorgde ervoor dat blanken niet meer mogelijk was.

We zijn er vrij zeker van dat er nog meer vissen zullen volgen die nacht. Toch worden we ?s morgens ontevreden wakker, we hebben beiden te goed kunnen genieten van een volle nachtrust. Ik maak een ontbijtje aan het water en overweeg enkele hengels te verleggen, want mijn kant had namelijk niets opgebracht! Matheus spoort me aan geduldig te zijn en de vissen niet te verstoren tijdens de goede ochtenduren. De ochtend is namelijk aangenaam warm en er is nog amper wind te bespeuren. Wat een contrast met de dag ervoor!

Niet veel later zie ik zelfs dat het om een vis van goed kaliber gaat!

Ik krijg enkele piepjes en zie dat de hanger laag hangt. Ik draai en draai maar bij en toch krijg ik geen weerstand aan de andere kant van de lijn. Meer dan 10 meter heb ik al ingehaald waarna ik ineens kopschudden voel. Ik vermoed dat er weer een zeelt aanhangt. Na enkele seconden voel ik dat het om een log gewicht gaat dat zich heel traag beweegt en niet meer dichterbij wilt komen. Dit klinkt ons als muziek in de oren! We zetten samen koers richting de vis en als eenmaal de voorslagknoop binnengehaald is voel ik dat het effectief om een karper gaat. Niet veel later zie ik zelfs dat het om een vis van goed kaliber gaat!

Hoeveel uren als visser staar je naar je set-up? Wachtend op die verlossende aanbeet!

Ik zit in T-shirt, korte broek in de boot alsof het zomer is en toch neemt de bibber het over. De adrenaline gemixt met het koude water dat zich in mijn schoenen heeft gedrongen zorgt ervoor dat trillingen ontstaan tijdens de eindfase van de dril. Veel tijd om te bekomen is er niet want we zijn nog maar net terug en de volgende hengel vertrekt alweer. Ik word nu aangesteld als stuurman en Matheus is nu de visvanger van dienst!

Er moet vaart worden gemaakt want er bevindt zich een boei in het water niet ver van de plaats waar de vis is gehaakt. Gelukkig is de vis onze richting uitgekomen en zonder problemen wordt ook deze vriend geland. Een bromance foto dient zich aan en beiden weten we dat dit het is waarvoor we komen! Met nog zo?n 24 uur voor de boeg kan de sessie nu al niet meer stuk.

Onze blik zegt genoeg denk ik.. beiden weten we dat dit is waarvoor we kwamen.

We doen er alles aan om het aantal nog op te krikken, de hengels die nog geen succes hadden worden opnieuw ingelegd en dit blijkt een goede keuze, want in de vroege avond is de vierde vis een feit! De meest linkse hengel van mezelf had ik vijftig meter opgeschoven naar rechts, deze wordt gepositioneerd op de rand van een eiland en dit leverde al snel een bonusvisje op! Een kleine vechtersbaas geeft zich voor alles wat hij waard is, maar zwemt ongewild na n van zijn vele uithalen rechtstreeks het net in. Verbaasd kijken we naar elkaar, what the f*ck?

Het zijn niet enkel de grote vissen die een lach op mijn gezicht toveren.

Om de trend verder te zetten kijken we nog een voetbalwedstrijd en maken we het niet te laat (met de gedachte dat er morgen weer aardig wat kilometers gereden moeten worden). Rond middernacht wanneer wij in onze eerste slaap zijn, volgt er een aarzelende aanbeet. Beide staan we ernaar te kijken en ik stuur Matheus aan om de hengel op te nemen. Het blijkt dat we de juiste keuze hebben gemaakt en we starten een tocht richting de vis. De tocht en dril duren niet lang, wat ervoor zorgt dat we snel terug zijn met een klein spiegeltje in ons net. We besluiten deze pas bij het eerste daglicht te fotograferen en kruipen snel weer onder het wol.

Afsluiten zoals we waren begonnen, dit is een parel met een flinke knik!

Zou de laatste nacht een topnacht worden waarin verschillende vissen zich zullen melden?

Mijn gedachtes dwalen nog even in het rond. Zou de laatste nacht een topnacht worden waarin verschillende vissen zich zullen melden? De omstandigheden qua weer, luchtdruk en maanstand zijn uiterst positief en totaal verschillend met de nacht ervoor. Helaas gebeurt er niets meer, maar we mogen ons achteraf met elk n vis best wel gelukkig prijzen! Alleen nu we er toch zijn hadden we er graag zoveel als mogelijk gevangen.

We besluiten einde van de dag de koers richting huis te zetten. Dit doen we zodat we voor middernacht het thuisfront kunnen verrassen! Normaliter zou de terugkomst een halve dag later gepland staan, maar we gaan de laatste uren spenderen in een rustige terugreis. Hierdoor kunnen we thuis ook nog even van de vakantie genieten. De weg naar huis vliegt om! Het avontuur wordt meermaals herbeleefd en ik neem ook de tijd om het avontuur op papier te zetten. Ook wordt er alweer uitgekeken naar onze volgende sessie, deze staat ingepland over een vijftal weken. Deze zal nog verder van huis zijn en we zullen tot het uiterste moeten gaan om succesvol te zijn.

Keep you posted!

Ruud Schoefs


De individuele verhalen van Ruud zijn te volgen op zowel zijn Facebook-pagina en Instagram-account. Zie je graag de gezamenlijke avonturen van Ruud en Matheus, neem dan een kijkje op hun Instagram-account.

Bekijk ook