Een jaar in de Alpen – Beer Keunen – Deel 2
Na het toffe eerste deel van Beer Keunen’s vierluik staat het tweede episode nu voor jullie klaar! In dit deel reist Beer wederom samen met zijn vriendin af naar de Alpen. Er volgt een brute sessie, met een stuk meer vissen dan er in de eerste sessie werden gevangen. Of er opnieuw een aantal flinke bakken op de kant komen lezen jullie hieronder!
Beer aan het woord:Het is eind juni. Na goed en wel te zijn bijgekomen van een super dik weekend op Defqon 1, waar ik zelf moest draaien, wordt de bus weer afgeladen. Er staat weer een nieuwe trip naar de Alpen op de planning! Na de succesvolle eerste trip, waarbij ik maar liefst drie keer mijn PR wist te verbreken, stond ik te popelen om terug te gaan!
Naast karpervissen is Beer ook op andere vlakken actief! #bazig
Wat het voor mij ook zo speciaal maakte was dat ik deze trip samen met mijn vriendin beleefde. Over ‘couple goals’ gesproken! Tijdens deze trip is mijn vriendin ook verliefd geworden op het karpervissen, dus voor haar verjaardag heb ik een karperset aangeschaft. In eerste instantie dacht ik mooi met een paar extra hengels te kunnen vissen, maar dat zat er niet in. Ze bleek zelf namelijk ook bloedfanatiek te zijn!
Over #couplegoals gesproken!
Na een voorspoedige reis van 9 uurtjes kwamen we aan op de camping. Het plan was weer om hier het basiskamp te bouwen en vanuit hier dagjes te gaan vissen.
Vanuit het basiskamp kunnen Beer en zijn vriendin de wateren in de omgeving bevissen.
Op naar het water
We besloten om de sessie te beginnen waar we de vorige keer geindigd waren. De flessen werden weer aan de hengel bevestigd en op de zelfde plek uitgevaren als bij de sessie in mei. Toen ik mijn lijnen te water had gelaten waren de hengels van mijn vriendin aan de beurt. Ze werden strak tegen een plantenstrook aan gevist, die er veelbelovend uit zag. Niet veel later liep de eerste hengel van haar af en kon ze een mooie spiegel scheppen!
De eerste vis is binnen!
We hoefden niet lang te wachten, want al snel liep er nog een hengel van haar af. Ze pakte de hengel op, maar de vis zat meteen vast in het wier. Ze heeft nog niet zo veel ervaring met een boot dus ging ik met de hengel het water op. Eenmaal boven het wier was er geen beweging in te krijgen, en ik voelde de vis ook niet meer. Gefrustreerd leunde ik in de hengel om de montage los te krijgen, maar blijkbaar was ik iets te enthousiast. Na een harde krak lag de hengel in twee stukken! “WTF” dacht ik bij mezelf. Achteraf kan ik er wel om lachen, maar op dat moment was het flink balen. Gelukkig had ik nog een reservetop van mijn hengel meegenomen, die redelijk paste.
Na een harde krak lag de hengel in twee stukken!
De rest van de dag bleef het stil en op mijn hengels werd niets gevangen. We besloten om wat eerder in te pakken en helemaal naar de andere kant van het meer te rijden. Deze stek zag er veelbelovend uit en had onze voorkeur voor de volgende dag. Maar eerst werd er even een pizza’tje gegeten!
Af en toe wordt er tijd gemaakt voor een pizza!
De Belgen
De volgende ochtend ging de wekker om 03:30 en waren we om 04:00 bij het water. Tot onze verbazing stond er al een auto. Eenmaal aangekomen bij de stek lagen er twee Belgen te slapen naast de auto. Toen ik dichterbij kwam schrokken ze wakker. Na een kort gesprek werd afgesproken dat zij een aantal dagen op deze stek zouden vissen en wij daarna. We reden terug naar het voorste deel van het meer, omdat er op het midden nog een aantal Belgen waren gaan zitten. Deze dag wisten we alleen een aantal kleinere spiegeltjes te vangen.
Er kwamen enkel wat kleinere spiegeltjes op de mat, maar dat mocht de pret niet drukken!
Off road
De dag erna besloten we om uit te slapen voor zover dat kon. De zon brandde ons namelijk al vroeg uit de tent! Het campingwater zag er goed uit dus besloten we om hier een dagje te vissen. Het nadeel was dat het zo druk was met zwemmers dat we in een uithoek moesten gaan zitten. Om daar te komen moesten we een flinke ‘off-road’ tocht maken. Na een tocht van 20 minuten, waarbij we flink wat kuilen en bomen moesten ontwijken, kwamen we aan op de stek. Er lagen twee grote stenen op het pad, en ik dacht dat ik daar makkelijk langs kon. Dat bleek een grote vergissing te zijn, want met een hoop gekraak knalde ik langs de stenen af! Zo kreeg de auto weer een paar mooie nieuwe krassen…
Beer pakte een paar pijnlijke krasjes mee op zijn auto!
Uiteindelijk hebben we het meer bereikt en kon de bus lekker achter de stek blijven staan. Alles werd uitgepakt en uitgevaren en het genieten kon weer beginnen!
De hengels lagen spot-on…
…en het genieten kon beginnen!
Nieuw PR
Na een paar uur werden we van alle kanten ingesloten door zwemmers, toen ik uit het niets een volle fluiter kreeg! Ik sla aan en zie iets verderop een zwemmer met mijn lijn om zich heen proestend boven komen. “Een nieuw PR,” dacht ik nog bij mezelf. Hij vond het niet zo grappig, terwijl wij onze lach niet in konden houden. Na deze ‘bak’ besloten we om het voor gezien te houden. We hoopte dat er een andere uitgang zou zijn, maar na een rondje rijden bleek de enige uitgang weer langs die stenen. Het laatste wat ik wil zijn dezelfde krassen aan de andere kant van de auto! Langs de stenen liep wel een schuine helling en ik pakte mijn kans.
Om meer ellende zoals dit te vermijden, reed Beer ruim om de keien heen!
Ik nam een aanloop en reed over de helling. De stenen werden ruimschoots gemist, maar de helling was zo steil dat de auto met twee wielen van de grond kwam en bijna omkiepte! Snel gaf ik gas bij en met een harde dreun stond de bus weer op vier wielen. Met klamme handjes stapte ik uit, waarna we beiden begonnen te lachen. Enigszins geschrokken reden we terug naar de camping.
De helling was zo stijl dat de auto met twee wielen van de grond kwam!
Nieuw water
De volgende dag zijn we naar de lokale hengelsportzaak gereden om nieuwe wrap voor onze boilies te halen. Zonder de wrap waren de bollen na een kwartier door je hair afgegeten door de vele dwergmeervallen.
Deze ellendige lastpakken maken je visserij niet bepaald gemakkelijker!
In de hengelsportzaak vroeg ik of hij nog mooie wateren in de buurt kende. Hij begon plekken te noemen, waarna ik meteen Google Maps tevoorschijn haalde om de meertjes op te slaan. We besloten naar n van de blauwe stipjes te rijden. Eenmaal aangekomen bij het water zag het er niet bepaald beeldschoon uit, maar er zou vis moeten zitten! De boot werd opgepompt en te water gelaten. Toen we in de verte een vis zagen springen was het duidelijk, hier komen we terug! Na 10 kilo gevoerd te hebben, vaarde ik terug naar de kant. Eenmaal bij de kant dacht ik dat het redelijk ondiep zou zijn, maar dit bleek een grote fout. Head first viel ik uit de boot het water in, terwijl mijn vriendin op de grond lag van het lachen. Met een nat pak reed ik terug naar het bekende water.
Dichtbij de kant dacht ik dat het redelijk ondiep zou zijn, maar dit bleek een grote fout!
Hit and run
Na het voeren besloten we om nog even de vruchtbaarste uurtjes mee te pakken op het bekende water. Bij aankomst zagen we dat de Belgen er nog zaten te vissen, maar na overleg konden we 50 meter verderop gaan zitten. We zouden maar met drie hengels vissen, dus het was geen probleem.
Om 19:00 lagen de hengels er in. Niet veel later kreeg ik twee piepjes, en nog twee, waarna de swinger strak tegen de hengel aan stond. Ik besloot de hengel op te pakken en meteen voelde ik een zwaar gewicht aan het einde van mijn lijn. Verder voelde ik echter geen vechtende vis. Het leek wel of ik een vuilnis zak aan het binnenhalen was! Eenmaal bij de kant runde de vis een paar keer het diepe in. Toen ik hem zag herkende ik de vis als n van de topvissen van het water. Mijn hartslag schoot omhoog en ik stuurde mijn vriendin steeds verder het water in om de vis te scheppen. Uiteindelijk lukte dat, en wat een zieke bak was dit!
De weegschaal stopte pas met oplopen bij 27,4 kilo, wat n giga bak!
Na deze vis hebben we niets meer gevangen. Echter maakte me dat niets uit, want met deze vis was de dag al meer dan geslaagd!
Na de vangst van dit brute monster kon Beer’s dag (of zelfs hele sessie) al niet meer stuk!
Harken
De volgende dag werd er koers gezet naar het water waar we gevoerd hadden. Bij aankomst zagen we dat er verder niemand zat, wat een luxe! Wel zagen we grote bellen plakkaten op de voer stek dus het vertrouwen was groot. Na het uitvaren van de lijnen bleef het akelig stil. We besloten om hier een nachtje te kijken en dan een keuze te maken.
Er werd een lekker nachtje in de buitenlucht geslapen aan de waterkant!
Toen het begon te schemeren kwamen de eerste aanbeten. Uiteindelijk hadden we de eerste nacht maar liefst negen runs!
Er werden die nacht diverse karpers geland…
…zowel door Beer als door zijn vriendin!
Overdag deden de vissen het rustig aan en kon er heerlijk gerelaxed worden!
We besloten om het water nog een nacht te geven, en in de tweedenacht vingen we zes vissen. Tot nu toe hadden de vissen allemaal hetzelfde formaat, maar volgens de info die ik had gekregen zouden er hier veel grotere moeten zitten.
De kleinere vissen werden volop gevangen. Zouden er ook nog grotere exemplaren uit komen?
De ochtend van dag vier brak aan en mijn hengel ging er als een gek vandoor! Ik dacht nog bij mezelf “nee niet weer een knol”. Toen ik de hengel oppakte voelde het echter zeker niet als een knol! Na een dril van maar liefst 1,5 uur konden we hem eindelijk scheppen: een bizarre grijze bak van 25,5 kilogram. We konden onze ogen niet geloven, weer een zieke bak in ons net! Na deze vis zijn we terug gegaan naar de camping om weer eens te douchen. Op dit water waren we voor nu wel klaar.
De tweede vijftiger van de sessie is binnen!
Tikki bad
Na een lekkere douche en een welverdiende maaltijd zijn we op tijd gaan slapen. De wekker ging weer om 03:30 en om 04:00 waren we bij het water. De spullen werden uitgeladen en de stretchers werden bij het water neergezet, zodat we nog even konden slapen. Rond 05:00 werden de eerste hengels uitgevaren. Het was een hele mooie dag, en dat merkte we ook door het aantal zwemmers dat aan de overkant lag. Het leek wel het Tikki bad! Overal luchtbedden, gasten op paddle boards en zwemmers die een meter van je hengels uit het water kwamen. En grote chaos!
’s Ochtends vroeg was het nog rustig op het water, maar daar zou al snel verandering in komen!
De hengels werden tegen de overkant aan gevist en tijdens het uitvaren moest ik al slalommend om de opblaaskrokodillen heen. Tijdens het terugvaren deed ik het toplood er meestal al op half water op, om de lijn weg te houden van de zwemmers. De vissen gaven niets om deze drukte, want mijn vriendin wist al snel deze mooie spiegel te vangen!
Al snel kwam deze fraaie spiegel op de mat…
…die het fotomoment iets te lang vond duren!
Kort daarna liep nog een hengel van haar af, en na een stevige dril kon ze weer een mooie spiegel scheppen. De hengel werd weer uitgevaren en niet veel later was het mijn beurt! Ik ging snel de boot in, want de vis zat vast in het wier.
Na de tweede spiegel voor zijn vriendin was Beer nu aan de beurt!
Toen ik boven de vis dreef kon het gevecht beginnen. De vis trok de boot helemaal richting het strandje, dat dus vol lag met badgasten. Tijdens de dril kwamen er jongens op luchtbedden op een meter van mijn boot af liggen om te kijken. Met de woorden ?poisson tres dangereux? (vrij vertaald: vis is gevaarlijk) wist ik ze op afstand te houden. Na een halfuurtje kon ik onder luid applaus vanaf het strand een fraaie schub scheppen.
Onder luid applaus werd deze fraaie schub binnen getakeld!
Deze dag werden er nog een aantal mooie vissen gevangen en rond 21:00 uur werd alles weer in de bus geladen. We gooiden nog 10 kilo voer in het water en reden moe maar voldaan terug naar de camping.
Na een geslaagde dag vissen hielden Beer en zijn vriendin het voor gezien.
Verslapen
Het einde van de trip was aangebroken we hadden nog n dagje om te knallen. De wekker werd om 02:30 gezet om op onze beoogde stek te kunnen zitten. De volgende ochtend werden we wakker, maar niet van de wekker! “Wat is het toch licht en warm in de tent” dacht ik nog. De wekker was dus niet afgegaan dat was flink balen…
“Wat is het toch licht en warm in de tent” dacht ik nog.
Als een gek stapte we de auto in, met de hoop dat er nog niemand zou zitten. Aangekomen bij het water bleek er niemand op onze stek te zitten. Wat een geluk! De boot werd weer opgepompt en kort daarna gingen de lijnen te water. Het stilzitten duurde niet lang, want even later wist mijn vriendin een mooie two-tone te vangen.
Al snel kwam de eerste vis op de mat, in de vorm van een fraaie two-tone spiegel!
De lijn werd weer uitgevaren voor het strandje en voorzien van een paar grote scheppen voer. Even later was het weer prijs. Ik ging snel de boot in want deze hengel lag tegen een wierbed aan. Tijdens de dril raakte mijn toplood in de knoop met mijn lijn, waardoor ik geen lijn meer binnen kon halen. Er bleef dus zo’n vijf meter lijn onder de hengeltop over. Wat een ellende was dat zeg, in m’n eentje in een twee meter bootje.Uiteindelijk heb ik de hengel neergelegd en de lijn los in mijn hand genomen. Zo wist ik uiteindelijk toch de 18,4 kilo zware spiegel te scheppen!
Deze gave spiegel werd uiteindelijk met de hand afgedrild!
Na deze vis mochten we er nog een aantal vangen. Ook mijn vriendin ving weer een mooi spiegeltje, wat tevens de laatste vis van deze trip bleek te zijn. Na deze vis werden al de spullen weer ingeladen en kon de lange terugreis naar Nederland beginnen.
Er kwamen nog diverse andere vissen op de mat die dag.
De trip werd afgesloten met die fraaie kleine spiegeltje!
Tot slot
Wat hebben we weer genoten van deze trip! Voor mijn vriendin was het ook veel leuker, omdat ze zelf ook kon vissen. Doordat we bij de eerste trip zo veel informatie hebben opgedaan, ging het vinden van de vis nu stukken gemakkelijker. Dit resulteerde in 37 vissen, tegenover de 18 vissen van de eerste trip.
Uiteindelijk vingen maar liefst 37 vissen!
Nadat we twee weken lang iedere dag om 03:00 zijn opgestaan en pas om 23:00 weer gingen slapen, hadden we thuis nog een aantal dagen nodig om bij te komen. Het was het echter allemaal waard. De volgende trip stond in augustus gepland, maar daarover meer in het derde verhaal!
Beer Keunen
Wil je op de hoogte blijven van Beer’s vis avonturen? Check dan zijn Instagram@thesurgeforcarp en de Instagram van zijn vriendin@anglernextlake.
