Een jaar in de Alpen – Beer Keunen – Deel 3
Na het toffe eerste en tweede deel van Beer’s Alpenavontuur kunnen jullie nu deel drie bekijken! In dit deel trekt Beer opnieuw naar het diepe zuiden, dit keer met vismaat Martijn. De mannen weten flink huis te houden op verschillende wateren en onder de vangsten zaten een viertal absolute toppers. Hoe het de mannen af ging en hoe ze zo succesvol konden zijn lees je hieronder!
En van de fraaie Alpenwateren waar Beer succes weet te boeken tijdens deze trip!
Beer aan het woord:Het is eind augustus en dat betekent dat er weer een Alpentrip op de planning staat! Dit keer gaat niet mijn vriendin mee, maar mijn vismaat Martijn. Na alle verhalen van de voorgaande trips kon hij niet wachten om mee te gaan. Martijn en ik kennen elkaar al heel lang. We komen uit hetzelfde dorp en vissen al 20 jaar samen!
Al 20 jaar vismaten, door dik en dun!
Eindelijk was het moment daar: de bus was ingeladen en we waren klaar om te gaan! Voordat we konden vertrekken moest ik nog draaien op Decibel. Na een set van anderhalf uur was het de hoogste tijd om naar Martijn te gaan.
Nadat Beer nog even een setje had gedraaid trokken de mannen naar het verre zuiden!
We hadden een strak tijdschema, want we wilde een bepaalde stek proberen te krijgen bij het bekendste water. We vertrokken om 19:00 ’s avonds en de planning was om rond 04:00 bij het water aan te komen. Nadat we afscheid hadden genomen van Martijn’s ouders werd reis naar het zuiden gestart.
Tijd om te gaan!
Eerste succes
Na vele tolwegen kwamen we aan bij het water. We besloten dit keer om geen plek op de camping te nemen, maar gewoon te slapen langs het water of in de buurt van het water. De beoogde stek was gelukkig nog vrij! Bij aankomst hebben we nog even onze ogen dichtgedaan, want het was nog pikkedonker.
Na een lange rit werd er eerste even bijgeslapen, voordat de mannen aan de slag gingen!
Na een uurtje slapen was het tijd om de hengels op te tuigen en niet veel later lagen de eerste hengels erin. Het werd erg warm die dag en overdag deden de vissen niet veel. Pas aan het einde van de middag kregen we de eerste run, wat resulteerde in een prachtige spiegel!
De eerste vis is binnen!
’s Avonds werd er niets meer bij gevangen. We besloten om nog wat te voeren en het morgen op dezelfde stek opnieuw te proberen. Alleen als het weer slecht zou zijn zouden we naar een ander water gaan. Die nacht viste we op een klein watertje in de buurt, wat resulteerde in een mooie vis voor Martijn.
Martijn weet dit plaatje van een spiegel te landen!
Controle
Na een paar uurtjes te hebben geslapen waren we om 04:00 weer bij het bekende water. De stek was wederom vrij dus we hadden gelukkig niet voor een ander gevoerd. Om 05:00 gingen de hengels er weer in en niet veel later kregen we de eerste run! We viste run om run en dit keer was het mijn beurt. Ik ging snel de boot in achter de vis aan, want ik voelde de vis door het wier zwemmen. Na een stevige dril van een half uur kon ik uiteindelijk een kleine, maar bijzonder sterke schub scheppen.
Deze kleine rakker vocht voor wat hij waard was!
Een paar uur later was het de beurt aan Marijn. Na een lange dril kon hij een mooi gedetailleerde spiegel vangen! Niet lang na deze vangst kregen we controle. De niet altijd even vriendelijke controleurs van dit water waren weer goed gezind en na een preek over de stretchers die we nog hadden staan ging hij weer verder. Hij wachtte net zo lang op de parkeerplaats tot alle vissers waren vertrokken. Daar ging ons plan om een nachtje te maken op een watertje in de buurt! We reden een woonwijk in en na lang zoeken vonden we een geschikte plek. De stretchers werden naast de bus gezet en die nacht sliepen we onder de sterren.
Deze fraai getekende schub belande in het net van Martijn!
Nieuwe kansen
De volgende ochtend zijn we niet terug gegaan naar het eerste water. We besloten om eerst even naar de supermarkt te gaan en vanuit daar door te rijden naar een bekend water waar ik in de vorige trip een bak van 25,5 kilo wist te vangen. Na vier eclairs (een langwerpig gebakje) naar binnen te hebben gepropt was het tijd om te gaan rijden.
Een standaard ritueel voor veel vissers: gebak halen bij de supermarkt 😉
Bij aankomt zag het water er goed uit en zagen we meteen diverse plakkaten van aasbellen. We besloten om zo snel mogelijk een voerstrook te maken en de hengels uit te varen. De tenten bleven in de bus, zodat we lekker onder de buitenlucht konden slapen.
Buiten slapen geniet de voorkeur van de beide mannen.
Niet veel later liep de eerste hengel af en na een korte dril kon ik een mooie knol scheppen. De nacht die volgde werd er nauwelijks geslapen. Met maar liefst 12 runs was het een waar gekkenhuis! Als de n aan het drillen was voerde de ander weer bij. De formaten waren echter niet om naar huis te schrijven, maar dat mocht de pret niet drukken.
Er werd volop genoten van het grote aantal runs!
’s Ochtends kreeg ik een trage run en bij het oppakken van de hengel voelde ik meteen dat het om een betere vis ging. Na een uur zag ik de flank van de vis en ik herkende hem meteen: het was dezelfde grijze bak als de vorige trip! Dit keer stopte de naald bij 26,5 kilo. Voor mij was de trip nu geslaagd, al had ik wel een beetje een dubbel gevoel omdat ik de vis al een keer eerder had gevangen.
Dezelfde bak als de vorige sessie kwam ook dit keer op de kant!
Nieuw PB
Overdag vingen we nog een paar vissen bij, maar geen bijzondere exemplaren. Bij het vallen van de nacht begon het gekkenhuis opnieuw: acht runs werden allemaal verzilverd! Wederom geen grote vissen, alleen maar knollen. We besloten om het hier nog n dag en nacht te geven en dan door te gaan. ’s Ochtends kon Martijn nog een schub strikken en daarna mocht ik weer een knol binnenhalen.
Martijn wist ’s ochtends nog een fraaie schub te landen.
De beurt was weer aan Martijn, die een trage run kreeg. Meteen wisten we dat het om een betere vis zou gaan en na een half uur werd ons vermoeden bevestigd. Met 24 kilo verbrak Martijn zijn PB!
Deze bak van een spiegel betekende een nieuw PB voor Martijn!
Overdag volgde nog wat knollen en ’s avonds kregen we opnieuw een trage run. Martijn mocht de vis drillen en in het donker wist hij een fraaie 20 kilo schub te scheppen. Wat een dag voor mijn maat: twee hele zieke bakken! ’s Nachts konden we nog wat knollen bijschrijven, maar de grote exemplaren bleven uit.
Na de brute spiegel was de dag al geslaagd, maar met deze schub erbij kan de hele sessie niet meer stuk!
Verkassen
Na een aantal dagen flink te hebben huisgehouden was het tijd voor een ander water. We hadden een tip gekregen van twee Franse jongens. Vol goede moed werd er koers gezet en na anderhalf uur door pittoreske Franse dorpjes gevlamd te hebben kwamen we aan bij het water: een oude aftakking van de Rhne.
Na een lange trip door vele Franse dorpjes komen de mannen op hun bestemming aan.
Tijdens het rondje lopen zagen we dat het superdruk was met badgasten: heel het strandje lag vol! Tussen de badgasten hadden Franse vissers een ziek kampement gebouwd van vijf tenten. Voor de tenten stonden drie grote rodpods. Kortom: het was n grote chaos. Snel weg hier!
Het fraai ogende water was een stuk drukker dan gehoopt!
Aan de andere kant was het water een stuk rustiger. Deze kant was een stuk minder goed bereikbaar doordat er een slagboom stond. Als deze slagboom open stond zou dat zeker zes ritjes met de barrow schelen, dus het was de moeite waard om even bij de havenmeester langs te gaan. In mijn smerige viskleding en mijn crocs liep ik naar binnen. Gelukkig sprak de beste man wat Engels en wilde hij wel helpen. Met n druk op de knop waren we binnen en konden we de bus achter de stek parkeren, top!
Met de bus achter de stek was het comfortabel vissen voor Beer en Martijn!
Flinke pech
Er werd een kort rondje gevaren en op de dieptemeter zagen we overal stenen opgestapeld liggen. Alles behalve ideaal! Na flink wat speurwerk lagen de hengels er na twee uur eindelijk in. Vol vertrouwen gingen we de nacht in en toen het begon te schemeren kregen we al een trage run. Ik pakte de hengel en stapte meteen de boot in. Na een paar slagen voelde ik dat de vis vastzat. Eenmaal boven de vis voelde ik niets meer en kwam de montage zonder vis naar boven. Dat was natuurlijk flink balen! Maar goed dat de Fransen geen Nederlands verstaan 😉
Maar goed dat de Fransen geen Nederlands verstaan!
Verder bleef het die nacht stil. ’s Ochtends werden we gewekt door een volle fluiter en nog half in slaap sloeg Martijn de hengel aan. Een Franse roofvisser bleek met zijn bellyboat door onze lijn gevaren te zijn. Na dit gedoe besloten we te verkassen naar een ander water. We waren nog altijd goed gezind en vol vertrouwen werd er koers gezet naar een nieuw water.
De positieve stemming zit er nog in!
Terug naar de Alpen
We besloten om terug te gaan naar de Alpen. We kozen voor een watertje waar we niets van wisten, behalve dat er karper zou moeten zitten. Bij aankomst werd er meteen een voerstrook van 50 meter getrokken en werd er onder andere op een stek tegen een omgevallen boom aan gevist. Deze stek bleek een ware hotspot!
De omgevallen boom stek bleek een ware hotspot te zijn.
Kort na het uitvaren kon Martijn al een dikke spiegel scheppen en werd de lijn weer uitgevaren naar dezelfde stek. We zaten pal achter de hengel, want we viste met de slip dicht.
Binnen no-time is ligt de eerste buffel op de mat!
Niet veel later na de vis van Martijn was ik weer aan de beurt. De hengel schoot naar voren ik was net op tijd, anders lag alles in het water. Ik sprong de boot in en het lukte mij om de vis weg te houden van de boom en van het wierveld dat er naast lag. Een prachtige schub was het resultaat!
Beer wist deze fraaie schub uit de obstakels te houden!
De hengel werd weer uitgevaren en niet lang daarna liep hij weer af. Wat een water en wat een stek! Martijn ging snel de boot in en na een lange dril kon hij deze hard vechtende spiegel scheppen.
Het loopt lekker door! Dit keer mag Martijn weer poseren.
Duiktocht
Nadat de hengel opnieuw was uitgevaren was het mijn beurt. Ik pakte de hengel op en nadat ik de vis bij het obstakel had weggehouden voelde ik de lijn schuren. Ik ging snel de boot in en toen ik dichterbij de vis was zag ik dat mijn lijn door een oude lijn heen zat gewikkeld, die vast zat aan de boom. Martijn zwom naar de boot en klom er in. Hij gaf mij een duikbril en ik sprong het water in, gewapend met een schaar. Na een halfuur was het eindelijk gelukt: de vis was vrij van de oude lijn en zat veilig in het net. Na een paar foto’s kreeg ze haar vrijheid weer terug.
Het koste iets meer moeite dan normaal, maar het resultaat mag er zijn!
We besloten om ’s nachts niet te vissen, maar de stekken wel te voorzien van voer. ’s Morgens werden om een uur of vijf de hengels weer uitgevaren. Na slechts een kwartier vissen meldde de eerste vis van de dag zich alweer!
Al snel volgde de eerste run en ging Martijn achter de vis aan!
Deze vis zwom zich stevig vast in het wier, dus Martijn moest er met de boot achteraan. Uiteindelijk wist hij de vis los te krijgen en kon hij een mooie spiegel scheppen.
En doorrr: wederom een fraaie spiegel voor Martijn!
Vierde zwaargewicht
Niet lang na Marijn’s spiegel knalde de hengel weer bijna uit de steun. Dit voelde als een betere vis en dat bleek het ook te zijn! Na een harde dril kon ik uit eindelijk een mooie 20,4 kilo wegende spiegel scheppen. Weer een bak die de Citruz pop-up niet kon weerstaan! Met deze vangst was de vierde 20 kilo + vis van de sessie een feit. De sessie was hiervoor al geslaagd, maar kon nu helemaal niet meer stuk!
Het spiegellijf is groot genoeg om achter te verschuilen. Wederom een bak!
De laatste dag
We besloten om de hengels er ’s nachts uit te laten om de stekken niet kapot te vissen. Wel werd er 10 kg gevoerd. We hadden geen eten meer, dus Martijn ging ’s ochtends naar de supermarkt. In de tussentijd kreeg ik drie runs, waaronder een dubbelrun.
Ook op de laatste ochtend hoeft Beer niet lang te wachten op de eerste run.
Ik liep met twee hengels achteruit om de vissen bij de obstakels weg te houden. Wonder boven wonder lukte dit en wist ik beide vissen te landen! Na deze drie vissen wisten we nog een aantal fraaie vissen te vangen en daarna werd het tijd om weer naar Nederland te gaan. Gelukkig hoefde ik niet lang te wachten, want over anderhalve maand zou ik alweer terug zijn!
Deze spiegel is n van de twee vissen van de dubbelrun!
Het houdt niet op: ook deze vis met een uniek schubbenpatroon kwam op de kant!
Ook deze spiegel met een uniek schubben patroon werd onder de takken gevangen.
Tot slot
Uiteindelijk wisten we deze trip maar liefst 48 karpers te vangen. Een trip om van te dromen, zeker gezien de vier 20 kilo + vissen! Door veel te verkassen konden we de vis snel lokaliseren.
Het was weer ouderwets genieten tijdens deze Alpentrip!
Het was hard werken, maar de beloning mocht er zin! De volgende trip stond voor begin oktober gepland en bij die trip zou Rene meegaan. De trip zou volledig gefocust zijn om haar target te vangen. Zou het haar lukken? Dat lees je in het volgende verhaal!
Beer Keunen
Meer van Beer zien? Check zijn instagram:@thesurgeforcarp
