Een keer iets anders: op avontuur in Slovenië – Rick Coppes

Een water waar zo ongeveer iedere Europese karpervisser wel eens van heeft gehoord is het prachtige meer van Bled in Sloveni. Onder die karpervissers valt ook Rick Coppes, die deze zomer besloot om de stoute schoenen aan te trekken en samen met zijn vismaat naar deze kraakheldere parel tussen de bergen af te reizen. Hoe de sessie verliep lees je hieronder!


Rick aan het woord:Je ziet wel eens foto’s en filmpjes voorbij komen van wateren waar je toch ook wel eens een hengeltje zou willen uitwerpen. Lake Bled was voor ons zeker zo’n water, dus toen mijn vismaat vakantie had was de keuze vrij snel gemaakt: we gaan naar Sloveni!

De keuze was snel gemaakt: er moet gevist worden op dit brute water!

De bedoeling was om drie dagen op Lake Bled te gaan vissen en dan door naar een water in de buurt waar je wl mocht nachtvissen. Zo konden we onze kansen een beetje verspreiden, je weet maar nooit hoe het loopt. We hadden in ieder geval flink wat kilo’s aan voer (Big Chilli S, NG Squid, Nutritions, tijgernoten en boekweit) meegenomen, dus daar kon het niet aan liggen.

Aan de voorbereiding op het gebied van aas kan het niet liggen!

Aankomst op Bled

Nadat we aankwamen bij Bled gingen we eerst wat leuke spots zoeken, die een beetje aanvoeren en hopelijk konden we de volgende dag onze eerstekarper verwachten.

Wat een prachtige omgeving hier! #selfietime

Toen we onze vergunning gingen halen bleek echter dat er in juli en augustus maar tien buitenlandse vissers toegelaten werden op Bled en het was al behoorlijk vol. Aan het einde van onze vakantie waren er gelukkig nog twee plekken vrij, dus die hebben we meteen geboekt. We kregen al meteen het gevoel dat het zo’n vakantie zou worden waar van alles mis zou gaan…

Na aankomst bij Bled bleef het voorlopig nog bij rondkijken en niet vissen.

Nadat we alles weer hadden ingepakt op de camping vervolgde we onze weg naar het volgende water. Na een flinke tocht door Sloveni kwamen we aan op een prachtig water waar de vergunning zo geregeld was en we eindelijk konden vissen! Aan de overkant zagen we genoeg beweging en vissen springen, dus de stekkeuze was snel gemaakt. Deze stek was wel wat lastiger te bereiken: we moesten of ver lopen met de spullen of met de auto ergens doorheen waar je eigenlijk al kon verwachten dat de auto vast zou lopen in de modder.

Oef… Dit soort shit zie je liever niet tijdens je vissessie…

Geluk bij een ongeluk

Mijn maat zegt: “Ik rijd er wel snel doorheen, komt goed!” Nou niet dus haha, de auto zat muurvast en we moesten alsnog ver lopen met de spullen. Het zat ook niet mee! Gelukkig vond Robin al snel iemand die de volgende dag wel even langs wilde komen om te helpen met de auto. Zo konden we met een gerust hart gaan vissen.

Na een moeizame start kunnen de lijnen eindelijk te water!

Na alles te hebben uitgepeild met de dieptemeter, waarbij ik dieptes tot wel 25 meter tegenkwam, zag ik langs de kant een paar azende vissen met een dikke koi erbij. Ik zeg tegen mijn kameraad: “Leg die van jou alvast hier neer, die moet zo wel aflopen.” En ja hoor, een paar minuten later was het al raak.

Een paar minuten later was het al raak!

Met slechts n hengel in het water was dit een lekker begin. De dril duurde wel erg lang en het leek meteen al een goede vis. We konden alleen maar lachen toch we zagen wat er in het net zat: een Balkanbuffel die zeker over de 20 kilo zou gaan. Daar kwamen we voor! De vis bleek uiteindelijk 22 kilo te wegen. Nu snel de andere hengels erin en hopen op meer vissen!

De eerste vis van de trip is meteen een vette Balkanbuffel!

Gekkenhuis

Na die eerste bak werd het een gekkenhuis. We kregen de ene na de andere run, dus we genoten volop, ondanks dat er veel kleine vis tussen zat. Het was dus een beetje zoeken naar spots waar de grotere vissen vanaf kwamen, want we kregen nu nog niet eens tijd om wat te eten. De ene vis was nog aparter dan de andere. Met ghostkarpers, goudkarpers, koi’s, prachtige spiegels en schubs was het steeds weer een raadsel wat er aan de haak hing.

De ene na de andere gave vis kwam op de mat!

Het voer was bijna niet aan te slepen zo hard liep het. De vissen bleven eten en konden de Pro Line bollen, die ik overal met een gerust hart inzet en die me al veel mooie vissen hebben opgeleverd, wel waarderen.

Het water waar Rick en Robin vissen…

…bevat een behoorlijk veelzijdig bestand!

Na vier dagen en zo’n 60 runs was het mooi geweest. We hadden allebei een 40 ponder en wat dertigers gevangen en waren weer een ervaring rijker. Tijd om terug te gaan naar Bled, het water waar we voor kwamen! Nadat we alles weer hadden opgezet op de camping kregen we meteen weer zin om op onderzoek uit te gaan. Aangezien we maar n dag hadden om te vissen waren we op tijd vertrokken zodat we nog rustig een paar rondjes om het water konden maken om mogelijk wat activiteit te bespeuren. We konden geen teken van leven bespeuren en de vissers die we spraken hadden weinig of niets gevangen. Het zou niet gemakkelijk worden!

Na een enorm succesvolle sessie op het eerste water is het tijd om Bled een bezoekje te brengen.

Lastige taak

Na mijn laatste rondje in het donker met de hond zag ik in het licht van mijn hoofdlampje een paar vissen zwemmen voor de kant. Hier gaan we het morgenvroeg maar meteen proberen! Nadat we ’s morgens een paar uur lang hadden gevist zonder een piep zag het er niet goed uit. Aan de overkant zagen we plotseling dat er ook nog een andere visser zat te vissen. Ook hij had nog niks gevangen, dus we besloten om meteen te verkassen.

We besloten om meteen te verkassen!

Dan maar weer verder op zoek naar enig teken van leven. Je hoopt op wat aasbellen of misschien een vis die zich laat zien, maar helaas konden we niks vinden. Dan maar gewoon wat stekjes uitproberen, iets anders konden we ook niet doen!

Zo lang er geen vis valt te spotten wordt er op aantrekkelijk ogende stekken gevist.

We hadden gelukkig nog wel wat uurtjes te gaan, dus hoop houd ik altijd. Zeker als ik onderweg naar een volgend stekje langs de kant opeens een mooie spiegel voorbij zie komen die mijn maat helemaal gemist had. Hier moeten we zijn! Nadat we de hengels sneaky hebben gepositioneerd tussen de struiken, waar niet gek veel plek was, was het afwachten tot er eentje afliep. Door het heldere water zagen we de spiegel weer voorbij komen, vlak naast mijn aas. Daar gaat je hart toch sneller van kloppen! Een paar minuten gingen voorbij en diverse toeristen die langsliepen wilde precies voor mijn hengel een foto van het water maken. Je zou er gek van worden, zeker als je bedenkt dat er net een leuke vis voorbij zwom!

De hengel werd zorgvuldig gepositioneerd op een klein stekje.

Eerste Bled vis

Niet lang nadat we de hengels hadden ingelegd kreeg ik eindelijk een run. Ik was er al snel bij en binnen no-time was ik aan het drillen. Heel even dacht ik dat de vis vastzat, dus ik stapte meteen het water in. Gelukkig bleek dit uiteindelijk niet het geval. De vis voelde zwaar aan en al snel zagen we een dikke rug boven komen. De vis had nog niet veel meters gemaakt, dus we schoven snel het net er onder voor de vis misschien zou losschieten. Je weet maar nooit! Hoppa, deze vis is in ieder geval binnen! We kijken in het net en zien echt een hele dikke bak liggen… Echt heel vet, de eerste vis is met 24,4 kilo meteen een hele dikke!

De eerste Bled vis is meteen een zwaar exemplaar!

Tijdens het maken van de foto’s krijgt mijn maat een volle run. Er zaten er dus meer verscholen tussen de lelies! Helaas schiet die van hem los, altijd zonde. Nadat we alles goed hadden gelegd trok ik maar even droge kleren aan, aangezien het weer een beetje was omgeslagen en het een stukje frisser was geworden. Misschien had het weer ook wel geholpen om de vissen tot azen aan te zetten.

Het weer in Sloveni kan razendsnel veranderen!

Kers op de taart

Als ik terugkom op de stek zie ik mijn maat met een nat pak staan. “Ik heb ook een dikke!” zeg hij. De vis was nog niet gewogen, dus we wisten nog niet zeker hoe dik hij was. Na het weegmoment was onze trip toch meer dan geslaagd: de vis woog maar liefst 24,6 kilo! Wat wil je nog meer dan twee bakken vangen op een water als Bled? In de avonduurtjes volgde er alleen nog wat witvis en een meerval. De karpers waren er niet meer, maar onze trip kon sowieso al niet meer stuk. Wie weet wat we nog meer hadden gevangen als we drie dagen de tijd hadden… Daar gaan we zeker nog eens voor terug!

Toen Robin deze vis op de mat kreeg was de trip geslaagd!

Nu ga ik weer terug de Nederlandse rivier op, waar ik normaal de meeste visuurtjes besteed. Toch is zo af en toe was anders zeer zeker de moeite waard!

Tot het volgende avontuur!

Rick Coppes

Bekijk ook