Een ontgoocheling rijker – Dimi Degezelle
Wat een fantastische week vissen met zijn vader zou moeten worden, liep voor Dimi Degezelle uit op een drama. Na veel tegenslag werd uiteindelijk de handdoek in de ring gegooid en eenmaal thuis zocht Dimi een antwoord voor dedramatische week die hij had doorstaan. Wat hij te weten kwam is op z’n minst opmerkelijk te noemen!
Dimi aan het woord: Hebben julliewel eens een moment gehad waarop jullie dachten: “nu is het genoeg geweest, ik ben er volledig klaar mee, het vissen kan me gestolen worden?” Ik wel, precies op dit moment zelfs. Daarom heb ik besloten om mijn frustratie van mij af te schrijven.
Het had een heerlijke week vissen moeten worden…
Daarom heb ik besloten om mijn frustratie van mij af te schrijven.
Ik ben het type visserdatgraag vist op plaatsen waar niemand je kan vinden. Je weet wel, die plaatsen waar ze jemet rust laten. Plaatsen waar je je eigen ding kan doen, daar waar de natuur nog heer en meester is en waar de karpers schaars zijn. Zelf zit ik al ruim 30 jaar onze geschubde vriend achter de vinnen en ik overdrijf niet als ik zeg dat ik er nog geen 300 heb gevangen…
Spanning bij iedere aanbeet; ik hou er van!
Maar dat doet er niet toe. Karpervissen is meer dan zwaarlijvige dames uit het water sleuren. Karpervissen is een passie in al zijn facetten. De voldoening is groot als je er op deze wateren toch in slaagt om een aanbeet te forceren. De adrenaline die dan door je bloed stroomt, dit herkent alleen een echte liefhebber!
De adrenaline die dan door je bloed stroomt, dit herkent alleen een echte liefhebber!
Heft in eigen hand
Om alle sessies zonder aanbeet te vergeten ga ikminimaal n keer per jaar naar het land van kaas, wijn, stokbrood en dikke karpers. Ik heb niks tegen betaalwateren maar ik hou niet van de wateren waar alles voor je klaar staat. Wateren die gevuld zijn met dikke karpers en waar je in feite alleen je lijn nog hoeft uit te varen. Gelukkig zijn er nog veel betaalwateren waar de natuur overheerst en je niet het ‘karpershopping’ gevoel krijgt.
Op sommige wateren is het ‘karpershopping’ gevoel ver te zoeken!
Normaal gesproken boek ik altijd via Bas van The Carp Specialist, topkerel trouwens, maar dit jaar heb ik het heft in eigen handen genomen en zelf een water geboekt. Dit bleek later een grote vergissing te zijn…Het water had alles wat ik in gedachten had. Natuur, vrijheid en grote kans op karper. Ik was er gerustop want alles werd dubbel gecheckt op het internet.
Ik was er gerustop want alles werd dubbel gecheckt op het internet.
De boeking was in orde en de voorbereiding kon beginnen. Alles werduiterst zorgvuldig in gereedheid gebracht en aan alle details werd gedacht. Van aas, materiaal en uitrusting tot het betere filmwerk. Iedere vrije minuut werd besteed aan het lezen van artikelen en het bekijken van films op KWO, totdat erniets anders dan hetkarpervirus door mijn aderen stroomde.
Ook het terugkijken van oude foto’s droeg bij aan het verkrijgen van het viskriebels!
Op naar Frankrijk
Eindelijk was het zo ver, de dag van vertrek! De theorie kon eindelijk omgezet worden in de praktijk. Voor deze trip besloot ik mijn vader mee te nemen. Hij is een gepensioneerde cameraman dus de perfecte partner voor een vistrip! Dit was de eerste keer dat we samen iets gingen ondernemen. Een week samen doorbrengen in een bivvy kon de band tussen ons alleen maar versterken.
De spullen werden op de trolley geladen en de visweek kon beginnen!
Zaterdagnacht om 03:30 heb ik mijn vader opgehaald en in de veel te zwaar beladenauto reden we richting het zuiden.Eerst reden we door tot diep in de Dordogne, naar de potentile stekken die werden gevonden via Google Earth. Het was de bedoeling om van zaterdag tot en met woensdag te vissen op het water dat ik priv had afgehuurden daarna vier dagen in de Dordogne te vissen. De omgeving in de Dordogne was betoverend en de stekken ook. Het enige nadeel was dat er op iedere mooie stek een bordje stond met ‘camping et tentes interdit’oftewel verboden te camperen. Daar sta je daar met je carte de pche voor dit arrondissement… Maar niet getreurd, ik heb een water van vier hectare voor mij alleen de komende week!
De omgeving van de Dordogne is werkelijk prachtig!
“Wauw”
Nadatonze maagwas gevuld vervolgde we onze weg richting de eindbestemming. Toen we het domein op reden was onze eerste indruk “wauw”. Het was een fantastische plaats waar de tijd stil leek te staan. We werden hartelijk ontvangen door de eigenaar en na een korte kennismaking met het water werd het tijd om uit te laden. Ons kamp voor de komende week werd opgezet en het vissen kon beginnen!
Dit prachtige meertje van vier hectare was voor even het priv eigendom van Dimi!
Gezien het huidige jaargetijdewerd gekozen om de diepere delen van het water te bevissen. De eigenaar kwam nog even langs en wist te vertellen dat er in de week ervoor heel slecht gevangen werd, maar daar stond ik verder niet bij stil. Waar ik wel stil bij stond wasdat hij vertelde dat er ook ‘enkele’ behoorlijke meervallen rondzwemmen om de witvispopulatie in te tomen. Als er n vis is die ik haat dan is het wel z’n uit de kluiten gewassen meerval!
Als er n vis is die ik haat dan is het wel z’n uit de kluiten gewassen meerval!
Maar goed, de stekken werden van een klein beetje voer voorzien terwijl de meervallen nog door mijn hoofd spookten. De lijnen werden uitgevaren en de pret kon beginnen! Althans, dat was de bedoeling…
De lijnen gingen het water in en het vissen kon beginnen!
Dramatisch verloop
Na een halfuur kreeg ik al een run. Toen ik in de verte een slangachtig lichaam aan de oppervlakte zag wist ik al meteen hoe laat het was.Ik dacht nog bij mezelf, eentje kan er wel mee door. Dit exemplaar mocht zelfs nog op de foto!
Hier kon Dimi nog lachen om de gevangen meerval, maar daar zou snel verandering in komen!
Vanafdat moment is het eigenlijk bergaf gegaan met de sfeer. In vier dagentijd zijn er maar liefst 10 meervallenop de kant gekomen. Ik werd er gek van! Alles wat ik probeerde lukte niet. Korte rigs, lange rigs, pop-ups, vissenonder de eigen kant, tegen de kant, in het midden, zelfs van stek wisselen naar ondiep water, de meerval bleef maar komen.
De boosdoener was al op de gevoelige plaat gezet, al wist Dimi daar op dat moment nog niets van af!
Van karper geen enkel spoor te bekennen. Op een bepaald moment begin je toch te denken dat je niet meer kan vissen en het vertrouwen zakte even snel als de zon. Voor mijn vader was de pret er ook af, want veel filmwerk kwam er niet aan te pas. Buiten wat sfeerfoto?s en het filmen van de omgeving viel er weinig te filmen. Hier staan overigens de boosdoeners van alle ellende ook op, maar dat wist ik toen nog niet.
Hier staan overigens de boosdoeners van alle ellende ook op, maar dat wist ik toen nog niet.
Nachtmerrie
Wat de trip van het jaar moest worden veranderde al gauwin een nachtmerrie. Op een bepaald moment ben je er wel klaar mee. Ik had meer werk met nieuwe rigs knopen dan met het vissen! De meervallen beschadigde mijn rigs en stonken een uren in de wind. Om hetdrama compleet te maken kregen we woensdagochtend te horen dat mijn oma was overleden.Het leek wel of er een vloek op het water rustte! De sfeer was donkergekleurd, net als de wolken. Uiteindelijk besloten we het voor gezien te houden.
Deze grauwe foto legt de sfeer bij de vistrip van Dimi en zijn vader haarscherp vast!
We vertrokken met een leeg gevoel huiswaarts en eenmaal thuisgekomen heb ik zo snel als ik kon alle materialen uit de auto gehaald. Voor mij hoefde het even niet meer. Ik kon niet aanvaarden dat ik gefaald had en besloot om toch te onderzoeken waarom ik geen enkele aanbeet van een karper kon forceren.
Na een kort onderzoek werd duidelijk waarom de boilies met rust gelaten werden.
Ik heb op het water gezien dat er in grote hoeveelheden eikels in vielen, de bodem lag er vol van! Zou het misschien kunnen dat… Lang hoefde ik niet te zoeken. Blijkbaar zijn karpers helemaal gek op eikels. Hoewel ze eigenlijk giftig zijn, worden ze schijnbaar gretig gegeten. De eikels zorgen voor een zeer verzadigend gevoel bij onze geschubde vrienden, dan begrijp je wel waarom je gefaald hebt!
Blijft de beetmelder ongeroerd? Zoek dan eens naar eiken langs de oevers!
Op onderstaandfilmpje is duidelijk te zien hoe gek de karpers op eikels zijn. Het moraal van het verhaal is dus: als je in deze periode van het jaar (de herfst) op geen enkele manier een run kunt forceren, kijk dan even of er toevallig eikels in het water vallen. En dan bedoel ik uiteraard de noten…
Tot een volgende keer,
Dimi Deconinck
