Fish of a Lifetime – Arjan Ouwehand

 

Ik schrijf 16 mei 2001… De afgelopen maanden zijn een regelrechte ramp geweest en ik begeef me nog steeds in een hele slechte film. Twee maanden geleden heb ik namelijk mijn vader weg moeten brengen. Uit het niets viel hij, onder het toeziend oog van mijn zus en moeder, om in de woonkamer. Een gebeurtenis die mijn leven tot op de dag van vandaag beïnvloed, dus je kan je voorstellen dat ik er destijds wel aan toe was om even te ontsnappen uit alle ellende…

Er even tussenuit!

Deze kans werd mij geboden door Hans, een man die ik kende via de KSN en die bij ons uit het dorp kwam. Veel gesprekken hadden we al gehad, want hij kwam vaak buurten als ik langs de rivier zat te vissen. We raakten aan de praat en hij vertelde me dat hij naar Frankrijk wilde gaan om daar de Moselle te gaan bevissen en of “ik zin had om met hem mee te gaan?”.

De Franse rivier, een plek waar ik mijn gedachten op een rijtje kon gaan zetten.

Ondanks dat ik Hans niet heel goed kende had ik hier wel oren naar, even lekker weg van alle ellende! De plannen werden gesmeed en in mei vertrokken we voor 10 dagen richting de Moselle.
Na een uur of zes rijden kwamen we aan en werden de vergunningen aangeschaft en konden we op zoek naar beschikbare stekken. Aangezien dit voor ons allebei de eerste keer was, werd er een halve dag gezocht en gekeken. Na een flinke wandeling door een maïsveld kwamen we aan de oever van de Moselle met daarin twee eilandjes. Niet de meest gezellige plek maar wel de meest potentiele stek zo leek het ons. De boten werden opgepompt en volgeladen en er werd besloten dat Hans en ik allebei apart op een eiland zouden gaan zitten.

Na regen komt… de eerst beer!

Doordat het afgelopen dagen flink had geregend stond er een flinke stroming waardoor vissen half stroomopwaarts niet te doen was, dus besloot ik om maar met 2 hengels te vissen 1 uit de stroming en 1 half met de stroming mee. De eerste dagen volgden zonder enige actie vanwege de aanhoudende stroming, drijfvuil en regenval. Eenmaal een dag droog werd de rivier ook steeds beter bevisbaar en kon ik er zelfs een derde hengel bij leggen. 1 in de vaargeul, 1 net op het talud en 1 uit de stroming.

Arjan Ouwehand 2

De hengeltoppen omhoog vanwege de stroming!  

Die nacht ving ik 2 kleinere schubs, beiden uit de vaargeul. Yes, de kop was eraf! Elke ochtend deden Hans en ik een bak koffie en toen ik bij hem aan kwam bleek dat hij ook vis had afgelopen nacht. Hij had een prachtige spiegel weten te vangen van 17 kg!

Deze werd dan ook meteen op de gevoelige plaat gezet en bij het terugzetten sprak Hans de kreet uit “oh heer, oh heer, bedankt voor deze karper beer” Ik lachte er om en kort hierna gleed de beer terug in zijn element.

Ik slurpte mijn bak koffie leeg en ging weer terug naar mijn eigen eiland, de motivatie was op dat moment natuurlijk top. Eenmaal weer alleen op zo’n eilandje gaf mij (na zulke heftige maanden) een kans om alle ellende te overdenken en mijn gedachten weer wat te ordenen.

Een teken van boven?

De tijd op het eilandje ging heerlijk rustig voorbij. Wel moest ik telkens weer denken aan de spreuk die Hans uitkraamde. In mezelf zei ik, atheïstisch dat ik ben; “als mijn vader meekijkt God, geef mij dan ook een karperbeer”… Waarschijnlijk gaat het me niet zo zeer of dat er wel of niet wat is. Ik wil gewoon een bak vangen.

Ik verzet mijn gedachten en kijk over het water en zie dat Hans naar de overkant vaart om wat boodschappen te gaan doen. Het redelijk lekkere weer van afgelopen dagen is ook een beetje aan het omslaan en het begint langzaam te miezeren en harder te waaien.

Het is ’s middags, een uur of drie en Hans is ook weer terug op zijn post als ik uit het niks een snoeiharde aanbeet krijg vanuit de vaargeul. Ik pak de hengel op en de vis neemt direct een spurt naar links. Daar steekt een grote tak uit het water en met man en macht weet ik te voorkomen dat ie zich vast kan zwemmen.

Ik sta tijdens het drillen half in het water en voel aan de andere kant een logge monotone bulldozer. Ik schreeuw naar Hans zijn eilandje of hij even kan assisteren. Op zijn elf en dertigste met een shaggie op zijn lip komt Hans aanvaren, niet wetende dat ik al even aan het tobben ben.

Ik vraag hem of hij zou willen filmen. De vis komt dichterbij en laat heel af en toe een schittering zien van zijn flank. We kunnen allebei nog niet schatten wat het is, totdat de vis zijn massieve rug toont! Hans zegt meteen; “das een 25 kg!”. Ik word er zenuwachtig van maar probeer scherp te blijven. Heel voorzichtig drill ik de vis af en met militaire precisie weet ik de beer in mijn net te loodsen! “Oh heer, oh heer… een échte karper beer!”.

Arjan Ouwehand 3

Arjan met zijn Fish of a Lifetime, wat een unieke spiegel!

Eenmaal op de onthaakmat valt mijn mond open; wat een enorme bak van een spiegel. Ook Hans is van de leg en kan amper uit z’n woorden komen. We wegen de vis en de klok stopt op 28,6 kg… Absoluut mijn Fish of a Lifetime op een moment in mijn leven dat ik het het meeste nodig had. Bij het terugzetten zucht ik diep en geef een knipoog richting de hemel. Thanx dad!

Arjan Ouwehand 4

Een andere riviervis uit die periode. Wederom een plaatje!

Arjan Ouwehand

Een tiental jaar geleden ving Arjan Ouwehand zijn ‘fish of a lifetime’: een zeer zware Franse rivierspiegel die erg welkom was in een periode van tegenslagen en veel verdriet…

Bekijk ook