Fish of a Lifetime – Rik van Heugten
Een aantal jaar geleden ving een piepjonge Rik zijn Fish of a Lifetime! Een echt monster van een Franse rivier. Lees mee hoe dit avontuur verliep.
" Dromen hoort bij het karpervissen. Wie niet droomt zal niet blijven vissen. Mysieke, grote karpers zweven van tijd tot tijd door het hoofd van iedere karpervisser. Soms zijn het onbekende, maagdelijke vissen, soms zijn het bekende buffels die het hart van de visser sneller doen kloppen… In de serie ‘Fish of a Lifetime’ laten we karpervissers aan het woord die ooit een droomvangst hebben gedaan en deze willen delen met de bezoekers van KWO. "
Wie: Rik van Heugten
Waar: Frankrijk – Rivier
Wanneer: Zomer 2011
Hoe groot: 18,5 kg
Waarom zo bijzonder: Deze spiegel was mijn eerste Franse rivierkarper
Kende je deze vis al?
Ik kende de vis niet, want het was mijn eerste sessie op het desbetreffende water. Zoals verwacht straalde het water wel uit dat er mooie vissen op zouden zwemmen maar dat ik dit exemplaar als eerste in mijn net mocht verwelkomen, dat had ik niet durven dromen
Was je al lang op jacht naar de vis?
Nee, ik kende deze vis nog niet dus de jacht was dus nog niet geopend. Zou ik van het bestaan weten van de vis dan was het zeker de moeite waard om hem eens te belagen. Het targetvissen is wel een visserij die in mijn woordenboek voorkomt, onder andere op de kanalen in mijn regio zijn er wel exemplaren die ik nog graag eens op de mat zou willen bewonderen. Maar over het algemeen tellen de vissen op stromend water bij mij allemaal als targetvissen. Ik ben met iedere vis zo blij als een kind en dan is het natuurlijk altijd leuk als het een uniek exemplaar betreft.
Is het een bijzonder water waar de vis gevangen is?
Het water is in mijn ogen zeer zeker een bijzonder water: een oude rivier omgeven door torenhoge bomen grote struiken en flink wat ander wildgroei. Stromend water is sowieso wel mijn ding, de vissen zijn er berensterk en vaak ongeschonden. Met maar een paar schepen per dag is het er heerlijk vissen. De vele vissers daar verkiezen niet de rivier boven de vele putten die er liggen en dat zorgt ervoor dat de vissen nog steeds maagdelijk zijn en de slagen van de zweep meestal nog niet kennen.
Frans vangt kleintjes… Voor hem een ongewone ervaring 😉
Hoe verliep de sessie(s)?
Over het algemeen stroef. Vanuit team Pro Line zaten we aan een water om een film de schieten. Echter na een paar dagen was ik op dat water wel uitgekeken. Frans van Maanen zat al twee nachtjes te vissen op de langs gelegen rivier en kon nog maar één nacht vissen. hij nodigde me uit om erbij te komen zitten om me op die manier kennis te laten maken met de grote rivier. Ikzelf had drie dagen over en Frans had in de twee dagen dat hij er zat al een vis gelost en van zijn fouten kon ik leren. De hengels werden omgetoverd tot ware rivierknallers met zware voorslag een goede bonk lood en een”grote haak” (maatje 6). De eerste nacht bracht Frans nog één visje waarna hij naar huis moest. Vlagen met witvis aten zonder pardon zo vijf kg bollen weg, alle hengels gingen dan af en opnieuw kon er dan weer een klap voer op. Per toeval kon ik nog één dag langer blijven zitten En uiteindelijk kreeg ik na vier dagen pas mijn allereerste Franse riviervis aan de lijn
Het kan snel gaan! Soms hadden we op 2 of 3 hengels tegelijk een ‘snotty’.
Hoe was de drill?
Het was een drill om nooit te vergeten, het was een uur of vier midden in de nacht als mijn hengel bijna van mijn rodpod word afgetrokken. De hengel in de vaargeul loopt af en zo snel mogelijk stap ik in mijn bootje. Ik pomp mijn eigen naar de vis toe en denk te voelen dat het een kleintje is. Als ik boven de vis kom en hem omhoog probeer te pompen, krijgt de vis ineens andere plannen. De vis neemt me mee en sleurt me zo tegen de stroming op. Als de vis na een half uurtje is uitgestreden laat hij zijn ronde bruine lichaam in het net glijden en volgt er een luide strijdkreet uit mijn mond. Yihaa… mijn eerste franse riviervis is een feit en het is meteen een mooie ook!
Bam, dat zijn de vissen waar we het allemaal voor doen!
Hoe heb je het gevierd?
Door de adrenaline kon ik de slaap natuurlijk niet meer vatten, en ik besloot om eens lekker op te blijven. Het werd rustig licht en de natuur kwam weer tot leven. Met een voldaan gevoel mocht ik de vis die morgen voor de lens houden. Echt gevierd heb ik de vangst toen niet. want een terugreis zat eraan te komen. De spullen werden op mijn gemak ingepakt en de sessie was voorbij, met de gedachte dat ik hier zou terugkeren in de hoop deze parel ooit terug te zien
I’ll be back!
