Fish of a lifetime: terug naar de Alpen met Joachim Stelma

De afgelopen jaren heeft het befaamde ?Lac du Dildeau?, een van de glasheldere biggenputjes in de Franse Alpen, wel bekend van de videoserie op YouTube van Pilaar & Hofman, behoorlijk in de picture gestaan. Veel karpervissers uit heel Europa brachten een bezoek aan deze grindafgraving die bekend staat om het grote bestand aan enorme vissen. We gaan flink terug in de tijd, toen Joachim n van de topvissen ving!


Joachim vertelt: Het zal in de zomervakantie van 2009 geweest zijn dat Chris en ik voor het eerst in de Alpen belandden. We visten graag al onze schoolvakanties op in Frankrijk en na de zoveelste nacht op rivieren als de Sane en de Rhne waren we wel eens toe aan iets anders dan een dertien in een dozijnschub van twintig pond.

We wilden weer eens wat anders dan rivieren!

DE EERSTE KEER IN DE ALPEN

Hoewel wij in die tijd natuurlijk ook de filmpjes van Michiel en Mark mee kregen waren we ons eigenlijk totaal niet bewust van wat voor kaliber vissen er zwommen. Natuurlijk wisten we wel dat er grote karpers zwommen, maar met een karper van zestien kilo waren wij zeker al positief gestemd.

Er gebeurde veel bijzonders aan de oevers van Lac du Dilldeau…

De eerste keren in de Alpen waren voor ons prachtig. De omgeving was zo mooi en eindelijk vingen we eens series spiegelkapers van formaat. Het leuke aan deze tijd was dat er eigenlijk nauwelijks andere karpervissers te zien waren, en al zeker geen Nederlanders.

De eerste jaren in de Alpen waren echt fantastisch en met vissen van 18-19 kg ging het dak eraf bij ons.

OP NAAR DILDEAU

In een van de laatste video?s van de Alpenserie ving Mark twee vijftigers. Met een knipoog besloten we daarom om die ook te gaan vangen en in het najaar van 2011 nog n keer naar de Alpen af te reizen. Slechts vier nachten hadden we de tijd, maar dat mocht de pret niet drukken. In de Alpen vertoeven is zelfs zonder vis de moeite waard.

In de Alpen vertoeven is zelfs zonder vis de moeite waard.

De eerste twee nachten streken we neer op het troebele water, ook wel bekend onder de naam Lac de Voyeur. Zoals ook de keren ervoor was er wederom niemand te bekennen. Dit kon je jezelf de jaren erna echt niet meer voorstellen, zeker niet in vakantietijd en primetime op karpervisgebied. Nachtvissen was in die tijd niet toegestaan, maar gelukkig kregen we overdag redelijk wat actie. Het gekke was dat het vooral kleinere vissen waren, terwijl hier toch ook echt een goed bestand aan grote vis zat.

Op naar de heldere put

Met nog 48 uur voor de boeg besloten we de laatste dagen te vertoeven op de kleine recreatieput die bekend stond als ‘Lac du Dildeau’. Dit was n van de chte bakkenputten van de regio en moest twee vijftigers bevatten die Mark Hofman het najaar ervoor al had buit gemaakt. Naast deze absolute toppers zwom er ook nog een aardig bestand aan veertigers en ontelbaar veel karpers van tussen de vijf en twintig kilo.

MH met een van de toppers die jaren later k over de 25 kg zou gaan.

Het meertje zelf stelt eigenlijk weinig voor. Het is klein en overzichtelijk, maar wel glashelder en omgeven door bergen. Eigenlijk een soort mooie versie van een Hollandse parkvijver. Ook dit meer was helemaal vrij van vissers dus besloten we tegen het reservaat aan te gaan zitten. Hier waren we al eerder succesvol geweest en met de hengeldruk die dit meer wl al kende sloot het gehele bestand van het water zich niet zelden op in het niet te bevissen gedeelte. Helaas maar waar dacht een Engelse concullega hier exact hetzelfde over welke besloot pal naast ons te installeren toen wij de hengels al aan het uitvaren waren.

Het meertje is klein en overzichtelijk, maar wel glashelder en omgeven door bergen.

Droomstart

Ondanks het nachtvisverbod mochten we van de direct passerende en zeer vriendelijke garde gewoon door vissen dus konden de hengels lekker blijven liggen. De eerste nacht werden we dan ook meteen rijkelijk beloond met enkele fraaie spiegels en meteen de topvis, later genaamd ‘Goliath’. De massieve spiegel woog exact 28 kg op dat moment maar zou later doorschieten tot ruim over de 30 kg. Prachtig!

De absolute topvis op 28 kg!

De aanbeten bleven eigenlijk wel komen, helaas verspeelden we er ook een paar in de obstakels onder water. Nu achteraf, is de kans zeer groot dat daar ook de andere toppers van het bestand bij zaten. Maar goed we zijn er nog niet. Die middag kreeg ik namelijk een goede run op n van Chris z’n hengels. Ik was aan de beurt, zou het run om run vissen dan eindelijk een keer in mijn voordeel beslecht worden? Je hoort het wel vaker, maar ik was in die tijd echt een pechvogel met deze ‘eerlijke’ manier van vissen.

Afijn terug naar toen: ‘Kom snel met de boot’ dacht ik meteen en zo min mogelijk druk zetten. Voor hetzelfde geld hadden we straks weer een lijnbreuk. Even later dreven we samen in de rubberboot op het groenblauwe biljartlaken. Wat kan vissen toch heerlijk zijn! Eind oktober, lekker buiten in het zonnetje met een kromme hengel in een schitterende omgeving. Eenmaal boven de vis besefte ik dat dit geen kleintje kon zijn. Dat vermoeden werd snel bevestigd toen we in het heldere water een grote geelbruine schim zagen op nog meters onder de boot. Chris zei meteen ‘dit is een vijftiger!’ maar ik was er eigenlijk van overtuigd van niet, aangezien er maar twee zaten en beide vissen langgerekt van postuur waren.

Chris zei meteen ‘dit is een vijftiger!’ maar ik was er eigenlijk van overtuigd van niet, aangezien er maar twee zaten en beide vissen langgerekt van postuur waren.

Toch werd ik behoorlijk zenuwachtig en besefte ik dat dit wel eens een #recordje kon zijn. Mega spannend was het, elke keer dat de vis weer de diepte in dook en ik de gewonnen lijn weer langzaam van mijn molen af zag verdwijnen. Toen ik de voorslagknoop vervolgens door mijn topoog voelde gaan weet ik dat ik aan de winnende hand was, en niet veel later lag dan ook een kolossale spiegel in het net, YES!

Wat een vreugde! Allebei een nieuw PR in slechts een uur of twaalf hengelen. Het kan toch gek lopen met dat vissen. Zo zit je twee weken aan de waterkant voor een mager resultaat en zo pak je twee vijftigers in een half dagje. Dat was voor die tijd echt uniek h. Van 30 kilo vissen hoorde je nog zelden iets.

Een brute vijftiger die het record van Joachim verpulverde!

Het mooie was ook dat we deze vis helemaal nog niet kenden. Veel karpers van dit water waren al eens op de gevoelige plaat gegaan, maar deze hadden we nog nooit gezien. Echt een plaatje met allemaal kleine schubjes en two tone kleurenpatroon.

Dat was voor die tijd echt uniek he. Van 30 kilo vissen hoorde je nog zelden iets!

Na een vermoeiende fotosessie en uiteraard een emmertje konden de lijnen er weer in en gingen we de laatste nacht in. Een nacht waarin we nog een paar vissen vingen tot ruim in de 20 kilo. Al met al een zeer geslaagde sessie! Toen we ’s ochtends aan het inpakken waren kwamen er al Nederlanders aanrijden die de stek wilden overnemen. We beseften dat het snel over zou zijn met de rust in de Alpen, zeker op deze wateren. We besloten daarom niet meer terug te komen. Het was mooi geweest op dit water, tijd voor nieuwe avonturen!

Ook de laatste nacht vingen we nog enkele fraaie vissen.

Een mooie afsluiter voor deze periode in de Alpen.

Na een emmertje tijd voor nieuwe avonturen!

Joachim Stelma


Wil je de video nog eens terug kijken van deze onvergetelijke ‘flitssessie’? Check ‘m dan snel hieronde en volg Joachim ondertussen op Facebook en Instagram.

Bekijk ook