Fish of a Lifetime – Willem Kwinten

In Juni 2012 zet ik samen met mijn labrador Diesel voor het eerst voet op de oevers van een vijver vlakbij mijn woonplaats. Eerder heeft dit water nooit aantrekkingskracht op mij gehad, aangezien het stervensdruk was met vissers. Deze hadden het allemaal gemunt op een dikke hangbuikspiegel van dik over de 20 kg. Met het overlijden van deze vis is de rust volledig terug gekeerd. Reden genoeg voor mij om eens te gaan kijken.

Op de overleden topvis na zwemt er nog een mooie subtop rond. Weliswaar geen gewichten die in de buurt komen van de hangbuikspiegel, maar wel stuk voor stuk parels van vissen. Voor mij een mooie uitdaging, en dus is een plan snel gemaakt. Zeven nieuwe targets voor mij!
Ik begin met instant wat nachtjes te vissen, scherp zoals ik altijd doe. Maar aanbeten blijven uit, en keer op keer loop ik met mijn neus tegen de muur. Al vijftien nachten op rij blank ik, wat aangeeft dat de dressuur van vorige jaren zijn sporen heeft achtergelaten. Er moet iets veranderen, een ander aas moet zich gaan bewijzen. Dit levert meteen een schub op van voorin de twintig pond. Hiermee stijgt het vertrouwen flink, maar de nachten die volgen blijft het op enkele graskarpers na akelig stil.

Het jaar vordert snel, en het najaar doet zijn intrede. De laatste kans voor mij om een eerste vis uit de top te kunnen vangen. Ik kies voor een totaal andere stek aan de andere kant van het water. Een flink stuk lopen met de trolley, maar dit blijkt al snel een gouden zet. Nog voor het donker weet ik een stokoude spiegel te vangen. Mijn eerste vis uit de nieuwe top, het begin is gemaakt! Het vertrouwen in deze stek is groot, en de nacht erop beland de halve rijen in mijn net. Er ligt vis in deze hoek dat is wel duidelijk. Door dagelijks te voeren hoop ik de vis naar mijn hand te zetten, maar dit blijkt een fatale fout. De vangsten vallen volledig stil en ik eindig blankend het nachtvisseizoen.

Willem-Kwinten-A

Met deze stokoude spiegel is het begin gemaakt!

Het is inmiddels maart 2013 als ik besluit om een van mijn spiegels uit te zetten. In mijn vijver thuis heb ik een fraai bestand aan spiegelkarpertjes zwemmen. Een van deze spiegels onderscheidt zich door zijn gedrag. Schooien om voer en uit de hand eten waren dagelijkse rituelen, met een enorme groeispurt als gevolg. In 3 jaar tijd is het visje van 1kg naar bijna 8 kg doorgeschoten! De conclusie is al snel dat ze meer water nodig heeft om tot een heuse bak uit te groeien. Op 28 maart, terwijl de sneeuwvlokken nog vallen, start “De Kwint” zijn tweede leven op het water van de hangbuik. Op weg naar de top!

Willem-Kwinten-B

Het ga je goed vriend, hopelijk tot snel!

In mei start het nachtvisseizoen opnieuw en dit jaar zijn er wat meer vissers die starten op dit water. Ik besluit dezelfde stek te bevissen als waar ik in het najaar ben geëindigd, maar vanuit een andere hoek zodat ik met slappe lijnen kan vissen. Met mijn nieuwe scope hengels vis ik zo nog scherper dan voorheen. Met minimaal bijvoeren weet ik de eerste nacht al een aanbeet te verzilveren. Opnieuw de oude spiegel die de kant bezoekt. Met dezelfde leeftijd als de hangbuik spiegel van meer dan 40 jaar oud, vraag ik me af hoelang deze vis het nog vol zal houden. Op zijn top ruim twintig kilo en nu nog amper vijftien kilo zwaar, maar dit gewicht doet niet af aan het karakter van deze oude vis.

Diezelfde week nog liggen ’s avonds mijn lijnen weer over de bodem, en mijn gevoel zegt dat het een goede nacht is. Het is een mooie lentedag geweest en de zon maakt plaats voor de sterren wat een koude nacht teweeg brengt. Het blijft de hele nacht stil. ‘Sochtends wordt ik gewekt door mijn beetmelder, en sta ik met een kromme hengel in het natte gras. Het is nog vroeg en er staat vorst op mijn onthaakmat. Het landingsnet heeft een vaste vorm aangenomen die in het water weer ontdooit. De eerste zonnestralen komen door, puur genieten. Ik schep de vis, het is Bigscale, een van de parels op mijn verlanglijstje! Een luide “yes!” gaat richting Diesel. Stephan komt nog voor het werk langs om dit moment vast te leggen. Inmiddels komen de zonnestralen door de bomen en Stephan weet de vis prachtig op de gevoelige plaat vast te leggen.

Willem-Kwinten-C

Puur genieten!

Met twee targets uit twee nachten is het vertrouwen voor de derde nacht torenhoog. Stephan vergezelt me deze nacht. Binnen vijf minuten na inwerpen, terwijl de lijn nog afzinkt, knalt de waker al tegen mijn hengel. Het is knikstaartje die enkele minuten later over het netkoord schuift. Alweer een van de topvissen, ik kan mijn geluk niet op! Terwijl de zon langzaam onder gaat, poseer ik voor de camera met deze fraaie schub in mijn handen.

Willem-Kwinten-D

Stuk voor stuk karaktervissen!

Diezelfde nacht vangt een medevisser de hongaar, de nieuwe topvis van het water. Voor het eerst bewonder ik de vis en kan me amper voorstellen dat deze hier rond zwemt. Wat een bouw, en die vinnen, een karaktervis pur sang! Deze vis moet ik vangen! De vis klokt op een haar na twintig kilogram, maar dit getal doet me niets. Het is de schoonheid die me meesleept, en verleid om haar te vangen. ‘S ochtends schiet ik de foto’s waarna de unieke schub terug haar element in glijdt.

De nacht die volgt vang ik opnieuw de oude spiegel, en daarna maakt school voor even een einde aan de regelmatige nachtjes. Na de tentamens is er weer tijd om te vissen. De jacht op de hongaar is geopend! Ik realiseer me dat dit waarschijnlijk een lastige klus zal worden, aangezien deze vis maar zelden op de kant komt. Ook de andere vissen laten het afweten en ik beland in een serie nachten die ik als blank kan wegschrijven. Tot ik op een middag mijn spiegeltje terug vang, wat voor mij een erg waardevol moment is gebleven.

Het is inmiddels juni als ik na twee dagen voorvoeren weer eens achter de stokken zit. Dit keer vooraan het water waar een grote bos lelies ligt. Diesel is weer paraat en ligt zoals normaal languit in het gras. Ik vis met een hengel boven op het voer, en met de andere links ervan met een single hookbait. Niet onverwacht blijft het weer eens heel de nacht stil, maar wanneer de zon net tussen de bomen door komt klimt alsnog de waker van de single hookbait omhoog. Een soepele dril volgt, en een flinke spiegel belandt in het net. Ik herken de vis niet meteen maar op de kant zie ik dat het de zogenaamde lange spiegel is. Ook deze vis stond op het lijstje, dus er klinkt weer een harde “yes!” richting Diesel!

Willem-Kwinten-E

Diesel did it again!

Deze tactiek zet ik nog enkele nachten door maar dit brengt niets dan graskarpers op de mat. Ik kies ervoor om weer eens een nachtje aan de andere kant van het water te vissen. Gewoon instant en op goed geluk. Samen met mijn vriendin Robin, en Diesel. Na zorgvuldig de hengels te hebben ingegooid vang ik in het donker een graskarper, waarna ik de hengel lukraak richting het voer gooi. Als ’s nachts dezelfde hengel opnieuw aanloopt verwacht ik opnieuw een graskarper. Maar agressie is ver te zoeken en krap twee minuten later kan ik de vis al netten. Met de gedachte dat er een kleine schubkarper in het net zit, ben ik aangenaam verrast als ik in het licht van mijn hoofdlampje zie dat het de goudkarper is! Zorgvuldig zak ik de vis in mijn oversized weighsling. ‘S ochtends maakt Robin een mooie foto waarna dit juweeltje weer ongeschonden mag rondzwemmen.

Willem-Kwinten-F

Dit juweeltje komt als bonus!

Het vangen van de goudkarper zie ik als bonus, aangezien deze niet echt bij de top van het bestand hoort. Nog twee targets te gaan. Het is eind juli, en bloedheet. Gewapend met een lichte penhengel en een emmer hondenbrokken struinen Stephan en ik enkele wateren af. Aardig wat vissen vallen voor de drijvende snoepjes op deze hete dag. Ook op mijn targetwater nemen we een kijkje. En een uurtje later heb ik zowaar weer een van mijn targets op de mat liggen! De Bronze schub vergiste zich aan het oppervlakte!

Met zes van de zeven toppers gevangen, plus de goudkarper en mijn eigen spiegeltje de Kwint, blijft er echt maar één vis over. De topper van het water, de hongaar. Het najaar komt eraan en dat is mijn laatste kans om deze vis te vangen. Ik voer regelmatig met boilies en tijgernoten, in de lelies vooraan. Op een handvol grasvissen na, komen er geen karpers op de mat. Ik kies ervoor om een andere kom te bevissen. Hier heb ik nog niet een vis gevangen, en naar mijn weten is de hongaar hier ook nog nooit gevangen. Ik spreek met mijn vriendin af om donderdag 12 september samen een nachtje te vissen, wetende dat het de volgende dag vrijdag de dertiende is.

Twee dagen voer ik vijf stekken aan verspreid over de plas. Elke stek één kilo tijgernoten en een handvol boilies. Die donderdag komen we in het donker aan op het water. Zorgvuldig plaats ik mijn rigs op twee van de voorgevoerde stekken. Voor het eerst probeer ik het nieuwe loodssyteem van korda. Met daaraan mijn vertrouwde rigje met een maat 8 xsc van fox. De stekken worden voorzien van evenveel voer als de twee dagen hiervoor, één kilo tijgers met wat boilies.

Al na een uur loopt de verste hengel aan. De dril verraad dat het een graskarper is. Ik geef de stek al bijna op, maar leg de rig toch nog een keer op scherp. Opnieuw voer ik één kilo tijgernoten en wat bollen.

Willem-Kwinten-G

Center Of Gravity, met daaraan mijn vertrouwde rigje.

Om 3 uur ‘S nachts krijg ik opnieuw een aanbeet op dezelfde hengel. Als ik de hengel oppak heeft de vis al flink wat lijn van de spoel genomen. Ik verwacht weer een graskarper maar voel geen kopschudden. De dril verloopt soepel, maar duurt al snel tien minuten. Langzaam raakt de vis uitgeput en bijna schepklaar zie ik dat het een flinke schubkarper is. De schub glijdt moeizaam over het netkoord en ik hoop hardop dat het de hongaar is. Ik heb geen licht bij de hand, dus kan niet zien of het ‘m is. Ik ontdoe de netstokken van het spreidblok en probeer de vis omhoog te tillen. Dit gaat moeizamer dan verwacht en mijn hart begint hevig te kloppen.

“Ik heb ‘m”, besef ik me, “ik heb ‘m!” Ik schreeuw over het water naar Robin dat ze snel moet komen. Ik sta te trillen op mijn benen als ze met onthaakmat en licht aan komt lopen. Ik til de vis op de mat en zie dat het inderdaad de hongaar is. Ik kan het niet geloven en bevind me vanaf dat moment in een roes. Robin helpt me de vis te zakken om enkele uurtjes later foto’s te maken bij het eerste licht. Ik kan mijn slaap niet meer vatten, en denk aan alle moeite die ik heb gedaan voor de vissen van dit water. Mijn laatste en grootste target is binnen, het plaatje is compleet! ‘S ochtends schiet Robin heel fraaie foto’s, waarna ik dit monument haar vrijheid terug geef. Ik voel me voldaan, het is me gelukt!

Willem-Kwinten-Hongaar

De Hongaar, voor heel even de mijne. De voldoening is daar, en mijn jaar is geslaagd!

Willem Kwinten

De bloedfanatieke Willem Kwinten is een echte targetvisser. Lange tijd zat hij achter ‘De Hongaar’ aan. Lees dit prachtige avontuur hoe hij dit klusje klaarde op een idyllisch water…

Bekijk ook