Het kan verkeren: van zeevisserij tot een serie bakken van karpers – Jacco Noordermeer

Het leven gaat helaas niet altijd over rozen, zo weet ook Jacco Noordermeer. Door tegenslagen stond zijn karpervisserij op een dieptepunt en werd er een tijd lang gefocust op een ander type visserij. Toch bleef het karpervirus hangen in Jacco’s lijf en nadat hij de nodige Franse vangsten voorbij zag komen werd er toch weer een tripje gepland!

Jacco aan het woord:Afgelopen week belde Jos Benders op om te vragen of alles goed ging en of ik nog wat nieuws te melden had. Heel toevallig lag er net een stukje klaar en kon ik bevestigend antwoorden. Gelijk daar achteraan kwam natuurlijk de vraag “Heb je zelf nog gevist?” Tsja.. die vraag was te verwachten natuurlijk! De laatste paar jaar heb ik zat gevist kan ik je vertellen, alleen had ik mijn pijlen gericht op andere vissen zoals haaien en andere bewoners van onze Noordzee.

Nadat hij het karpervissen zat werd, focuste Jacco zich op de visserij op de Noordzee.

Na een periode van tien jaar lang superfanatiek te hebben gevist op karper was het kaarsje een beetje op. Getob met de gezondheid en een hoop problemen met een tweedebedrijf zorgde voor zoveel stress dat de motivatie naar een dieptepunt was gedaald. Eeuwig zonde natuurlijk nu je net alles lekker op de rit hebt! Afgelopen voorjaar kon ik toch eindelijk het oorspronkelijke plan gaan uitvoeren. De boot waar ik in de wintermaanden mee op zee vaar blijkt na aankoop een kat in de zak (motorisch gezien) maar na veel stress en geld beland deze toch echt vlakbij huis. Zo kunnen de vrouw en ik er de weekenden mee doorbrengen rondom de Biesbosch.Met dat ik in april al de eerste Biesbos vissen wist te vangen, vingen Jim en Sven al een paar heerlijke vissen in Frankrijk. Bij het zien van die beelden kriebelt het alweer behoorlijk!

Bij het zien van dit soort vangsten wordt bij iedereen het karpervirus aangewakkerd!

Frans tripje

Ondanks dat ik al een weekje vakantie in Noorwegen had gepland kreeg ik thuis de toestemming om toch nog even een paar daagjes in te plannen. Zo vertrokken Sven en ik op 30 mei voor een vier vijfdaagse trip naar France.

On the move!

Zoals velen wel weten ben ik meer van de grote wateren en bevis ik deze wateren het liefste vanuit de boot. Op die grote meren of rivieren zijn je aanpak en vooral de omstandigheden vaak bepalend voor het succes. Heel veel zaken heb je tenslotte zelf in de hand. Een enkele zaak niet en juist die zijn behoorlijk belangrijk, zo niet allesbepalend! Het weer is zo’n factor die je niet in de hand hebt, net als de heersende drukte langs of op het water. Bijna alle andere onzekerheden zoals aas, systemen en rigs kun je zelf benvloeden 😉

Heel veel zaken heb je tenslotte zelf in de hand!

Als je een hit & run strategie voor ogen hebt en alle stekken zijn zo?n beetje bezet, dan kun je dat plan wel overboord gooien en zal je het moeten doen met de stekken die overblijven. Mijn laatste tripjes werden gekenmerkt door drukte aan de waterkant, regen en strenge controles. Als je dan al erg druk bent met werk en met moeite een paar dagen vrij hebt kunnen regelen zit je niet te wachten op dit soort ‘bijkomstigheden’.

Hier zit je natuurlijk niet op te wachten!

Soms zit het mee

Het begrip voor mensen die bewust kiezen voor de zekerheid van een geboekte stek is de laatste paar jaar dan ook behoorlijk toegenomen. Helaas werkt mijn onrust niet mee aan de waterkant en wil ik met iedere wind mee kunnen waaien. Maar ook ik word een daagje ouder en ook voor mij gaat comfort een steeds grotere rol spelen. Gelukkig zijn er velen die nu denken “comfort in zo?n bootje?” Tsja, die hebben natuurlijk een punt 😉 Ondanks de beperkte bewegingsvrijheid aan boord geeft een boot je wel heel veel bewegingsvrijheid op het water!

De boot geeft enorm veel vrijheid!

Omdat je nu eenmaal een productiebedrijf runt zijn doordeweekse dagen zeer belangrijk en pak je aas mee waar je genoeg van hebt liggen. Om zo min mogelijk ‘productiestress’ op te lopen vertrekken we deze keer eens op woensdag. De meeste drukte langs wateren spelen zich af rondom het weekeinde en als we een beetje mazzel hebben is de buit dan al binnen. Eenmaal aangekomen blijkt dat we, op een enkele roofvisser na, de enige vissers zijn. Ideale omstandigheden dus! Op ons gemak werden alle spullen in orde gemaakt en zijn we een rondje gaan varen (lees: voeren). Om meerdere stekken dagelijks te voorzien van boilies heb je wel ietsjes meer nodig dan wanneer je kiest voor een vaste stek voor meerdere dagen. We kozen vier stekken uit die we dagelijks voorzien van ‘een paar’ handjes voer en welke we afhankelijk van de omstandigheden om en om af visten. Zo bouw je redelijk snel het vertrouwen op van de aanwezige vissen en zet je ze toch enigszins op scherp!

De eerste visdag is altijd een beetje een Lucky shot. Komt er toevallig wat voorbij, heb je mazzel! 😉

Van de nul!

Na een paar dagen voeren loopt de verwachting toch stiekem een beetje meer op. Ook nu liep het nog geen storm op dag twee. Het was behoorlijk zomers en we lagen langzaam te garen op het water. Tegen het einde van de middag nam de bewolking het over van de zon en naderde een fikse onweersbui ons gebied. Alle apps werden gecheckt, maar ze voorspelden niet veel goeds voor de komende uren. Net voordat de weergoden los gingen hadden we wijselijk besloten om beschutting te zoeken en onderweg ook maar even de stekken van een paar handen Garlic Robin Red Fish te voorzien. Niet kunnen vissen is een stuk minder erg als je weet dat het voer de vissen toch wel bezig houd. De volgende morgen rond 05:00 klaarde het eindelijk op en zijn we snel het water weer opgegaan. Dag drie is, gebaseerd op eerdere ervaringen, vaak n van de betere dagen!

Uit eerdere ervaring is gebleken dat de derde dag soms mooie resultaten kan meebrengen!

Snel werden de lijnen uitgevaren en nog voor de laatste hengel op de steun lag liep de eerste stok bij Sven al af! Na een stevige knokpartij lag er al vlot een knappe vis op de mat. We zijn van de nul! Nog voor we een foto konden maken van deze vis liep de tweedestok al weer af. Mijn beurt! Snel stapte ik in de rubberboot om de vis te gaan halen. Om een vis tussen zeven andere lijnen binnen te trekken is natuurlijk vragen om problemen…

Om een vis tussen zeven andere lijnen binnen te trekken is natuurlijk vragen om problemen…

Eenmaal aangekomen bij de vis bleek deze zich al in het riet te hebben verstopt. Gelukkig kwam de lijn redelijk snel vrij en kon ik de vis langzaam uit het riet dirigeren. In eerste instantie leek het een leuke twintiger te zijn en zette ik er nog maar een beetje meer druk achter. Eenmaal op open water ging de spiegel los! Meerdere uithalen lieten de slip heerlijk zingen. Na een poosje gaf de vis zich gewonnen en kon ik haar over het netkoord trekken.

Sven pakt de eerste vis en het is meteen een flink exemplaar!

Trip geslaagd

Mijn ritueel is dan als volgt: eerst de hengel in veiligheid, baleinen uit het spreidblok en dan het net een redelijk stuk oprollen om zo gemakkelijk de vis over de rand te kunnen tillen. Nu kon ik vroeger de gewichten redelijk inschatten bij het zien van een vis, maar die twee jaar hebben dat inschattingsvermogen toch een tikkie aangetast 😉 En hand werden er al snel twee en zelfs toen viel het niet mee om de vis aan boord te krijgen. Hoppa, dat is een lekkere binnenkomer! Met 24,8 kilo als eerste vis is mijn trip al dik geslaagd!

Met deze megaspiegel van maar liefst 24,8 kilo is Jacco’s trip al geslaagd!

Snel konden we een paar foto?s schieten van zowel mijn vis als de brute 19 kilo vis van Sven. Vrij kort na de fotoshoot volgde er weer een heerlijke spiegel voor Sven en weer wat later een prachtig beschubt spiegeltje voor mij.

Deze kleinere, maar puntgave rakker is meer dan welkom!

Met 11 kilo viel deze een beetje uit de toon van de rest, maar dit soort pareltjes midden op de dag vangen zal niemand erg vinden toch? Sven wist kort hierna nog een spiegel van 15,5 kilo te vangen en toen leek het erop dat de koek op was. Het dagelijkse hang-ritueel werd ingezet, heerlijk relaxen zo! Geheel onverwachts kwam er eind van de middag nog een knappe spiegel van de wierstek.

Geheel onverwachts liep er toch nog een hengel af!

Dagvissen

Aangezien nachtvissen hier niet is toegestaan ruimen we elke avond netjes op tijd op. Ik weet immers helaas wat een bekeuring kost 😉 Met dat Sven zijn op n na laatste hengel weg wil leggen vertrekt zijn laatste stok. In een flits zie ik dat hij schrikt en zo de hengel op de buzzerbar mept en daarmee een andere hengel zo van de buzzer wipt die gelijk loodrecht naar beneden afzinkt. Jammer! Er staat vijf meter water onder de boot dus die zijn we wel ff kwijt. First thing?s first: dus eerst die run verzilveren! ?Sven ga jij die vis maar halen, dan zoek ik je hengel wel.” Dat bleek best lastig zo pal onder de boot! Affijn, de vis werd gevangen en die hengel is ook weer terecht!

Bizarre momenten leveren bizarre vissen op: gewoon weer een bijna 50’er!

De volgende dag zouden we een uurtje vroeger op pad te gaan. De aanbeten kwamen zo snel dat we hiermee wellicht een extra bonusvis konden strikken. Al om 05:00 lagen de hengels weer op scherp en vijf minuten later was het alweer raak! Ik haakte een schitterende hooggebouwde schub van exact 20 kilo. Nog voor ik terug was bij de boot zag ik Sven al weer vertrekken. Heerlijk is dat toch, dat je zo snel weer aan de beurt bent met het run om run vissen! Ik hang mijn vis even weg in een sling zodat we straks gezamenlijk foto?s kunnen maken. Na een poosje zie ik Sven terug komen met een verschrikkelijke smile op zijn gezicht. Een korte blik in zijn mat bevestigde mijn vermoeden en zo werd voor deze vis maar even de schouder/schouder/schepnetsteel-weegtechniek toegepast. Wat een brute megabak van maar liefst 27,6 kilo!

De mega smile van Sven is wel te begrijpen na het vangen van dit zwaargewicht!

Neus in de boter

We besloten om ook deze vis even weg te hangen op wat meer daglicht te wachten. Compleet overdonderd zaten we even later aan een vers bakje koffie. Pieeeeeppppp! En het was weer mijn beurt om in actie te komen. Al gelijk voelde ik dat ook deze vis geen kleintje was. Niet veel later hangen er ‘gewoon’ drie vette bakken naast de boot!

Drie mega bakken in de sling, wat een luxepositie!

Op dat moment besloten we dat het goed was en zijn we naar de wal gegaan om foto?s te maken. Eigenlijk was het al genoeg zo. Allebei hebben we schitterende vissen gevangen en konden we met een super goed gevoel naar huis. Er was echter nog n stek waar al vier dagen was gevoerd maar nog niet gevist. Die kans laat je natuurlijk niet onbenut!

De buit is eigenlijk al binnen, maar de laatste voerstek verdient nog een bezoekje!

Weer een uurtje vroeger dan gisteren lagen we met acht rigs op scherp. De eerste aanbeet kwam dan ook direct bij het neerleggen van de laatste hengel. Helaas bleek hier een snorremans (meerval) te zijn gehaakt. Op het moment dat ik terugvaar naar het moederschip passeer ik Sven, die in actie was gekomen bij de tweede aanbeet. Hier bleek later een onderlijn te missen. Iets met quicklink en niet goed bevestigd? Balen dus! Uiteindelijk bleek dit een zeer druk ochtendje te worden met circa tien runs in een paar uurtjes tijd. Bijna alle vissen van deze laatste ochtend waren schubkarpers van een kilo of 10-12, op n exemplaar na. Deze was vast een broertje van die schub van gisteren…

Deze vis was het grootste exemplaar van de vierde voerstek.

Zo zie je maar, na een aantal keren beduidend mindere vangsten te hebben gehad, kun je ook wel eens met je neus in de boter vallen!

Jacco Noordermeer

Wil je meer weten over het aas van TTB Baits waar Jacco zo succesvol mee is geweest? Bezoek dan de website en vergeet ook niet om de Facebookpagina te liken om op de hoogte te blijven van de laatste nieuwtjes!