Interview met Derek Harrison – Zomervisserij op de zandafgraving

Na het goed gelezen‘Kick Off’ interviewmet Derek Harrison over zijn voorjaarsvisserij is het nu tijd om hem aan de tand te voelen over zijn visserij tijdens de zomerse maanden. Vorig jaar wist Derek flink uit te halen in de maanden juli, augustus en september en in dit interview zoomen we in op de gebruikte tactieken, aas n geeft Derek een aantal nuttige tips voor het succesvol bevissen van zandafgravingen!

KWO: Derek, je beloofde ons de vorige keer over de zomer te vertellen. Met een meer dan geslaagd voorjaar achter de rug en het vangen van de topschub van het kanaal zat je natuurlijk al in een flow. Waar ging je vervolgens naartoe? Waar startte je de zomer?

De grote schub die extra aandacht kreeg in het vorige deel. Klik op de afbeelding om meer te lezen.

Derek: Ik ben wederom teruggegaan naar een Nederlandse zandafgraving waar flink wordt gevist. De vissen daar beginnen steeds ouder te worden en voordat het onmogelijk zou worden wilde ik daar nog wel enkele van vangen. Eerlijk gezegd vrees ik ook wel een beetje voor het visrecht op het water. Langs de plas wordt de laatste jaren steeds meer gebouwd en wie weet wat dat doet met de rechten om op het water te mogen vissen.

Eerlijk gezegd vrees ik ook wel een beetje voor het visrecht op het water!

Gedurende de afgelopen jaren heb ik al wat nachten op het water doorgebracht en diverse bewoners mogen vangen. Hierdoor had ik al wat kennis en ervaring die mij op weg zouden helpen. Je mag er tevens ook gebruik maken van een boot en daardoor kon ik exact op de juiste meter mijn montages droppen!

Een aanzienlijk deel van Dereks vangsten kwam op een multirig, gemaakt met een chod haak.

KWO: Bedoel je daarmee dat je op exact dezelfde stekken als voorheen vist? En denk je dat zoiets belangrijk is op dergelijk zwaar beviste wateren?

Derek: Er zijn onderwater bepaalde ‘features’ zoals bultjes, richels et cetera waar ik goed op heb gevangen. Dit kan echt een vierkante meter zijn! Door mijn aas op deze reeds bewezen plekken aan te bieden hoop ik een goede kans te maken. Dankzij het droppen met de boot gaat dit natuurlijk zeer precies. Mocht ik op dergelijke wateren geen boot mogen gebruiken, dan zal ik gebruik maken van peildobbers, distance sticks en de lijnclip om exact te kunnen werpen.

Voor Derek zijn op afgravingen zowel dieptemeters als peildobbers essentieel.

KWO: Hoe verliep dat precies vissen tijdens je eerste sessies?

Derek: Nadat Darrell terug naar Engeland was ben ik in juni weer op de plas begonnen. Vanwege mijn werkomstandigheden had ik het geluk dat ik met enige regelmaat drie nachten achter elkaar aan het water door kon brengen. Dit doe ik het liefste doordeweeks, omdat de hengeldruk dan natuurlijk veel lager is en ik minder beperkt ben in mijn vrijheid. Ik voer daarbij niet voor omdat de rest van de tijd veel andere vissers op het water bezig zijn. Het is not done om te voeren als het al vol zit met vissers! Je wilt het namelijk niet voor anderen verpesten.

Het water heeft een prachtig bestand, met name aan grote oude schubkarpers!

De eerste sessie van drie nachten was helaas een blank. Of tellen brasems mee? De tweede poging begon al een stuk beter. Vreemd genoeg was dit wel in het weekend. Toen ik ging kijken zat er niemand te vissen en stond er flink wat wind uit de juiste richting. Deze kans kon ik niet laten liggen en ik ben naar huis gereden om de spullen te halen. Even later gooide ik voor een kort nachtje mijn hengels uit. De wekker zou namelijk al vroeg gaan om rond zeven uur in de ochtend naar mijn werk te vertrekken.

Deze kans kon ik niet laten liggen!

Rond zes uur ’s ochtends stond er nog steeds een zuidwesten wind. Daarentegen was de nacht stil verlopen en was ik een beetje teleurgesteld. Eigelijk was ik vooral verbaasd aangezien de omstandigheden perfect waren. Al liggend in de slaapzak was ik voor het opruimen nog wat gemiste berichten op mijn telefoon aan het lezen. Plotseling kwam ineens alsnog een fluiter! Er volgde een stevige dril met een vis die maar niet op wilde geven. In het net bleek de beloning voor het korte nachtje de topschub van het water te zijn. Na al de tijd die ik al op het pittige water had doorgebracht was ik zo blij als een kind. Ik heb dan ook gelijk Ralf, een van mijn goede vrienden, gebeld om foto?s te maken.

De topschub van het water viel op de vertrouwde Cell boilie van Mainline.

Het mooie is dat Ralf een visser is die de luchtdruk, wind et cetera altijd goed in de gaten houdt en mij al had verteld dat ik die nacht een goede kans maakte. Om hem vervolgens gelijk te geven door hem de topschub van het water te laten zien was een mooi moment. Helaas moest ik wel naar mijn werk bellen om te vertellen dat ik wat vertraging had. Daar kennen ze mij inmiddels goed genoeg om te weten wat er waarschijnlijk aan de hand was…

KWO: Ben je na deze vangst nog verder gegaan op het water?

Derek: Eigenlijk was het voor die dag nog niet afgelopen. Terwijl ik op Ralf zat te wachten lagen de hengels nog uit. De weersomstandigheden waren zo goed. Je kon de vis haast ruiken. Toen de fotograaf er was dronken we eerst een bak thee. Dat is namelijk n van mijn vaste gewoontes als ik een mooie vis heb gevangen. Of nouja? Eigenlijk drink ik altijd thee! Ralf brengt daarnaast ook bijna altijd wel wat lekkers mee. Dat kwam goed uit, aangezien ik in de haast vergeten was voldoende eten mee te nemen.

Het lezen van berichten werd verstoord door een aanbeet van de topschub!

Toen we de camera uitpakten voor de foto?s klonk er een tweede aanbeet. Na het oppakken van de hengel voelde ik de vis achter een richel zitten en toen ik hem daar overheen wist te drillen zag ik een goede schim door het heldere water gaan. Het was een donkere spiegel waar ik wel eens over gehoord had, maar nog nooit zelf had gezien. Ik was dan ook enorm blij toen deze vis in het net terecht kwam. Zo hadden we dus ineens twee prachtvissen om op de foto te zetten! In plaats van naar mijn werk te gaan heb ik de rest van de dag aan het water doorgebracht en nog enkele brasems gevangen. Uiteindelijk betekende dat wel dat ik ’s nachts moest werken, maar dat nam ik na de geslaagde nacht maar voor lief.

Ralf kon gelijk twee verschillende vissen op de foto zetten. Deze spiegel is van de tweede aanbeet!

Later ben ik weer teruggegaan naar het water. De stek had ondertussen flink wat hengeldruk gehad en ik week uit naar een andere optie. Ik ben ook iets dieper gaan vissen. Zowel de topschub als spiegel kwamen op maximaal zes meter, terwijl ik er normaal gesproken dieper vis. Voor de juli sessie startte ik op een richel van zo?n 7,5 meter in een zone waar het verder voorbij de 10 meter gaat. Deze keer had ik ook weer meerdere nachten de tijd en voerde ik bij aankomst gehalveerde Cell boilies. Door de vlakke kanten die je met de Kutter krijgt blijft het aas veel beter op de taluds liggen. Zo ben ik er zeker van dat het aas ook daar blijft liggen waar ik het gooi!

Door de vlakke kanten van de gehalveerde boilies blijft het aas veel beter op de taluds liggen.

De eerste nacht resulteerde in twee kleinere vissen. Omdat ik daardoor het gevoel kreeg dat de vis actief was heb ik de voerhoeveelheid opgeschroefd. Zo voerde ik voor de tweede nacht meerdere kilo?s op n van de hengels. Vervelend genoeg was het resultaat dat ik een paar brasems ving. Voordat de drie nachten durende sessie er op zat kreeg ik toch nog met een karper aan de stok. Deze keer bleek het te gaan om een lange schub uit de toplaag van het bestand. Het was cht gaaf om deze overdag te mogen drillen. Tijdens de dril kon ik alles zien en dat was echt genieten. Sessie geslaagd!

Voordat de drie nachten erop zaten kreeg Derek met een lange schubkarper aan de stok!

KWO: We weten toevallig dat het daar niet bij bleef. We kunnen nog herinneren dat je iets later in de zomer met een grote glimlach aan het water zat. Vertel eens wat daar de oorzaak van was.

Derek: En van de andere hoogtepunten was de vangst van de grootste spiegel, die tevens de grootste vis van het water is. Net zoals bij de vangst van de topschub stond er flink wat wind. Nu was het zelfs stormachtig en de golven beukte op n van de oevers in. Rond elf uur ’s avonds kreeg ik een aanbeet. De vis werd op 150 meter afstand gehaakt en ik kon ‘m perfect vanaf de kant drillen. Na het vangen van deze schub heb ik de hengel niet teruggeplaatst. Gelukkig lag n van de andere hengels nog op dezelfde plaat, want daarna kreeg ik wederom een aanbeet. Deze vis zwom zich gelijk vast in een onzichtbaar obstakel en ik was genoodzaakt om in de boot te stappen.

De vis zwom zich gelijk vast in een onzichtbaar obstakelen ik was genoodzaakt om in de boot te stappen.

Met een reddingsvest om het zekere voor het onzekere te nemen werd ik midden in de stormachtige nacht naar de stek geblazen. Toen ik recht boven het verdwijnpunt van de lijn kwam probeerde ik hem los te krijgen. Ik voelde de vis er nog aan zitten, maar kon de lijn niet bevrijdden. Na flink wat te proberen en de vis wat lijn te geven gebeurde iets vreemds. Twintig verderop zag ik in het licht van mijn hoofdlamp een grote schim boven komen. Ik merkte gelijk op dat het om ‘mijn’ vis ging. Vlak daarna kwam het obstakel omhoog en bleek het om een kerstboom te gaan. Gelukkig heb ik die los van de lijn kunnen krijgen en de vis kunnen drillen alsof er verder niks aan de hand was. Na wat kunst- en vliegwerk in de wind kon ik de vis scheppen. Ik wist gelijk om welke vis het ging. De absolute topper van het water zat eindelijk veilig in mijn net!

Gelukkig kwam de grote spiegel los uit het obstakel!

Gedurende de rest van de zomer kon ik nog diverse mooie vissen erbij vangen. Daar waar ik voorheen af en toe een nachtje op de afgraving viste pakte ik nu door. De resultaten waren er nu ook naar en de moeite werd dik beloond. Toen ik in september stopte zwom er eigenlijk nog maar n enkele vis die ik wilde vangen. Misschien probeer ik die vis in 2018 nog wel te vangen, maar voor nu was het genoeg.

Derek Harisson

Wil je het eerste interview met Derek teruglezen, klik dan HIER!