Karpervitamines – Februari – Willem Kwinten
Wintervissen, voor sommigen een kwelling, voor anderen een must. Willem Kwinten vist het liefst iedere week, echter: in de maand februari kon hij slechts tweemaal naar de waterkant. In deze ijskoude blog vertelt hij over de socials met Tom ter Weele en Martin Post.
In demaand februari heb ik niet stil gezeten en mijn gedachten waren meer bij het water dan ergens anders. Echter, zin en tijd om te gaan vissen kwamen helaas niet goed overeen met mijn constant drukke agenda. Het is daarom ook maar twee keer gelukt om daadwerkelijk de lijnen nat te maken in februari. Ik viste een los nachtje met Tom ter Weele en een driedaagse social met Martin Post. Ondanks de beperkt beschikbare tijd en de barre weersomstandighedenzijn er toch weer enkele prachtige vissen op het matje gekomen. Door het inzetten van de juiste tactiek hoeft wintervissen helemaal niet zo moeilijk te zijn!
Winterse tactieken voor winterse karpers!
Nieuwsgierigheid prikkelen met pop-ups
Zoals bij veel karpervissers zijn pop-ups ook bij mij veruit favoriet in de winter. Hoe koud het ook is, karpers blijven zich vergissen in zo een opvallend balletje welke vlak boven de bodem wordt gepresenteerd. Meer dan eens volgt er binnen een korte tijd al een run, terwijl de watertemperatuur zich gevoelsmatig op het randje van bevriezen bevindt.
Het verlangen naar een sneeuwkarper was groot, echter was de locatie verkeerd…
Maar wat is nu die ene doorslaggevende factor die ervoor zorgt dat je ook in de winter prima vis kan vangen? In mijn ogen is de belangrijkste schakel binnen het wintervissen de locatie. Karpers brengen de winter grotendeels passief door en bevinden zich uren aan een stuk op dezelfde vierkante meter. Vaak doen ze dit in scholen waardoor in grote delen van het water totaal geen karper te vinden is. Je snapt wel dat je hier lang kunt wachten op een aanbeet.
Jop van Dillen wist begin februari een schub van formaat te strikken tijdens het eerste ochtendlicht!
In de winter is een Hinged-stiff rig bij mij favoriet.
Maar hoe kom je er dan achter waar de vis zich ophoudt? Dat hoeft helemaal niet zo moeilijk te zijn. Vooral op kleinere wateren, waar ik me voornamelijk op richt in de winter, is er een doeltreffende tactiek om de karpers te vinden. Namelijk; zo snel mogelijk, zo veel mogelijk verschillende delen van het water bevissen.
Een hinged-stiff rig zorgt niet alleen voor een mooie aaspresentatie maar ook voor een perfecte inhaking.
Geef iedere beviste stek hooguit twee uur de tijd en bevis daarna een totaal ander deel van het water. Uit mijn ervaring is gebleken dat wanneer het haak-aas in de nabije omgeving van een school karper ligt, het in de winter nooit langer dan n uur duurt voor er een aanbeet volgt. Vaak gebeurt dit zelfs al binnen tien minuten!
Een winternachtje met Tom
Zo ook in het losse nachtje dat Tom ter Weele bij mij kwam doorbrengen. Maar liefst twee uur rijden had hij ervoor over namijn belofte “dat we wel een visje zouden gaan vangen…”
Al binnen tien minuten ligt de eerste vis op de mat!
Deze sessie kende een bliksemstart dankzij een mooie schubkarper die slechts tien minuten nodig had om de op een bedje boiliekruim gepresenteerde ?Dairy Supreme? pop-up te vinden. Onze hoop werdbevestigd en gaandeweg de nacht vingen we er nog twee bij.
Navigeer de slider hieronder met de pijltjes.
[slider navigation_style=”arrows” custom_slider_transition=”move”]
[slide]
’s Ochtends vroeg schieten we enkele fraaie platen van de vangsten.
[/slide]
[slide]
Sessie geslaagd!
[/slide]
[slide]
Een prachtig exemplaar gaat terug in haar element.
[/slide]
[/slider]
Maar na deze succesvolle nacht was het nog niet gedaan met de pret. We plakten er nog een uurtje achteraan op het water waar ik in mijn vorige blog over schreef. Vier single choddies met een PVA zakje werden verspreid over het water ingeworpen en geloof het of niet: opnieuw werd binnen tien minuten de eerste pop-up al gevonden!
Wintervissen; wij houden ervan!
Later in datzelfde uur ving ik nog een klein schubje waarna we meer dan voldaan terug richting huis reden. Na het uitzoeken van de foto?s startte Tom zijn auto om weer twee uur richting het Noorden te gassen.
Navigeer de slider hieronder met de pijltjes.
[slider navigation_style=”arrows” custom_slider_transition=”move”]
[slide]
Scherp vissen met de ‘choddies’.
[/slide]
[slide]
In perfect ochtendlicht gooi ik de hengels nogmaals ‘spot on’.
[/slide]
[slide]
Come to daddy!
[/slide]
[/slider]
Social met Martin
Over de eerste 36 uur van de social met Post kan ik kort zijn: regen, regen en nog meer regen… Dat dit niet de meest ideale omstandigheden zijn om te vissen zijn jullie denk ik wel met me eens. Ononderbroken regenval heeft mij in ieder geval nog nooit succes opgeleverd. Echter leken de brasems zich hier niets van aan te trekken. Regelmatig mochten we een nat pak halen om een brasem van de haak te ontdoen.
Navigeer de slider hieronder met de pijltjes.
[slider navigation_style=”arrows” custom_slider_transition=”move”]
[slide]
De brasems vielen ons regelmatig lastig…
[/slide]
[slide]
Wat kan wintervissen toch heerlijk zijn.
[/slide]
[slide]
En ach… die paar brasems kunnen er dan ook wel bij.
[/slide]
[/slider]
Pas halverwege de tweede nacht klaart het op en klimt er warempel een waker omhoog. De eerste aanbeet is uiteraard voor onze gast Martin die wel toe is aan een kromme hengel.
De dril duurt en duurt en ondertussen is het nog eens gaan regenen ook. Wat zeg ik, hozen! We zijn nat tot op onze onderbox wanneer het logge spiegellijf over het netkoord glijdt. Ik herken de vis direct als de topspiegel van het water en we zijn door het dolle heen. Die Groningse dTb boer flikt het maar weer!
Ook de topspiegel van het water liet zich verleiden door een witte Pacific Tuna pop-up gepresenteerd op een bedje boiliekruim!
De vis gaat voor de laatste uurtjes van de nacht even in de zak en na het aantrekken van wr een droog setje kleren proberen we nog een uurtje slaap te pakken. Hoe het met Martin zit weet ik niet, maar mij is het in ieder geval niet meer gelukt. Man, wat geeft deze vangst een fijn gevoel!
In de ochtend is het gelukkig droog en laat de zon zich zelfs heel even zien. Met de topspiegel van het water rustend in dezakmaken we alles gereed om de bak op de foto te zetten. Post poseert als een baas en zo is het voor mij bijna geen kunst meer om brute foto?s te maken. Na een aantal kliks worden we abrupt verstoort door een monotone fluiter.
Warempel loopt toch nog een stok af, en dat in de laatste minuten van de sessie!
De spoel van de enige hengel die nog op scherp lag staat te tollen op zijn as. Post hangt de topspiegel even weg terwijl ik het gevecht begin met een woeste karper. De vis doorbreekt meerdere keren het wateroppervlak en neemt meters lijn van de spoel. Van een ?winterse dril? is geen sprake!
De karper wordt subtiel afgedrilt en vakkundig geland door Martin. De geslepen haak zat muurvast in de onderlip waaruit blijkt dat de hinged-stiff rig opnieuw perfect zijn werk heeft uitgevoerd. We hervatten de fotosessie en we poseren naast elkaar met beiden een fraaie rijenkarper in ons handen. Dat we twee dagen en nachten in de regen hebben moeten wachten op dit moment zijn we direct vergeten. De foto?s van onze ?brace? overtreffen zelfs mijn verwachtingen en daarom bewaren we deze nog even voor een latere publicatie 😉
Na Martin zijn voltreffer mag ik last minute toch nog poseren met een fraaie winterparel!
Tot volgende maand!
