Kevin Diederen – Het grote geheel – Deel 2
Vanaf het moment dat Kevin Diederen kon lopen stond vrijwel alles in het teken van het vissen. Baarsjes, voorns, brasems en karpers… Kevin ving er honderden en heden ten dage is hij nog altijd helemaal verslingerd aan het vissen. Door de jaren heen kreeg het karpervissen meer en meer de overhand en verslond Kev alle informatie die hij te pakken kon krijgen over de sportvis die wij allen een warm hart toedragen. In al die jaren heeft Kevin enorm veel geleerd en in deze vijfdelige serie ‘Het Leerproces’ gaat hij telkens een belangrijk element van zijn visserijbespreken.In dit artikel neemt hij jullie mee inhet grote geheel!
Kevin vertelt: Enkele dagen voor het schrijven van dit stuk kwam ik een aantal artikelen tegen met als titel ?kleine details maken het grote verschil? of iets dat daar op sloeg. De n ging over fitness en voeding, de ander over karpervisserij. In beide werelden valt het mij op dat er veel mensen de focus op dekleine details hebben. Maar wat voor een zin heeft het om deze details te gaan finetunen als het grote geheel niet klopt? Mijn mening is dan dat die details dan geen enkel verschil zullen maken. Een mooi voorbeeld vond ik de visserij van mijn Engelse collega Darrell Peck op een Vlaams circuitwater.
" Maar wat voor een zin heeft het om deze details te gaan finetunen als het grote geheel niet klopt? "
Ik was gevraagd om enkele dagen met Darrell aan het water door te brengen en in de tussentijd wat film en fotomateriaal te verzamelen. Kijkend naar zijn vangsten zou je de meest geavanceerde rigs, wonderaas en allerhande snufjes verwachten. De praktijk vertelde mij echter anders. Waarschijnlijk zullen de meeste mensen verbaasd kijken naar de eenvoud van zijn onderlijnen. Bij mij kwamen er in ieder geval wel enkele vraagtekens. Een klauwhaakje, soepele braid en een wafter. That?s it? Op de man af vragen zorgde voor het volgende antwoord: ?Ik kan mij niet herinneren dat ik ooit naast iemand zat die beter ving vanwege zijn rigs. Wat ik wl met grote regelmaat heb meegemaakt is dat iemand beter ving omdat de vissen in zijn zone zaten.? Met die gedachte speelt locatie dan ook een grote rol in Darrell zijn visserij.
Observeren is een onderschat wapen!
Zo kan ik mij herinneren dat ik ?s nachts gewekt werd met de vraag of ik even op zijn spullen kon letten. In de duisternis sprong Pecky op de fiets om rond het water op verschillende plekken te kunnen luisteren. Indien tijdens de ‘slaapuren’ vis zich door middel van springen en plonzen zou verraden zou hij het zo ontdekken. Door hier zijn rigs aan te bieden is de kans op een aasopname vele malen groter dan wanneer je dit doet op een stek waar geen leven is. Stel je nu eens voor dat je een minder effectief onderlijntje hebt dat 10x wordt opgezogen omdat je op de vis zit en ze het aas eten (het grote plaatje kloppend). Is er een kans dat je dan vis vangt? Jazeker! En wat als je een perfect, altijd hakende rig hebt die je op een geweldig mooi plekje hebt aangeboden waar helaas geen vis voorbij komt? Dat antwoord vullen jullie zelf maar in… 😉
Het gesprek met Darrell heeft mij aan het denken gezet en zorgde ervoor dat ik besefte hoe weinig mensen eigenlijk vissen waar de vis zit.
Tijdens mijn visserij op het Brabantse syndicaat VC De Meeren zag ik een ander mooi voorbeeld. Ondanks dat het water een relatief diepe afgraving is, komen de vissen met grote regelmaat op ondiepere stukken waar veel plantengroei is.Hierbij laten ze zich, als je goed kijkt, geregeld zien. Na het spotten van de vis kan je vervolgens twee dingen doen. De eerst en door anderen meest uitgevoerde optie is het uitvaren van de rigs en deze op mooie, schone plekjes leggen. De aaspresentatie is hierdoor optimaal, maar je verstoort wel een hoop. Zelf koos ik om aan de slag te gaan met choddy’sen in combinatie met een lichtlood deze vanaf de kant te werpen. Door de hoeveelheid wier was de presentatie zelfs met deze aangepaste manier van vissen verre van ideaal, maar ik hadechter een groot voordeel…
Een chod-rig mag inmiddels niet meer ontbreken in mijn ‘wapenarsenaal’.
Door deze te combineren met een licht lood verstoor je de aanwezige vis nauwelijks.
De vissen op De Meeren tolereerde het inwerpen met lichter lood namelijk vele malen beter dan het rondvaren met rubberboten. Het gevolg was dat de vissen veel minder snel weg zouden vluchten en ik zo een aantal mooie vissen wist te vangen. Wil dat zeggen dat details niet belangrijk zijn? Absoluut niet! Maar het grote geheel en daarmee dus zaken zoals het lokaliseren zullen eerst moeten kloppen alvorens de details een rol gaan spelen…
Kevin Diederen
Dit was het tweede deel in deze reeks van Kevin. Volgende week neemt Kevin jullie mee naar zijn timing in de visserij. Iets wat zeker niet onbelangrijk is volgens Kevin. Kortom, stay tuned!
