Luiers, werk, bomvolle agenda’s en toch een mooi visjaar!
Een drukke baan, een vrouw, een klein kindje in huis n het karpervissen als hobby. De vaders onder ons weten allemaal dat het geen gemakkelijke opgave is om regelmatig naar de waterkant te gaan als je agenda iedere dag BOMVOL zit. Joery van der Beek zit sinds februari van dit jaar ook in dit schuitje maar wist toch met regelmaat de rigs te water te laten. Bovenal genoot hij als nooit tevoren. In dit artikel vertelt hij over zijn eerste karperseizoen als kersverse vader.
Vanaf het moment dat onze kleine meid geboren was, wist ik dat dit schattige meisje mijn hele leven zou gaan veranderen. We zijn nu bijna een jaar verder en ik kan met zekerheid zeggen dat dit zeker het geval is. Het afgelopen jaar was prachtig, leerzaam en soms erg vermoeiend, maar dit is het allemaal waard!
Op pad in eigen land
Op visgebied zou er natuurlijk ook een hoop veranderen. De agenda ligt nu continu op tafel en tussen alle roosters en belangrijke zaken door kon ik soms een gaatje vinden om de lijnen nat te maken. Frankrijk zat er dit voorjaar niet in en ik had daardoor wel alle tijd om weer eens serieus in Nederland te gaan vissen. Door goed te plannen kon ik wekelijks een nachtje vissen. Dit betekende soms dat ik na het werk richting waterkant reed en pas na middernacht aan het vissen was. De volgende ochtend om 9 uur lagen de spullen dan alweer in de auto om op tijd thuis te zijn.
Ondanks de zeer geringe vistijd koos ik er bewust voor om een nieuw water te bevissen. Het water ligt niet direct in de buurt waardoor ik veel tijd kwijt was aan het rijden, maar de vissen die er zwemmen maken veel goed. Het water ligt verscholen tussen de bossen en 70% procent van de oever is verboden terrein. Het bestand is klein en de vissen zijn wel wat gewend. Dit is niet echt de ideale combinatie voor iemand met weinig tijd, maar de uitdaging is des te groter.
Mobiel vissen en vooral je ogen gebruiken. Soms kan het hele bestand in een bepaalde hoek van het water liggen!
De eerste sessies werden besteed aan het leren kennen van het water en haar bewoners. Door het zeer kleine bestand wat er zwemt is het erg belangrijk om de vissen te vinden voordat je daadwerkelijk gaat vissen. Vooral in het voorjaar kan het hele bestand bij elkaar liggen en zit je opeens een kilometer bij de vis vandaan. Zoeken en mobiel blijven was dan ook het plan tijdens deze eerste maanden.
Het voorjaar verliep stroef en regelmatig reed ik met een blank onder mijn armen naar huis. Een aantal keer kon ik een aantal vissen spotten en had ik echt het idee dat ik in de buurt van de vissen zat te vissen, maar de volgende ochtend lagen ze dan aan de andere kant van het water! Erg frustrerend maar dit hoort nou eenmaal bij deze visserij. Ik kreeg ondertussen goed contact met de andere vissers en onderling werd er hier en daar wat informatie gedeeld.
De meeste waren kundige vissers die allemaal prima door hebben wat ze aan het doen zijn en hoe het spelletje werkt. Dit maakte de jacht op enkele toppers er niet makkelijker op. Toch zag ik dit alleen maar als iets positiefs en genoot volop van de visserij aan het water.
Soms is het beter om niet teveel op te vallen. De Scopebrolly had ik goed weggestopt tussen de struiken.
De eerste aanbeet?
Na een aantal weken blanken kwam in april eindelijk de eerste aanbeet. Ik was om 7 uur verkast naar een windstille hoek van het water. Halverwege de nacht was de wind gaan draaien naar het oosten en voelde koud aan. Ik besloot om te gaan verkassen en de laatste uurtjes daar te vissen waar er geen wind op het water stond. De zon kwam op en binnen het uur kreeg ik mijn eerste aanbeet op het water. De vis voelde zeer goed en vocht hard. Maar tot mijn grote verdriet schoot de haak na een paar minuten los! Ik vloekte hardop en liet mij vallen in het gras. Zelden verspeel ik een vis en nu, precies hier, verspeel ik mijn eerste aanbeet.
Ik wilde mijn ei kwijt en besloot Bas een appje te sturen. Ik deed mijn verhaal en zoals je van een goede vriend en vismaat kan verwachten was hij erg begripvol:
Aiii, hoe voelt het om een Nederlandse 40er te verspelen?
Revenge
Een paar weken later kreeg ik een herkansing en kon ik eindelijk mijn eerste vis van het water op mijn lijstje schrijven. Een prachtige oude spiegelkarper die er maar zelden uitkomt. Na tien nachten blanken was deze vis zeer welkom en gaf mij de energie om door te gaan.
De eerste serieuze vis! Voorjaar is al dik geslaagd.
De sessie erop lukt het mij weer om een vis te vangen en kreeg ik een beetje grip op de situatie. Helaas werd het ook drukker aan de waterkant en moest ik tot twee keer toe rechtsomkeert maken omdat er simpelweg geen ruimte meer was. Ik ga niet vlak naast iemand plaatsnemen omdat ik perse wil vissen. Je verpest hierdoor niet alleen je eigen kans, maar ook die van je buurman. Een rondje lopen en een praatje maken kan soms ook erg informatief zijn.
Een heerlijke voorjaarsplaat. Iets dat nu nog ver weg lijkt! Echter, voordat je het weet is het weer zo ver!
Vlak voor de zomer had ik geluk en zag ik een aantal vissen zwemmen in een bepaalde hoek van het water. Ik koos een strategische stek en ging heel voorzichtig te werk. Het werd al snel donker en daarom besloot ik zo min mogelijk materiaal mee te nemen.
In de ochtendschemer zag ik een flink school duikeenden bovenop mijn stek. Ik kreeg een aantal piepen en zag mijn lijn strak lopen. Op dat moment kwam er ook een eend boven en wist gelijk hoe laat het was. Ik vis met groot haakaas en maakte mij niet direct zorgen. Ik viel weer in slaap en werd een aantal minuten later weer wakker van een aantal piepen. Ik draaide mij om en op dat moment zag ik dat mijn hengel helemaal krom stond. De slip begon te tikken en dit was duidelijk karper!
Ik maakte contact en voelde dat er een gewichtige tegenstander aan de andere kant van de lijn hing. De vis kwam langzaam mijn kant op en dit ging duidelijk om een van de betere vissen. Na een tiental minuten kwam de vis omhoog en ik zag dat het een van de topvissen van het water was. Ik werd even helemaal gek en moest mij even herpakken. De rest van de dril was zenuwslopend maar bij de eerste poging lag hij in het net. Een fantastisch moment en nooit verwacht dat ik deze vis al in mijn eerste jaar zou vangen. Het visjaar was bij deze dik geslaagd.
Een fantastisch moment. Nooit verwacht dat ik deze vis al in mijn eerste jaar zou vangen.
Vlak na deze vangst gingen de vissen paaien en heb ik het water even met rust gelaten. Ik merkte dat de combinatie van fanatiek vissen en een jong gezin veel energie kost en ik moest even bijtanken. Ik hield contact met de vissers en ging regelmatig een rondje doen. De sfeer was prettig en ik genoot van het aanwezig zijn in deze mooie en vooral rustige omgeving. De zomerperiode was het helaas erg druk met vissers. Ik besloot om te stoppen en mij te gaan concentreren op de komende Frankrijksessies.
Frankrijk
Eind augustus was het eindelijk zover en mocht ik gaan doen waar ik het meeste van geniet op visgebied: een aantal dagen de natuur in en op zoek naar nieuwe avonturen in een mooie omgeving.
De eerste sessie werd er gevist in een gebied waar wij de laatste jaren al regelmatig te vinden waren. De omgeving, de vissen en vooral de rust, zijn de redenen dat wij hier nog steeds graag naar toe gaan. Zo langzamerhand hebben de verschillende wateren hun geheimen prijs gegeven en zijn we veel te weten gekomen over dit mooie gebied. Ook deze sessie heb ik samen met Richard heerlijk kunnen vissen en een aantal mooie vissen gevangen, waaronder een nieuw persoonlijk record voor mijn maatje!
Een nieuw persoonlijk record voor mijn maatje!
Enkele weken later stond er een mooie sessie met Bas op de planning. Dit keer werd er gekozen voor een bekend gebied met genoeg water om een week fanatiek te vissen. De planning was om bij aankomst een aantal wateren te bekijken en vanuit daar een plan te maken. Een van de zaken die gelijk op viel was de drukte op een aantal bekende wateren in deze regio. Nederlanders, Belgen en enkele Fransen kwamen wij tegen. De regels waren flink aangescherpt en dat was duidelijk te merken. De eerste dagen hebben wij enkele korte sessies in dit gebied gevist, maar de drukte viel ons erg tegen. Gelukkig hebben wij altijd een plan B en C.
Meerdere bekende en vooral onbekende wateren werd bevist.
Kilometers vreten
De laatste dagen van de sessie zijn wij dieper Frankrijk ingereden en hebben daar op meerdere wateren nog heerlijk kunnen vissen. Tijdens een van deze nachtjes heb ik mijn mooiste en zwaarste dril tot dan toe gehad. Bas en ik visten een kort nachtje op een put waar enkele dikke vissen moesten zwemmen. Het water lag vol met omgevallen bomen en de bodem liep steil af naar tien meter. Een moeilijke, maar mooie uitdaging.
Eventjes nagenieten voor vismaat Bas. Deze ochtend ging de boeken in als onze beste ochtend ooit.
Midden in de nacht kreeg ik een keiharde aanbeet. Ik sprong gelijk de boot in en merkte dat de lijn direct vast zat. Eenmaal boven mijn stek kreeg ik na enkele stunts mijn lijn los, maar de vis had ondertussen een grote boom gevonden die vijftien meter verderop lag. Ik deed mijn hoofdlamp aan voer langzaam richting de plek.
Ik schrok mij dood, want ik zag mijn lijn dwars door een takken jungle naar beneden lopen. Ik voelde de vis nog schudden met zijn kop en wist zeker dat hij er nog aan zat. Eenmaal boven de Mikado van takken zag ik in de diepte opeens de grootste schubkarper liggen die ik tot dan toe gezien had.
Monsterschub
Wat een bakbeest lag daar roerloos onder al die takken. Ik raakte net niet in paniek, maar moest even diep ademhalen. Ik twijfelde en wist even niet wat ik moest gaan doen. Op dat moment schoot de vis met volle kracht onder de boot door en braken er verschillende takken af. Door de kracht schoot mijn lijn los en zette ik de motor vol open om gelijk afstand te nemen van de obstakels. De schubkarper had alleen andere plannen en bleef maar zoeken naar obstakels.
Geruchten… Voor ons al genoeg om er eens een kijkje te nemen. Voor je het weet staat alles open en bloot op internet.
Bas liep ondertussen rondjes op de kant en kreeg al in de gaten dat er iets bijzonders aan mijn lijn hing. Meestal maak ik wel een paar opmerkingen tussen het drillen door, maar dat ging dit keer niet. Na vijftien minuten drillen kwam de vis eindelijk omhoog en kon ik hem scheppen. Ik schreeuwde naar Bas en besefte dat ik echt een engeltje op mijn schouder heb gehad.De grote schubkarper zag er prachtig en onbeschadigd uit. Na een korte fotosessie werd de vis teruggezet en kon het nagenieten beginnen.
Chaos in Frankrijk: heerlijk!
We hebben de sessie in dit gebied uitgevist en hebben nog enkele mooie vissen kunnen vangen. Door elke dag te verkassen en meerdere wateren aan te voeren, hebben wij het maximale eruit gehaald. Deze visserij kost veel energie, maar de beloning is groot en de voldoening is eigenlijk wel het mooiste.
De laatste ochtend sloten wij in stijl af.
Najaarsoffensief
Terug in Nederland ben ik verder gegaan op het water waar ik dit jaar mijn zinnen op had gezet. Ondanks dat de vaste groep vissers zeer nauwkeurig omgaan met het naar buiten brengen van informatie, was het dit voorjaar toch een stuk drukker aan de waterkant. Er kwam amper een vis uit en dat begon veel vissers twijfel te zaaien. Ik hield mij vast aan de puzzelstukjes die ik ondertussen had verzameld en wist eind oktober nog een vis te vangen. Helaas voor mij ging het om de vis die ik in het voorjaar ook al had gevangen. Deze bewuste spiegel komt er niet vaak uit en precies bij mij komt hij er nog een keer op de kant. Een domper voor de andere vissers, want hij komt er meestal maar n keer uit in het najaar.
Helaas gaat het om dezelfde vis als de bak van het voorjaar.
Voor mij zorgde de dubbelvangst voor een dipje in de motivatie. Ik wilde er nog graag twee vissen vangen en besefte dat die kans erg klein was geworden. Eentje was kort geleden gevangen en ook die topvis komt er meestal maar eens per najaar uit. Ik besloot om te stoppen voor dit seizoen en beloof mezelf dat ik volgend jaar terug zal gaan met als doel: de ontbrekende targetvissen aan mijn lijstje toevoegen
Vissen met groot haakaas. Een belangrijke troef op sommige wateren.
De koek was op…
Ik besloot om de resterende maanden van het jaar dichtbij huis te vissen maar kon na een aantal sessies de motivatie niet meer opbrengen. Elke sessie kwamen er meerdere vissen op de kant en ik merkte dat dit haaks op mijn visserij van het afgelopen jaar stond. De voldoening was beperkt en het enthousiasme ebde weg. De koek was duidelijk op, maar dat gaf niet: ik kan immers terugkijken op een zeer geslaagd seizoen!
En van de Nederlandse najaarskarpers.
Ondanks dat de beschikbare vistijd zeer gering was, heb ik het maximale eruit gehaald, veel geleerd en vooral genoten. Ik kijk erg uit naar volgend jaar om weer volgas achter de ontbrekende vissen aan te gaan. Voor nu wil ik iedereen een goede jaarwisseling wensen en een goed en succesvol nieuw jaar!
Tot aan de waterkant!
