Na regen komt zonneschijn: twee weken najaarsvissen met Beer Keunen
Beer Keunen houdt wel van een vistrip hier en daar, want regelmatig rijdt hij de Franse grens over op jacht naar dikke karpers. In zijnvorige blogs zagen we al prachtige karpers op dito bestemmingen. Ook dit keer neemt deze avonturier jullie mee naar Frankrijk: Twee weken lang vol gas vissen waarvan n met zijn chick Renee!
Beer vertelt: Het is begin oktober, voor de deur staat een nieuwe trip naar het beloofde karperland.Twee weken de tijd waarvan n met vismaat Nick en de laatste week met mijn vriendin Renee.
Vakantie! Dat betekent voor Beer maar n ding: vol gas naar Frankrijk!
De start in Noord Frankrijk
Na alles goed voorbereid te hebben is het eindelijk tijd voor vertrek! De planning is om eerst op een put in Noord Frankrijk te vissen, en na slechts drienhalf uur staan we dan ook aan het beoogde water. Bij aankomst zien we een aantal vissers waaronder twee Nederlanders. We besluiten een praatje te maken, waar blijkt dat ze in een kort nachtje enkel een klein spiegeltje als resultaat hebben. Los is het niet. Na een rondje om het water kiezen we een stek aan de andere kant.
Op het eerste water mag geen boot gebruikt worden.
Dus doen we alles vanaf de kant.
Na een hele dag zoeken en gooien liggen de hengels net voor het donker met vertrouwen in.
Het gebruik van een boot is verboden op dit water, dus gebruiken we een voerboot om de bodem in kaart te brengen. Met een markerhengel zoeken we vervolgens naar schone plekjes. Een lastige opgave zo blijkt, het meer staat helemaal vol wier!Na een hele dag zoeken en gooien liggen de hengels net voor het donker met vertrouwen in. Wat particlemix met de spod erbij en verspreid wat bollen maakt het plaatje compleet.
De hengels liggen in en het vertrouwen is er.
Over de drie nachten en dagen die volgen kan ik kort zijn: er gebeurt niets!We besluiten alles weer in te laden en rond te gaan rijden. Met Google Earth in de hand wordt er koers gezet naar een aantal blauwe stipjes in de buurt. Na twee wateren bezocht te hebben die ons niet aanstonden pakken we uiteindelijk vol goede moed uit op een kanaal. Het vertrouwen is na de hengels uitgevaren te hebben weer zoals altijd hoog, echter zakt die ons weer in de schoenen als er de volgende ochtend weer een blank achter onze naam kunnen zetten. Als de volgende nacht wederom niets oplevert is het vertrouwen zo ver gezakt dat we besluiten huiswaarts te keren.
Ook op het kanaal blijven de hengels er roerloos bij staan.
Nieuwe kansen!
Oke, nieuwe ronde, nieuwe kansen zullen we maar zeggen. Na vijf dagen zonder resultaat rijd ik even later met mijn vriendin Renee verder Frankrijk in. Betere temperaturen en hopelijk betere vangsten! Na een uur of acht in de auto arriveren we op een groot water.
Betere temperaturen en hopelijk betere vangsten!
Zelf was ik al een keer in de zomer gaan kijken maar toen was het zo druk met zwemmers en boten dat het niet bevisbaar was. Nu is het najaar en zijn er geen toeristen te bekennen. Terwijl ik de boot oppomp en te water laat zet Renee de tent op op de beoogde stek. Een minuut of 30 dobber ik op het water om de dieptes in kaart te brengen: slechts anderhalve meter water als gevolg van de lage waterstand!
Terwijl Renee de tent op zet breng ik het water in kaart.
Een stuk verder zie ik een aantal tenten staan dus besluit ik er heen te varen om een praatje te maken. Het blijken drie Italianen te zijn die in een week tijd slechts zes vissen hebben gevangen, weliswaar wel met n vis van meer dan twintig kilo. “Maar los is het ook hier niet” bedenk ik me. De dieptes aan deze kant van het meer liepen op tot 4,5 meter, al moesten de lijnen wel tussen de 450 en 500 meter uitgevaren worden. Zeker bruikbare info, en aangezien de Italianen morgen vertrekken besluit ik de stek over te gaan nemen. Nu alleen nog het goede nieuws aan Renee vertellen dat ze de tent morgen weer kan afbreken.
De dieptes aan deze kant van het meer liepen op tot vierenhalve meter, al moesten de lijnen wel tussen de 450 en 500 meter uitgevaren worden.
De volgende dag ruimen we in alle vroegte op om een paar honderd meter weer te kunnen uitpakken. De Italianen blijken bij aankomst een topnacht gehad te hebben met vier karpers waaronder een veertiger. Dat geeft goede hoop voor de komende week!
Zodra het kamp staat kunnen de hengels te water. Enige probleempje, ik heb niet genoeg lijn op de spoelen om de enorme afstanden te halen. Dus worden de spoelen van Renee leeggeroofd om toch zo ver te kunnen vissen. Dan maar met vier hengels vissen. Gewapend met twee markers en tien kg voer bestaande uit tijgers en TG Active bollen ga ik het water op om een voer strook van ongeveer 100 meter te trekken.Aangezien ik er niet aan gedacht had om mijn benzinemotor mee te nemen duurt het uitvaren van een hengel ongeveer twintig minuten. Na enige tijd liggen de hengels op de strook en kan het wachten beginnen.
We vissen dit keer met in totaal vier hengels.
Eindelijk kromme hengels!
Rond een uur of negen krijgen we de eerste run, als een gek de boot in en… als een ware vakman ga ik vol met de schroef door een andere lijn heen. Deze lijn wordt direct doorgesneden, TOP! Na het landen van de vis blijkt dat de lijn om de schroef heen zit, even los maken en met voorslagknoop weer aan elkaar: Vissen maar.
Beer maakt graag gebruik van de producten van Nash.
De nacht verloopt met nog n extra vis vrij rustig. Door de dikke mist besluit ik de hengels niet meer uit te varen, omdat ik anders de weg terug niet meer kan vinden. Na elke run de hengel tegen de tent want het is te gevaarlijk.
De eerste vissen melden zich.
Fraaie schub voor Beer!
Na het verlengen van de rigs vangen we er de nacht die volgt maar liefst vier tot 21 kg.
De bodem waar ik op vis is erg zacht dus besloot ik met een onderlijn van ongeveer 30 cm te vissen. De rig die ik deze eerste nacht gebruikte is de slip D voorzien van een 24mm key cray wafter die al enige tijd gesoaked zijn. Na de eerste nacht met twee karpers besluit ik toch om de rig iets in te korten om hem sneller te laten prikken. Dit blijkt geen goede keuze want de volgende nacht levert slechts n vis op. Na het verlengen van de rigs vangen we er de nacht die volgt maar liefst vier tot 21 kg.
De langere onderlijnen werken toch beter: 21 kg!
In de vierde middag gooien we weer tien kg over de strook en worden de hengels weer uitgevaren. De nacht levert wederom een reeks prachtige vissen op waaronder een hele mooie voor Renee. Het fotomoment is grappig wanneer Renee iets te ver loopt en haar waadpak even later vol water staat. Het ritueel van voeren en ver vissen op de voerstrook blijven we herhalen gewoonweg voor runs blijft zorgen.De rest van de week blijft het lekker los gaan en pakken we beiden een mooie serie dikke karpers.
Prachtige dikke spiegel voor Renee!
Renee loopt iets te ver het water in: oeps nat pak ;).
De laatste nacht is nog wel een speciale. Rond vier uur krijg ik een snoeiharde run en als de vis vol voor door de slip beukt op 450 meter is het of een meerval of een bak. Mijn hartslag schiet omhoog en snel ga ik de boot in. Eenmaal boven de vis kan het gevecht beginnen. Een heerlijk gevoel als je je lijn hoort fluiten in de wind op het midden van het water. Na 30 min drillen zie ik de eerste schim.. ‘Yes geen meerval!’, bedenk ik me. Door de harde wind en mijn lange hengels is het scheppen nog een ware opgave maar uiteindelijk ligt hij in het net. Op de blijkt na even snel wegen dat het met 22,9 kg de zwaarste vis is van deze mooie sessie.Na een paar foto’s in het ochtendlicht mag de bak weer zwemmen.
Rond vier uur krijg ik een snoeiharde run en als de vis vol voor door de slip beukt op 450 meter is het of een meerval of een bak.
De mooiste komt in de laatste nacht, wat een bak!
Terug naar huis
De dikke bak zwaait ons vaarwel: trip zit er weer op! Het was een totaal andere trip dan we normaal doen want dan rijden we om de twee dagen naar een ander water. Maar omdat het een grote plas is wilde we de vis meer kans geven om op het voer te komen. We hebben in totaal achttien vissen gevangen met enkele veertigerponders erbij. We gaan hier zeker nog een keer naar terug want het is een prachtig water.
De voerstrook lijkt te werken.
We vangen een mooie serie dikke vissen.
Tot het volgende blog!
Beer Keunen
Enthousiast geworden van dit verhaal? Lees ook eens deze voorjaarsblog waar Beer wl succes heeft op het kanaal! En volg ze Renee n Beer natuurlijk op Instagram.
