Pionieren in Hongarije – De reis van Jethro Buter – Deel 2

In het vorige deel vanPionieren in Hongarije vertelde Jethro Buter al over het begin van een ‘nieuw leven’ in het Oostblok. Familie, vrienden en karpers is wat het Oostblok hem te bieden had. In dit tweede en tevens laatste deel lezen we het vervolg van zijn reis van Amerika tot aan Hongarije…

Gyekenyes

We gaan verder met het (in mijn ogen) bruutste water van Hongarije: Gyekenyes. Dit meer is ruim 400 hectare met alles er op en er aan wat een karpervisser wensen kan. Ik wist meteen: Dit water moet en zal ik gaan bevissen! Ik kwam hier voor mijn eerste sessie in november 2015. De winter was al ingetreden en na drie dagen zonder enig teken van leven keerde ik teleurgesteld weer naar huis. Een week later was ik echter alweer terugvoor een tweede sessie. Dit keer met mijn vrouw Joanita en onze herder Rambo. Ook tijdens deze tripbleef de actie helaas uit. “Als ik hier vis wil vangen moet ik het anders gaan doen” dacht ik bij mezelf…

Ook onze hond Rambo ging gezellig mee naar Gyekenyes.

Na deze vruchteloze sessie’s duurde het een paar maanden voordat ik weer terug was op Gyekenyes. Mijn schoonouders kwamen langs in de vakantie en we hadden n van de huisjes aan het water geboekt voor een weekje. Ik besloot om niet vanaf de priv steiger te vissen, maar om een hoek aan te voeren op een paar honderd meter van het huisje. Het plan was om overdag leuke dingen te doen met de familie en ?s nachts lekker te vissen.

Gewapend met eenvoerschep en twee emmers voer maakte ik drie voerplekken dicht inde kant. Het water is kraakhelder en ik kon het voer goed zien liggen. De eerste nacht werd er nog niet gevist, maar wel goed gevoerd. Toen ik ’s ochtends met de boot de stek bekeek zag ik dat al het voer weg was gevreten, mooi! Meteen voerde ik de stekken weer rijkelijk aan om ?s avonds terug te keren om te vissen.

" Toen ik ’s ochtends met de boot de stek bekeek zag ik dat al het voer weg was gevreten, mooi! "

Net voor het donker lagen de hengels erin en het duurde niet lang voordat er een beetmelder begon te schreeuwen. Hoppa! Na een mooie dril wist ik mijn eerste vis van Gyekenyes te vangen, niet groot maar wat maakt dat uit. ?s Ochtends rond de klok van 8 uur voerde ik de stekken weer aan en ging ik terug naar het huisje om te ontbijten en de rest van de dag met de familie door te brengen. Na een week met weinig slaap wist ik meer dan 20 vissen te vangen van een water dat toch wel als ‘moeilijk’ te boek staat. Met een graskarper van dik 21 kilo als zwaarste vis was ik dan ook zeer tevreden. Missie volbracht!

Met meer dan 400hectare was Gyekenyes toch een behoorlijke uitdaging.

Vreemdgaan

Hongarije is omgeven doorlanden waar je ook fantastisch op karper kan vissen. Zo viste ik in september 2016 n van mijn langste sessie’s ooit op een water in buurland Kroati. Het water is een actieve zandwinningsput waar van 6 tot 22 uur wordt gegraven. Geen bekend water, maar wel een meer met een bestand om van te watertanden. Gedurende 13 nachten was het de bedoeling om dit water compleet naar mijn hand te zetten. Eerder in dat jaar was ik al eens op het betreffende water geweest voor een korte, instant sessie.Tijdens die sessie wist ik een aantal vissen te vangen, maar vooral heel veel informatie op te doen die me zouden helpen tijdensde lange sessie in het najaar.

" Hongarije is omgeven door landen waar je ook fantastisch op karper kan vissen. "

Terug naar september 2016: Ik besloot om een stek te kiezen die bijna niet bevist werd. De meeste vissers voerdenmet de spod of spomb, dit omdat een boot of voerboot niet is toegestaan. Ik maakte een voerstek aan die niet ver van de kant lag waardoor ik met een voerschep een grote hoeveelheid boilies en tijgernoten verspreid kon voeren. “Dat waren de vissen vast niet gewend”, dacht ik. De eerste 24 uur gebeurde er helemaal niks, maar tegen de middag van de tweede dag kwam daar eindelijk die verlossende run. Met dik 22 kilo een hl goed begin van de sessie. Ik bleef grof voeren en de vissen bleven komen. De derde dag was het helemaal gekkenhuis met maar liefst 10 runs en2 vissen boven de 20 kilo.

De eerste drie dagen van de sessie verliepen super!

De eerste week vloog voorbij en elke dag wist ik een aantal vissen te vangen. Na een week alleen te hebben gevist kwam vismaat Henk mij vergezellen. Hij kwam alleen met zijn koffer en een extra doos met boilies, want het overige materiaal had ik voor hem meegenomen. Ik had Henk zijn stekken al een week aangevoerd, maar nadat hij zijn rigs op de plek had liggen bleef het stil, akeligstil. Pas na anderhalf etmaalbegon het eindelijk weer te lopen! Beide stekken produceerden vis en we vingen de ene puntgave vis na de andere. Henk wist zelfs een puntgave schub te vangen van 27 kilo na een bizarre dril. Hij kreeg een zakker en na het aanslaan voelde hij helemaal niks. Hij bleef draaien en draaien en eindelijk na een meter of 80 te hebben ingedraaid kwam er weerstand. De vis was binnen een aantal seconden de hoek rechts uit gezwommen en volgas onze richting op gekomen. Na een mooie dril kon ik het net onder Henk zijn nieuwe PB schuiven.

Een bizar sterke schub van 27 kilozorgde voor de nodige verwarringtijdens de dril.

De dagen gingen langzaam voorbij en de actie werd met vlagen wat minder. We besloten om te verkassen naar de andere kant van het water, maar na twee dagen zonder actie wisten we dat we een verkeerde beslissing hadden genomen. Henk vloog op zondagweer terug en ik had zelf nog n nacht voor de boeg. Op zaterdagavond ging ik terug naar de oude stek om te voeren. Ik gooide twee emmers met tijgernoten op mijn stek en een zak bollen. Dik 25 kilo voer werd erin gerost om toch nog wat te vangen in die laatste nacht. Op zondagochtend begonnen we vroeg met opruimen, want Henk werd rond 10 uur opgehaald met de taxi. Ikzelf kon nog n nachtje blijven.

Na het verkassen kwamen we er al snel achter dat we de verkeerde keuze hadden gemaakt.

Rond 9 uur kwamen we weer aan bij de oude, vertrouwde stek. Ik stond even te kijken op mijn stek en zag binnen n minuut 5 verschillende vissen springen op de voerstek. Snel maakte ik drie hengels klaar en gooide ze op hun plek.

Wat hebben Henk en ik toch genoten in Kroati!

Binnen twee minuten liep de eerste hengel al af. Ik gaf Henk de hengel zodat hij in ieder geval nog een vis kon vangen voordat hij weer huiswaarts keerde. Een leuk spiegeltje werd na een snelle foto weer teruggezet. In die laatste nacht wist ik nog 5 vissen te vangen waaronder de topvis van het water op bijna 32 kilo. Wat een sessie!

" Wat een sessie! "

Kaboemmmm! Met 31,8 kg betekent deze buffel een nieuw PB!

Volgende stop: Sloveni

Niet veel later stond er wederom een sessie buiten Hongarije in de planning. Na vijf jaar wachten kon ik eindelijk naar het befaamde meer van Bled in Sloveni. Samen met mijn broer Matthijs en ons maatje Ronald wisten we een aantal prachtige vissen te vangen tot net onder de 25 kilo.

Samen genieten van zulke vissen… wat wenst een mens nog meer?

Ook wisten we te ontsnappen aan een boete van ?450 omdat het vrouwtje van de lokale hengelsportzaakons verkeerd had voorgelicht. Gelukkig na heel veel praten konden we er onder uit komen, maar het was bijna misse boel! De controle is hier erg streng en de kans om gepakt te worden is fors. De boetes liegen er niet om, dus wees gewaarschuwd… 😉

Een unieke plek om de lijnen nat te maken, maar de regelgeving (en handhaving) is streng!

IJsvissen

Terwijl ik deze woorden op digitaal papier zetloopt 2016 op haar einde en de gedachtes aanhet wintervissen spoken alweer door mijn hoofd. Al jaren is ditnamelijk iets wat ik onwijsgraag doe.De rust langs de waterkant is heerlijk en in Hongarije zijn de winters net wat strenger dan in Nederland. Je kan jezelf dan ook voorstellen dat vrijwel niemand zo gek is om te gaan vissen. Behalve ik dan 😉

Gek?! Misschien een klein beetje… 😉

Weken waarin het niet warmer is dan -10 graden celsius komen regelmatig voor. In de winter van 2015 kwam ik voor het eerst op het idee om te gaan ijsvissen. Op het midden van een meer in mijn omgevingwas nog n klein stuk waterwat open werd gehouden door een clubje eenden. Het ijs eromheen was dik genoeg, maar toch wilde ik de gok niet nemen om de rodpod gewoon op de rand te zetten. Het wak lag zeker 100 meter uit de kant, dus als ik er doorheen ging was de kans groot dat ik de kant niet meer zou halen.

" Weken waarin het niet warmer is dan -10 graden celsius komen regelmatig voor. "

Ik besloot mijn spullen dan ook in de boot te leggen, de boot met een touw vast te maken aan de kant en dan te vissen. In de winter van 2016 ving ik dan ook een mooie schub. Wat is dat gaaf zeg, dan is alle kou meteen uit je lichaam verdwenen. Let er wel opdat ls je zoiets doet… dat het dan welveilig is!

IJsvissen in style! #ennogvangenook

Ook in de winter is er een visje te vangen in Hongarije. Het kost wel wat meer moeite 😉

Tot slot

Met 2017 voor me heb ik alweer genoeg plannen gemaakt. Ik ga zeker terug naar Bled en ook wil ik proberen om n van de topvissen uit Gyekenyes te vangen. Voor de rest wil ik vooral met plezier aan de waterkant zitten en dat is ook wat ik jullie graag wil meegeven. Het vissen draait immers om meer dan alleen vangen!

" Het vissen draait immers om meer dan alleen vangen! "

Tight lines!

Jethro Buter