Roadtrip door het noorden van de UK – Alan Blair

Onze Engelse amigo Alan Blair moest voor zijn werk naar de Northern Angling Show. Waarom zou hij dan niet het nuttige met het aangename verenigen? Dus nam hij zijn hengels mee en ging hij op zoek naar de prachtige karpers van Newcastle, Leeds en Bradford in het noorden van de UK voordat hij de beurs bezocht. Lees mee hoe het hem is vergaan!


Alan aan het woord: Dit soort trips vind ik echt fantastisch. Ik krijg zo namelijk de kans om mijn favoriete ding te doen, namelijk karpers vangen van unieke wateren in de UK! Het eindpunt van deze reis is de Northern Angling Show. We besloten om eerst noordelijker te rijden dan onze eindbestemming naar het fantastische Leazes Park in Newcastle. Gelegen in de schaduw van Saint James, het plaatselijke voetbalstadion, was dit n van de meest noordelijk gelegen wateren die ik ooit ging bevissen in de UK.

Meteen na aankomst op het fantastische Leazes Park in Newcastle gingen we op zoek naar karpers.

We kwamen er net voor het donker aan en het eerste wat we deden was een rondje om het water lopen om te proberen enkele karpers te spotten. De beheerder Mark Milnes toonde ons enkele foto?s van de prachtige karpers die er zwemmen. Het parkwater met strakke betonnen boorden is een kleine hectare groot en wordt overdag door heel veel studenten gebruikt als doorsteek tussen de stad en de studentenbuurt aan de andere kant van het park. Er waren twee zones die mij het meest aanspraken. In de eerste worden de eenden gevoerd en de tweede is een zone met riet die de beheerders hebben aangelegd om beschutting te bieden en om de aanwas van de natuur een boost te geven. Na enkele rondjes om het water en het kiezen van een stek werd het al snel donker, maar door de vele lichten rondom het parkwater hadden we daar geen hinder van. Dat is een voordeel van het bevissen van een parkwater.

Klein en opvallend aas: altijd goed tijdens de koude periode.

Eenvoud is de sleutel tot succes en daarom waren mijn vertrouwde Citruz boilies en bijhorende pop-ups het aas voor mijn eerste hengel, die ik dicht bij een eilandje middenin de vijver viste. De tweede viste ik in open water en de andere richting de eenden voerplek. Het voelde alsof ik alle mogelijkheden benutte. De eendenstek werd licht aangevoerd met een partikelmix, enkele boilies en wat tijgers om de vissen te laten rondscharrelen. Het gebrek aan (zachte) grond rondom het water maakte het opzetten van een brolly moeilijk. Dus greep ik mijn RDS bivvy en clipte die aan mijn bedchair waardoor ik er zeker van was dat ik veilig en droog de nacht zou doorkomen.

Door de betonnen oevers was het Ready Deployment System onmisbaar voor een goede nachtrust

De ochtend brak aan zonder aanbeet. Ik was onmiddellijk wakker en ging op zoek. De wind was gedraaid en blies nu van links naar rechts richting de meest open oever van de vijver. Tegelijk werd duidelijk dat de vissen de wind gevolgd waren. We pakten in en gingen met drie hengels, een onthaakmat en een schepnet op zoek naar karpers. Toen de zon over het water scheen, zag ik enkele zwarte schaduwen. Meteen begon ik ze te bevissen met een dobber en een vlok brood.

Na een te rustige nacht, probeer ik de karpers te verleiden met een vlok brood.

Gedurende enkele uren zat ik ze achterna, maar niets werkte. Wel leerde die paar uur me hoe ik de meeste kans op een aanbeet maakte. Ik zag namelijk meerdere schimmen tot op slechts enkele decimeters uit de windkant. Die waren zeker alle beetjes brood dat afgedreven was aan het opslurpen. Daarop besloot ik om op die plek, op nog geen twee meter uit de oever, een Key Cray boilie te vissen met erom heen slechts een klein handje Key Cray Flakes. Al snel kwam mijn kanthengel tot leven. Na een compleet geschift gevecht met de 6ft Sawn Off slaagde ik er in om een juweel van een karper te landen.

Snel verkassen richting de wind bleek de sleutel tot succes

Een spiegel wordt bewonderd door de lokale bevolking.

Ik ging ermee op de foto met een hele bende toeschouwers. Dat is een van de redenen waarom ik van parkvijvers hou. Er ontstaat interactie met het publiek en je kan ze uiteindelijk ook laten zien dat vissen echt een geweldige hobby is. Er volgde geen beet meer en dus vertrokken we naar het volgende water.

Een mooi beschubte spiegel!

We aten nog snel wat bij de Subway voordat we in de auto sprongen richting onze volgende bestemming. De eerste stop was een water in Bradford. We verrasten enkele lokale jonge vissers en moedigden hen aan voordat we zelf op jacht gingen. Een kleine baai achterin had onze interesse gewekt. We gluurden over een oude bakstenen muur en zagen dertig karpers liggen.

Op jacht in de schemering.

Er stond ons maar n ding te doen. Snel terug naar de auto lopen om wat Riser Pellets en een hengel te halen. Toen ik terugkwam van mijn bus, zette ik mijn polaroids op, tuigde mijn hengel op en sloop door enkele bosjes om de vissen vanaf een betere hoek te kunnen belagen. Net toen ik begon te vissen, kwam de wind opzetten en werd het bewolkt. Ondanks de overvloed aan vissen zojuist, begonnen ze nu te verdwijnen en zwommen de verlaten baai uit. Hun plotselinge vertrek deed ons ook snel besluiten om hier weg te gaan en daarom belden we Mikey Barnes, een lokale visser, om hem te vragen waar we konden nachtvissen. We ontmoetten Mikey aan het karperwater Sainsbury en volgden hem naar het Leeds-Bradford kanaal.

Het Leeds-Bradford kanaal.(foto Wikipedia)

Naast het kanaal lag een jachthaven. Na een paar inspirerende foto’s te zien op Mikey’s Instagram, staken de karperkriebels bij ons op en wilden we het liefst de jachthaven bevissen. Omdat we nergens een bordje zagen dat een visverbod aangaf, maakten we ons materiaal klaar en gooiden onze rigs tussen de boten. Het is dikwijls verboden om in een jachthaven te vissen, maar de locals waren hier echt vriendelijk en maalden er niet om. Deze jachthaven was uitzonderlijk! Er groeiden massa’s waterplanten en de enige plek waar het lood hard op de bodem neerkwam, was vlakbij de boten. Waarschijnlijk omdat het zonlicht hier niet tot op de bodem kon doordringen. Met de hengels op scherp had ik er het volste vertrouwen in.

Alles ligt op scherp!

Ik besloot al om 22.00 uur te gaan slapen omdat de afgelopen visdagen heel vermoeiend waren geweest en ik energie wilde hebben voor het weekend op de beurs. Omdat er regen voorspeld was, zetten we onze bivvies op in de voortuin van een paar rijtjeshuizen. Dit was een surrele plek om de nacht door te brengen. Door een paar aanbeten van brasems tijdens de nacht, bleven de aanbeten van karper helaas uit.

Wij waren lekker aan het vissen, terwijl de bewoners tv keken.

Algauw waren we onderweg naar onze laatste stek, Tarnfield Dam, voor we richting de Northern Angling Show moesten vertrekken. Dit water van 8ha heeft aan de ene kant een zeilclub en aan de andere kant een grote natuurlijke zone. Deze zone had als voordeel dat de stevige zuidwester erop blies. Na twee minuten kijken, zag ik meerdere karpers helemaal uit het water springen. Dat was het enige dat ik nodig had. Snel liep ik terug naar mijn bus om wat visspullen te halen. Ik wou gewoon een aanbeet krijgen dus verkoos ik klein aas. Een basis rig met 10mm boilie aan de hair en een klein PVA-zakje erbij, dat moest het gaan doen.

Mijn favoriete aas op parkwateren.

Een paar losse boilies om de vissen naar aas te laten zoeken.

Vis-voor-vis tactiek!

Ik ging op een bankje wat rigs knopen terwijl ik op een aanbeet wachtte. Dat duurde niet lang en voor ik het wist trok de hengeltop krom op de zwaar afgestelde slip. Snel sprong ik rechtop en na wat overtuigingskracht, keek ik algauw naar mijn eerste Tarnfield Dam karper, een mooie spiegel. De tweede volgde al snel en enkele ogenblikken later zaten we alweer in de auto onderweg naar Manchester.

Mikey Barnes heeft me goed geholpen met zijn kennis van het water. Thanks mate!

Een prachtige karper. Ik kom terug voor zijn broers en zussen!

De Northern Angling Show was een groot succes dankzij de vele bezoekers op onze stand die onze nieuwe materialen en aas kwamen bekijken. Ik gaf er een diashow en een rigdemo en genoot ervan om vragen over mijn visserij te beantwoorden. Na de beurs begonnen Max en ik aan de lange terugweg naar Essex en konden we terugkijken op een fantastische reis waarin we onze verplichtingen op het werkvlak wisten te combineren met een staaltje ‘hardcore carpfishing’! #justloveit

Alan Blair

Ben je nieuwsgierig naar de andere vangsten van Alan Blair? Volg hem dan op Facebook en Instagram.

Bekijk ook