Samen dezelfde droom – Henk Groenestein – Vaderdag Story
Een kindje krijgen heeft een behoorlijke impact op je beschikbare vistijd. Kleine hint: je beschikbare visuren zullen er niet op vooruit gaan! Toch is samen met je zoon of dochter naar de waterkant trekken n van de mooiste aspecten van onze hobby. CBB teamlid Henk Groenestein weet hier alles van en vertelt, geheel in het kader van Vaderdag, hieronder zijn verhaal.
Henk aan het woord:Mijn naam is Henk Groenestein. Ik woon in Hoogland en vis al ongeveer 25 jaar op karper. Ik ben begonnen met karpervissen door een vriend van mijn vader. Op zaterdagochtend reed ik met hem de polder in en probeerde we samen een karper te vangen. De avond ervoor reden we al die kant op om wat geweekte kippenmais te voeren. Zo vingen wij geregeld samen een karper. Later werden ook de boilies gentroduceerd bij het voorvoeren en zo vingen we steeds meer vissen. Die vriend van mijn vader leerde me toen al dat je de karpers via voeren op je stek kunt krijgen en ze dan ook makkelijker/sneller kan vangen.
Henk vist zelf al van jongs af aan op karper, en niet zonder succes!
Naarmate ik ouder werd nam de drang om aan de waterkant te zijn meer en meer toe. Er werd een fietskar geregeld en zo kon ik zelf met de fiets gaan en staan waar ik wilde. De fiets werd al snel omgewisseld voor een brommer en later natuurlijk voor een auto. Het vissen, voeren en observeren bouwde zich uit en er werden wekelijks twee nachten en een avond gevist. Dit ging het hele jaar door! Doordat ik zo veel aan het water was wist ik op veel wateren snel de code te kraken en mooie vissen te vangen. Het gaf mij veel voldoening als ik moeite moest doen voor het vangen van een vis.
Het vangen van een vis, zeker op de lastigere wateren, geeft Henk veel voldoening.
Minder vistijd
Mijn vistijd werd in 2011 echter in een rap tempo minder. De vrouw was zwanger en onze zoon Tom werd geboren. Dit gaf ons veel geluk! De drang om op ‘circuit wateren’ volle bak te knallen zakte snel weg. Ik had er simpelweg de tijd niet meer voor en wilde graag alles van de kleine man meemaken. In 2013 werd onze dochter Isa geboren. Nu was ons gezin helemaal compleet!
De drang om op ‘circuit wateren’ volle bak te knallen zakte snel weg.
Ik zat hierdoor, de keren dat ik aan het vissen was, met een glimlach op mijn gezicht aan de waterkant. Er werd nog wel tijd besteed aan het voeren voordat ik ging vissen. Dit resulteerde dan ook in een karper of 50 op een seizoen met een mooie rij dertigers ertussen. Mijn jaar als vissende vader was zwaar geslaagd! De tripjes naar Frankrijk die ik om de twee jaar bleef plannen zorgde ervoor dat ik weer even kon doen waar eigenlijk mijn vissershart lag. Toen Tom een jaar of vier was nam ik hem wel eens mee om samen te gaan voeren. Tom noemde de boilies die wij erin gooide ‘karpersnoepjes’. We hebben samen heel wat karpersnoepjes erin gegooid!
Al van jongs af aan werd Tom het belang van voorvoeren aangeleerd!
Samen genieten
Ik vertelde hem van alles over het karpervissen. Hij zat altijd heel aandachtig te luisteren en wilde er alles over weten. Ook mocht hij wel eens mee als ik samen met een vriend ging vissen. Dan nam ik hem mee vanaf huis en bracht hem na het avondeten weer terug. Wanneer er dan een karper gevangen werd waar Tom bij was dan was hij door het dolle heen! Tom wilde de vis altijd aaien en samen met zijn papa op de foto met de gevangen vis.
Bij een vangst is Tom door het dolle heen, maar zo te zien geniet papa minstens zo hard mee!
Door Tom zo te zien genieten begon het vuurtje voor het karpervissen in mij weer volop te branden. Ik trok er steeds vaker op uit en begon weer wat andere wateren te bevissen. Ook werden de nachtjes in het weekend al snel verruild voor doordeweeks nachtvissen. Toen Tom zijn zwemdiploma had behaald heb ik direct een vergunning voor hem gekocht. Zo konden we legaal met vier hengels vissen.
Toen Tom zijn zwemdiploma had behaald heb ik direct een vergunning voor hem gekocht.
Minimaal n keer in de maand ging Tom dan een nachtje mee, ook in de winter! De eerste karpers hebben we samen afgedrild, op de keren na dat we een dubbelrun hadden. Wat was dat mooi om hem te horen roepen: “Papa ik houd hem niet meer!” “Vasthouden Tom, hij wordt vanzelf minder sterk”, riep ik dan naar hem. Wanneer de gevangen karper(s) op de mat lag(en) stonden we samen te springen, ongeacht wie de mooiste of grootste ving. Ook hebben we samen al een keer een wedstrijd op Zeumeren in Voorthuizen gewonnen.
Tom heeft al de nodige brute vissen in zijn logboek kunnen bijschrijven!
Dromen
Nu Tom zeven jaar oud is begint hij het spelletje aardig te snappen. Als ik aan hem vraag met welke boilie hij wil vissen dan hoor ik altijd: “Papa, doe maar twee hengels met de NFB boilies.” Hij heeft hier erg veel vertrouwen in! En hengel vist hij met een hinged stiff-rig met een blauwe 15mm pop-up en de andere met een ‘gewoon’ bodemaasje.
Tom’s vertrouwen in de Nutty Fruit Blend (NFB) werd na het vangen van deze koi nog groter!
Wanneer we samen aan de waterkant verblijven is het genieten van de natuur en het samenzijn met elkaar het belangrijkste. Vangen we niets, dan geef ik hem in de auto terug een boks en zeggen we tegen elkaar dat we lekker hebben gevist. Blanken hoort er ook gewoon bij in de karperwereld! Niet gevist is nooit gevangen, heb ik iemand wel eens horen zeggen.
Samen genieten aan de waterkant. Daar zijn Henk en Tom goed in!
Onze droom is om samen op een betaalwater te gaan vissen. Wanneer dit gaat gebeuren is nog niet bekend, dat we dan de tijd van ons leven zullen hebben staat al wel vast! Tot die tijd praten we er iedere keer dat we samen aan het vissen zijn over en fantaseren we dan wat ons allemaal te wachten staat. Het wordt vast en zeker geweldig!
Geniet van het vissen!
