Strategy’s Mandy Zupansic vangt een nieuw PR schubkarper!

Afgelopen zomer vertrok Strategy’sMandy Zupansic naar een Frans betaalwater om daar wat werk te verrichten. Als tegenprestatie mocht er gedurende de nacht worden gevist op het water. Na een hoop moeite en tegenslagen werd het harde werken van Mandy uiteindelijk toch beloond, want met een nieuw persoonlijk record schubkarper en een ng dikkere spiegel had Mandy zich slechtere werkweken kunnen voorstellen…


‘Bailiffwerk’

" Mandy, we would like to invite youfor the working party in July!"

Mandy vertelt:Dat zijn woorden die als muziek in mijn oren klinken. Overdag wat klusjes verrichten en in de nachtelijke uren vissen aan een groot Frans betaalwater. De keus was dan ook snel gemaakt, dus op naar Frankrijk voor wat ‘bailiffwerk’!

Bij aankomst worden de stekken verloot op volgorde van binnenkomst. Gelukkig ben ik een pietje precies en dus altijd te vroeg. Met een gerust hart kan ik dan ook als eerste een stek kiezenen de keus viel voor een stek die precies in de windlag. Dit in de hoop dat de meeste vis zich daar ophouden.

Omdat ik als eerste arriveerde, mocht ik ook als eerste een stek kiezen.

Eenmaal aangekomen op de stek werden er twee hengels de ?Creek? in gevaren. Dit smalle slootje verbindt twee gedeeltes van het water met elkaar. Ik positioneer beide hengels uiterst precies onder de takken. Op de ene rig zit een 24mm bol en op de andere rig een snowman die is uitgebalanceerd met eenWeight Screw. Wat dat betreft ben ik niet alleen een Pietje Precies met het op tijd zijn, maar ook met het uitvaren van mijn lijnen en het beazen van mijn rigs. Als mijn snowman scheef op elkaar zit, dan haal ik hem resoluut eraf en doe ik het opnieuw. Echt zo’n dingetje dat ’tussen je oren zit’…

" Echt zo’n dingetje dat ’tussen je oren zit’… "

De snowman wordt voorzien van een Weight Screw, zodat het aas snel richting de onderlip wordt gestuurd.

Wierprobleem

De andere twee hengels wil ik op het wijd positioneren. Het is echter nog niet zo makkelijk om een open plekje te vinden tussen al dat wier. Het meer is gemiddeld 4,5 6 meter diep, maar op mijn stuk zie ik niets anders dan wier, wier en nog eens wier. Dit vraagt om een andere aanpak. Ik wandel naar mijn Engelse buurman die 20 meter verderop zit, net voor de bocht. Onderweg stop ik wat flinke stenen in mijn zak die ik later als loodvervanger ga gebruiken. Na een kort praatje haastik mij terug en bind ik de stenen met wat elastiekjes aan de leadclip.Met behulp van de polaroid bril ga ik een poging wagen om een tweetal schone plekken te vinden.

" Op mijn stuk zie ik niets anders dan wier, wier en nog eens wier. "

De wind maakt het mij niet makkelijk en als ik eindelijk een vrije plek heb gevonden, drijf ik meters af voordat ik de hengel in mijn handen heb. Dan maar terug en een marker ophalen. Helaas vind ik het minuscule plekje niet meer terug en als ik mijzelf loop op te vreten van frustratie, zie ik plots vanuit mijn ooghoek een grote, open plek tussen het wier. Yes, dit gaat hem worden! Ik plaats mijn marker 10 meter achter de open plek in het wier en drop mijn aasje zr voorzichtig op de open plek. De steen ligt net aan de rand van het wier en het rigje netjes op de open plek. Na ongeveer 20 keer op en neer halen ben ik eindelijk tevreden en gooi ik er een handje gecrushte tijgers overheen.

Eindelijk, een open plek tussen het vele wier! ๐Ÿ™‚

Bomen verwijderen

Rond 02:00 uur vertrekt een hengel in de ?Creek?! Direct blok ik de vis af en geef ik geen meter lijn. Het is een spiegel van net geen 15 kilo die ik voor even mag bewonderen. De rest van de nacht blijft het stil en om 11:45 draai ik mijn hengels binnen, voordat ik door mijn buurman word opgehaald voor het klussen rondom het water. Op de vijfde dag komt de eigenaar met het idee om bomen te gaan verwijderen uit de ‘Creek’. Tot mijn teleurstelling wordt ook nog precies de boom waar ik tegenaan vis verwijderd. Ik begin te twijfelen of ik daar nog wel een vis zal vangen, maar in de avond positioneer ik mijn rig toch bovenop de plek waar de boom lag. Helaas blijft het de hele nacht stil en mijn buurman staat al weer vroeg op mijn stek. Op het moment dat ik mijn lijnen wil binnen draaien vertrekt de hengel in de Creek. Als ik boven de vis kom met de boot kan ik mijn ogen niet geloven. Het is een bak van een schub! Met 24,7 kilo bevestigt de Strategy Scaledat er een nieuw persoonlijk record voor mijn neus ligt. Ik kan mijn ogen niet geloven, yes!

" Ik kan mijn ogen niet geloven!"

Een nieuw persoonlijk record tijdens een ‘werkweek’… Wie had dat gedacht? ๐Ÿ™‚

De wandelende marker

De hengel op het wijd heb ik twee nachten op het droge gelaten, maar wel zeer stevig aangevoerd met 2kg gecrushte tijgers per avond. Als ik na het klussen de bewuste middag van de vangst van de PR schub terug keer naar mijn stek, vaar ik de hengel op het wijd als eerste uit. De hengel in de Creek vaar ik als laatste uit en vergt wat meer ‘vaar skills’. De wind duwt mij constant tussen de bomen en onder de takken. Tijdens alle frustraties van het uitvaren hoor ik opeens iets. Ik draai mezelf om en hoor een beetmelder afgaan, shit!

Na twee nachten gevoerd te hebben, is het tijd om de hengel op het wijd uit te varen.

Het is de hengel op het wijd die ervandoor tettert. Ik vaar als een gek terug naar mijn stek, gooide hengel aan de kant en ren naar de hengel die nog net in de steun hangt. Gelukkig zit de vis er nog aan en door niet teveel druk te zetten kom ik alsnog bij de vis aan.Plots zie ik mijn marker ervandoor gaan. De vis heeft een rondje om mijn marker gezwommen en de gevlochten lijn zit dus vast in de marker. Na wat gestuntel krijg ik de marker te pakken, die inmiddels behoorlijk in de knoop zit. Ondertussen blijft de vis maar gas geven en baant zich hele banen door het wier. Dan maar de lijn van de marker doorbijten. En ding heb ik hierbij wel geleerd, een markertouw bijt je niet zomaar door? ๐Ÿ˜‰

" Een markertouw bijt je niet zomaar door?"

Na een aantal minuten kan ik zowel de marker als het markerlood van de ondergang redden en kan ik de dril voortzetten. Althans, dat dacht ik. Wat ik nog niet gezien had, is dat de markerlijn in de propellor van mijn electromotor gedraaid zit. Dan maar de slip open en de lijn uit de propellor peuteren. Wanneer ik de dril kan voortzetten, heeft de vis zich al aardig uitgeputen verschijnt er een logge spiegel met een hele kluit wier aan de oppervlakte. De steen is er netjes afgevallen en er hangen enkel een paar elastiekjes aan de loodclip. Als ik het gevaarte schep en het wier uit het schepnet pulk, val ik even achterover in de boot van verbazing.

Yes! Na al twee nachten gevoerd te hebben op het wijd, is een vis als deze wel hl erg welkom!

Ik gil naar mijn buurman dat er een hele grote bak van een spiegel in mijn net ligt. En ja hoor, de unster stopt op een gewicht van 26,6 kilo! Ik ben deze week ?Top Rod Angler? met 7 vissen en mijn geluk kan niet op. Wat een schitterende week! ๐Ÿ™‚

Tot aan de waterkant! ๐Ÿ™‚

Mandy Zupansic – Strategy Pro-Staffer

Bekijk ook