The Wedding Session – 2500 km rijden voor 2 nachten vissen

De meeste karpervissers denken bij Frankrijk direct aan grote karpers. Echter, er zijn talloze locaties waar het fantastisch is om in het huwelijksbootje te stappen. Bram Drost trokbegin juni naar Zuid-Frankrijk om de trouwerij van zijn jeugdvriend Joachim bijte wonen. Nu hij tch zo ver zou moeten rijden greep hij deze kans aan omenkele nachtjes te vissenop de rivierDe Lot. Hieronder vertelt Bram over het avontuur dat hij samen met Valentijn van Schooneveld beleefde…


Op naar Frankrijk!

Bram vertelt:Het was ergens in de zomer van 2016 dat vriend Joachim mij vertelde dat hij Melanie, zijn vriendin, ten huwelijk had gevraagd. Mijn eerste reactie was: “Daar gaan die vele weken vissen in Frankrijk… ;-)”. Uiteraard was dat een grapje, want Joachim zou nooit met een vrouw trouwen die hem niet de nodige vistijd zou geven. Niet veel later kwam er een e-mail binnen met de uitnodiging voor de bruiloft. 4 juni moest het allemaal gaan gebeuren. Tot mijn grote verbazing zag ik dat de bruiloft aan n van de mooiste rivieren van Frankrijk werd gehouden: de Lot.

" Daar gaan die vele weken vissen in Frankrijk..;-) "

Persoonlijk heb ik echt een grote voorliefde voor het vissen op deze rivieren, dus de keuze om de bruiloft te combineren met een paar nachten vissen was dan ook snel gemaakt. Al snel had ik een paar telefoontjes gepleegd of er iemand met me mee wilde, maar helaas was er niemand die de desbetreffende datum kon.

Grote, machtige rivieren zoals de Lot hebben altijd al mijn interesse gehad.

Een week voor de bruiloft sloeg het noodlot toe en reedik met mijn auto tegen een paar paaltjes. Je zou zeggen niets aan de hand, maar tevergeefs, want de auto bleek volledig NDK!Helaas kon ik gedurende het bruiloft weekend ook niet de auto van mijn ouders lenen dus moest ik iets anders verzinnen. Na wat zoekwerk op het internet kwam ik met het idee om een auto te huren.


Het avontuur begint

Dinsdag voor de bruiloft had ik Valentijn aan de telefoon en die vertelde dat hij onverwacht vakantie hadgekregen van zijn werk. Hij had wel zin om een weekendje naar Frankrijk te gaan en dus besloten we om samen te vertrekken naar de rivier. Gelukkig had Valentijn zelf een (werkende) auto tot zijn beschikking, dus dat scheelde weer in de kosten om er zelf een te huren.

Samen met Valentijn werd er koers gezet naar de rivier.

Donderdag 1 juni was het zo ver en na een vermoeiende rit van 1200 kilometer stonden we aan de oevers van n van de mooiste rivieren van Frankrijk.We besloten om de eerste nacht lekker ‘comfortabel’ vanaf een camping te vissen die direct aan de Lot ligt.Zo konden we een beetje bijkomen en een plan maken voor de komende dagen. Bij aankomst op de camping werd snel de boot opgepompt omin het avondzonnetje een aantal interessante plekjes te vinden. Op het eerste gezicht leek de rivier niet zo heel erg te stromen, maar na een stukje varenwisten we wel beter!

De harde stroming zorgde er voor dat we enkel onder de kanten konden vissen.

Door de stroming konden we enkel en alleen onder de kanten vissen en met clips naar de overkant van de rivier. Nadat ik de lijnen had uitgevaren en Valentijn ons kamp voor de komende nacht hadopgezet, was het tijd voor een lekker stukje Franse worst met een goed glaasje wijn! Na wat wilde verhalen van voorgaande sessies zochtenwe lekker onze slaapzak op.

" Tijd voor een lekker stukje Franse worst met een goed glaasje wijn! "


Verkassen

De volgende ochtend werd ik wakker van wat geklapper op het water. Helaas kwam er in de nacht geen karper op bezoek,dus na een lekkere bak koffie besloot ik het water op te gaan om op zoek te gaan naar karpers. Al snel wist ik wat kleinere rakkerste spotten tussen het wier. Enigszins teleurgesteld door de kleinere vissen keerde ik terug naar de kant en vertelde ik Valentijn over de vissen die ik hadzien zwemmen, maar dat ik niet overtuigd wasen dus een andere stek wil bevissen. Voordat weverder gingen zoeken pakten we eerst even een verkoelende douche op de camping en genoten we van wat verse Franse croissants.Lekker fris en met een volle maag gingik weer de rivier op om de dikke biggen te vinden… en dat lukte! πŸ˜‰

Het is geen straf om hier te vertoeven…

Na een half uurtje zag ik drie schubs zwemmen van zeker meer dan 20 kilo. Mijn vissershart begon gelijk overtoeren te draaien en snel ging ik op zoek naar een plek waar we de tenten kwijt konden. Door de stijle kanten en de ongerepte natuur zag ik al snel dat het praktisch onmogelijk wasom hier ergens de tenten te plaatsen. Er was echter nplek die mijn aandacht trok en ikvaarde er heen om te kijken of het mogelijk was om vanuit daar te vissen. Nog voordat ik bij de kant was, zagik een enorme schub zwemmen die nog een stuk groter was dan de dikke schubs die ik eerder die ochtend zag zwemmen.

" Mijn vissers hart begon gelijk overtoeren te draaien. "

Mijn hart sloeg letterlijk op hol toen ik de 3 bakken zag. Toen wist ik nog niet wat er later die sessie zou gebeuren…

Zo snel als ik kon vaardeik terug naar de camping en vertelde ik Valentijn over de vissen die ik had zien zwemmen. Valentijn reageerde meteen enthousiast en we moesten wel verkassen. Het enige probleem was dat er geen normale plek was om onze tenten kwijt te kunnen, maar met wat stenen onder de stretchers zou het moeten lukken. Beiden gingen we akkoord en in hoog tempogooidewe de spullen in de boot en vaarden we richting de stek.


Eindelijk vis!

Het duurde wat langer dan normaal, maar na een aantal uur zwoegen was het kampement eindelijk af en lagen de hengels in. Omdat er slecht weer werd voorspeld en ik in een eerdere sessie op de betreffende rivier letterlijk weg gespoeld was, hebben we ditkeer onze stretchers wat hoger gezet. Vol vertrouwen gingen we de nacht in en onder het genot van een lekker biertje fantaseerden we over wat we vannacht wel niet kunnen vangen! πŸ™‚

De steile oevers en de dichte, ongerepte begroeiing zorgde ervoor dat we enkel de stretchers konden plaatsen.

Om 04:00 liep de eerste hengel dan eindelijk af! Na een stuk stroomafwaarts mee te zijn gesleept door een oersterke rivierkarper wist ik het net onder een ware mega schub te steken en Valentijns eerste rivierbak was een feit!Op de kant ging de wijzer van de weegschaal over de magische 20 kilo grens heen en dat betekende een nieuw record voor Valentijn.

Zo’n vis vangen in een dergelijke omgeving is puur genieten.

Snel werd de lijn weer op z’n plek gedropt en doken we de slaapzak weer in. Lang hoefde we niet te wachten, want na een klein uurtjeliepdehengel aan de overkant af. Ook bij deze vis gingen we de boot in, want degevaarlijke obstakels kunnen aardig wat roet in het eten gooien tijdens de dril. Toen we eenmaal boven de vis zaten voelde ik al snel dat het om een kleinere vis ging. Toen we een blik op de flank van de vis worpen zagen we echter dat het om een ware parel ging en dat maakte het tegenvallende gewicht meer dan goed. Spiegels zijn hier erg schaars, dus ik was er zr content mee!

Toen we aankwamenbij de kantwilde Valentijn de boot uitstappen, maar helaas verstapte hij zich en vielhijongelukkig in het water. In eerste instantie lag ik natuurlijk dubbel van het lachen, maar dat was weer snel over, want tot overmaat van ramp zagen we dat alle spullen onder water stonden. De rivier was ruim een meter naar boven gekomen!

" Tot overmaat van ramp zagen we dat alle spullen onder water staan. "

Door de val was het zo erg in Valentijnsrug geschoten dat verder vissen eigenlijk geen optie was voor hem. Met pijn en moeite wisten we die ochtend gelukkig nog wat foto’s en filmmateriaal te schieten van de vangsten. We beslotenom terug te varen naar de camping om even lekker te douchen en de nodige boodschappen te doen. ’s Avonds warenwe beiden uitgenodigd om lekker te komen eten bij het prachtige chateau datJoachim had afgehuurd voor de bruiloft.

Fraai beschubde spiegels zijn erg schaars op de Lot, dus reden genoeg om er extra blij mee te zijn!


Terug naar de stek

Na een heerlijk maal en de nodige koude rakkers wilde ik niets liever danterugkeren naar de stek, wantik wilde beslist nog een fraaie riviervis vangen. Valentijn wilde liever op de camping blijven, omdat hij nauwelijks kon lopen. Ik stelde voor om alles zelf te doen, zodat dat hij lekker op destretcher kon blijven liggen.

" Ik wilde beslist nog een fraaie riviervis vangen. "

Zo gezegd zo gedaan en vol vertrouwen gingen we de tweede nacht op deze stek in. Wederom ging er rond 04:00 een hengel af en toen ik m’n stretcher uitstapte stond ik gelijk in het water. Wederom was het water was een stuk gestegen! Snel ging ik de boot in en ik voelde directdat het om een groter exemplaar ging. Nadat de vis een aantal keer het wier in was gezwommen, wist ik na een paar spannende minuten een echte rivierbak te scheppen. Wat is het toch een heerlijk gevoel als je harde inzet eindelijk wordt beloond!

In de ochtend werden snel de nodige platen geschoten en de spullen ingepakt, want de grote dag van Joachim en Melanie waseindelijk aangebroken. Uiteraard was ik wat te laat, maar daar had ik een goede reden voor. Want zeg nou zelf: een dikke bak op de foto zetten is reden genoeg, toch? πŸ˜‰

Er is niks mooiers dan in het ochtendlicht een mooie vis op de foto te zetten!

Die dag gaven Joachim en Melanie elkaar het ja-woord en na een hele mooie ceremonie was het tijd om te gaan eten en feest te vieren! Terwijl ik op de bruiloft was, reedValentijn de rivier af op zoek naar nieuwe gronden! Daarover later meer…

Video time!

Uiteraard ging er ook een video camera mee en onderstaand filmpje een een samenvatting van wat mooie momenten van deze trip. Eentje die zowel ikzelf als Valentijn niet snel zal vergeten!

True love…

En om af te sluiten nog een foto van het net getrouwde stel πŸ™‚ Jo, hopelijk mag je blijven vissen! En zo niet: dan nemen Vaal en ik de honneurs wel waar πŸ˜‰

De trouwerij was geweldig, net als de vissessie! Foto: RUUDC Fotografie

Bram Drost

Bekijk ook