The Yellow Submarine – Dominik Aschauer

KWO Redactie 14 maart, 2018 om 08:00

Targetvissen is niet voor iedereen weggelegd. Ook onze Duitse vriend Dominik Aschauer heeft er eigenlijk maar weinig mee. Voor hem maakt het niet uit hoe groot, klein, dun of dik een karper is: iedere vis telt! Toch viel zijn oog aan het begin van 2017 op een hele bijzondere schub en voor hij er erg in had was hij aan het targetvissen. Zou het hem lukken om deze brute schub, met de bijnaam ‘The Yellow Subarine’ te landen? Je leest het hieronder!

Dominik aan het woord:We schrijven het jaar 2017. Ik heb mijn vizier afgesteld op ‘The Yellow Submarine’, een karper van ongeveer 20 kilo die rondzwemt in een kleine put van 2,5 hectare. Deze put bevis ik al sinds mijn jeugd en ik heb deze vis als target gesteld voor dit jaar. Deze karper is sinds zijn uitzetting in 2014 nog nooit gevangen, terwijl hij wel wekelijks gespot wordt in het heldere water! Eigenlijk ben ik niet echt een targetvisser die de kilo?s achterna jaagt, maar voor dit jaar maak ik een uitzondering.

Hoewel iedere vis er eentje is, zijn de grotere exemplaren altijd meer dan welkom!

Zoals ik al zei is deze put geen onbekend terrein voor mij en gedurende mijn jeugd heb ik alle ins en outs van het water leren kennen. Ik heb veel goede herinneringen aan dit water, echter wordt er tegenwoordig veel gevist en niet altijd door de meest serieuze vissers, wat zijn sporen helaas nalaat. Toch heeft de put zijn eigen charme door de compacte vorm en de dichte begroeiing langs de oevers. Het heeft wel wat weg van n van de vele Engelse vijvers. Kleine putten als dit hebben altijd een grote aantrekkingskracht gehad op mij. Ik heb geen idee waarom, maar het is nu eenmaal zo. Maar genoeg gedroomd nu, tijd om wat meer over het water te vertellen!

Het water waar Dominik’s target, The Yellow Submarine, haar rondjes zwemt!

Het water

De put bevindt zich in de deelstaat Neder-Oostenrijk langs de rivier de Donau en is dus 2,5 hectare groot. De waterdiepte varieert van 0,5 tot 2,2 meter diep. De bodemgesteldheid bestaat hoofdzakelijk uit grind, modder of een dikke laag sediment afkomstig van de dichte begroeiing van de bomen en struiken die langs de oevers staan. In het zuidelijkste deel van het water loopt een geul die ongeveer 20 meter breed is. Deze geul loopt door over de gehele lengte-as van het water. In het noordelijk gedeelte bevinden zich de ondiepere zone?s, waarbij het vanuit het noorden naar het zuiden van 0,5 meter afloopt naar 1,2 meter diept. In het zuidelijk gedeelte ligt de damwand die het mertje beschermd tegen hoog water van de Donau.

Het water is dichtbegroeid en is geliefd bij vele watervogels.

Aan de westzijde ligt nog een klein watertje die met twee buizen in verbinding staat met het water dat ik bevis. Dit kleine watertje staat op zijn beurt weer in verbinding met de Donau, ook door middel van een buis. Dit is gedaan om vers water door de beide wateren te leiden. Grote vissen kunnen niet door de buizen zwemmen, aangezien ze zijn voorzien van roosters. Het witvisbestand van de put ligt extreem hoog en het gemiddelde gewicht van de karpers ligt op acht kilo. De hengeldruk is ook vrij hoog: er zijn weinig dagen dat er minder dan drie vissers aanwezig zijn. Om het water heen bevinden zich een aantal mooie hot spots zoals overhangende bomen, afgestorven boomstammen die onder water liggen en rietkragen.

Hotspots in overvloed!

Dominik heeft het water nauwkeurig in kaart gebracht.

Startplek

Zo gezegd, zo gedaan. Bij mijn eerste nachtsessie in februari boekte ik kleine successen. Ik moet toegeven dat ik nog te vroeg in het jaar mijn geluk wilde beproeven aan deze put. Mede door het gebruik van groot aas wilde ik proberen om selectief te vissen op de grotere karpers en de bijvangsten van witvis te verminderen. De witvis is het hele jaar door zeer actief op dit water. Het rendement was vanzelfsprekend niet optimaal. Ondanks het grote aas, dat uit verschillende varianten snowmans bestond, kon ik toch een paar kleinere karpers tot circa zes kilo vangen. Uiteraard was ik zeer tevreden om gedurende deze omstandigheden toch enkele karpers te vangen, zeker als je nagaat dat het water niet bijzonder diep is en de vissen zeer gevoelig zijn voor weersveranderingen. Omdat het water zo ondiep is besluit ik om het nog wat tijd te gunnen en in de tussentijd bevis ik een ander water.

Het andere water wordt met succes bevist!

Een maand later besluit ik om mijn geluk weer te gaan beproeven, echter met een andere aanpak. Het doel was om binnen enkele uren bij optimaal weer een grote hoeveelheid vis naar mijn stek te lokken en te vangen. Gedurende een hogedruk periode voerde ik een stek die ik van tevoren had uitgepeild twee dagen aan. Deze stek ligt op het overgangsgebied van ondiep naar dieper water, op ongeveer anderhalve meter diepte tegen de overhangende bomen en verzonken boomstammen. Op deze stek heb ik verschillende keren in het voorjaar goede sessies geboekt. Mijn ervaring is dat deze stekken als eerste tot leven komen na de winterperiode. Een goed deel van het water om te starten dus!

Bij het aanspreken van een grote hoeveelheid vis zitten er vanzelfsprekend ook de nodige slijmjurken tussen!

Zonuren

Als de temperaturen stijgen en de zon in kracht toeneemt wordt het gedeelte van het water waar ik wil beginnen voorzien van de meeste zonuren. Hierdoor stijgt de watertemperatuur en wemelt het op deze stekken van het natuurlijke voedsel zoals slakken en larven. Daar weten de karpers wel raad mee! Maar nu weer terug naar de voerstrategie. Deze bestond uit een dikke soep partikelmix van circa drie kilogram die ik elke dag voerde. De samenstelling van de partikelmix bestond uit zoete mais uit blik, tarwe, hennep, micro pellets, gecruchte en kleine 14mm boilies, grondvoer, maden, zijderupsen en zoetstof. Op de laatste voerdag voegde ik er ook nog hennep pelletes van 16 mm aan toe, samen met een paar handjes 18mm Scoberrys van Successful Baits.

Niet alleen de karpers worden getriggerd door de zonnestralen, ook deze ringslang is op pad!

De voermix misschien als veel werk om te maken, maar deze tactiek heeft me heel wat vissen opgeleverd! Vis na vis kon ik verzilveren en dubbelruns waren zeker geen uitzondering. Helaas zat mijn targetvis er nog niet bij. De voerstrategie bracht voornamelijk veel witvis en uitzetters op de stek.Ik viste op n hengel met een madenclip en de tweede hengel beaasde ik met een 14mm Scoberry en een gele pop up maiskorrel. Hoewel mijn target uitbleef genoot ik volop van deze visserij. Ongeacht hoe groot ze zijn, ik ben blij met iedere vis!

Ongeacht hoe groot ze zijn, ik ben blij met iedere vis!

Eerste aanblik

Ergens halverwege april wilde ikhet weer een nachtsessie proberen aan deze put. Ik bracht vanaf begin april iedere middagpauze en vrije avond door aan het water en bestudeerde de vissen. Met mijn polaroid bril zag ik waar de vissen zich ophielden en observeerde ik de trekroute die ze dagelijks aflegde. Uiteindelijk kon ik op basis van deze informatie een plan maken over hoe ik wilde vissen op mijn target, de ‘Yellow Subarine’. Ik zal jullie later precies uitleggen hoe ik dat deed.

Dominik investeerde flink wat tijd in het observeren van het water, iets wat je de nodige nuttige informatie kan opleveren!

Op een stek waar ik als kleine jongen veel viste zwommen vaak de grotere vissen voorbij. Het was tijdens het observeren met mijn polaroidbril dat ik plotseling een grote schaduw zag tussen enkele kleinere vissen. Eindelijk kon ik mijn target bewonderen, die van dieper water richting de begroeide oever zwom. Mijn adem stokte en ik voelde mijn hartslag met sterke slagen kloppen. Eindelijk, eindelijk heb ik hem gevonden! Hij was echt reusachtig ten opzichte van de karpers die rond hem zwommen. Ik kon het amper geloven! Waar ik hem bespiedde lag rechts een kleine oude boom in het water. Het was voor mij meteen duidelijk dat ik op deze hotspot zou gaan vissen. De volgende stap was het maken en uitvoeren van een plan om deze grote schub te vangen.

Nu het voorjaar is begonnen beginnen de vissen meer en meer te zwemmen, dus ook de grote schub!

Voerstrategie

Toen het plan was gesmeed en ik precies wist hoe ik de schubkarper om mijn vinger kon wikkelen, begon ik drie dagen voor de sessie te voeren. Dit keer koos ik ervoor om zonder partikels te voeren, want ik wilde zo min mogelijk witvis actief hebben op mijn stekken. De eerste stek was precies aan de kant van de geul en de tweede stek was bij de overhangende bomen bij de diepe geul. De derde stek was de hotspot bij de kleine omgevallen boom, die ik hierboven al beschreef. Ik voerde dagelijks ongeveer een halve tot driekwart kilo gemengde boilies: een klein gedeelte bestond uit 18mm boilies en de rest had een diameter van 24mm. Mijn keuze was gevallen op de White Halibut en de bijpassende Nasty-Shrimp van Successful Baits. Daarnaast mengde ik ook nog 20mm halibut pellets door de mix heen.

Door de helderheid van het water…

…is de bodemgesteldheid goed te zien!

Na een aantal dagen voeren was eindelijk de visdag aangebroken. Ik kon niet wachten om de PC op kantoor uit te schakelen en naar het water te gaan. Ik plande mijn nachtsessie midden in de week, omdat de hengeldruk dan vaak beduidend lager ligt dan in het weekend. In de middagpauze wandelde ik nog een snelle ronde om het water en controleerde of de vissen het voer hadden gegeten. Ik kon geen boilies meer zien op de bodem, YES! Deze constatering stemde me gelukkig en gaf me een goed voorgevoel voor de sessie. Ik had de watertempertuur ook nog even snel gemeten en met een graad of 13 beviel ook die me uitstekend. De luchtdruk was al een aantal dagen constant, wat perfecte omstandigheden zijn voor dit water. Na mijn pauze moest ik nog even terug naar kantoor maar omdat ik zo graag wilde vissen besloot ik nog een uur eerder te stoppen. Uiteindelijk sloot ik om 15:30 mijn PC af en snelde ik naar het water.

Ideale omstandigheden op deze voorjaarsdag!

De sessie

Toen ik aankwam bij het water zag ik aan de overkant een ander visser zitten met twee vrienden. Helaas maakten zij veel geluid en het ergste was dat zij maar 15 meter van mijn voerstekken af zaten. Ik ging snel bij ze langs en vroeg ze beleefd om een beetje rustiger te zijn. Zij boden gelukkig direct hun verontschuldigingen aan en vanaf dat moment was het weer rustig. Omdat ik toch langs mijn stekken moest lopen, voerde ik direct een hand vol bollen bij elke stek. Terwijl ik dit deed zag ik al een paar karpers die op zoek waren naar voedsel en de bodem flink aan het omwoelen waren. In gedachte wreef ik al in mijn handen en er verscheen een brede glimlach op m?n gezicht.

Al snel staan de hengels gereed en kan het wachten beginnen.

De hengelopstelling en alles daaromheen stonden al snel opgebouwd. Alleen de tent met de stretcher moesten nog even wachten, ik wilde namelijk eerst de hengels inleggen. Als eerste legde ik de meest rechterhengel in op de eerste stek. Deze werd voorzien van een 18mm Nasty-Shrimp en een 16 mm Calafrutti bol. Direct daarna werd de linkerhengel naar de hotspot ingeworpen. Aan deze hengel werd mijn lievelingscombinatie gemonteerd, namelijk een snowman combinatie van een gesoakte 18mm White-Halibut met een zelfgedraaide paarse pop-up van 12mm.

Deze pop-up snowman montage is Dominik’s favoriet!

Met de derde hengel wachtte ik nog even, omdat de collega karpervisser aan de overkant te dicht bij mijn stek zat. Ik ging lekker in de stoel zitten en stak een sigaret op. Net voordat ik mijn peuk op had kreeg ik op de rechterhengel een mega fluiter. De Delkim explodeerde bijna! Ik pakte de hengel op en toen ik net twee minuten bezig was meldde de linkerhengel zich. Dubbelrun! Ik besloot de hengel nog even op de steunen te laten liggen en te focussen op de eerste vis. Na een voor mijn gevoel eeuwig durende dril had ik eindelijk mijn eerste vis in het net: een fraai exemplaar van ongeveer 12 kilo.

Dit fraaie exemplaar van ongeveer 12 kilo was de eerste vis van de dubbelrun.

Yellow Submarine

Tijdens het drillen van de eerste vis stotterde de beetverklikker van de tweede hengel heen en weer. Ik hoopte dat de vis er nog aanzat, aangezien de beetmelder al een tijdje geen geluid meer had geproduceerd. Waarschijnlijk had de vis zich vastgezwommen in de verzonken boom bij de hotspot. Ik pakte de hengel op en draaide een paar keer aan de slinger van de model. Gelukkig, er was nog contact met de vis! Toen de vis los kwam uit de gevreesde verzonken boom voelde ik meteen dat het om een goede vis ving. Flinke beuken op de top en de vele vluchtpogingen verraadde dat er een grotere karper aan de andere kant van de lijn zat. Mijn hartslag ging als een raket omhoog en de adrenaline schoot door mijn bloed. Door mijn hoofd spookte duizenden gedachten tegelijk. Zou het mijn target zijn? Heb ik hem werkelijk aan de lijn? Of zou het toch n van de grote grassers zijn die hier rondzwemmen?

Het water herbergt ook diverse grote graskarpers!

Toen ik de vis voor het eerst op ondiep water zag werd mijn hoofd enkele seconden helemaal leeg. Ik had mijn target eraan, de machtige schub! De vis deed haar bijnaam eer aan: tijdens de dril was het een echte onderzeer! Als een zwaar en massief blok trok hij onder water zijn banen. Ik moest een flinke strijd leveren met hem, wat uiteindelijk in mijn voordeel werd beslist. De mazen van mijn landingsnet sloten om de vis heen en vol met adrenaline keek ik in het schepnet naar de twee wonderschone vissen. Ik kon het niet bevatten, ik had mijn doel bereikt!

Ongelofelijk… wat een prachtige vis!

“Ik heb hem!”

Met trillende stem en volledig uitgeput belde ik mijn vismaat Nessi op en smeekte hem of hij naar het water kon komen. Ik kan nog precies herinneren wat ik als eerste tegen hem zei: “Ik heb hem!” Hij wist precies waar het over ging. Totdat hij er was hield ik de twee karpers nauwlettend in de gaten. Toen hij al na tien minuten aankwam op mijn stek feliciteerde hij me direct en wilde hij de vissen maar wat graag zien.

Ook Nessi was diep onder de indruk van deze machtige schub!

We haalden de slings uit het water en bij het openen was ook Nessi diep onder de indruk. De vissen werden gewogen, op de foto gezet en kregen daarna hun vrijheid terug. Het terugzetten is voor mij altijd een speciaal moment en behoort tot de mooiste dingen binnen onze hobby.

Na een kort fotomoment kreeg de vis haar vrijheid terug. Mission accomplished!

Vanaf het terugzetten van de vis verscheen een grote glimlach op mijn gezicht, het was een geniaal moment! Voor mij stond direct vast dat ik vandaag aan het water verbleef, ik was super gelukkig! Waarschijnlijk kon ik nog wel een paar mooie vissen landen.Zoals ik eerder al zei maakt het voor mij niet uit of een karper groot, klein, slank of dik is.Voor mij is het belangrijk om buiten in de natuur te zijn en om te genieten van onze geweldige hobby. Zelfs de targets die ik me had voorgenomen zijn bijzaken, maar als ik ze dan toch weet te vangen is de vreugde des te groot.