Vriendschap – Ronald van Bruggen – Trrriple R
In deze blog laat Ronald van Bruggen zich uit over het belangrijkste element in zijn visserij: vriendschap. Lees mee over het Kempisch Kanaal, Klaas, Thijs en de KSN…
Het draait niet alleen om grote karpers in het leven…
Afgelopen week heb ik een avondje doelloos rondgereden. Misschien herken je dat als karpervisser wel! Lekker rondrijden en overal koekeloeren. Dit keer was ik samen met Martijn de Groot een goede vismaat waar ik regelmatig contact mee heb. Echter samen een nachtje vissen doen we veel te weinig.. Op de terugweg realiseer ik mij maar al te goed dat vriendschap enorm belangrijk is voor mij binnen het karpervissen. Dat neemt niet weg dat ik nooit alleen vis. In ons eigen kikkerlandje vis ik eigenlijk de meeste sessies alleen. Vriendschap is voor mij een drijfveer. Ik mag graag ouwehoeren over het karpervissen en stoor me regelmatig aan egoïsten. Van die gasten die zogenaamd samen naar het buitenland gaan en niets met elkaar kunnen delen. Dit heb ik nooit begrepen.
Met Orhan, alias de Timmerman, op een KSN viskamp.
Samen spelen, samen delen. Dit is wat ik in elke buitenland trip of jeugdviskamp van de KSN nog gedaan heb. Iedereen met wie ik aan het water wil zitten moet zijn best doen en passie hebben voor onze hobby. Anders ga ik lekker helemaal niets delen! Je moet het wel verdienen, natuurlijk. Afgelopen jaren heb ik fantastische sessies gehad in het buitenland. En nooit gezeur gehad.
Buitenlandse trips met Thijs Lutters
Zo ook in mijn laatste sessie met Thijs Lutters, tegenslagen en keihard werken bracht ons een week om nooit te vergeten. Dit resulteerde in een week om nooit te vergeten. Het was zeker niet de beste sessie in de vorm van grote vissen, maar wel het mooiste avontuur.
Makker Thijs Lutters met een spiegel uit een avontuurlijke sessie.
Dat laatste is voor mij ook het belangrijkste. Natuurlijk wil ik kans maken op een reusachtige karper, maar dat hoeft voor mij niet de enige drijfveer te zijn. Het avontuur mag niet ontbreken om het cirkeltje voor mij rond te maken. Ik wil mezelf een karpervisser voelen en niet perse een karpervanger. Vergeet ook vooral niet om te genieten van al het moois wat karpervissen met zich meebrengt. Ik was dit gevoel even kwijt omdat het allemaal niet liep zo als ik wou. Ik moest vangen en geloof me, dan lukt het al helemaal niet! Afgelopen najaar is dat gevoel weer herboren, mede door de fijne buitenland trip met Thijs Lutters.
Vissen met Klaas van den Herik
Klaas van den Herik een niet geheel onbekende binnen de karpervisserij en het Carpboard. Hij heeft een uitgesproken mening en het hart op zijn tong. Als jochie van een jaar of 15 heb ik hem leren kennen op een KSN kamp in Frankrijk. Halverwege de week mag ik van hem op zijn voerstek vissen en vang een leuk aantal karpers. Die week heb ik veel geleerd over rigs, visveilig vissen en drillen vanuit een boot. Klaas is zelfs bereid om zijn hengels aan mij uit te lenen. Letterlijk drie dagen lang heb ik vis gevangen en Klaas niets. Er ontstaat een vriendschap en na afloop van het viskamp besluiten we om snel samen te gaan vissen. Dit duurde niet lang en ergens in juni mag ik mee naar het beruchte Kempisch Kanaal, je weet wel dat kanaal met die grote karpers uit de boeken. Vol spanning brengt mijn vader mij weg naar de woonplaats van Klaas. De volgende ochtend begint het avontuur en reizen we af naar België. Het hele weekend vissen we en vang ik slechts een schub op Klaas zijn hengels. Ik voelde me echt de Koning te rijk. “Een vis op het KK, wauw!”.
Een jaar later vissen we nog een sessie op het KK en hebben we meer succes. Ik bekijk aandachtig de aanpak van Klaas. Hier heb ik een hoop van geleerd. De keren dat ik met Klaas mee mocht waren voor mij zeer leerzaam en ben dan ook dankbaar dat ik mee mocht
Een karper met een hoge ‘wauw-factor’.
De zomer van 2012 ben ik samen met een vismaat nog eens in Belgie geweest en gelijk een kort nachtje op het KK gevist. Ik was wel erg benieuwd of hetzelfde trucje nog zou werken. Er bleek weinig veranderd, op dezelfde vierkante meter vingen we allebei een mooie KK vis. Waaronder de befaamde Kap, een spiegelkarper uit het oude bestand. Zonder de tips van Klaas hadden we waarschijnlijk de karpers niet gevangen. Na de vangst van de Kap zijn we gelijk in gaan pakken en weer terug naar huis gereden. De truc werkte nog.
Met deze korte blog wil ik aangeven hoe belangrijk vriendschap voor mij is. Heerlijk vind ik het om op dit soort dingen terug te kijken. Het karpervissen bepaalt voor een groot gedeelte van wie ik ben. Dat komt mede omdat karpervissen voor mij geen hobby is, maar een levensstijl. Ik kan mij geen leven zonder het belagen van karpers voorstellen.
Ik ga er vanuit dat ik zeker niet de enige ben en ik hoop dat velen herkenning terug lezen in deze blog. Ik vind het echt leuk om te bloggen op KWO. Hier kan ik tot zekere hoogte mijn hersenspinsels kwijt op papier. Ook dit is voor mij een drijfveer om er in 2013 weer volle bak tegen aan te gaan! Bedankt voor het lezen. Samen spelen, samen delen!
